Podobieństwa między Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie
Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie mają 15 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Aglutynacyjność, Deklinacja w języku polskim, Fleksja, Formant (morfologia), Imię (gramatyka), Język polski, Języki fleksyjne, Koniugacja (językoznawstwo), Liczba (językoznawstwo), Liczebnik, Przymiotnik, Przypadek, Rzeczownik, Wydawnictwo Naukowe PWN, Zaimek.
Aglutynacyjność
Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.
Aglutynacyjność i Deklinacja (językoznawstwo) · Aglutynacyjność i Języki indoeuropejskie ·
Deklinacja w języku polskim
Deklinacja w języku polskim – odmiana rzeczownika, przymiotnika, imiesłowu przymiotnikowego, zaimka rzeczownego, przymiotnego, liczebnego i liczebnika przez przypadki i liczby w języku polskim.
Deklinacja (językoznawstwo) i Deklinacja w języku polskim · Deklinacja w języku polskim i Języki indoeuropejskie ·
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Deklinacja (językoznawstwo) i Fleksja · Fleksja i Języki indoeuropejskie ·
Formant (morfologia)
Formant, zrostek, afiks (od „element przyczepiony”) – słowotwórcza część wyrazu, dodana do jego rdzenia (podstawy słowotwórczej).
Deklinacja (językoznawstwo) i Formant (morfologia) · Formant (morfologia) i Języki indoeuropejskie ·
Imię (gramatyka)
Imię (łac. nomen) – każdy wyraz podlegający deklinacji, czyli odmianie przez przypadki (rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek lub imiesłów).
Deklinacja (językoznawstwo) i Imię (gramatyka) · Imię (gramatyka) i Języki indoeuropejskie ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Deklinacja (językoznawstwo) i Język polski · Język polski i Języki indoeuropejskie ·
Języki fleksyjne
Języki fleksyjne – języki syntetyczne cechujące się rozbudowanąstrukturąmorfologiczną, w której jednostki językowe służąjako środki wyrażające relacje syntaktyczne.
Deklinacja (językoznawstwo) i Języki fleksyjne · Języki fleksyjne i Języki indoeuropejskie ·
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Deklinacja (językoznawstwo) i Koniugacja (językoznawstwo) · Języki indoeuropejskie i Koniugacja (językoznawstwo) ·
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Deklinacja (językoznawstwo) i Liczba (językoznawstwo) · Języki indoeuropejskie i Liczba (językoznawstwo) ·
Liczebnik
Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.
Deklinacja (językoznawstwo) i Liczebnik · Języki indoeuropejskie i Liczebnik ·
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Deklinacja (językoznawstwo) i Przymiotnik · Języki indoeuropejskie i Przymiotnik ·
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Deklinacja (językoznawstwo) i Przypadek · Języki indoeuropejskie i Przypadek ·
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Deklinacja (językoznawstwo) i Rzeczownik · Języki indoeuropejskie i Rzeczownik ·
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Deklinacja (językoznawstwo) i Wydawnictwo Naukowe PWN · Języki indoeuropejskie i Wydawnictwo Naukowe PWN ·
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Deklinacja (językoznawstwo) i Zaimek · Języki indoeuropejskie i Zaimek ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie
- Co ma wspólnego Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie
- Podobieństwa między Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie
Porównanie Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie
Deklinacja (językoznawstwo) posiada 18 relacji, a Języki indoeuropejskie ma 1027. Co mają wspólnego 15, indeks Jaccard jest 1.44% = 15 / (18 + 1027).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Deklinacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: