Spis treści
62 kontakty: Aglutynacyjność, Akcent przeciągły, Albania, Alfabet łaciński, Alfabet turecki (łaciński), Alfabet turecki (osmański), Anatolia, Azja Środkowa, Bułgaria, Cypr, Cypr Północny, Czasownik, Dialekt, Europa Wschodnia, Europa Zachodnia, Głoska, Geoffrey Lewis, Grecja, Grzecznościowe użycie liczby mnogiej, Harmonia samogłosek, Iloczas, Imperium Osmańskie, Instytut Języka Tureckiego, Irak, Język (mowa), Język arabski, Język azerbejdżański, Język gagauski, Język kaszkajski, Język koreański, Język mongolski, Język ojczysty, Język osmański, Język perski, Język regionalny, Język turkmeński, Języki ałtajskie, Języki oguzyjskie, Języki turkijskie, Klasa nominalna, Kosowo, Kyzył, Liczba mnoga, Macedonia Północna, Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Migracja ludności, Mustafa Kemal Atatürk, Osoba (językoznawstwo), Oxford University Press, Pismo orchońskie, ... Rozwiń indeks (12 jeszcze) »
- Języki Azerbejdżanu
- Języki Cypru
- Języki Kosowa
- Języki Macedonii Północnej
- Języki Niemiec
- Języki Turcji
- Języki turkijskie
Aglutynacyjność
Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.
Zobaczyć Język turecki i Aglutynacyjność
Akcent przeciągły
Akcent przeciągły (cyrkumfleks, łac. circumflexus, gr. περισπωμένος / perispomenos), często nazywany daszkiem, to znak diakrytyczny używany w językach: esperanto, francuskim, greckim, rumuńskim, słowackim, portugalskim, kaszubskim i innych.
Zobaczyć Język turecki i Akcent przeciągły
Albania
Albania na mapie Europy Albania, Republika Albanii – państwo w południowo-wschodniej Europie na Bałkanach.
Zobaczyć Język turecki i Albania
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Zobaczyć Język turecki i Alfabet łaciński
Alfabet turecki (łaciński)
Alfabet turecki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim w konwencji francuskiej, z dodatkowo używanymi w nim znakami diakrytycznymi, wprowadzony w 1928 roku; wcześniej język turecki był zapisywany za pomocąalfabetu arabskiego, najwcześniejszym alfabetem tureckim były runy tureckie.
Zobaczyć Język turecki i Alfabet turecki (łaciński)
Alfabet turecki (osmański)
Alfabet osmański (osm. الفبا, elifbâ) – wersja alfabetu perskiego używana dla języka osmańskiego w czasach Imperium Osmańskiego oraz wczesnym stadium Republiki Turcji, aż do zaadaptowania alfabetu łacińskiego do języka tureckiego.
Zobaczyć Język turecki i Alfabet turecki (osmański)
Anatolia
data dostępu.
Zobaczyć Język turecki i Anatolia
Azja Środkowa
Azja Centralna w definicji wąskiej i szerokiej Mapa polityczna państw Azji Środkowej Azja Środkowa (także Azja Centralna, Środkowy Wschód) – region wyróżniany w geografii historycznej i politycznej.
Zobaczyć Język turecki i Azja Środkowa
Bułgaria
Bułgaria, Republika Bułgarii – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach.
Zobaczyć Język turecki i Bułgaria
Cypr
Cypr, Republika Cypryjska (Kýpros) – państwo położone na wyspie Cypr leżącej we wschodniej części Morza Śródziemnego.
Zobaczyć Język turecki i Cypr
Cypr Północny
Cypr Północny (tur. Kuzey Kıbrıs), oficjalnie Turecka Republika Cypru Północnego (tur. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti) – państwo częściowo uznawane na arenie międzynarodowejPodmiotami oficjalnie uznającymi TureckąRepublikę Cypru Północnego na arenie międzynarodowej są: Republika Turcji, Nachiczewańska Republika Autonomiczna i Organizacja Współpracy Islamskiej, zajmujące północnączęść azjatyckiej wyspy Cypr zamieszkiwanąprzez ludność pochodzenia tureckiego.
Zobaczyć Język turecki i Cypr Północny
Czasownik
Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.
Zobaczyć Język turecki i Czasownik
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Zobaczyć Język turecki i Dialekt
Europa Wschodnia
Europa Wschodnia Europa Wschodnia – termin określający wschodniączęść kontynentu europejskiego.
Zobaczyć Język turecki i Europa Wschodnia
Europa Zachodnia
Europa Zachodnia Europa Południowo-Zachodnia Huntingtona (oznaczony na czerwono) Ujęcie zespołu Expedition 29 ze stacji kosmicznej ISS przemierzającej Europę ZachodniąEuropa Zachodnia – państwa zaliczane do zachodniej części Europy ze względu na ich przynależność geograficzną, historycznąi kulturową.
Zobaczyć Język turecki i Europa Zachodnia
Głoska
Głoska – najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych.
Zobaczyć Język turecki i Głoska
Geoffrey Lewis
Geoffrey Bond Lewis (ur. 31 lipca 1935 w San Diego, zm. 7 kwietnia 2015 w Woodland Hills w dzielnicy Los Angeles) – amerykański aktor, scenarzysta i reżyser telewizyjny i filmowy.
Zobaczyć Język turecki i Geoffrey Lewis
Grecja
Grecja we wschodnim basenie śródziemnomorskim (zdjęcie satelitarne) Grecja (gr. Elláda, IPA: lub Ellás, IPA), Republika Grecka (Ellinikí Dimokratía, IPA) – państwo położone w południowo-wschodniej części Europy, na południowym krańcu Półwyspu Bałkańskiego.
Zobaczyć Język turecki i Grecja
Grzecznościowe użycie liczby mnogiej
Grzecznościowe użycie liczby mnogiej, zwracanie się per wy – formuła stosowania do jednej osoby form liczby mnogiej, czyli konstrukcji pluralis maiestatis.
Zobaczyć Język turecki i Grzecznościowe użycie liczby mnogiej
Harmonia samogłosek
Harmonia samogłosek, metafonia – rodzaj odległego asymilacyjnego procesu fonologicznego dotyczącego samogłosek.
Zobaczyć Język turecki i Harmonia samogłosek
Iloczas
Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.
Zobaczyć Język turecki i Iloczas
Imperium Osmańskie
Imperium Osmańskie (trans. Devlet-i ʿAlīye-i ʿOsmānīye, tur. Osmanlı İmparatorluğu lub Osmanlı Devleti) – państwo rządzone przez dynastię Osmanów, istniejące od końca XIII wieku do roku 1922, od 1453 roku ze stolicąw Stambule, u szczytu potęgi w XVI–XVIII wieku obejmujące większość Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i południowo-wschodniej Europy.
Zobaczyć Język turecki i Imperium Osmańskie
Instytut Języka Tureckiego
Instytut Języka Tureckiego – autorytatywna instytucja zajmująca się regulacjąjęzyka tureckiego, założona 12 lipca 1932 roku i mająca swąsiedzibę w Ankarze – stolicy Turcji.
Zobaczyć Język turecki i Instytut Języka Tureckiego
Irak
Region Iraku Zdjęcie satelitarne Iraku Irak, Republika Iraku (arab. العراق, trl. Al-'Irāq, trb. Al-Irak; جمهورية العراق, trb. Dżumhurijjat al-Irak, kurd. كۆماری عێراق, trl. Komarî 'Êraq, trb. Komari Erak; asyr. ܩܘܛܢܝܘܬܐ ܕܥܝܪܐܩ) – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie, leżące nad ZatokąPerską.
Zobaczyć Język turecki i Irak
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Zobaczyć Język turecki i Język (mowa)
Język arabski
Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.
Zobaczyć Język turecki i Język arabski
Język azerbejdżański
Obszar zamieszkiwany przez ludność posługującąsię '''językiem azerbejdżańskim'''. Język azerbejdżański, także: język azerski (azer., /) – język należący do grupy języków turkijskich, używany głównie w Azerbejdżanie, północno-zachodnim Iranie, we wschodniej Turcji, a także w Gruzji, Armenii, Kazachstanie oraz na obszarze Federacji Rosyjskiej.
Zobaczyć Język turecki i Język azerbejdżański
Język gagauski
Język gagauski (gag.) – język Gagauzów, ludu pochodzenia tureckiego, osiadłego w większości na terenie dzisiejszej południowej Mołdawii w Gagauzji (dziś terytorium przez nich zamieszkane jest wydzielonąadministracyjnie autonomicznąjednostkąpaństwa).
Zobaczyć Język turecki i Język gagauski
Język kaszkajski
Język kaszkajski – język turkijski, należący do grupy oguzyjskiej tychże, używany przez Kaszkajów, zamieszkujących głównie południowoirański ostan Fars.
Zobaczyć Język turecki i Język kaszkajski
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Zobaczyć Język turecki i Język koreański
Język mongolski
Język mongolski (mong.) – główny język z rodziny mongolskiej.
Zobaczyć Język turecki i Język mongolski
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Zobaczyć Język turecki i Język ojczysty
Język osmański
Język osmański, język osmańskoturecki, język ottomański (lub, osm. lisân-ı Osmânî) – oficjalny język Imperium Osmańskiego, wywodzący się z grupy języków turkijskich.
Zobaczyć Język turecki i Język osmański
Język perski
Język perski, nowoperski (pers. fārsī) – język z grupy irańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 50 mln mówiących, zamieszkujących głównie Iran (40 mln), Afganistan (7 mln), Tadżykistan (6 mln) i Irak (200 tys.). Służy jednocześnie jako lingua franca dla blisko 80 mln mieszkańców Bliskiego Wschodu (po języku arabskim).
Zobaczyć Język turecki i Język perski
Język regionalny
Procentowy udział osób posługujących się w kontaktach domowych językiem kaszubskim (2002) Język regionalny – wg definicji zawartej w Europejskiej karcie języków regionalnych lub mniejszościowych: mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejsząliczebnie od reszty grupę obywateli, odmienna od przyjętego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.
Zobaczyć Język turecki i Język regionalny
Język turkmeński
Język turkmeński (türkmençe, түркменче lub türkmen dili, түркмен дили) – język z rodziny języków turkijskich.
Zobaczyć Język turecki i Język turkmeński
Języki ałtajskie
Rozmieszczenie geograficzne języków ałtajskich Języki ałtajskie – grupa języków, wcześniej traktowanych jako rodzina językowa.
Zobaczyć Język turecki i Języki ałtajskie
Języki oguzyjskie
Języki oguzyjskie – główna gałąź języków turkijskich.
Zobaczyć Język turecki i Języki oguzyjskie
Języki turkijskie
Współczesny zasięg geograficzny języków turkijskich Eurazji Języki turkijskie albo tureckie – rodzina wśród języków ałtajskich, na początku XXI w. najliczniejsza, obejmująca około 140 mln mówiących.
Zobaczyć Język turecki i Języki turkijskie
Klasa nominalna
Klasa nominalna, klasa rzeczownikowa, klasa imienna – wyróżniana w gramatyce niektórych języków grupa pojęciowa rzeczowników, z których każda wymaga osobnej formy wyrazu określającego dany rzeczownik.
Zobaczyć Język turecki i Klasa nominalna
Kosowo
Kosowo, Republika Kosowa (alb.: Kosova / Kosovë, Republika e Kosovës; serb.: Косово, Kosovo, Република Косовo, Republika Kosovo) – państwo w południowej Europie ze stolicąw Prisztinie i państwo częściowo uznawane na arenie międzynarodowej (patrz: lista państw formalnie uznających niepodległość Kosowa), które ogłosiło swojąniepodległość 17 lutego 2008 roku.
Zobaczyć Język turecki i Kosowo
Kyzył
Kyzył (ros. Кызы́л) – miasto w Federacji Rosyjskiej, stolica Republiki Tuwy.
Zobaczyć Język turecki i Kyzył
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Zobaczyć Język turecki i Liczba mnoga
Macedonia Północna
Macedonia Północna (Republika Macedonii Północnej,,, dawniej Macedonia) – państwo w Europie Południowej na Półwyspie Bałkańskim, powstałe w wyniku rozpadu Jugosławii, obejmujące swoim terytorium około 38% regionu historyczno-geograficznego Macedonia.
Zobaczyć Język turecki i Macedonia Północna
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Zobaczyć Język turecki i Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Migracja ludności
Migracja ludności – zmiana miejsca zamieszkania lub czasowego pobytu.
Zobaczyć Język turecki i Migracja ludności
Mustafa Kemal Atatürk
Mustafa Kemal Atatürk (ur. 1881Jego urodziny sąnieznane. 19 maja (dzień, w którym wylądował w Samsun w 1919 r., aby rozpocząć ruch nacjonalistyczny) uważa się za jego symboliczne urodziny. Twierdzono również, że urodził się w 1880 roku. Zürcher, Erik Jan (1984). The Unionist factor: the role of the Committee of Union and Progress in the Turkish National Movement, 1905–1926.
Zobaczyć Język turecki i Mustafa Kemal Atatürk
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Zobaczyć Język turecki i Osoba (językoznawstwo)
Oxford University Press
Siedziba Oxford University Press na Walton Street Oxford University Press – wydawnictwo Uniwersytetu Oksfordzkiego, największe wydawnictwo uniwersyteckie na świecie.
Zobaczyć Język turecki i Oxford University Press
Pismo orchońskie
Republika Tuwy, Rosja. Pismo orchońskie (od nazwy rzeki Orchon) lub orchońsko-jenisejskie, zwane też runami tureckimi lub kök türk (od jednego z ludów tureckich, Kök Turków Niebieskich Turków), względnie pismem starotureckim – najwcześniejszy alfabet turecki.
Zobaczyć Język turecki i Pismo orchońskie
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Zobaczyć Język turecki i Przyrostek
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Zobaczyć Język turecki i Rodzaj gramatyczny
Rosja
zarchiwizowano.
Zobaczyć Język turecki i Rosja
Rumunia
Rumunia (rum. România, IPA: //) – państwo unitarne w południowo-wschodniej części Europy.
Zobaczyć Język turecki i Rumunia
Seldżukidzi
Seldżukidzi (albo Seldżucy, od Seldżuk – arab. السلاجقة, tur. Selçuk) – dynastia panująca w różnych krajach Azji Zachodniej w okresie od XI do XIV wieku.
Zobaczyć Język turecki i Seldżukidzi
SOV (Subject Object Verb)
SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.
Zobaczyć Język turecki i SOV (Subject Object Verb)
Stambuł
Stambuł (tur. İstanbul) – największe i najludniejsze miasto w Turcji oraz jej centrum kulturalne, handlowe i finansowe.
Zobaczyć Język turecki i Stambuł
Syberia
Obszar Syberii w ujęciu geograficznym Obszar Syberii w ujęciu historycznym i potocznym (na ciemnoczerwono – Syberyjski Okręg Federalny) Rejon Ałtaju i jez. Bajkał, mapa z 1903 Amur, mapa z 1903 wojny domowej w Rosji Herb Syberii z czasów Imperium Rosyjskiego Syberia (Sibir’&thinsp) – kraina geograficzna w północnej Azji, wchodząca w skład Rosji, położona między Uralem na zachodzie, Oceanem Arktycznym na północy, działem wód zlewisk Oceanu Arktycznego i Spokojnego na wschodzie, oraz stepami Kazachstanu i Mongolii na południu.
Zobaczyć Język turecki i Syberia
Türkiye Radyo Televizyon Kurumu
Siedziba TRT w Ankarze Türkiye Radyo Televizyon Kurumu, w skrócie jako TRT – turecki nadawca publiczny.
Zobaczyć Język turecki i Türkiye Radyo Televizyon Kurumu
Turcja
Turcja (tur. Türkiye), Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji Zachodniej na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie Południowo-Wschodniej, ze stolicąw Ankarze.
Zobaczyć Język turecki i Turcja
Wikipedia tureckojęzyczna
Wikipedia tureckojęzyczna – tureckojęzyczna edycja Wikipedii uruchomiona 5 grudnia 2002.
Zobaczyć Język turecki i Wikipedia tureckojęzyczna
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Zobaczyć Język turecki i Zaimek
Zobacz także
Języki Azerbejdżanu
- Język agulski
- Język azerbejdżański
- Język buduchyjski
- Język cachurski
- Język chinalugijski
- Język domari
- Język gruziński
- Język kryzyjski
- Język kurdyjski
- Język kurmandżi
- Język lezgiński
- Język ormiański
- Język perski
- Język pontyjski
- Język rutulski
- Język syryjski (współczesny)
- Język tacki
- Język tatarski
- Język tałyski
- Język turecki
- Język udyjski
- Język wschodnioormiański
- Języki Azerbejdżanu
- Języki północno-wschodniokaukaskie
- Zespół samurski
Języki Cypru
- Dialekt cypryjski (nowożytny)
- Dialekty achajskie
- Język eteocypryjski
- Język grecki
- Język ormiański
- Język pontyjski
- Język turecki
- Język zachodnioormiański
Języki Kosowa
Języki Macedonii Północnej
- Język albański
- Język arumuński
- Język bułgarski
- Język macedoński
- Język meglenorumuński
- Język romski
- Język serbski
- Język turecki
Języki Niemiec
- Dialekt alemański
- Dialekt bawarski
- Dialekt dolnopruski
- Dialekt marchijsko-magdeburski
- Dialekt rugijski
- Dialekt slepiański
- Dialekt wysokofrankoński
- Dialekt śląski języka niemieckiego
- Dialekty zachodniolechickie
- Etnolekt słowiński
- Etnolekt śląski
- Grupa pomorska języków lechickich
- Gwara mazurska
- Gwary rypuaryjskie
- Gwary szwabskie
- Jidysz
- Język dolnoniemiecki
- Język dolnołużycki
- Język duński
- Język fryzyjski
- Język górnołużycki
- Język limburski
- Język niemiecki
- Język północnofryzyjski
- Język połabski
- Język romski
- Język staro-wysoko-niemiecki
- Język starosaksoński
- Język turecki
- Języki łużyckie
- Plautdietsch
- Ponaschemu (język)
- Południowojutlandzki dialekt języka duńskiego
Języki Turcji
- Dialekty nowoaramejskie
- Język abazyński
- Język adygejski
- Język albański
- Język asyryjski (współczesny)
- Język azerbejdżański
- Język bośniacki
- Język bułgarski
- Język domari
- Język grecki
- Język gruziński
- Język kabardyjski
- Język kirgiski
- Język krymskotatarski
- Język kurdyjski
- Język kurmandżi
- Język lazyjski
- Język lezgiński
- Język meglenorumuński
- Język ormiański
- Język pontyjski
- Język romski
- Język syryjski
- Język syryjski (współczesny)
- Język tatarski
- Język turecki
- Język turoyo
- Język ubyski
- Język zachodnioormiański
- Język zazaki
- Języki zaza-gorani
- Ladino (dialekt)
Języki turkijskie
- Alfabet baszkirski
- Codex Cumanicus
- Język ajnu
- Język azerbejdżański
- Język ałtajski
- Język baszkirski
- Język chakaski
- Język czagatajski
- Język czuwaski
- Język dołgański
- Język gagauski
- Język ili
- Język jakucki
- Język karaczajsko-bałkarski
- Język karaimski
- Język karakałpacki
- Język kaszkajski
- Język kazachski
- Język kirgiski
- Język krymczacki
- Język krymskotatarski
- Język kumycki
- Język lop
- Język nogajski
- Język ormiańsko-kipczacki
- Język osmański
- Język pieczyński
- Język protobułgarski
- Język staroturecki
- Język tatarski
- Język tofa
- Język truchmeński
- Język turecki
- Język turkmeński
- Język tuwiński
- Język ujgurski
- Język urumski
- Język uzbecki
- Języki kipczackie
- Języki oguzyjskie
- Języki turkijskie
- Języki wschodniotureckie
- Ԡ
- Ԣ
Znany jako Tur., Turecki.