Szybszy dostęp niż przeglądarce!
203 kontakty: Achang, Alexandre de Rhodes, Alfabet, Ambasadorowie Chin w Afganistanie, Ambasadorowie Chin w Timorze Wschodnim, Światowe Stowarzyszenie Czerwonej Swastyki, Austin Aries, Azja Wschodnia, École française d’Extrême-Orient, Balhae, Bernhard Karlgren, Bi Sheng, Bitwa o Chińską Farmę, Bopomofo, Bush hid the facts, Cangjie, Certyfikat językowy, Cesarz Japonii, Char siu, Charles Kasiel Bliss, Chữ nôm, Chen Yonggui, Chengde, Chińczycy Han, Chińskie brązy rytualne, Chińskie liczebniki, Chińskie nazwiska, Chińskie węzełki, Chineasy, Chiny, Cyfry japońskie, Cyfry wietnamskie, Cztery skarby gabinetu, David Premack, Dżurdżeni, Doktryna 24 znaków, Dong (grupa etniczna), Duilian, Dwadzieścia cztery historie, Dynastia Han, Dynastia Liao, Dynastia Ming, Dynastia Qin, Dynastia Song, Dynastia Tang, Egzaminy urzędnicze w Chinach, Encyklopedia Cesarza Yongle, Erya, Fenghuang, Filozofia języka, ..., Flora sinensis, Fu Sinian, Goguryeo, Grand Ricci, Guilin, Gyaru-moji, Hancha, Hanyu pinyin, He zun, Historia Chin, Historia kobiet, Historia Korei, Historiografia Czampy, Houmuwu ding, Huang Di, Ideogram, Idu, Imiona chińskie, Iroha, Jak wspaniałe są Chiny, James Yen, Japonia, Język średniochiński, Język chiński, Język gan, Język hakka, Język jin, Język mien, Język minbei, Język mindong, Język minnański, Język minzhong, Język puxian, Język starochiński, Język wietnamski, Język wu, Język xiang, Jiyuan (1883), Kaligrafia chińska, Kaligrafia japońska, Kanji, Kanji kentei, Katakana, Kinsekibun, Kitanowie, Klasyczny język japoński, Klucz, Klucz (pismo chińskie), Koalang, Kojiki, Konwersja pisma, Koreańskie nazwiska, Kultura dynastii Song, Lamma Island, Latynizacja, Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008, Li gui, Li Yuanhao, Lin Yutang, Logo Wikipedii, Malarstwo chińskie, Man’yōgana, Man’yōshū, Maszyna do pisania, Medal Cherna, Medal Służby w Chinach, Mitologia chińska, Mniejszości narodowe Wietnamu, Napisy na brązach, Napisy na kościach wróżebnych, Nü’erhong, Nüshu, Ngô Tất Tố, Nguyễn Trãi, Nicolas Trigault, Nintendo DS, O Shi Shi, który jadał lwy, Om mani padme hum, Opowieści o Trzech Królestwach, Ouyang Xiu, Pędzel pisarski, Piktofonogram, Pingliangtai, Pismo, Pismo analityczne, Pismo bieżące, Pismo dżurdżeńskie, Pismo geba, Pismo ideograficzne, Pismo japońskie, Pismo kancelaryjne, Pismo kitańskie, Pismo małopieczęciowe, Pismo tanguckie, Pismo trawiaste, Pismo wielkopieczęciowe, Pismo wzorcowe, Pismo yi, Pismo złożone, Podłoże historyczne prostytucji, Podział administracyjny Tajwanu, Polskie transkrypcje języka chińskiego, Powstanie w Nanchangu, Przekazy o kraju Wa, Qianlong, Qin Er Shi, Qin Shi Huang, Radziecka szkoła montażu, Ruby (znaki), Ruch Nowej Kultury (Chiny), Saibara, Sanguo Zhi, ShaoLan Hsueh, Shi Qiang pan, Shuowen Jiezi, Sifu, Sikhye, Sima Guang, Sima Qian, Sinizacja, Sinogram, Sinogram (językoznawstwo), Sinologia Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Smok chiński, Standardowy język kantoński, Standardowy język mandaryński, Stenografia, Swastyka, Syczuan, Symbole astronomiczne, System pisma, Systemy pisma CJK, Sztuka chińska, Tradycyjne pismo chińskie, Transkrypcja języka chińskiego, Transkrypcja na chiński, Tygrys azjatycki, Uproszczone pismo chińskie, Władcy Korei, Wei Shuo, Wietnamczycy, Wilhelm z Rubruk, Wyraz, Xiaojing, Xu Shen, Yamato (okres), Yikui Chaochen, Yinxu, Złoto, Zdeněk Sklenář, Zhangye, Zhao Yuanren, Znaki pisarskie. Rozwiń indeks (153 jeszcze) »
Achang
Achang (Maingtha, Ngac’ang; chiń. 阿昌族; pinyin: Āchāng zú) – grupa etniczna zamieszkująca pogranicze chińsko-birmańskie (głównie Junnan).
Nowy!!: Pismo chińskie i Achang · Zobacz więcej »
Alexandre de Rhodes
Alexandre de Rhodes (ur. 15 marca 1591 w Awinionie, zm. w Isfahanie, 5 listopada 1660) – misjonarz katolicki z Francji, jezuita, bardzo zasłużony dla wietnamskiej kultury i języka wietnamskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Alexandre de Rhodes · Zobacz więcej »
Alfabet
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego) Alfabet, abecadło (od stgr. nazw pierwszych liter alfabetu: alfa i beta lub z) – najpopularniejszy system zapisywania mowy.
Nowy!!: Pismo chińskie i Alfabet · Zobacz więcej »
Ambasadorowie Chin w Afganistanie
Artykuł zawiera listę przedstawicieli Republiki Chińskiej oraz Chińskiej Republiki Ludowej w Afganistanie. Od 2002 roku Islamska Republika Afganistanu (do 2004 Tymczasowe Państwo Afganistanu) utrzymuje oficjalne stosunki dyplomatyczne z ChińskąRepublikąLudową.
Nowy!!: Pismo chińskie i Ambasadorowie Chin w Afganistanie · Zobacz więcej »
Ambasadorowie Chin w Timorze Wschodnim
Artykuł zawiera listę przedstawicieli Chińskiej Republiki Ludowej w Timorze Wschodnim. Chińska Republika Ludowa utrzymuje oficjalne stosunki z DemokratycznąRepublikąTimoru Wschodniego od chwili uzyskania przez to państwo niepodległości w 2002 roku.
Nowy!!: Pismo chińskie i Ambasadorowie Chin w Timorze Wschodnim · Zobacz więcej »
Światowe Stowarzyszenie Czerwonej Swastyki
Światowe Stowarzyszenie Czerwonej Swastyki – chińskie stowarzyszenie międzynarodowe założone w 1922 roku w Pekinie, jako filantropijne odgałęzienie synkretycznej organizacji Daoyuan (道院).
Nowy!!: Pismo chińskie i Światowe Stowarzyszenie Czerwonej Swastyki · Zobacz więcej »
Austin Aries
Daniel Healy „Dan” Solwold Jr. (ur. 15 kwietnia 1978 w Milwaukee w Wisconsin) – amerykański wrestler, lepiej znany pod pseudonimem ringowym Austin Aries.
Nowy!!: Pismo chińskie i Austin Aries · Zobacz więcej »
Azja Wschodnia
Azja Wschodnia Mapa Azji Wschodniej Azja Wschodnia – region Azji, którego obszar i granice można określić w ujęciu geograficznym lub kulturowym: "The East Asian cultural sphere evolves when Japan, Korea, and what is today Vietnam all share adapted elements of Chinese civilization of this period (that of the Tang dynasty), in particular Buddhism, Confucian social and political values, and literary Chinese and its writing system." en.
Nowy!!: Pismo chińskie i Azja Wschodnia · Zobacz więcej »
École française d’Extrême-Orient
École française d’Extrême-Orient (EFEO), Francuska Szkoła Dalekiego Wschodu − francuski instytut specjalizujący się w badaniu społeczności azjatyckich, założony w 1900 roku w Hanoi, w ówczesnych Indochinach Francuskich.
Nowy!!: Pismo chińskie i École française d’Extrême-Orient · Zobacz więcej »
Balhae
Balhae, Parhae lub Bohai – historyczne państwo, istniejące w latach 698–926 na terenach Mandżurii, północnej Korei i Kraju Nadmorskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Balhae · Zobacz więcej »
Bernhard Karlgren
Klas Bernhard Johannes Karlgren (ur. 15 października 1889 – zm. 20 października 1978) – szwedzki sinolog i lingwista, pionier badań nad starożytnymi językami chińskimi i historii fonologii chińskiej metodami porównawczymi.
Nowy!!: Pismo chińskie i Bernhard Karlgren · Zobacz więcej »
Bi Sheng
Bi Sheng (ur. ok. 990, zm. 1051) – Chińczyk, który w latach 1041–1048 wynalazł ruchomączcionkę.
Nowy!!: Pismo chińskie i Bi Sheng · Zobacz więcej »
Bitwa o Chińską Farmę
Bitwa o ChińskąFarmę (kraw he-chawa ha-sinit) – walki toczone pomiędzy ArmiąObrony Izraela a Egipskimi Siłami Zbrojnymi w dniach 15–18 października 1973 roku podczas wojny Jom Kipur o ChińskąFarmę w ramach operacji „Abirej Lew”, której celem było przekroczenie Kanału Sueskiego przez Izraelczyków i utworzenie przyczółków na jego zachodnim brzegu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Bitwa o Chińską Farmę · Zobacz więcej »
Bopomofo
Bopomofo, właściwie zhuyin fuhao (chiń. trad. 注音符號, chiń. upr. 注音符号, pinyin: zhùyīn fúhào), czyli „znaki do zapisywania dźwięków” lub zhuyin zimu (chiń. trad. i chiń. upr. 注音字母, pinyin: zhùyīn zìmǔ), czyli „litery opisujące dźwięki” – oparte na piśmie chińskim pismo fonetyczne służące do zapisywania wymowy znaków języka chińskiego, stosowane zwłaszcza do zapisu wymowy tzw.
Nowy!!: Pismo chińskie i Bopomofo · Zobacz więcej »
Bush hid the facts
Bush hid the facts (dosł. Bush ukrył fakty) – powszechna nazwa błędu występującego w niektórych wersjach systemu Microsoft Windows, który powoduje, że tekst zakodowany w ASCII jest interpretowany tak, jakby był UTF-16LE, co skutkuje zniekształconym tekstem.
Nowy!!: Pismo chińskie i Bush hid the facts · Zobacz więcej »
Cangjie
Cangjie – legendarna postać z historii Chin, wynalazca chińskiego pisma.
Nowy!!: Pismo chińskie i Cangjie · Zobacz więcej »
Certyfikat językowy
Certyfikat językowy – zaświadczenie o znajomości języka obcego na danym poziomie wydawane po odpowiednim egzaminie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Certyfikat językowy · Zobacz więcej »
Cesarz Japonii
Jimmu, pierwszy cesarz Cesarz Naruhito – tytuł monarszy władcy Japonii, ceremonialnej głowy państwa.
Nowy!!: Pismo chińskie i Cesarz Japonii · Zobacz więcej »
Char siu
Chāshū z ryżem Chāshū-men Char siu – kantoński sposób przyrządzania pieczonego mięsa.
Nowy!!: Pismo chińskie i Char siu · Zobacz więcej »
Charles Kasiel Bliss
Charles Kasiel Bliss (ur. 1897 w Czerniowcach jako Karl Kasiel Blitz, zm. 13 lipca 1985 w Sydney) – austriacki lingwista pochodzenia żydowskiego, związany przez znacznączęść życia z Australią.
Nowy!!: Pismo chińskie i Charles Kasiel Bliss · Zobacz więcej »
Chữ nôm
Chữ nôm (𡦂喃) – pismo wernakularne, pismo wietnamskie wywodzące się z pisma chińskiego (wiet. hán tự).
Nowy!!: Pismo chińskie i Chữ nôm · Zobacz więcej »
Chen Yonggui
Pomnik Chen Yongguia w Dazhai Chen Yonggui (ur. 14 lutego 1915, zm. 26 marca 1986) – chiński polityk komunistyczny.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chen Yonggui · Zobacz więcej »
Chengde
Chengde, w przeszłości znane także pod mandżurskąnazwąDżehol/Jehol – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Hebei, w górach Yan Shan, nad rzekąRe He, na północny wschód od Pekinu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chengde · Zobacz więcej »
Chińczycy Han
Chińczycy Han (Hanowie) – naród zamieszkujący głównie ChińskąRepublikę Ludową, gdzie stanowiąok.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chińczycy Han · Zobacz więcej »
Chińskie brązy rytualne
gui'', z uchwytami w kształcie głów zwierzęcych i zdobione wzorem zwierzęco-geometrycznym. Muzeum Szanghajskie Chińskie brązy rytualne – pochodzące z czasów dynastii Shang i Zhou zdobione (czasem bardzo bogato) przedmioty z brązu, przede wszystkim naczynia służące do celów rytualnych, zarówno religijnych, jak i dworskich.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chińskie brązy rytualne · Zobacz więcej »
Chińskie liczebniki
Odpowiedniki liczb w języku chińskim Chińczycy stosująsystem dziesiętny, w którym cyfrom arabskim od 1 do 9 odpowiadająznaki: 一, 二, 三, 四, 五, 六, 七, 八, 九 oraz 十 jako 10.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chińskie liczebniki · Zobacz więcej »
Chińskie nazwiska
Typowe chińskie nazwisko składa się z.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chińskie nazwiska · Zobacz więcej »
Chińskie węzełki
Współczesne chińskie węzełki, służące jako ozdoba Chińskie węzełki – popularna chińska ozdoba w postaci artystycznie splątanych sznurków.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chińskie węzełki · Zobacz więcej »
Chineasy
Chineasy – przedsiębiorstwo internetowe powstałe w celu popularyzacji nauki znaków pisma chińskiego, założone przez ShaoLan Hsueh, która zadebiutowała na konferencji TED Talk w lutym 2013, i ufundowane dzięki kampanii crowdfundingowej na Kickstarterze w lipcu 2013.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chineasy · Zobacz więcej »
Chiny
Dynastii Qing. Chiny – region historyczno-kulturowy w Azji, będący jednąz najstarszych cywilizacji na świecie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Chiny · Zobacz więcej »
Cyfry japońskie
Cyfry japońskie sątworzone na podstawie japońskich liczebników.
Nowy!!: Pismo chińskie i Cyfry japońskie · Zobacz więcej »
Cyfry wietnamskie
W języku wietnamskim istniejądwa zestawy liczebników: rodzimy i sino-wietnamski.
Nowy!!: Pismo chińskie i Cyfry wietnamskie · Zobacz więcej »
Cztery skarby gabinetu
Cztery skarby gabinetu – przedmioty niezbędne do kreślenia znaków pisma chińskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Cztery skarby gabinetu · Zobacz więcej »
David Premack
David Premack (ur. 26 października 1925 w Aberdeen, zm. 11 czerwca 2015 w Santa Barbara) – amerykański psycholog poznawczy i filozof (pozytywizm logiczny), prymatolog związany z Uniwersytetem Missouri, Uniwersytetem Kalifornijskim w Santa Barbara, Uniwersytetem Pensylwanii, twórca zasady, dotyczącej wzmacniania zachowań mniej prawdopodobnych przez bardziej prawdopodobne, powszechnie stosowanego pojęcia „teoria umysłu” oraz propozycji sposobu komunikacji z innymi naczelnymi, która stała się inspiracjądla twórców języka.
Nowy!!: Pismo chińskie i David Premack · Zobacz więcej »
Dżurdżeni
Dżurdżeni – lud pochodzenia tunguskiego, zamieszkujący Mandżurię od co najmniej XI wieku.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dżurdżeni · Zobacz więcej »
Doktryna 24 znaków
Doktryna 24 znaków − doktryna chińskiej (ChRL) polityki zagranicznej sformułowana przez Deng Xiaopinga i zapisana 24 chińskimi znakami (nazywanymi 24 znakami Denga), która zakłada pozostawanie na uboczu głównego nurtu polityki międzynarodowej i ukrywanie własnego potencjału w celu zapewnienia sobie stabilnego otoczenia międzynarodowego jako podstawy stabilnego rozwoju.
Nowy!!: Pismo chińskie i Doktryna 24 znaków · Zobacz więcej »
Dong (grupa etniczna)
Dong, Dongowie, także: Kam, Kamowie (nazwa własna: Gaeml) – licząca niespełna 3 mln osób mniejszość etniczna w Chinach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dong (grupa etniczna) · Zobacz więcej »
Duilian
''Duilian'' na drzwiach wejściowych jednego z domów w Lijiangu Duilian lub yinglian – w kulturze chińskiej krótkie poetyckie sentencje umieszczane przy drzwiach wejściowych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Duilian · Zobacz więcej »
Dwadzieścia cztery historie
Dwadzieścia cztery historie, znane również jako Historie dynastyczne lub Oficjalne historie (chiń. 正史) – zestaw chińskich oficjalnych ksiąg historycznych, obejmujących okres od 3000 p.n.e. do dynastii Ming w XVII wieku.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dwadzieścia cztery historie · Zobacz więcej »
Dynastia Han
Dynastia Han (206 p.n.e.–220 n.e.) (wym.) była drugądynastiącesarskąChin, po dynastii Qin (221-206 p.n.e.) i przed EpokąTrzech Królestw (220-280 n.e.). Założycielem dynastii był Liu Bang, późniejszy cesarz Gaozu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dynastia Han · Zobacz więcej »
Dynastia Liao
Dynastia Liao – dynastia pochodzenia kitańskiego panująca na terenie dzisiejszej Mandżurii, Mongolii oraz części północnych Chin w latach 907 - 1125.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dynastia Liao · Zobacz więcej »
Dynastia Ming
Dynastia Ming (1368–1644) (wym.) – dynastia cesarska Chin, panująca po upadku mongolskiej dynastii Yuan.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dynastia Ming · Zobacz więcej »
Dynastia Qin
Dynastia Qin (wym.) – pierwsza dynastia zjednoczonego Cesarstwa Chińskiego, założona w 221 r. p.n.e. przez Pierwszego Cesarza (który dokonał zjednoczenia).
Nowy!!: Pismo chińskie i Dynastia Qin · Zobacz więcej »
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dynastia Song · Zobacz więcej »
Dynastia Tang
Dynastia Tang (wym.; język średniochiński: dhɑng) (18 czerwca 618 – 1 czerwca 907) – dynastia cesarska w Chinach, następczyni dynastii Sui i poprzedniczka Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw.
Nowy!!: Pismo chińskie i Dynastia Tang · Zobacz więcej »
Egzaminy urzędnicze w Chinach
Egzamin za czasów dynastii Song Egzaminy urzędnicze (chin. upr. 科举; chin. trad. 科舉; pinyin kējǔ) – tradycyjny system państwowych egzaminów urzędniczych w cesarskich Chinach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Egzaminy urzędnicze w Chinach · Zobacz więcej »
Encyklopedia Cesarza Yongle
''Encyklopedia Yongle'' (1403) Encyklopedia Cesarza Yongle (chiń. upr.: 永乐大典; chiń. trad.: 永樂大典; pinyin: Yǒnglè Dàdiǎn) – encyklopedia powstała w latach 1403-1408 na zamówienie cesarza Yongle (rządził w latach 1402-1424) z chińskiej dynastii Ming.
Nowy!!: Pismo chińskie i Encyklopedia Cesarza Yongle · Zobacz więcej »
Erya
Erya – starożytne chińskie dzieło leksykograficzne określane jako słownik, leksykon, lub prototypowa encyklopedia, obejmująca także nauki przyrodnicze, skompilowana za czasów dynastii Han lub nieco wcześniejszych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Erya · Zobacz więcej »
Fenghuang
Fenghuang (chiń. 鳳凰, pinyin: Fènghuáng; w języku polskim: Chiński feniks. Mityczny ptak pochodzący z mitologii chińskiej. Feniksy chińskie były przedstawiane jako władcy wszystkich ptaków. Feniksy rodzaju męskiego nazywano Feng, natomiast żeńskiego Huang. Współcześnie jednak nie czyni się takiego rozróżnienia i wszystkim feniksom przypisuje się rodzaj żeński (Huang), co umożliwia połączenie ich w parę ze smokiem chińskim, będącym rodzaju męskiego. Chińczycy Han często używająterminu Potomkowie Smoka dla określania swej tożsamości narodowej. Fenghuang znany jest też jako "Dostojny Kogut" (鶤雞, pinyin: yùnjī lub kūnjī). W kulturze Zachodu zazwyczaj nazywany jest "Chińskim feniksem", a czasami "Ptakiem Ho-ho" (od japońskiej nazwy hō-ō).
Nowy!!: Pismo chińskie i Fenghuang · Zobacz więcej »
Filozofia języka
Filozofia języka – dział filozofii podejmujący problem natury, pochodzenia oraz użycia języka.
Nowy!!: Pismo chińskie i Filozofia języka · Zobacz więcej »
Flora sinensis
Flora Sinensis – tłumaczona na język polski jako Flora Chin lub Flora chińska.
Nowy!!: Pismo chińskie i Flora sinensis · Zobacz więcej »
Fu Sinian
Fu Sinian (ur. 26 marca 1896, zm. 20 grudnia 1950) – chiński intelektualista, historyk.
Nowy!!: Pismo chińskie i Fu Sinian · Zobacz więcej »
Goguryeo
Goguryeo, Koguryŏ – historyczne koreańskie wczesnofeudalne królestwo, największe z Trzech Królestw Korei, obejmujące terytoria dzisiejszej Mandżurii i północnej części Półwyspu Koreańskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Goguryeo · Zobacz więcej »
Grand Ricci
Le Grand Ricci lub Grand dictionnaire Ricci de la langue chinoise, nazwany na cześć włoskiego misjonarza Matteo Ricciego SJ.
Nowy!!: Pismo chińskie i Grand Ricci · Zobacz więcej »
Guilin
Guilin – miasto o statusie prefektury miejskiej w południowych Chinach, w regionie autonomicznym Kuangsi, u podnóża Gór Południowochińskich, przy linii kolejowej Pekin-Nanning.
Nowy!!: Pismo chińskie i Guilin · Zobacz więcej »
Gyaru-moji
lub – sposób pisania po japońsku, który jest popularny wśród młodych Japonek『ことばと文字の遊園地』82頁。.
Nowy!!: Pismo chińskie i Gyaru-moji · Zobacz więcej »
Hancha
Hancha, hanja (한자, 漢字; dosł. „znaki Han”) lub Hanmun (한문; 漢文), czasami tłumaczone jako „znaki sinokoreańskie” – koreańska nazwa dla znaków chińskich.
Nowy!!: Pismo chińskie i Hancha · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: Pismo chińskie i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
He zun
He ''zun''. Muzeum Brązów w Baoji He zun (Zun He) – starożytne chińskie naczynie rytualne z brązu typu zun, pochodzące sprzed ponad 2700 lat, z epoki Zachodniej Zhou.
Nowy!!: Pismo chińskie i He zun · Zobacz więcej »
Historia Chin
Przybliżone terytoria kontrolowane przez różne dynastie i państwa w całej historii Chin Historia Chin – historia Chin od czasów najdawniejszych aż do dnia dzisiejszego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Historia Chin · Zobacz więcej »
Historia kobiet
Historia kobiet – dyscyplina historii zajmująca się rolą, jakąkobiety odgrywały w dziejach ludzkości, oraz metodami naukowymi stosowanymi do studiowania roli i statusu kobiet.
Nowy!!: Pismo chińskie i Historia kobiet · Zobacz więcej »
Historia Korei
Najstarsze dowody archeologiczne znalezione w prowincjach Hamgyŏng Północny, P'yŏngan Południowy, Gyeonggi oraz Chungcheong Północny i Chungcheong Południowy pokazują, że teren Półwyspu Koreańskiego ludzie zamieszkiwali już w paleolicie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Historia Korei · Zobacz więcej »
Historiografia Czampy
Historiografia nieistniejącego już państwa Czamów położonego na wschodnim wybrzeżu półwyspu indochińskiego na terytorium dzisiejszego Wietnamu Środkowego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Historiografia Czampy · Zobacz więcej »
Houmuwu ding
Chińskim Muzeum Narodowym Houmuwu ding, wcześniej zwany Simuwu ding – rytualne naczynie brązowe typu ding z czasów dynastii Shang; największe zachowane na świecie naczynie z epoki brązu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Houmuwu ding · Zobacz więcej »
Huang Di
Huang Di – legendarny władca i protoplasta Chińczyków, który miał panować w latach 2697-2597 p.n.e. lub 2674-2575 p.n.e. Zaliczany do Trzech Dostojnych i Pięciu Cesarzy, uważany był za wynalazcę pisma, kompasu, koła garncarskiego, pierwszego kalendarza, astronomii, matematyki i medycyny, a w okresie rozwoju taoizmu uznawano go za jednego z głównych jego patronów (często mylono z nim mędrca tej filozofii, Laozi); jego synem był cesarz Zhuanxu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Huang Di · Zobacz więcej »
Ideogram
Człowiek z toporem w głowie – hieroglif oznaczający „wroga” lub „śmierć”. Płaskorzeźba ze świątyni w Luksorze piśmie wielkopieczęciowym; postać współczesna '''从''' Ideogram (– "prawzór" – umowny znak graficzny, wyrażający określone pojęcie bez użycia liter. Ideogramami posługuje się współcześnie pismo chińskie, pismo japońskie i dawne pismo w Korei Południowej, a w starożytności także hieroglify egipskie i pismo klinowe. Nie informuje on o wymowie, stąd np. ten sam znak chiński może być w różnych dialektach języka chińskiego wymawiany odmiennie, zachowując swoje znaczenie. Ideogramy wywodząsię z piktogramów: najprostsze ideogramy to obrazy istot lub przedmiotów (ideogram oznaczał konkretnąrzecz wyobrażoną) lub obrazki przedstawiające jakąś czynność np. picia. Z czasem ulegały uproszczeniu, przedstawiając czynności itp. w sposób symboliczny (np. para naszkicowanych nóg oznaczała „chodzić”).
Nowy!!: Pismo chińskie i Ideogram · Zobacz więcej »
Idu
Wydana w 1872 roku książka ''Yuseopilji'', objaśniająca system idu Idu (hangul: 이두, hancha: 吏讀) – dawny system zapisu języka koreańskiego przy pomocy znaków pisma chińskiego, opracowany pod koniec VII wieku przez Solch’onga, uczonego z państwa Silla, w oparciu o wcześniejsze metody zapisu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Idu · Zobacz więcej »
Imiona chińskie
Imiona chińskie sąjedno- lub dwusylabowe i zgodnie z tradycjąwymienia się je po nazwisku.
Nowy!!: Pismo chińskie i Imiona chińskie · Zobacz więcej »
Iroha
– (1) skrót od, japoński wiersz pochodzący z okresu Heian (794–1185), pierwszy znany jego zapis pochodzi z 1079 roku, jest on pangramem zawierającym każdy znak kana tylko jeden raz; (2) tradycyjny japoński sylabariusz; (3) podstawy, ABC czegoś; (4) sylaby służące do oznaczania kolejności, podobnie jak w alfabecie, zamiast: a, b, c, d, według iroha: i, ro, ha, ni, ho itd.
Nowy!!: Pismo chińskie i Iroha · Zobacz więcej »
Jak wspaniałe są Chiny
Jak wspaniałe sąChiny! (泱泱哉我中华) – chińska pieśń patriotyczna, ułożona przez chińskiego filozofa i nauczyciela, Lianga Qichao w 1912.
Nowy!!: Pismo chińskie i Jak wspaniałe są Chiny · Zobacz więcej »
James Yen
James Yen (ur. 26 października 1890 w Bazhong, zm. 17 stycznia 1990 w Nowym Jorku) – chiński nauczyciel, reformator i działacz na rzecz rozwoju wsi.
Nowy!!: Pismo chińskie i James Yen · Zobacz więcej »
Japonia
Region Japonii – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys.
Nowy!!: Pismo chińskie i Japonia · Zobacz więcej »
Język średniochiński
Język średniochiński – zespół form języka chińskiego używanych między VI a X wiekiem.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język średniochiński · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język chiński · Zobacz więcej »
Język gan
Język gan – jeden z głównych języków chińskich używanych powszechnie w Chinach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język gan · Zobacz więcej »
Język hakka
Język hakka (chiń. trad. 客家話, chiń. upr. 客家话, pinyin: Kèjiāhuà; język hakka: Hak-kâ-fa) – jeden z języków chińskich, używany głównie w południowych Chinach, w wielu lokalnych wersjach dialektalnych, w prowincjach Guangdong, Fujian, Jiangxi, Kuangsi, Syczuan, Hunan i regionie autonomicznym Kuejczou, a także na wyspie Hajnan i na Tajwanie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język hakka · Zobacz więcej »
Język jin
Prowincja Shanxi Język jin lub jinyu – jeden z wielu dialektów języka chińskiego, używany w północnej części Chin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język jin · Zobacz więcej »
Język mien
Język mien – główny język grupy etnicznej Yao, używany w południowych Chinach, Wietnamie, Laosie i Tajlandii.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język mien · Zobacz więcej »
Język minbei
Język minbei, min bei (min północny) – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) używanych w północnej części prowincji Fujian na południu Chin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język minbei · Zobacz więcej »
Język mindong
Język mindong lub min dong (min wschodni) – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa Chin – prowincji Fujian.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język mindong · Zobacz więcej »
Język minnański
Język minnański, minnan, min nan (min południowy) lub tajwański – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) wywodzących się z południa chińskiej prowincji Fujian.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język minnański · Zobacz więcej »
Język minzhong
Język minzhong, min zhong (min centralny) – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) używanych w centralnej, górzystej części prowincji Fujian na południu Chin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język minzhong · Zobacz więcej »
Język puxian
Biblia w języku puxian Język puxian, nazywany też Xinghua – język z grupy min języków chińskich.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język puxian · Zobacz więcej »
Język starochiński
Język starochiński albo archaiczny język chiński – język używany w Chinach w okresie od XI do III wieku p.n.e., nazywanym w chińskiej historiografii okresem rządów dynastii Zhou.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język starochiński · Zobacz więcej »
Język wietnamski
Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język wietnamski · Zobacz więcej »
Język wu
Język wu (wymowa wu: wu nyu) – jeden z głównych języków chińskich używanych powszechnie w Chinach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język wu · Zobacz więcej »
Język xiang
Język xiang, także hunański – jeden z języków chińskich, używany głównie w prowincji Hunan, a także w części prowincji Guangdong, Syczuan i regionu autonomicznego Guangxi.
Nowy!!: Pismo chińskie i Język xiang · Zobacz więcej »
Jiyuan (1883)
Jiyuan – chiński krążownik pancernopokładowy z końca XIX wieku, zbudowany w stoczni Vulcan w Szczecinie jako pojedynczy okręt.
Nowy!!: Pismo chińskie i Jiyuan (1883) · Zobacz więcej »
Kaligrafia chińska
Kaligrafia chińska – sztuka kaligraficzna rozwinięta w Chinach, wykorzystująca pismo chińskie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kaligrafia chińska · Zobacz więcej »
Kaligrafia japońska
Soseki Musō (1275–1351), japoński kaligraf i poeta. Znaki „別無工夫” („Bez duchowego znaczenia”) – ogólna nazwa kaligrafii, obejmująca kilka stylów pisma w języku japońskim, wywodząca się z kaligrafii chińskiej.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kaligrafia japońska · Zobacz więcej »
Kanji
Słowo ''kanji'' („znaki Hanów”) zapisane znakami kanji – znaki logograficzne pochodzenia chińskiego, które wraz z sylabariuszami hiragana (ひらがな, 平仮名), katakana (カタカナ, 片仮名), cyframi arabskimi oraz alfabetem łacińskim stanowiąelement pisma japońskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kanji · Zobacz więcej »
Kanji kentei
– zestaw testów znajomości japońskich znaków kanji na różnych poziomach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kanji kentei · Zobacz więcej »
Katakana
– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.
Nowy!!: Pismo chińskie i Katakana · Zobacz więcej »
Kinsekibun
Ō no Yasumaro, uznana oficjalnie w Japonii za „ważny zabytek kultury” (''jūyō bunkazai'' 重要文化財) – japońskie inskrypcje ryte lub kute w metalu bądź kamieniu, odlewane z metalu, ewentualnie pisane tuszem, uważane za szczególnie wartościowe źródło historyczne, służące do badania japońskiej starożytności.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kinsekibun · Zobacz więcej »
Kitanowie
Kitanowie – koczowniczy lud azjatycki, który w X wieku zdominował obszar rozciągający się od Korei na wschodzie do Ałtaju na zachodzie i podbijając część północnych Chin ustanowił Dynastię Liao (907–1125).
Nowy!!: Pismo chińskie i Kitanowie · Zobacz więcej »
Klasyczny język japoński
– etap rozwoju języka japońskiego, przypadający na IX–XII wiek, tj.
Nowy!!: Pismo chińskie i Klasyczny język japoński · Zobacz więcej »
Klucz
Bez opisu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Klucz · Zobacz więcej »
Klucz (pismo chińskie)
Klucze (inaczej pierwiastki) – elementy znaków chińskich, według których układane sąsłowniki pisma chińskiego i japońskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Klucz (pismo chińskie) · Zobacz więcej »
Koalang
Koalang – akronim terminu KOjarzeniowo-ALuzyjny język (ang. LANGuage), termin użyty przez polskiego autora science-fiction Janusza A. Zajdla w dystopijnej powieści Paradyzja.
Nowy!!: Pismo chińskie i Koalang · Zobacz więcej »
Kojiki
''Kojiki'', manuskrypt Shinpukuji, 1371-1372 – dzieło mające stanowić oficjalnąhistorię Japonii, spisane w 712 roku przez wysokiej rangi urzędnika dworskiego,, na rozkaz cesarzowej Gemmei.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kojiki · Zobacz więcej »
Konwersja pisma
Karta katalogowa książki w języku rosyjskim, która w przypadku opracowania w Polsce zostałaby poddana konwersji pisma Konwersja pisma – procedura stosowana w językoznawstwie, bibliotekoznawstwie i praktyce bibliotekarskiej, przy pracy normalizacyjnej i w praktyce encyklopedycznej związanej z ustalaniem zapisu egzonimów (czyli obcojęzycznych nazw własnych: geograficznych, imion i nazwisk osób i in.), polegająca na zapisie w jednym systemie pisma (zwanym „systemem docelowym” lub „końcowym”) słów (terminów) oryginalnie zapisanych w innym systemie pisma (zwanym „systemem źródłowym” lub „oryginalnym”).
Nowy!!: Pismo chińskie i Konwersja pisma · Zobacz więcej »
Koreańskie nazwiska
Koreańskie nazwisko poprzedza imię – taki system przyjęty jest zarówno w Korei Północnej, jak i Korei Południowej.
Nowy!!: Pismo chińskie i Koreańskie nazwiska · Zobacz więcej »
Kultura dynastii Song
''Trzy gibbony łapiące czaplę'', obraz autorstwa Yi Yuanji, północna dynastia Song, XI w. Dynastia Song (960–1279) była okresem niebywałego rozkwitu życia społecznego i kulturalnego w Chinach, sztuk wizualnych, muzyki, literatury i filozofii.
Nowy!!: Pismo chińskie i Kultura dynastii Song · Zobacz więcej »
Lamma Island
Lamma Island – trzecia co do wielkości wyspa Hongkongu (po wyspach Lantau i Hongkong), położona na południowy zachód od Hongkongu, należąca administracyjnie do dzielnicy Islands.
Nowy!!: Pismo chińskie i Lamma Island · Zobacz więcej »
Latynizacja
Latynizacja – termin przyjmujący różne znaczenia.
Nowy!!: Pismo chińskie i Latynizacja · Zobacz więcej »
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008
Pochodnia olimpijska, którązapalony został znicz olimpijski XXIX Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie: Igrzyska XXIX Olimpiady) w 2008 rozgrywały się w Pekinie, stolicy Chin, od 8 do 24 sierpnia (niektóre mecze piłki nożnej odbyły się 6 i 7 sierpnia, czyli przed oficjalnym otwarciem).
Nowy!!: Pismo chińskie i Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008 · Zobacz więcej »
Li gui
Muzeum Narodowym w Pekinie Wnętrze naczynia z widocznąinskrypcjąLi gui, Gui Li – starożytne chińskie naczynie rytualne typu ''gui'' odlane w czasach wczesnej dynastii Zhou i upamiętniające nagrodę dla urzędnika nazwiskiem Li, ofiarowanąmu przez króla Wu z dynastii Zhou siedem dni po jego zwycięstwie nad królem Di Xinem z dynastii Shang.
Nowy!!: Pismo chińskie i Li gui · Zobacz więcej »
Li Yuanhao
Li Yuanhao (李元昊; ur. 1003, zm. 1048) – przywódca Tangutów, pierwszy władca państwa Xixia.
Nowy!!: Pismo chińskie i Li Yuanhao · Zobacz więcej »
Lin Yutang
Carla Van Vechtena w 1939 r. Lin Yutang (ur. 10 października 1895, zm. 26 marca 1976) – chiński pisarz, publicysta, wynalazca i uczony, znany na Zachodzie dzięki przekładom chińskiej klasyki i wpływowym publikacjom o Chinach pisanych w języku angielskim.
Nowy!!: Pismo chińskie i Lin Yutang · Zobacz więcej »
Logo Wikipedii
Wersja 3D obecnego logotypu (do druku 3D) Logo Wikipedii – zarejestrowany znak towarowy, którego dysponentem jest Wikimedia Foundation, służący jako logo Wikipedii.
Nowy!!: Pismo chińskie i Logo Wikipedii · Zobacz więcej »
Malarstwo chińskie
Malarstwo chińskie – tradycja sztuki malarskiej, wykształcona i kontynuowana w Chinach od czasów starożytnych do współczesnych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Malarstwo chińskie · Zobacz więcej »
Man’yōgana
analiza poniżej) – najstarszy sposób fonetycznego zapisu języka japońskiego za pomocąznaków chińskich.
Nowy!!: Pismo chińskie i Man’yōgana · Zobacz więcej »
Man’yōshū
Man’yōshū (rękopis ''Genryaku kōhon'' 元暦校本 z okresu Heian) – najstarsza zachowana do naszych czasów antologia poezji japońskiej.
Nowy!!: Pismo chińskie i Man’yōshū · Zobacz więcej »
Maszyna do pisania
Maszyna do pisania Erica No 5 z lat 20 XX w. Maszyna do pisania – urządzenie mechaniczne o napędzie ręcznym lub elektrycznym, posiadające klawisze, które naciskane powodująwydrukowanie metodątypograficznąokreślonych znaków na umieszczonym w maszynie podłożu drukowym (najczęściej papierze).
Nowy!!: Pismo chińskie i Maszyna do pisania · Zobacz więcej »
Medal Cherna
Medal Cherna – nagroda przyznawana co 4 lata przez MiędzynarodowąUnię Matematycznąi Chern Medal Foundation za wybitne osiągnięcia w dziedzinie matematyki.
Nowy!!: Pismo chińskie i Medal Cherna · Zobacz więcej »
Medal Służby w Chinach
Medal Służby w Chinach – medal Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych, ustanowiony 6 lipca 1942 roku na mocy rozkazu generalnego Departamentu Marynarki Wojennej nr 176.
Nowy!!: Pismo chińskie i Medal Służby w Chinach · Zobacz więcej »
Mitologia chińska
Mitologia chińska – mitologia cywilizacji Chin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Mitologia chińska · Zobacz więcej »
Mniejszości narodowe Wietnamu
Według przeprowadzonego w roku 1999 spisu powszechnego (stan na 1 kwietnia 1999 r.) ludność Wietnamu liczyła 76 323 173 osób, z czego znacznąwiększość – 65 795 718 stanowili Wietnamczycy (Kinh), a 10 486 590, czyli 13,7% należało do 53 oficjalnie uznanych mniejszości narodowych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Mniejszości narodowe Wietnamu · Zobacz więcej »
Napisy na brązach
ding (鼎) Napisy na brązach – druga po inskrypcjach wróżebnych najstarsza forma pisma chińskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Napisy na brązach · Zobacz więcej »
Napisy na kościach wróżebnych
żółwia. Napisy na kościach wróżebnych – najstarsza zachowana forma pisma chińskiego (jeśli nie liczyć wcześniejszych pojedynczych znalezisk).
Nowy!!: Pismo chińskie i Napisy na kościach wróżebnych · Zobacz więcej »
Nü’erhong
Huadiaojiu Nü’erhong (język chiński: 女儿红, pinyin: nǚ’érhóng) – chiński napój alkoholowy, odmiana huangjiu wywodząca się z tradycji shaoxing.
Nowy!!: Pismo chińskie i Nü’erhong · Zobacz więcej »
Nüshu
„Nüshu” napisane pismem nüshu (od prawej do lewej) Nüshu – pismo używane w południowych Chinach (prowincja Hunan), o 400-letniej historii, posługiwały się nim wyłącznie kobiety w okolicach powiatu Jiangyong (江永) w prowincji Hunan.
Nowy!!: Pismo chińskie i Nüshu · Zobacz więcej »
Ngô Tất Tố
Ngô Tất Tố (ur. 1894, zm. 1954) – wietnamski powieściopisarz, przedstawiciel nurtu realistycznego w przedrewolucyjnej literaturze wietnamskiej.
Nowy!!: Pismo chińskie i Ngô Tất Tố · Zobacz więcej »
Nguyễn Trãi
Nguyễn Trãi, ps.
Nowy!!: Pismo chińskie i Nguyễn Trãi · Zobacz więcej »
Nicolas Trigault
Mateusza Ricciego, w tłumaczeniu Nicolasa Trigaulta, Ausburg, rok 1615. Nicolas Trigault (ur. 3 marca 1577 w Douai, zm. 14 listopada 1628 w Hangzhou) – francuski jezuicki misjonarz w Chinach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Nicolas Trigault · Zobacz więcej »
Nintendo DS
Nintendo DS (skr. NDS lub DS) – przenośna konsola gier wideo zaprojektowana i wyprodukowana przez przedsiębiorstwo Nintendo.
Nowy!!: Pismo chińskie i Nintendo DS · Zobacz więcej »
O Shi Shi, który jadał lwy
O Shi Shi, który jadał lwy (chin. upr. 施氏食狮史, chin. trad. 施氏食獅史, pinyin Shī Shì shí shī shǐ) – żartobliwy utwór napisany przez Zhao Yuanrena, chińskiego poetę i lingwistę.
Nowy!!: Pismo chińskie i O Shi Shi, który jadał lwy · Zobacz więcej »
Om mani padme hum
pismem tybetańskim Lhasie Om mani padme hum – buddyjska sześciosylabowa mantra bodhisattwy współczucia, Awalokiteśwary.
Nowy!!: Pismo chińskie i Om mani padme hum · Zobacz więcej »
Opowieści o Trzech Królestwach
Opowieści o Trzech Królestwach – XIV-wieczna powieść chińska, autorstwa Luo Guanzhonga, której akcja toczy się w burzliwych latach upadku dynastii Han i w Epoce Trzech Królestw.
Nowy!!: Pismo chińskie i Opowieści o Trzech Królestwach · Zobacz więcej »
Ouyang Xiu
Ouyang Xiu (imię pośmiertne:; pseudonim: 醉翁 Zuiweng; ur. 1007, zm. 22 września 1072) – jeden z największych uczonych chińskich, człowiek renesansu epoki Song: polityk, poeta i historyk.
Nowy!!: Pismo chińskie i Ouyang Xiu · Zobacz więcej »
Pędzel pisarski
Pędzelki różnego rodzaju i z różnych materiałów w sklepie w Tajpej Japońskie cztery skarby gabinetu Pędzel pisarski – narzędzie wynalezione najpóźniej w III w. p.n.e. w Chinach do kreślenia znaków chińskiego pisma.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pędzel pisarski · Zobacz więcej »
Piktofonogram
Piktofonogram – znak pisma składający się z elementów fonetycznych i semantycznych, często jest formąprzejściowąw ewolucji pisma od ideograficznego do pisma fonetycznego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Piktofonogram · Zobacz więcej »
Pingliangtai
Pingliangtai – stanowisko archeologiczne zaliczane do chińskiej neolitycznej Kultury Longshan.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pingliangtai · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo · Zobacz więcej »
Pismo analityczne
Pismo analityczne, pismo przejściowe – jedno z pośrednich stadiów rozwoju pisma.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo analityczne · Zobacz więcej »
Pismo bieżące
Kopia słynnego ''Rękopisu z Altany Orchidei'' Wanga Xizhi, uważanego z najdoskonalsze dzieło w piśmie bieżącym Pismo bieżące (chiń. xingshu, jap. gyōsho, kor. haengseo) - odmiana chińskiego pisma, wywodząca się z pisma kancelaryjnego, charakteryzująca się uproszczeniem formy i łączeniem osobnych kresek w całości wykonywane jednym pociągnięciem pędzla (obecnie pióra lub długopisu).
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo bieżące · Zobacz więcej »
Pismo dżurdżeńskie
Pismo dżurdżeńskie – pismo używane w państwie Jin ustanowionym przez Dżurdżenów (Mandżurów) na północy Chin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo dżurdżeńskie · Zobacz więcej »
Pismo geba
Pismo geba Pismo geba (naxi: ¹Ggo¹baw; chiń. 哥巴, pinyin: gēbā) – sylabariusz używany przez mniejszość etnicznąNaxi w Chinach, głównie przez szamanów zwanych dongba do transkrypcji formuł rytualnych, zapisywanych zasadniczo pismem obrazkowym zwanym dongba.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo geba · Zobacz więcej »
Pismo ideograficzne
czukockie Pismo ideograficzne – pismo, w którym poszczególny znak oznacza pojęcie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo ideograficzne · Zobacz więcej »
Pismo japońskie
przybory do kaligrafii Kiyonaga Torii (1752–1815), ''Eimo Gyokkashi, dziewczynka z talentem do kaligrafii, obok nauczycielka'' – system zapisu języka japońskiego, składający się z trzech rodzajów znaków: (1) kanji (pismo chińskie), (2) sylabariusza hiragana (pismo fonetyczne, utworzone z uproszczenia całych znaków kanji), (3) sylabariusza katakana (pismo fonetyczne, utworzone z fragmentów kanji).
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo japońskie · Zobacz więcej »
Pismo kancelaryjne
Pismo kancelaryjne na steli w świątyni Huashan Pismo kancelaryjne – rodzaj chińskiego pisma, który osiągnął szczyt popularności u schyłku Zachodniej Dynastii Han i za rządów Wschodniej Dynastii Han, w I i II wieku.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo kancelaryjne · Zobacz więcej »
Pismo kitańskie
Pismo kitańskie – pismo złożone używane przez protomongolski lud Kitanów, który ustanowił dynastię Liao, panującąw latach 916–1125 nad Mandżurią, Mongoliąi północnączęściąChin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo kitańskie · Zobacz więcej »
Pismo małopieczęciowe
Przykład pisma małopieczęciowego Pismo małopieczęciowe – rodzaj pisma chińskiego, ujednoliconego na potrzeby powstałego w 221 r. p.n.e. Cesarstwa Chińskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo małopieczęciowe · Zobacz więcej »
Pismo tanguckie
Próbka pisma tanguckiego Pismo tanguckie lub pismo Xixia (chiń. 西夏文) – pismo używane w tanguckim państwie Zachodniego Xia między XI a XVI wiekiem.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo tanguckie · Zobacz więcej »
Pismo trawiaste
Pismo trawiaste w ''Traktacie o kaligrafii'' Sun Guotinga Qing. Autorami poszczególnych form są: 1 Sun Guoting; 2, 3 Huai Su; 4 Yan Zhenqing; 5 Zhao Mengfu; 6, 7 Zhu Zhisan; 8 nn., inaczej pismo szkicowe – kaligraficzna odmiana chińskiego pisma, powstała celem przyspieszenia i ułatwienia kreślenia znaków.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo trawiaste · Zobacz więcej »
Pismo wielkopieczęciowe
Pismo wielkopieczęciowe – rodzaj chińskiego pisma używany w Chinach za czasów dynastii Zhou, w XII–III w p.n.e. Wyewoluowało ono z wcześniejszych form znaków, takich jak napisy na kościach wróżebnych i napisy na brązach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo wielkopieczęciowe · Zobacz więcej »
Pismo wzorcowe
Pismo wzorcowe – licząca ok.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo wzorcowe · Zobacz więcej »
Pismo yi
Drogowskazy w Syczuanie w piśmie yi, chińskim i łacińskim Dawny manuskrypt yi Pismo yi – pismo sylabiczne używane do zapisu różnych języków, którymi posługująsię ludy Yi w Chinach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo yi · Zobacz więcej »
Pismo złożone
Pismo złożone – rodzaj pisma, w którym w różnych proporacjach i na różne sposoby mieszająsię elementy fonetyczne i semantyczne (logograficzne), np.
Nowy!!: Pismo chińskie i Pismo złożone · Zobacz więcej »
Podłoże historyczne prostytucji
XVIII-wieczna rycina ukazująca w sposób karykaturalny odzież i strój ówczesnych prostytutek Występowanie zjawiska prostytucji potwierdzajązapisy historyczne pochodzące z czasów starożytnych (np. Babilonia, Mezopotamia, starożytny Egipt, starożytna Grecja, starożytny Rzym) oraz Chin, Indii, Japonii.
Nowy!!: Pismo chińskie i Podłoże historyczne prostytucji · Zobacz więcej »
Podział administracyjny Tajwanu
Podział administracyjny Tajwanu (Republiki Chińskiej) – ze względu na fakt, że Republika Chińska od 1949 roku kontroluje jedynie terytorium wyspy Tajwan i niewielkich wysp w pobliżu, poniższy artykuł dotyczy jedynie podziału administracyjnego na tym terytorium, choć oparty jest on o zasady konstytucji z 1946 roku, odnoszącej się do całego obszaru, który Republika Chińska uważa za jej legalne terytorium.
Nowy!!: Pismo chińskie i Podział administracyjny Tajwanu · Zobacz więcej »
Polskie transkrypcje języka chińskiego
Polskie transkrypcje języka chińskiego – szereg transkrypcji języka chińskiego na alfabet łaciński opracowanych przez polskich autorów z myśląo użytkownikach języka polskiego, w sposób najbardziej zbliżony do polskiej ortografii oraz oryginalnej wymowy.
Nowy!!: Pismo chińskie i Polskie transkrypcje języka chińskiego · Zobacz więcej »
Powstanie w Nanchangu
dosł.
Nowy!!: Pismo chińskie i Powstanie w Nanchangu · Zobacz więcej »
Przekazy o kraju Wa
Przekazy o kraju Wa (Wajinden) – chiński tekst stanowiący część Kroniki Trzech Królestw, spisany w okresie ok.
Nowy!!: Pismo chińskie i Przekazy o kraju Wa · Zobacz więcej »
Qianlong
Muzeum Pałacowym w Pekinie Qianlong, chiń. 乾隆, pinyin Qiánlóng; imię prywatne 弘曆, Hongli (ur. 25 września 1711, zm. 7 lutego 1799) – cesarz Chin z dynastii Qing, panujący w latach 1735–1796.
Nowy!!: Pismo chińskie i Qianlong · Zobacz więcej »
Qin Er Shi
Qin Er Shi, chiń. 秦二世 (ur. 230 p.n.e., zm. w pierwszej połowie października 207 p.n.e.) – drugi cesarz Chin z dynastii Qin, panujący w latach 209–207 p.n.e. Był jednym z wielu młodszych synów Qin Shi Huanga i jego faworytem.
Nowy!!: Pismo chińskie i Qin Er Shi · Zobacz więcej »
Qin Shi Huang
Pierwszy Cesarz Qin (chiń. Qin Shi Huang; ur. 259 p.n.e., zm. 210 p.n.e.), nazywany czasem po prostu Pierwszym Cesarzem – pierwszy władca Cesarstwa Chińskiego, który w 221 r. p.n.e. zjednoczył Chiny, podbijając kolejno pozostałe sześć państw chińskich czym zakończył Okres Walczących Królestw.
Nowy!!: Pismo chińskie i Qin Shi Huang · Zobacz więcej »
Radziecka szkoła montażu
Schodach Odeskich Radziecka szkoła montażu (również awangarda radziecka) – nurt kinematografii i teorii filmu, który ukształtował się w Związku Radzieckim w drugiej połowie lat 20.
Nowy!!: Pismo chińskie i Radziecka szkoła montażu · Zobacz więcej »
Ruby (znaki)
– małe znaki zapisu fonetycznego, umieszczane ponad chińskimi (hànzì) i japońskimi (kanji) ideogramami lub po prawej ich stronie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Ruby (znaki) · Zobacz więcej »
Ruch Nowej Kultury (Chiny)
Ruch Nowej Kultury – chiński masowy ruch kulturowy rozwijający się na przełomie drugiej i trzeciej dekady XX wieku, postulujący upowszechnienie języka mówionego w literaturze, obalenie konfucjańskiego porządku społecznego i modernizację Chin na wzór zachodni.
Nowy!!: Pismo chińskie i Ruch Nowej Kultury (Chiny) · Zobacz więcej »
Saibara
– starojapońskie pieśni ludowe przystosowane do stylu dworskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Saibara · Zobacz więcej »
Sanguo Zhi
Sanguo Zhi lub Kronika Trzech Królestw – chińska kronika z III wieku, opisująca epokę Trzech Królestw w Chinach, zaliczana do oficjalnego zbioru Dwudziestu czterech historii.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sanguo Zhi · Zobacz więcej »
ShaoLan Hsueh
ShaoLan Hsueh – przedsiębiorca, pisarka i założycielka Chineasy, metody do nauki języka chińskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i ShaoLan Hsueh · Zobacz więcej »
Shi Qiang pan
Shi Qiang ''Pan'' Shi Qiang Pan, Pan skryby Qianga (można też przetłumaczyć jako „misa kronikarza Qianga”), czasem zwany Qiang Pan (墻盤) – starożytne chińskie naczynie rytualne typu pan.
Nowy!!: Pismo chińskie i Shi Qiang pan · Zobacz więcej »
Shuowen Jiezi
Song Shuowen Jiezi (dosł. Objaśnienie znaków prostych i złożonych) – pierwszy chiński słownik etymologiczny, opracowany przez Xu Shena na początku II wieku.
Nowy!!: Pismo chińskie i Shuowen Jiezi · Zobacz więcej »
Sifu
Sifu (師傅lub 師父; Pinyin: shīfu, kant.: si1 fu6, wiet.: Sư phụ) – chiński termin, tradycyjnie oznaczający „mistrza” lub „nauczyciela”.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sifu · Zobacz więcej »
Sikhye
Sikhye – tradycyjny koreański, słodki, niealkoholowy napój ryżowy, zwykle podawany na deser.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sikhye · Zobacz więcej »
Sima Guang
Sima Guang (ur. 1019 w dzisiejszym Yuncheng, prow. Shanxi, zm. 1086) – chiński polityk, kanclerz i uczony z czasów dynastii Song, jeden z najwybitniejszych historyków Chin klasycznych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sima Guang · Zobacz więcej »
Sima Qian
Sima Qian (ur. ok. 145 p.n.e., zm. ok. 86 p.n.e.; zi: 子長, Zǐcháng) – chiński historyk, urzędnik na dworze cesarza Wudi z dynastii Han, także astrolog i reformator kalendarza.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sima Qian · Zobacz więcej »
Sinizacja
Sinizacja – proces przyswajania (lub narzucania) języka lub kultury chińskiej.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sinizacja · Zobacz więcej »
Sinogram
Sinogram.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sinogram · Zobacz więcej »
Sinogram (językoznawstwo)
Napis: „sinogram” (hanzi itd.) w znakach klasycznych (漢字) i uproszczonych (汉字) Sinogram, jap. 漢字 kanji (hiragana: かんじ, katakana: カンジ), kor. hanja (한자), wietn. hán tự – znak pisma chińskiego, japońskiego, koreańskiego, wietnamskiego oraz pism pochodnych (np. pismo Tangutów, pismo Kitanów, pismo Dżurdżenów, pismo dongba i in.), o postaci logograficznej: albo piktograficznej, albo ideograficznej, albo ideograficzno-fonetycznej.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sinogram (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Sinologia Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego
Sinologia Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego to jednostka naukowo-badawcza, która kształci specjalistów w dziedzinie literatury, języków i kultury Chin, zarówno Chińskiej Republiki Ludowej, jak i Republiki Chińskiej na Tajwanie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sinologia Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego · Zobacz więcej »
Smok chiński
Smok chiński Smok chiński (w języku kantońskim: Lùhng; jap.: ryū, lub tatsu 龍/竜; kor.: yong 용; taj.: mungkorn มังกรจีน; wiet.: rồng) – stwór z chińskiej mitologii, z której trafił do innych kultur Azji Wschodniej, czasami nazywany na Zachodzie „smokiem orientalnym”.
Nowy!!: Pismo chińskie i Smok chiński · Zobacz więcej »
Standardowy język kantoński
Schemat tonów w języku kantońskim Schemat samogłosek w języku kantońskim Standardowy język kantoński, yue – jeden z języków chińskich używany na południu Chin, w Hongkongu i Makau, a także przez potomków chińskich emigrantów w Azji Południowo-Wschodniej i innych rejonach świata.
Nowy!!: Pismo chińskie i Standardowy język kantoński · Zobacz więcej »
Standardowy język mandaryński
Tony w standardowym języku mandaryńskim Standardowy język mandaryński (nazywany często językiem mandaryńskim lub standardowym językiem chińskim) – oficjalny standard mówionego języka chińskiego, używany jako język urzędowy w Chińskiej Republice Ludowej, Republice Chińskiej, jeden z czterech oficjalnych języków Singapuru, a także jeden z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Standardowy język mandaryński · Zobacz więcej »
Stenografia
systemu stenograficznego Polińskiego Stenografia (gr. stenós „ciasny”, gráphein „pisać”), tachygrafia (gr. tachýs „szybki”) – skrócona, symboliczna metoda zapisu; zwiększa jego szybkość lub zwięzłość, w porównaniu z tradycyjnymi dla danego języka metodami.
Nowy!!: Pismo chińskie i Stenografia · Zobacz więcej »
Swastyka
Swastyka (dewanagari स्वस्तिक, transliteracja svastika, transkrypcja swastika, 卐 lub 卍) – znak zazwyczaj w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym.
Nowy!!: Pismo chińskie i Swastyka · Zobacz więcej »
Syczuan
Syczuan (Sichuan wym.) – prowincja w południowo-zachodnich Chinach, ze stolicąw Chengdu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Syczuan · Zobacz więcej »
Symbole astronomiczne
Nautical Almanac'' z 1833 pokazujący użycie symboli astronomicznych, zawierający symbole faz Księżyca, planet i konstelacji zodiakalnych encke Symbole astronomiczne – symbole wykorzystywane do oznaczania różnych ciał niebieskich, tworów teoretycznych i obserwowanych zjawisk astronomicznych.
Nowy!!: Pismo chińskie i Symbole astronomiczne · Zobacz więcej »
System pisma
Współczesne piktogramy Chiński ideogram ''wu'' o znaczeniu „nie” System pisma – sposób zapisu języka przy pomocy znaków graficznych.
Nowy!!: Pismo chińskie i System pisma · Zobacz więcej »
Systemy pisma CJK
Systemy pisma CJK – używane w informatyce określenie systemów pisma wywodzących się z pisma chińskiego (języki chińskie – tradycyjne i uproszczone pismo chińskie, japoński – pismo japońskie) oraz pisma koreańskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Systemy pisma CJK · Zobacz więcej »
Sztuka chińska
północnej dynastii Qi (550–577). Instytut Archeologiczny Shaanxi Sztuka chińska należy do najstarszych na świecie.
Nowy!!: Pismo chińskie i Sztuka chińska · Zobacz więcej »
Tradycyjne pismo chińskie
Tradycyjne pismo chińskie (chiń. trad. 繁體字, chiń. upr. 繁体字, pinyin zhèngtǐzì/fántǐzì) – odmiana pisma chińskiego, w której znaki majątradycyjnąpostać, umożliwiającączytanie dawniejszych tekstów.
Nowy!!: Pismo chińskie i Tradycyjne pismo chińskie · Zobacz więcej »
Transkrypcja języka chińskiego
piśmie phags-pa pochodzenia tybetańskiego. Zhuyin, chiński system transkrypcji języka mandaryńskiego Gazeta z lat 30 XX w. wydrukowana w całości w systemie ''latinxua sin wenz'' w grafii łacińskiej gwoyeu romatzyh języku arabskim, prawa po chińsku w arabskim systemie xiao’erjing Wyraz „Chiny” zapisany w hanyu pinyin, tongyong pinyin oraz tradycyjnymi i uproszczonymi znakami chińskimi Transkrypcja języka chińskiego – różne systemy oddania dźwięków języka chińskiego za pomocąinnych alfabetów.
Nowy!!: Pismo chińskie i Transkrypcja języka chińskiego · Zobacz więcej »
Transkrypcja na chiński
Transkrypcja z punktu widzenia języka chińskiego to proces odwrotny do latynizacji, który pozwala na zapisanie obcych nazw i nazwisk przy pomocy pisma chińskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Transkrypcja na chiński · Zobacz więcej »
Tygrys azjatycki
Tygrys azjatycki, tygrys (Panthera tigris) – gatunek dużego, drapieżnego ssaka łożyskowego z podrodziny panter (Pantherinae) w rodzinie kotowatych (Felidae), największego ze współczesnychWymarły lew jaskiniowy osiągał większe rozmiary od współczesnych tygrysów.
Nowy!!: Pismo chińskie i Tygrys azjatycki · Zobacz więcej »
Uproszczone pismo chińskie
Uproszczone pismo chińskie (chiń. upr. 简体字; chiń. trad. 簡體字; pinyin jiǎntǐzì) – odmiana pisma chińskiego, używana oficjalnie w Chińskiej Republice Ludowej, a także w Singapurze.
Nowy!!: Pismo chińskie i Uproszczone pismo chińskie · Zobacz więcej »
Władcy Korei
Władcy Korei – władcy historycznych koreańskich państw (Gojoseon, Buyeo, Goguryeo, Baekje, Silla, Balhae, Goryeo i Joseon).
Nowy!!: Pismo chińskie i Władcy Korei · Zobacz więcej »
Wei Shuo
Wei Shuo (ur. 272, zm. 349), znana też jako Dama Wei – mistrzyni kaligrafii chińskiej z czasów dynastii Jin.
Nowy!!: Pismo chińskie i Wei Shuo · Zobacz więcej »
Wietnamczycy
Wietnamczycy – naród na Półwyspie Indochińskim, mieszkający głównie w Wietnamie, gdzie stanowią85% z liczącej 96,2 mln ludności tego państwa.
Nowy!!: Pismo chińskie i Wietnamczycy · Zobacz więcej »
Wilhelm z Rubruk
Trasa podróży Wilhelma Wilhelm z Rubruk (ur. ok. 1220 w Rubrouck; zm. ok. 1293) – flamandzki franciszkanin, misjonarz i podróżnik.
Nowy!!: Pismo chińskie i Wilhelm z Rubruk · Zobacz więcej »
Wyraz
Wyraz – wieloznaczny termin językoznawczy; jest to wspólna nazwa (hiperonim) kilku powiązanych pojęć o różnych znaczeniach.
Nowy!!: Pismo chińskie i Wyraz · Zobacz więcej »
Xiaojing
Xiaojing – starożytny chiński traktat filozoficzny, będący częściąTrzynastoksięgu konfucjańskiego.
Nowy!!: Pismo chińskie i Xiaojing · Zobacz więcej »
Xu Shen
Xu Shen (ur. 58, zm. 147) – chiński uczony, konfucjanista, autor pierwszego etymologicznego słownika chińskiego pisma pt.
Nowy!!: Pismo chińskie i Xu Shen · Zobacz więcej »
Yamato (okres)
– okres w historii Japonii w latach 250–710, kiedy dwór cesarski zarządzał krajem z prefektury Nara znanej wówczas jako prowincja Yamato.
Nowy!!: Pismo chińskie i Yamato (okres) · Zobacz więcej »
Yikui Chaochen
Yikui Chaochen (一揆超琛; ur. 1625, zm. 1679) – chińska mistrzyni chan szkoły linji.
Nowy!!: Pismo chińskie i Yikui Chaochen · Zobacz więcej »
Yinxu
Yinxu – stanowisko archeologiczne w Chinach, w pobliżu miasta Anyang w prowincji Henan.
Nowy!!: Pismo chińskie i Yinxu · Zobacz więcej »
Złoto
Złoto (Au) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 79.
Nowy!!: Pismo chińskie i Złoto · Zobacz więcej »
Zdeněk Sklenář
Zdeněk Sklenář (ur. 13 kwietnia 1910 w Leštinie, zm. 19 kwietnia 1986) – czeski malarz, grafik i ilustrator.
Nowy!!: Pismo chińskie i Zdeněk Sklenář · Zobacz więcej »
Zhangye
Zhangye – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, w prowincji Gansu.
Nowy!!: Pismo chińskie i Zhangye · Zobacz więcej »
Zhao Yuanren
Zhao Yuanren (znany również jako Yuen Ren Chao, zgodnie z zasadami angielskiego zapisu transkrypcyjnego; ur. 3 listopada 1892 w Tiencinie, zm. 25 lutego 1982 w Cambridge) – chiński językoznawca, pisarz oraz kompozytor.
Nowy!!: Pismo chińskie i Zhao Yuanren · Zobacz więcej »
Znaki pisarskie
Znaki pisarskie – znaki graficzne stanowiące pismo oraz symbole graficzne oznaczające dźwięki mowy, znaczenia myślowe.
Nowy!!: Pismo chińskie i Znaki pisarskie · Zobacz więcej »
