Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Pobieranie
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Język standardowy

Indeks Język standardowy

Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).

185 kontakty: Abstand- i Ausbausprachen, Akwizycja języka, Alois Jedlička, Anđela Frančić, Angielszczyzna standardowa, Anglicyzm, Argotyzm, Žarko Muljačić, Błaże Koneski, Błąd językowy, Błąd ortograficzny, Bohuslav Havránek, Dalibor Brozović, Daniel Dudok, Deklinacja w języku niemieckim, Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg, Deskryptywizm (językoznawstwo), Dialekt, Dialekt Fuzhou, Dialekt niestandardowy, Dialekt północno-wschodniobiałoruski, Dialekt prowansalski, Dialekt wschodnioczeski, Dialektologia, Dialekty doleńskie, Dialekty goreńskie, Dialekty języka norweskiego, Dialekty języka polskiego, Dialekty języka słoweńskiego, Dialektyzm, Familiolekt, Fonologia i fonetyka języka angielskiego, František Trávníček, Germanizm, Giedrius Subačius, Grafolekt, Gramatyczność, Gwara, Gwara (ujednoznacznienie), Gwara kłodzka języka czeskiego, Gwara ochrydzka, Gwara warszawska, Gwara zawodowa, Gwary meklemburskie, Gwary wschodnie języka kazachskiego, Gwary zachodnie języka kazachskiego, Høgnorsk, Ideologia atestacji słownikowej, Ideologia języka standardowego, Ingrid Tieken-Boon van Ostade, ..., Instytut Języka Tureckiego, Interdialekt ogólnoczeski, Ivo Pranjković, Język, Język (mowa), Język albański, Język arabski, Język aragoński, Język średniobułgarski, Język baskijski, Język bośniacki, Język bodo, Język chiński, Język czarnogórski, Język czeski, Język czeski a język słowacki, Język dolnołużycki, Język domari, Język duński, Język fiński, Język flamandzki, Język francuski, Język grenlandzki, Język indonezyjski, Język karaimski, Język kaszubski, Język khowar, Język koreański, Język ladakhi, Język limburski, Język literacki, Język macedoński, Język malgaski, Język merwari, Język minnański, Język morawski, Język narodowy, Język neapolitański, Język niderlandzki, Język norweski, Język ogólnopolski, Język ogólny, Język ojczysty, Język ormiański, Język polski, Język portugalski, Język radżastani, Język romansz, Język romski, Język słoweński, Język serbski, Język serbsko-chorwacki, Język szwedzki, Język tagalski, Język to dialekt z armią i flotą wojenną, Język włoski, Język wczesny nowoangielski, Język wernakularny, Język wietnamski, Język wysokoniemiecki, Język zachodniopoleski, Języki retoromańskie, Języki słowiańskie, Joual, Juraj Dolník, Kodyfikacja (językoznawstwo), Kolokwializm, Konflikt językowy w Norwegii, Kontinuum kreolskie, Kultúra slova, Kultura języka, Language Log, Lesley Milroy, Liberalizm (językoznawstwo), Magyar Nyelvőr, Marko Samardžija, Mate Kapović, Mikrojęzyki, Mira Nábělková, Niepewność językowa, Niwelacja dialektów, Norma językowa, Normalizacja, Norwegia, Odmiana językowa, Ortoepia, Ortografia, Państwowa Komisja Języka Litewskiego, Pavel Ondrus, Pismo, Polityka językowa, Poprawność językowa, Poradnictwo językowe, Praskie Koło Lingwistyczne, Preskryptywizm (językoznawstwo), Prestiż (socjolingwistyka), Puryzm (językoznawstwo), Rada Języka Polskiego, Received Pronunciation, Regiolekt, Regulacja językowa, Rejestr (językoznawstwo), Rewitalizacja językowa, Robert Lowth, Rotyczność, Samogłoska nosowa, Samogłoski pochylone, Słownictwo, Słownik, Składnia dialektalna, Slang, Slang młodzieżowy, Socjolingwistyka, Standard, Standardologia, Standardowy język kantoński, Standaryzacja, Strukturalizm w badaniach literackich, Styl (językoznawstwo), Styl literacki, Styl naukowy, Styl potoczny, Styl publicystyczny, Styl urzędowo-kancelaryjny, Szadzenie, Szkocka odmiana języka angielskiego, Uchwały Rady Języka Polskiego, Ulrich Ammon, Uzus językowy, Václav Cvrček, Vít Dovalil, Wariacja (językoznawstwo), Wymowa krakowsko-poznańska, Wymowa warszawska, Zasada językowa. Rozwiń indeks (135 jeszcze) »

Abstand- i Ausbausprachen

Abstand- i Ausbausprachen – koncepcje lingwistyczne wprowadzone przez Heinza Klossa, określające dwa typy kryteriów definiujących pojęcie języka: jedno zależne od wzajemnego dystansu lingwistycznego lektów, uwarunkowanego ich wewnętrznąstrukturą, drugie zależne od stopnia ich elaboracji (niem.), wykształconej zwykle przez praktykę społecznąlub w wyniku manipulacji politycznych.

Nowy!!: Język standardowy i Abstand- i Ausbausprachen · Zobacz więcej »

Akwizycja języka

Akwizycja języka, przyswajanie języka – stopniowe nabywanie umiejętności językowych i komunikacyjnych w danym języku, tj.

Nowy!!: Język standardowy i Akwizycja języka · Zobacz więcej »

Alois Jedlička

Alois Jedlička (ur. 20 czerwca 1912 w Brnie, zm. 13 czerwca 2000 w Pradze) – czeski językoznawca.

Nowy!!: Język standardowy i Alois Jedlička · Zobacz więcej »

Anđela Frančić

Anđela Frančić (ur. 8 września 1961 w Prelogu) – chorwacka językoznawczyni.

Nowy!!: Język standardowy i Anđela Frančić · Zobacz więcej »

Angielszczyzna standardowa

Angielszczyzna standardowa, angielszczyzna ogólna, język ogólnoangielski, angielszczyzna literacka – zespół form języka angielskiego pełniących funkcję dialektu prestiżowego i standardu językowego w krajach anglojęzycznych, zwłaszcza w kontaktach publicznych i oficjalnych.

Nowy!!: Język standardowy i Angielszczyzna standardowa · Zobacz więcej »

Anglicyzm

Anglicyzm – element językowy występujący w danym języku, zaczerpnięty z języka angielskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Anglicyzm · Zobacz więcej »

Argotyzm

Argotyzm – zwrot lub pojedynczy wyraz o ograniczonym zasięgu społecznym, powstały na gruncie gwary środowiskowej bądź zawodowej i użyty w innej formie języka (np. w stylu literackim) lub dobrze utrwalony w języku standardowym, zwłaszcza w mowie potocznej.

Nowy!!: Język standardowy i Argotyzm · Zobacz więcej »

Žarko Muljačić

Žarko Muljačić (ur. 2 października 1922 w Splicie, zm. 6 sierpnia 2009 w Zagrzebiu) – chorwacki językoznawca i filolog romanista.

Nowy!!: Język standardowy i Žarko Muljačić · Zobacz więcej »

Błaże Koneski

Błaże Koneski (ur. 19 grudnia 1921 w miejscowości Nebregowo, w pobliżu miasta Prilep, zm. 7 grudnia 1993 w Skopju) – macedoński akademik, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, filolog, lingwista, tłumacz i profesor Wydziału Filozoficznego w Skopju.

Nowy!!: Język standardowy i Błaże Koneski · Zobacz więcej »

Błąd językowy

Błąd językowy – niezamierzone odejście od zasad systemu językowego.

Nowy!!: Język standardowy i Błąd językowy · Zobacz więcej »

Błąd ortograficzny

Błąd ortograficzny – omyłka polegająca na niezamierzonym zapisaniu wyrazu lub wyrażenia w sposób niezgodny z normami ortograficznymi, utrwalonymi w praktyce piśmienniczej lub uregulowanymi przez autorytatywne wydawnictwa normatywne.

Nowy!!: Język standardowy i Błąd ortograficzny · Zobacz więcej »

Bohuslav Havránek

Bohuslav Havránek (ur. 30 stycznia 1893 w Pradze, zm. 2 marca 1978 tamże) – czeski językoznawca, slawista oraz leksykograf, profesor Uniwersytetu Karola w Pradze.

Nowy!!: Język standardowy i Bohuslav Havránek · Zobacz więcej »

Dalibor Brozović

Dalibor Brozović (ur. 28 lipca 1927, zm. 19 czerwca 2009) – chorwacki slawista, standardolog, dialektolog i polityk.

Nowy!!: Język standardowy i Dalibor Brozović · Zobacz więcej »

Daniel Dudok

Daniel Dudok (ur. 26 czerwca 1932 w Erdeviku, zm. 14 września 2015 w Bačkim Petrovacu) – słowacki językoznawca, słowacysta.

Nowy!!: Język standardowy i Daniel Dudok · Zobacz więcej »

Deklinacja w języku niemieckim

Deklinacja w języku niemieckim – odmiana rzeczownika, zaimka, rodzajnika, przymiotnika i liczebnika przez przypadki, liczby i rodzaje w języku niemieckim.

Nowy!!: Język standardowy i Deklinacja w języku niemieckim · Zobacz więcej »

Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg

Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg (pol.: Słownik gwary polskiej Góry Świętej Anny) – pełny słownik miejscowej gwary śląskiego dialektu „Kobylorzy” autorstwa Reinholda Olescha, wydany w latach 1958–1959 w Wiesbaden.

Nowy!!: Język standardowy i Der Wortschatz der polnischen Mundart von Sankt Annaberg · Zobacz więcej »

Deskryptywizm (językoznawstwo)

Deskryptywizm („opisywać”) – dążność do opisowego ujmowania zachowań językowych.

Nowy!!: Język standardowy i Deskryptywizm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Dialekt

Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekt · Zobacz więcej »

Dialekt Fuzhou

Dialekty Fuzhou Dialekt Fuzhou (福州話 mindong: Hók-ciŭ-uâ) – standardowa i prestiżowa odmiana języka mingdong.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekt Fuzhou · Zobacz więcej »

Dialekt niestandardowy

Dialekt niestandardowy, dialekt nieliteracki – odmiana języka niepełniąca funkcji normy instytucjonalnej, nieuprzywilejowana w procesie standaryzacji językowej i zwykle pozbawiona prestiżu przypisywanego dialektowi standardowemu.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekt niestandardowy · Zobacz więcej »

Dialekt północno-wschodniobiałoruski

Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) Dialekt północno-wschodniobiałoruski (biał. паўночна-ўсходні дыялект беларускай мовы) – jeden z dwóch podstawowych dialektów białoruskich, obok dialektu południowo-zachodniobiałoruskiego, od którego jest oddzielony pasem przejściowych gwar środkowobiałoruskich.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekt północno-wschodniobiałoruski · Zobacz więcej »

Dialekt prowansalski

Dialekt prowansalski – etnolekt z grupy romańskich, używany w południowej Francji. W tradycyjnym ujęciu nazwa ta odnosi się do wszystkich dialektów, które wywodząsię ze średniowiecznego langue d'oc (oprócz języka katalońskiego i ewentualnie gaskońskiego). Przy takim rozumieniu określenie „język prowansalski” jest równoznaczne z terminem język oksytański. W zagranicznej lingwistyce można jednak od pewnego czasu zauważyć tendencję do zawężenia znaczenia terminu „język prowansalski”. Pierre Bec zaproponował, żeby odnosić go jedynie do.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekt prowansalski · Zobacz więcej »

Dialekt wschodnioczeski

1993. Dialekt wschodnioczeski lub dialekt północno-wschodnioczeski (cz. severovýchodočeské nářečí, severovýchodočeská podskupina) – jeden z czterech dialektów czeskich właściwych obok dialektu środkowoczeskiego, zachodnioczeskiego i czesko-morawskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekt wschodnioczeski · Zobacz więcej »

Dialektologia

Dialektologia (gr. dialektos „gwara” i logos „słowo, nauka”), także gwaroznawstwo – dział językoznawstwa zajmujący się badaniem, geneząi systematykądialektów w obrębie jakiegoś języka lub języków.

Nowy!!: Język standardowy i Dialektologia · Zobacz więcej »

Dialekty doleńskie

Dialekty doleńskie, dialekty Dolnej Krainy – jedna z siedmiu najczęściej wyróżnianych grup dialektów słoweńskich.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekty doleńskie · Zobacz więcej »

Dialekty goreńskie

Dialekty goreńskie, dialekty Górnej Krainy – jedno z siedmiu najczęściej wyróżnianych ugrupowań dialektów słoweńskich.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekty goreńskie · Zobacz więcej »

Dialekty języka norweskiego

zachodnionorweski Dialekty języka norweskiego – odmiany języka norweskiego funkcjonujące niezależnie od dwóch oficjalnych standardów tego języka: bokmål i nynorsk.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekty języka norweskiego · Zobacz więcej »

Dialekty języka polskiego

Karola Dejny) Zofii Kurzowej Dialekty języka polskiego – regionalne odmiany języka polskiego, używane na terenie Polski i Kresów Wschodnich.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekty języka polskiego · Zobacz więcej »

Dialekty języka słoweńskiego

''dialekty rowtarskie'' (1. ''šavrinsko narečje'', 2. ''čiško narečje'') Dialekty języka słoweńskiego – regionalne odmiany języka słoweńskiego, klasyfikowanego w ramach południowej gałęzi języków słowiańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Dialekty języka słoweńskiego · Zobacz więcej »

Dialektyzm

Dialektyzm („rozmowa” i „dialektyka” z „sposób mówienia”), gwaryzm – element językowy właściwy dla dialektu lub grupy dialektów, używany głównie w komunikacji ustnej.

Nowy!!: Język standardowy i Dialektyzm · Zobacz więcej »

Familiolekt

Familiolekt – odmiana języka właściwa dla danej rodziny.

Nowy!!: Język standardowy i Familiolekt · Zobacz więcej »

Fonologia i fonetyka języka angielskiego

Fonologia i fonetyka języka angielskiego – zjawiska fonetyczne i fonologiczne zachodzące we współczesnym języku angielskim.

Nowy!!: Język standardowy i Fonologia i fonetyka języka angielskiego · Zobacz więcej »

František Trávníček

František Trávniček (ur. 17 sierpnia 1888 w Spešovie, zm. 6 czerwca 1961 w Brnie) – czeski językoznawca, bohemista i slawista.

Nowy!!: Język standardowy i František Trávníček · Zobacz więcej »

Germanizm

Germanizm (od – łacińska nazwa Niemiec, także teutonizm) – wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa zapożyczona z języka niemieckiego.

Nowy!!: Język standardowy i Germanizm · Zobacz więcej »

Giedrius Subačius

Giedrius Subačius (ur. 26 kwietnia 1960 w Kownie) – litewski językoznawca i lituanista.

Nowy!!: Język standardowy i Giedrius Subačius · Zobacz więcej »

Grafolekt

Grafolekt – standard danego języka służący jako norma w piśmiennictwie narodowym, wyposażony w przepisy ortografii i interpunkcji.

Nowy!!: Język standardowy i Grafolekt · Zobacz więcej »

Gramatyczność

Gramatyczność, gramatykalność – termin odnoszący się do wypowiedzeń, oznaczający zgodność danego wypowiedzenia z prawidłami i wzorcami gramatycznymi danej odmiany języka, zinternalizowanej przez rodzimego użytkownika.

Nowy!!: Język standardowy i Gramatyczność · Zobacz więcej »

Gwara

Gwara – termin określający odmiany języka odrębne od odmiany ogólnej.

Nowy!!: Język standardowy i Gwara · Zobacz więcej »

Gwara (ujednoznacznienie)

* gwara – subdialekt, również: synonim dialektu.

Nowy!!: Język standardowy i Gwara (ujednoznacznienie) · Zobacz więcej »

Gwara kłodzka języka czeskiego

Gwara kłodzka – gwara języka czeskiego używana przez mniejszość czeskąw tzw.

Nowy!!: Język standardowy i Gwara kłodzka języka czeskiego · Zobacz więcej »

Gwara ochrydzka

Gwara ochrydzka (pomarańczowa) na mapie dialektów macedońskich Gwara ochrydzka — gwara należąca do zachodniego dialektu języka macedońskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Gwara ochrydzka · Zobacz więcej »

Gwara warszawska

isbn.

Nowy!!: Język standardowy i Gwara warszawska · Zobacz więcej »

Gwara zawodowa

Gwara zawodowa, gwara profesjonalna, żargon zawodowy, profesjolekt – mowa środowiskowa właściwa dla przedstawicieli określonego zawodu.

Nowy!!: Język standardowy i Gwara zawodowa · Zobacz więcej »

Gwary meklemburskie

Gwary meklemburskie – wymarły zespół gwar słowiańskich, używanych w średniowieczu na obszarze dzisiejszej Meklemburgii.

Nowy!!: Język standardowy i Gwary meklemburskie · Zobacz więcej »

Gwary wschodnie języka kazachskiego

Obwód wschodniokazachstański, jeden z obwodów, w którym używa się gwar wschodnich Gwary wschodnie – grupa gwar języka kazachskiego, używana w obwodzie wschodniokazachstańskim oraz dawnych obwodach tałdykurgańskim, dżezkazgańskim i ust'-kamiennogorskim.

Nowy!!: Język standardowy i Gwary wschodnie języka kazachskiego · Zobacz więcej »

Gwary zachodnie języka kazachskiego

Obwód atyrauski, jeden z obwodów, w którym używa się gwar zachodnich Gwary zachodnie – grupa gwar języka kazachskiego, używana w obwodzie atyrauskim, mangystauskim, aktiubińskim oraz częściowo w obwodzie kyzyłordyńskim i kustanajskim.

Nowy!!: Język standardowy i Gwary zachodnie języka kazachskiego · Zobacz więcej »

Høgnorsk

Høgnorsk, język wysokonorweski – ultrapurystyczna i nieoficjalna odmiana języka norweskiego będąca odmianąstandardu nynorsk w formie opracowanej przez Ivara Aasena.

Nowy!!: Język standardowy i Høgnorsk · Zobacz więcej »

Ideologia atestacji słownikowej

Ideologia atestacji słownikowej, argumentum ad dictionarium – pogląd językowy zakładający, że „poprawność” wyrazów i ich znaczeń jest determinowana przez fakt ich odnotowania w istniejących słownikach.

Nowy!!: Język standardowy i Ideologia atestacji słownikowej · Zobacz więcej »

Ideologia języka standardowego

Ideologia języka standardowego, standardyzm językowy – zespół postaw językowych będących wynikiem procesów standaryzacji językowej w nowoczesnych społeczeństwach.

Nowy!!: Język standardowy i Ideologia języka standardowego · Zobacz więcej »

Ingrid Tieken-Boon van Ostade

Ingrid Tieken-Boon van Ostade (ur. 1954 w Hadze) – holenderska językoznawczyni, profesor angielskiej lingwistyki socjohistorycznej w Centrum Językoznawstwa Uniwersytetu w Lejdzie.

Nowy!!: Język standardowy i Ingrid Tieken-Boon van Ostade · Zobacz więcej »

Instytut Języka Tureckiego

Instytut Języka Tureckiego – autorytatywna instytucja zajmująca się regulacjąjęzyka tureckiego, założona 12 lipca 1932 roku i mająca swąsiedzibę w Ankarze – stolicy Turcji.

Nowy!!: Język standardowy i Instytut Języka Tureckiego · Zobacz więcej »

Interdialekt ogólnoczeski

Interdialekt ogólnoczeski, czeszczyzna potoczna nieliteracka – niestandardowa odmiana języka czeskiego, funkcjonująca jako środek codziennej komunikacji na terenie Czech właściwych.

Nowy!!: Język standardowy i Interdialekt ogólnoczeski · Zobacz więcej »

Ivo Pranjković

Ivo Pranjković (ur. 17 sierpnia 1947 w Kotor Varošu) – chorwacki językoznawca.

Nowy!!: Język standardowy i Ivo Pranjković · Zobacz więcej »

Język

Bez opisu.

Nowy!!: Język standardowy i Język · Zobacz więcej »

Język (mowa)

Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.

Nowy!!: Język standardowy i Język (mowa) · Zobacz więcej »

Język albański

Mapa dialektów albańskich Język albański (alb.) – język indoeuropejski z grupy satem, którym posługuje się ok.

Nowy!!: Język standardowy i Język albański · Zobacz więcej »

Język arabski

Język arabski – język z rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta.

Nowy!!: Język standardowy i Język arabski · Zobacz więcej »

Język aragoński

Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język aragoński (arag.) – język zachodnioromański, używany obecnie przez około 11 tysięcy osób mieszkających w prowincji Huesca na obszarze autonomicznego regionu Aragonii w północnej Hiszpanii oraz przez 20 tysięcy osób jako drugi język.

Nowy!!: Język standardowy i Język aragoński · Zobacz więcej »

Język średniobułgarski

Język średniobułgarski – określenie języka literackiego Drugiego państwa bułgarskiego, który był używany na ziemiach bułgarskich do XVII wieku, a także jako język urzędowy pod władząosmańskąoraz w księstwach Wołoszczyzny i Mołdawii.

Nowy!!: Język standardowy i Język średniobułgarski · Zobacz więcej »

Język baskijski

Basque Country in Spain and France Język baskijski (nazwy własne, zależnie od dialektu) – język Basków, zamieszkujących kilka prowincji i departamentów na pograniczu Hiszpanii i Francji.

Nowy!!: Język standardowy i Język baskijski · Zobacz więcej »

Język bośniacki

Dialekty bośniackiego, występujące w Bośni i Hercegowinie. Język bośniacki (bośn. /) – język z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Boszniaków.

Nowy!!: Język standardowy i Język bośniacki · Zobacz więcej »

Język bodo

Język bodo, boro (बोड़ो) – język z grupy bodo-naga-kachin w ramach rodziny chińsko-tybetańskiej, używany przez lud Bodo w północno-wschodniej części Indii, w Nepalu i Bangladeszu.

Nowy!!: Język standardowy i Język bodo · Zobacz więcej »

Język chiński

Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język chiński · Zobacz więcej »

Język czarnogórski

Język czarnogórski (czarnogórski crnogorski jezik, црногорски jeзик) – jeden z czterech wariantów standardowych policentrycznego języka serbsko-chorwackiego, oparty, podobnie jak pozostałe warianty serbsko-chorwackiego, na podstawie sztokawskiej.

Nowy!!: Język standardowy i Język czarnogórski · Zobacz więcej »

Język czeski

Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Język standardowy i Język czeski · Zobacz więcej »

Język czeski a język słowacki

Języki czeski i słowacki sąblisko spokrewnionymi ze sobąi wzajemnie zrozumiałymi językami zachodniosłowiańskimi.

Nowy!!: Język standardowy i Język czeski a język słowacki · Zobacz więcej »

Język dolnołużycki

Język dolnołużycki (dolnołuż.) – jeden z dwóch języków łużyckich, którym posługująsię Dolnołużyczanie na niewielkim obszarze wokół Chociebuża we wschodniej części Niemiec.

Nowy!!: Język standardowy i Język dolnołużycki · Zobacz więcej »

Język domari

Język domari – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język domari · Zobacz więcej »

Język duński

Język duński (duń.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język duński · Zobacz więcej »

Język fiński

Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.

Nowy!!: Język standardowy i Język fiński · Zobacz więcej »

Język flamandzki

Język flamandzki – belgijska odmiana standardowego języka niderlandzkiego.

Nowy!!: Język standardowy i Język flamandzki · Zobacz więcej »

Język francuski

Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język francuski · Zobacz więcej »

Język grenlandzki

Język grenlandzki (gren.) – język z rodziny eskimo-aleuckiej, używany na Grenlandii.

Nowy!!: Język standardowy i Język grenlandzki · Zobacz więcej »

Język indonezyjski

Język indonezyjski (indonez.) – język z rodziny austronezyjskiej, od 1949 roku objęty statusem języka urzędowego w Indonezji.

Nowy!!: Język standardowy i Język indonezyjski · Zobacz więcej »

Język karaimski

Język karaimski (karaim., /) – język z kipczackiej grupy języków tureckich, którym posługująsię Karaimi zamieszkujący Litwę (głównie miasta Troki i Wilno), Krym i Polskę.

Nowy!!: Język standardowy i Język karaimski · Zobacz więcej »

Język kaszubski

Język kaszubski, dialekt kaszubski (kaszub.) – mowa zachodniosłowiańska i lechicka o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Język kaszubski · Zobacz więcej »

Język khowar

Język khowar (khowār, arniya, chitrali, chitrari, citrali, kashkari, khawar, patu, qashqari) – główny język Chitralu, z grupy wschodniej języków dardyjskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język khowar · Zobacz więcej »

Język koreański

Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.

Nowy!!: Język standardowy i Język koreański · Zobacz więcej »

Język ladakhi

Język ladakhi – język z rodziny chińsko-tybetańskiej używany przez ok.

Nowy!!: Język standardowy i Język ladakhi · Zobacz więcej »

Język limburski

Język limburski, dialekt limburski – należy do dialektów dolnofrankijskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język limburski · Zobacz więcej »

Język literacki

Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Nowy!!: Język standardowy i Język literacki · Zobacz więcej »

Język macedoński

Język macedoński (mac.) – należy do grupy bułgarsko-macedońskiej (wschodniej) języków południowosłowiańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język macedoński · Zobacz więcej »

Język malgaski

Język malgaski – język należący do rodziny austronezyjskiej, zaliczany do grupy barito.

Nowy!!: Język standardowy i Język malgaski · Zobacz więcej »

Język merwari

Język merwari – język indoaryjski używany w stanie Radżastan w północnych Indiach, klasyfikowany niekiedy jako część makrojęzyka marwari.

Nowy!!: Język standardowy i Język merwari · Zobacz więcej »

Język minnański

Język minnański, minnan, min nan (min południowy) lub tajwański – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa chińskiej prowincji Fujian.

Nowy!!: Język standardowy i Język minnański · Zobacz więcej »

Język morawski

Język morawski – odmiana języka czeskiego używana na Morawach, niekiedy uznawana za samodzielny język.

Nowy!!: Język standardowy i Język morawski · Zobacz więcej »

Język narodowy

Język narodowy – język będący środkiem komunikacji wśród przedstawicieli określonego narodu, uważany za podstawowy wyznacznik jego tożsamości.

Nowy!!: Język standardowy i Język narodowy · Zobacz więcej »

Język neapolitański

Język neapolitański – język z grupy romańskiej używany w południowych Włoszech, a dokładniej w rejonie Kampanii z głównym ośrodkiem w Neapolu.

Nowy!!: Język standardowy i Język neapolitański · Zobacz więcej »

Język niderlandzki

Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język niderlandzki · Zobacz więcej »

Język norweski

Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język norweski · Zobacz więcej »

Język ogólnopolski

Język ogólnopolski – standardowa, kanoniczna odmiana języka polskiego, nauczana i promowana w szkołach oraz pełniąca funkcję języka administracji, mediów i literatury, zwłaszcza w kontaktach publicznych.

Nowy!!: Język standardowy i Język ogólnopolski · Zobacz więcej »

Język ogólny

Język ogólny (lub język powszechny) – zespół środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, stylistycznych) akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka.

Nowy!!: Język standardowy i Język ogólny · Zobacz więcej »

Język ojczysty

Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.

Nowy!!: Język standardowy i Język ojczysty · Zobacz więcej »

Język ormiański

Język ormiański, język armeński (Հայերեն, hayeren) – język z rodziny języków indoeuropejskich z grupy satem, stanowiący w niej samodzielnągałąź.

Nowy!!: Język standardowy i Język ormiański · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Nowy!!: Język standardowy i Język polski · Zobacz więcej »

Język portugalski

Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.

Nowy!!: Język standardowy i Język portugalski · Zobacz więcej »

Język radżastani

Język radżastani (dewanagari राजस्थानी trb. Radźasthani) – język indoaryjski używany przede wszystkim w indyjskim stanie Radżastan.

Nowy!!: Język standardowy i Język radżastani · Zobacz więcej »

Język romansz

Język romansz (Rumantsch, fr Romanche, de Bündnerromanisch, Rätoromanisch, Romanisch), znany też jako język retoromański – język obejmujący pięć grup dialektów retoromańskich, używanych w szwajcarskim kantonie Gryzonia: Sursilvan, Sutsilvan, Surmiran, Puter, Vallader.

Nowy!!: Język standardowy i Język romansz · Zobacz więcej »

Język romski

Język romski lub romani (nazwa własna:,, w innych językach często określany potocznąnazwą„język cygański”) – język indoeuropejski z gałęzi nowoindyjskiej języków indoaryjskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język romski · Zobacz więcej »

Język słoweński

Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.

Nowy!!: Język standardowy i Język słoweński · Zobacz więcej »

Język serbski

Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.

Nowy!!: Język standardowy i Język serbski · Zobacz więcej »

Język serbsko-chorwacki

język chorwacki, język bośniacki, język serbski (2006) Język serbsko-chorwacki, serbochorwacki (serb.-chorw. /) – kontrowersyjny termin określający byty językowe używane przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i Boszniaków.

Nowy!!: Język standardowy i Język serbsko-chorwacki · Zobacz więcej »

Język szwedzki

Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.

Nowy!!: Język standardowy i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Język tagalski

Język tagalski, tagalog – jeden z najważniejszych języków na Filipinach (oficjalny standard tego języka nazywa się filipino).

Nowy!!: Język standardowy i Język tagalski · Zobacz więcej »

Język to dialekt z armią i flotą wojenną

Język to dialekt z armiąi flotąwojenną– aforyzm spopularyzowany przez Maxa Weinreicha ukazujący trudnądo sprecyzowania różnicę między dialektem a językiem.

Nowy!!: Język standardowy i Język to dialekt z armią i flotą wojenną · Zobacz więcej »

Język włoski

Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.

Nowy!!: Język standardowy i Język włoski · Zobacz więcej »

Język wczesny nowoangielski

Język wczesny nowoangielski – określenie na okres w historii języka angielskiego, dotyczące lat 1440–1650.

Nowy!!: Język standardowy i Język wczesny nowoangielski · Zobacz więcej »

Język wernakularny

Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.

Nowy!!: Język standardowy i Język wernakularny · Zobacz więcej »

Język wietnamski

Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.

Nowy!!: Język standardowy i Język wietnamski · Zobacz więcej »

Język wysokoniemiecki

Język wysokoniemiecki (niem. hochdeutsche Sprache, neuhochdeutsche Sprache, Hochdeutsch, Neuhochdeutsch) – język etniczny lub makrojęzyk posiadający co najmniej trzy warianty standardowe, część kontinuum dialektalnego języków zachodniogermańskich.

Nowy!!: Język standardowy i Język wysokoniemiecki · Zobacz więcej »

Język zachodniopoleski

Obszar, na którym używany jest język zachodniopoleski Język zachodniopoleski – mikrojęzyk używany na południowo-zachodniej Białorusi, północno-zachodniej Ukrainie i na wschodnich obrzeżach Polski (głównie na Podlasiu, gdzie określa się go mianem ukraińskich gwar podlaskich oraz na Polesiu Zachodnim).

Nowy!!: Język standardowy i Język zachodniopoleski · Zobacz więcej »

Języki retoromańskie

Języki retoromańskie Języki retoromańskie – grupa języków romańskich, używanych przez około 700 tys.

Nowy!!: Język standardowy i Języki retoromańskie · Zobacz więcej »

Języki słowiańskie

Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.

Nowy!!: Język standardowy i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »

Joual

Joual – socjolekt robotniczych warstw społecznych w prowincji Québec.

Nowy!!: Język standardowy i Joual · Zobacz więcej »

Juraj Dolník

Juraj Dolník (ur. 20 sierpnia 1942 w Irsie) – słowacki językoznawca.

Nowy!!: Język standardowy i Juraj Dolník · Zobacz więcej »

Kodyfikacja (językoznawstwo)

Kodyfikacja – proces selekcjonowania i formalnego normowania kodu językowego służącego w społeczeństwie jako model języka standardowego.

Nowy!!: Język standardowy i Kodyfikacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Kolokwializm

Kolokwializm (z „rozmowa” od „rozmawiać”, „współ-” i „mówić”), potocyzm – wyraz, wyrażenie lub forma składni – stosowane wyłącznie w języku potocznym, zwykle w mowie, w życiu codziennym, a jednocześnie w sytuacji, gdy nie ma wymogu dbałości o zgodność przekazu z rejestrem wysokim języka standardowego czy też nazewnictwem specjalistycznym.

Nowy!!: Język standardowy i Kolokwializm · Zobacz więcej »

Konflikt językowy w Norwegii

Podział językowy współczesnej Norwegii. Jako neutralne zaznaczone sąobszary, na których żadna z odmian nie ma przewagi lub obszary bardzo słabo zaludnione Konflikt językowy w Norwegii (lub) – długotrwały i wciąż istniejący spór związany z występowaniem dwóch standardów piśmienniczych języka norweskiego: bokmål i nynorsk.

Nowy!!: Język standardowy i Konflikt językowy w Norwegii · Zobacz więcej »

Kontinuum kreolskie

Kontinuum kreolskie – pojęcie opisujące płynne przejścia w języku kreolskim pomiędzy różnymi formami języka, z których jedne (najczęściej superstrat) ciesząsię większym prestiżem społecznym niż pozostałe.

Nowy!!: Język standardowy i Kontinuum kreolskie · Zobacz więcej »

Kultúra slova

Kultúra slova („kultura słowa”) – słowackie czasopismo popularnonaukowe, poświęcone problematyce kultury języka i terminologii, wydawane od 1967 roku.

Nowy!!: Język standardowy i Kultúra slova · Zobacz więcej »

Kultura języka

Kultura języka (in. kultura językowa, kultura mowy) – termin językoznawczy, w Polsce różnie definiowany na przestrzeni lat.

Nowy!!: Język standardowy i Kultura języka · Zobacz więcej »

Language Log

Language Log – blog internetowy poświęcony zagadnieniom językoznawczym, rozwijany przez różnych autorów.

Nowy!!: Język standardowy i Language Log · Zobacz więcej »

Lesley Milroy

Ann Lesley Milroy (ur. 5 marca 1944 w Newcastle upon Tyne) – brytyjska językoznawczyni i socjolingwistka.

Nowy!!: Język standardowy i Lesley Milroy · Zobacz więcej »

Liberalizm (językoznawstwo)

Liberalizm – postawa językowa charakteryzująca się dużątolerancjąwobec wszystkich zmian zachodzących w języku (a więc np. wobec zapożyczeń).

Nowy!!: Język standardowy i Liberalizm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Magyar Nyelvőr

Magyar Nyelvőr – czasopismo kulturalnojęzykowe poświęcone językowi węgierskiemu, wychodzące od roku 1872.

Nowy!!: Język standardowy i Magyar Nyelvőr · Zobacz więcej »

Marko Samardžija

Marko Samardžija (ur. 2 sierpnia 1947 w Vođinciu, zm. 19 lutego 2019 w Zaprešiciu) – chorwacki językoznawca.

Nowy!!: Język standardowy i Marko Samardžija · Zobacz więcej »

Mate Kapović

Mate Kapović (ur. 5 sierpnia 1981 w Zagrzebiu) – chorwacki językoznawca i kroatysta.

Nowy!!: Język standardowy i Mate Kapović · Zobacz więcej »

Mikrojęzyki

Mikrojęzyki (literackie) – etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym.

Nowy!!: Język standardowy i Mikrojęzyki · Zobacz więcej »

Mira Nábělková

Mira Nábělková (ur. 30 marca 1956 w Martinie) – słowacka językoznawczyni.

Nowy!!: Język standardowy i Mira Nábělková · Zobacz więcej »

Niepewność językowa

Niepewność językowa, schizoglosja – powszechne zjawisko powstające jako wynik negatywnego stosunku do własnej mowy i niemożności emulowania prestiżowych norm społecznych.

Nowy!!: Język standardowy i Niepewność językowa · Zobacz więcej »

Niwelacja dialektów

Niwelacja dialektów – proces lingwistyczny polegający na redukcji zróżnicowania w danym języku.

Nowy!!: Język standardowy i Niwelacja dialektów · Zobacz więcej »

Norma językowa

Norma językowa – sposób realizacji określonego systemu językowego, który odpowiada zwyczajowi panującemu w danej wspólnocie językowej.

Nowy!!: Język standardowy i Norma językowa · Zobacz więcej »

Normalizacja

* normalizacja (statystyka).

Nowy!!: Język standardowy i Normalizacja · Zobacz więcej »

Norwegia

Norwegia (bokmål lub nynorsk), urzędowo Królestwo Norwegii – państwo w Europie Północnej będące monarchiąkonstytucyjną, którego terytorium obejmuje zachodniąi północnączęść Półwyspu Skandynawskiego, Jan Mayen, Svalbard, Wyspę Bouveta i Lofoty.

Nowy!!: Język standardowy i Norwegia · Zobacz więcej »

Odmiana językowa

Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.

Nowy!!: Język standardowy i Odmiana językowa · Zobacz więcej »

Ortoepia

Ortoepia (gr. ὀρθός, orthos „poprawny”, ἔπος, épos „słowo, mowa”) – unormowany system wymowy konkretnego języka, w szczególności odmiany literackiej, standardowej.

Nowy!!: Język standardowy i Ortoepia · Zobacz więcej »

Ortografia

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.

Nowy!!: Język standardowy i Ortografia · Zobacz więcej »

Państwowa Komisja Języka Litewskiego

Państwowa Komisja Języka Litewskiego – instytucja zajmująca się regulowaniem współczesnego języka litewskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Państwowa Komisja Języka Litewskiego · Zobacz więcej »

Pavel Ondrus

Pavel Ondrus (ur. 19 maja 1919 w Pitvaros, zm. 8 marca 1980 w Budapeszcie) – słowacki językoznawca, dialektolog.

Nowy!!: Język standardowy i Pavel Ondrus · Zobacz więcej »

Pismo

Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.

Nowy!!: Język standardowy i Pismo · Zobacz więcej »

Polityka językowa

Czechach Polityka językowa – ogół świadomych działań mających na celu kształtowanie pożądanych indywidualnych i zespołowych zachowań językowych.

Nowy!!: Język standardowy i Polityka językowa · Zobacz więcej »

Poprawność językowa

Poprawność językowa – koncepcja powstała na gruncie preskryptywnego (normatywnego) podejścia do języka, które – w przeciwieństwie do podejścia deskryptywnego (opisowego) – nakazuje oceniać środki językowe pod względem ich dopuszczalności normatywnej.

Nowy!!: Język standardowy i Poprawność językowa · Zobacz więcej »

Poradnictwo językowe

Poradnictwo językowe – zorganizowana forma krzewienia tzw.

Nowy!!: Język standardowy i Poradnictwo językowe · Zobacz więcej »

Praskie Koło Lingwistyczne

Praskie Koło Lingwistyczne – czeska szkoła strukturalna założona w październiku 1926 z inicjatywy kilku językoznawców czeskich: Viléma Mathesiusa, Bohuslava Havránka, Bohumila Trnki, a później także Vladimíra Skalički i Jana Mukařovskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Praskie Koło Lingwistyczne · Zobacz więcej »

Preskryptywizm (językoznawstwo)

Preskryptywizm („przepisywać, ordynować”; także: normatywizm) – dążność do formułowania norm i innych wzorców posługiwania się językiem, z zamiarem wywarcia wpływu na jego użytkowników, aby trzymali się proponowanych środków.

Nowy!!: Język standardowy i Preskryptywizm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Prestiż (socjolingwistyka)

Prestiż – poważanie przypisywane określonej formie języka w danym społeczeństwie.

Nowy!!: Język standardowy i Prestiż (socjolingwistyka) · Zobacz więcej »

Puryzm (językoznawstwo)

Akademia Francuska za swój cel obiera ochronę języka francuskiego. Oto pierwsza strona szóstej edycji wydanego przez niąsłownika (1835) Puryzm (od „czysty”) – postawa wobec języka charakteryzująca się koncentracjąna ideałach różnie pojmowanej czystości językowej, każących unikać wprowadzania do języka pisanego i mówionego elementów obcych bądź innowacyjnych.

Nowy!!: Język standardowy i Puryzm (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Rada Języka Polskiego

Winieta pierwszego numeru Komunikatów Rady Języka Polskiego Rada Języka Polskiego (RJP) – instytucja opiniodawczo-doradcza w sprawach używania języka polskiego.

Nowy!!: Język standardowy i Rada Języka Polskiego · Zobacz więcej »

Received Pronunciation

Received Pronunciation (RP), zwany również BBC English lub King’s (Queen’s) English – wymowa i akcent angielszczyzny ogólnej używanej w Anglii.

Nowy!!: Język standardowy i Received Pronunciation · Zobacz więcej »

Regiolekt

Regiolekt, interdialekt – postdialektalna odmiana językowa, zajmująca pozycję pośredniąmiędzy mowąmiejscowąa językiem standardowym.

Nowy!!: Język standardowy i Regiolekt · Zobacz więcej »

Regulacja językowa

Regulacja językowa – działalność mająca na celu sprawowanie pieczy nad językiem, prowadzona przez autorytatywne gremium.

Nowy!!: Język standardowy i Regulacja językowa · Zobacz więcej »

Rejestr (językoznawstwo)

Rejestr – forma języka zarezerwowana dla pewnych celów funkcjonalnych lub pewnej sytuacji komunikatywnej.

Nowy!!: Język standardowy i Rejestr (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Rewitalizacja językowa

Rewitalizacja językowa – całokształt praktyk mających na celu popularyzację danego kodu językowego wśród docelowej grupy, przeważnie pewnej grupy etnicznej.

Nowy!!: Język standardowy i Rewitalizacja językowa · Zobacz więcej »

Robert Lowth

Robert Lowth (ur. 27 listopada 1710 w Hampshire, zm. 3 listopada 1787) – angielski biskup i orientalista, autor podręcznika gramatyki.

Nowy!!: Język standardowy i Robert Lowth · Zobacz więcej »

Rotyczność

Rotyczność – cecha fonetyczna spółgłosek płynnych w niektórych językach świata.

Nowy!!: Język standardowy i Rotyczność · Zobacz więcej »

Samogłoska nosowa

Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.

Nowy!!: Język standardowy i Samogłoska nosowa · Zobacz więcej »

Samogłoski pochylone

Trójkąt samogłoskowy ukazujący system samogłosek w polszczyźnie po zaniku iloczasu z uwzględnieniem samogłosek pochylonych ''ȧ, ė, ȯ''. Ze schematu można odczytać, że artykulacja samogłosek ścieśnionych jest podwyższona w stosunku do jasnych odpowiedników (język znajduje się w pozycji wyższej) Samogłoski pochylone, samogłoski ścieśnione – samogłoski, które powstały w języku polskim w wyniku podwyższenia artykulacji samogłosek długich.

Nowy!!: Język standardowy i Samogłoski pochylone · Zobacz więcej »

Słownictwo

Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.

Nowy!!: Język standardowy i Słownictwo · Zobacz więcej »

Słownik

Strona tytułowa I tomu ''Słownika języka polskiego'' Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego”, wyd. w Warszawie w 1900 r. Słownik łaciński ''Totius latinitatis lexicon'' 1858-87 Egidio Forcelliniego Słownik polsko-hiszpański i hiszpańsko-polski „Harald” Wielki słownik ortograficzny PWN, wyd. 2016 Słownik – wydawnictwo opisujące zasób słowny (lub jego część) języka lub porównujące różne języki pod względem leksykalnym.

Nowy!!: Język standardowy i Słownik · Zobacz więcej »

Składnia dialektalna

Składnia dialektalna – dział nauki o składni, badający systemy składniowe gwar i zjawiska w nich zachodzące.

Nowy!!: Język standardowy i Składnia dialektalna · Zobacz więcej »

Slang

Slang – zespół jednostek językowych (z zasady leksykalnych) używanych przez wyodrębnionągrupę ludzi w określonym kontekście komunikatywnym, np.

Nowy!!: Język standardowy i Slang · Zobacz więcej »

Slang młodzieżowy

Slang młodzieżowy – charakterystyczna forma slangu, właściwa środowiskom młodzieżowym.

Nowy!!: Język standardowy i Slang młodzieżowy · Zobacz więcej »

Socjolingwistyka

Socjolingwistyka – dział językoznawstwa zajmujący się badaniem interakcji wszystkich aspektów życia społecznego (takich jak normy kulturowe, oczekiwania oraz kontekst językowy) z używanym językiem.

Nowy!!: Język standardowy i Socjolingwistyka · Zobacz więcej »

Standard

Standard – wspólnie ustalone kryterium, które określa powszechne, zwykle najbardziej pożądane cechy czegoś, np.

Nowy!!: Język standardowy i Standard · Zobacz więcej »

Standardologia

Standardologia – dyscyplina naukowa zajmująca się badaniem języków standardowych.

Nowy!!: Język standardowy i Standardologia · Zobacz więcej »

Standardowy język kantoński

Schemat tonów w języku kantońskim Schemat samogłosek w języku kantońskim Standardowy język kantoński, yue – jeden z języków chińskich używany na południu Chin, w Hongkongu i Makau, a także przez potomków chińskich emigrantów w Azji Południowo-Wschodniej i innych rejonach świata.

Nowy!!: Język standardowy i Standardowy język kantoński · Zobacz więcej »

Standaryzacja

* standaryzacja (psychometria).

Nowy!!: Język standardowy i Standaryzacja · Zobacz więcej »

Strukturalizm w badaniach literackich

Strukturalizm – kierunek badań literaturoznawczych wywodzący się z teorii językoznawczych Ferdinanda de Saussure'a oraz teorii fonologicznej Nikołaja Trubeckiego, a rozwijający się pod wpływem antropologii Claude’a Lévi-Straussa.

Nowy!!: Język standardowy i Strukturalizm w badaniach literackich · Zobacz więcej »

Styl (językoznawstwo)

Styl – relacja między znaczeniem tekstu a formąwyrażenia tego sensu za pomocąśrodków językowych, zmieniającąswoje ukształtowanie w zależności od kontekstu społecznego lub zamysłu ekspresywnego.

Nowy!!: Język standardowy i Styl (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Styl literacki

* styl literacki (artystyczny) – styl literatury pięknej.

Nowy!!: Język standardowy i Styl literacki · Zobacz więcej »

Styl naukowy

Styl naukowy – styl funkcjonalny języka używany w tekstach o charakterze naukowym, ukształtowany na gruncie języka standardowego.

Nowy!!: Język standardowy i Styl naukowy · Zobacz więcej »

Styl potoczny

Styl potoczny, styl konwersacyjny, język potoczny – styl funkcjonalny języka stosowany przede wszystkim do swobodnych kontaktów językowych, opozycyjny wobec języka książkowego.

Nowy!!: Język standardowy i Styl potoczny · Zobacz więcej »

Styl publicystyczny

Styl publicystyczny, styl dziennikarski – styl funkcjonalny języka funkcjonujący na gruncie języka standardowego, stosowany w środkach masowego przekazu, w wypowiedziach o charakterze publicystycznym.

Nowy!!: Język standardowy i Styl publicystyczny · Zobacz więcej »

Styl urzędowo-kancelaryjny

Styl urzędowo-kancelaryjny (niekiedy również: administracyjno-prawny) – styl funkcjonalny mowy ukształtowany na gruncie języka standardowego, stosowany w wypowiedziach formowanych w związku z relacjami społecznymi o charakterze zinstytucjonalizowanym.

Nowy!!: Język standardowy i Styl urzędowo-kancelaryjny · Zobacz więcej »

Szadzenie

Szadzenie – zjawisko fonologiczne polegające na zastąpieniu szeregu spółgłosek zębowych zwarto-szczelinowych ⟨c, dz⟩ i spółgłosek zębowych szczelinowych ⟨s, z⟩ szeregiem spółgłosek dziąsłowych ⟨cz, sz, ż, dż⟩.

Nowy!!: Język standardowy i Szadzenie · Zobacz więcej »

Szkocka odmiana języka angielskiego

Szkocka odmiana języka angielskiego – dialekt języka angielskiego używany przez mieszkańców Szkocji, odróżniany od języka scots, będącego w użyciu na tym samym obszarze i wywierającego nań znaczny wpływ.

Nowy!!: Język standardowy i Szkocka odmiana języka angielskiego · Zobacz więcej »

Uchwały Rady Języka Polskiego

Uchwały Rady Języka Polskiego – opinie o używaniu języka polskiego oraz zasady ortografii i interpunkcji publikowane przez Radę Języka Polskiego na podstawie ustawy o języku polskim.

Nowy!!: Język standardowy i Uchwały Rady Języka Polskiego · Zobacz więcej »

Ulrich Ammon

Ulrich Ammon (ur. 3 lipca 1943 w mieście Backnang, zm. 3 maja 2019) – niemiecki językoznawca.

Nowy!!: Język standardowy i Ulrich Ammon · Zobacz więcej »

Uzus językowy

Uzus językowy (od „zwyczaj, praktyka”) – rzeczywisty stan funkcjonowania systemu językowego, pewna forma jego realizacji lub pewien styl utarty w określonej wspólnocie językowej (rodzina, zespół pracowniczy, wydawnictwo itp.), według niektórych ujęć również zachowania językowe pojedynczej osoby (idiolekt).

Nowy!!: Język standardowy i Uzus językowy · Zobacz więcej »

Václav Cvrček

Václav Cvrček (ur. 20 stycznia 1981 w Libercu) – czeski językoznawca, pracownik naukowy Instytutu Czeskiego Korpusu Narodowego.

Nowy!!: Język standardowy i Václav Cvrček · Zobacz więcej »

Vít Dovalil

Vít Dovalil (ur. 9 lutego 1974 w Chrudimiu) – czeski językoznawca, germanista.

Nowy!!: Język standardowy i Vít Dovalil · Zobacz więcej »

Wariacja (językoznawstwo)

Wariacja – zmienność języków i dialektów.

Nowy!!: Język standardowy i Wariacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Wymowa krakowsko-poznańska

Wymowa krakowsko-poznańska – normatywna forma wymowy języka polskiego, opozycyjna względem ogólnopolskiej wymowy warszawskiej, charakteryzująca się.

Nowy!!: Język standardowy i Wymowa krakowsko-poznańska · Zobacz więcej »

Wymowa warszawska

Wymowa warszawska – normatywna forma wymowy języka polskiego, przyjęta jako wzorzec ogólnopolski, opozycyjna względem wymowy krakowsko-poznańskiej, charakteryzująca się.

Nowy!!: Język standardowy i Wymowa warszawska · Zobacz więcej »

Zasada językowa

Zasada językowa, reguła językowa – w językoznawstwie (zwłaszcza w gramatyce generatywnej) formalne sformułowanie zależności między jednostkami lub strukturami językowymi, wyniesione z badań rzeczywistych wzorców języka.

Nowy!!: Język standardowy i Zasada językowa · Zobacz więcej »

Przekierowuje tutaj:

Dialekt kulturalny, Dialekt standardowy, Język kulturalny, Język ogólnonarodowy, Język pluricentryczny, Język policentryczny, Standard językowy, Standaryzacja języka, Standaryzacja językowa.

TowarzyskiPrzybywający
Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »