Szybszy dostęp niż przeglądarce!
22 kontakty: Absolutyw, Czasownik nieprzechodni, Czasownik przechodni, Deklinacja (językoznawstwo), Forma słownikowa, Język angielski, Język niemiecki, Język nominatywno-absolutywny, Język nominatywno-akuzatywny, Język polski, Język staroangielski, Język węgierski, Języki słowiańskie, Liczebnik, Lista przypadków, Podmiot (językoznawstwo), Przymiotnik, Przypadek, Rzeczownik, Stosunki morfosyntaktyczne, Ułamek, Zaimek.
Absolutyw
Absolutyw (łac. absolutivus) – przypadek gramatyczny; w językach ergatywno-absolutywnych określa podmiot czasownika nieprzechodniego oraz dopełnienie czasownika przechodniego.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Absolutyw · Zobacz więcej »
Czasownik nieprzechodni
Czasownik nieprzechodni – czasownik, który nie może mieć dopełnienia bliższego, i w związku z tym nie tworzy strony biernej.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Czasownik nieprzechodni · Zobacz więcej »
Czasownik przechodni
Czasownik przechodni – czasownik, który może posiadać dopełnienie bliższe.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Czasownik przechodni · Zobacz więcej »
Deklinacja (językoznawstwo)
Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Deklinacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Forma słownikowa
Forma słownikowa, także: forma hasłowa, lemma, lemat – ta spośród form gramatycznych wyrazu odmiennego, która jest tradycyjnie wykorzystywana w słownikach i reprezentuje tam w nagłówku artykułu hasłowego cały wyraz ze wszystkimi jego formami.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Forma słownikowa · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język angielski · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język nominatywno-absolutywny
Język nominatywno-absolutywny (aktywny) – język, w którym rozróżnia się pomiędzy podmiotem aktywnym nominativus a podmiotem nieaktywnym absolutivus.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język nominatywno-absolutywny · Zobacz więcej »
Język nominatywno-akuzatywny
Język nominatywno-akuzatywny (inaczej: nominatywny) – język charakteryzujący się tym, że do wyrażania agensa zdania przechodniego używa się mianownika (nominativus; stąd nazwa), do wyrażania pacjensa – biernika (accusativus), a podmiotu zdania nieprzechodniego – także mianownika.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język nominatywno-akuzatywny · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język polski · Zobacz więcej »
Język staroangielski
Język staroangielski (stang. Ænglisc, Anglisc lub Englisc sprǣc, wym.) lub język anglosaski (stang. Ængle-Seaxisce sprǣc) – najwcześniejsza znana forma języka angielskiego używana w Anglii oraz w południowej i zachodniej Szkocji we wczesnym średniowieczu.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język staroangielski · Zobacz więcej »
Język węgierski
Europy Środkowo-Wschodniej Język węgierski (węg.) – język należący do grupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (w ramach rodziny uralskiej).
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Język węgierski · Zobacz więcej »
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »
Liczebnik
Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Liczebnik · Zobacz więcej »
Lista przypadków
Oto lista przypadków używanych w różnych językach fleksyjnych lub aglutynacyjnych posiadających deklinację.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Lista przypadków · Zobacz więcej »
Podmiot (językoznawstwo)
Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Przymiotnik · Zobacz więcej »
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Przypadek · Zobacz więcej »
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Rzeczownik · Zobacz więcej »
Stosunki morfosyntaktyczne
Stosunki morfosyntaktyczne – system używany do odróżniania argumentów czasowników przechodnich i czasowników nieprzechodnich.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Stosunki morfosyntaktyczne · Zobacz więcej »
Ułamek
W tych przegródkach znajduje się 7 gołębi. Jeden gołąb to jedna część z siedmiu – jedna siódma stadka, czyli nieco więcej niż 14% wszystkich. Ciasto dzielimy na cztery równe części. Jedna część to ¼, czyli 25% całego ciasta – jeśli dodamy wszystkie cztery kawałki, uzyskamy całe ciasto. Ułamek – wyrażenie postaci \tfrac, gdzie a, nazywane licznikiem, oraz b, nazywane mianownikiem, sądowolnymi wyrażeniami algebraicznymi.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Ułamek · Zobacz więcej »
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Nowy!!: Mianownik (przypadek) i Zaimek · Zobacz więcej »
