Słowianie i Łacina

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Słowianie i Łacina

Słowianie vs. Łacina

południowosłowiańskim językiem urzędowym Słowianie – grupa etnolingwistyczna w obrębie ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi. Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Cesarstwo Rzymskie

Cesarstwo Rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny.

Cesarstwo Rzymskie i Słowianie · Cesarstwo Rzymskie i Łacina · Zobacz więcej »

Chrześcijaństwo

Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.

Chrześcijaństwo i Słowianie · Chrześcijaństwo i Łacina · Zobacz więcej »

Dopełniacz (przypadek)

Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.

Dopełniacz (przypadek) i Słowianie · Dopełniacz (przypadek) i Łacina · Zobacz więcej »

Dysymilacja

Dysymilacja („niepodobny”), odpodobnienie, rozpodobnienie – proces fonetyczny, w wyniku którego wytwarzająsię lub powiększająróżnice pomiędzy głoskami w obrębie jakiegoś odcinka wypowiedzi, a więc głoski te stająsię mniej podobne do siebie.

Dysymilacja i Słowianie · Dysymilacja i Łacina · Zobacz więcej »

Język grecki

Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.

Język grecki i Słowianie · Język grecki i Łacina · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Język polski i Słowianie · Język polski i Łacina · Zobacz więcej »

Proces fonetyczny

Proces fonetyczny (zjawisko fonetyczne) – zmiana języka w zakresie fonetyki.

Proces fonetyczny i Słowianie · Proces fonetyczny i Łacina · Zobacz więcej »

Przymiotnik

Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Przymiotnik i Słowianie · Przymiotnik i Łacina · Zobacz więcej »

Przyrostek

Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).

Przyrostek i Słowianie · Przyrostek i Łacina · Zobacz więcej »

Publiusz Korneliusz Tacyt

Publius (albo Gaius – imię niepewne) Cornelius Tacitus, czyli Tacyt (około 55–120) – historyk rzymski, prokonsul Azji w latach 112–113.

Publiusz Korneliusz Tacyt i Słowianie · Publiusz Korneliusz Tacyt i Łacina · Zobacz więcej »

Sanskryt

Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.

Sanskryt i Słowianie · Sanskryt i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska wargowa

Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).

Spółgłoska wargowa i Słowianie · Spółgłoska wargowa i Łacina · Zobacz więcej »