Szybszy dostęp niż przeglądarce!
34 kontakty: Żeleźce, Brązy, Broń, Broń biała, Broń obuchowa miażdżąca, Broń obuchowo-sieczna, Broń palna, Broń sieczna, Brygantyna (zbroja), Buława, Buzdygan, Cep bojowy, Głowica (broń biała), Karacena, Kastet, Kolczuga, Krzemień, Maczuga (broń), Młot bojowy, Neolit, Nunczako, Pałka policyjna, Pałka teleskopowa, Pięściak, Piernacz, Rana miażdżona, Rapier, Starożytność, Szpada, Tonfa, Topór, Wekiera, Zbroja, Zbroja płytowa.
Żeleźce
halabardy Żeleźce – żelazne, a raczej metalowe zakończenie broni drzewcowej i obuchowej.
Nowy!!: Broń obuchowa i Żeleźce · Zobacz więcej »
Brązy
Dawne brązy santim z 1939 r. wybita z brązu Brązy – stopy miedzi z cynąlub innymi metalamiNazwa brąz bez dalszych określeń oznacza stop miedzi i cyny.
Nowy!!: Broń obuchowa i Brązy · Zobacz więcej »
Broń
Różne rodzaje broni Broń – termin występuje w dwóch znaczeniach.
Nowy!!: Broń obuchowa i Broń · Zobacz więcej »
Broń biała
Broń biała – ogół broni służącej do walki wręcz, zadającej obrażenia przy wykorzystaniu siły ludzkich mięśni.
Nowy!!: Broń obuchowa i Broń biała · Zobacz więcej »
Broń obuchowa miażdżąca
Buława – przykład broni obuchowo miażdżącej Broń obuchowa miażdżąca − typ broni obuchowej, przeznaczonej do niszczenia lekkich pancerzy wroga (kolczug, brygantyn, karacen itp.), bez powodowania otwartych ran, ale mający skutkować odniesieniem rozległych obrażeń wewnętrznych, co skutecznie miało eliminować wroga z walki.
Nowy!!: Broń obuchowa i Broń obuchowa miażdżąca · Zobacz więcej »
Broń obuchowo-sieczna
Topór abordażowy – przykład broni obuchowo-siecznej Broń obuchowo-sieczna – typ broni obuchowej przeznaczonej do zadawania cięć miażdżących.
Nowy!!: Broń obuchowa i Broń obuchowo-sieczna · Zobacz więcej »
Broń palna
Wystrzał z broni palnej (rewolweru). Widoczny pocisk oraz wydostające się gazy prochowe powstające po spaleniu ładunku miotającego w naboju Broń palna – broń miotająca pociski energiągazów powstałych ze spalania ładunku miotającego.
Nowy!!: Broń obuchowa i Broń palna · Zobacz więcej »
Broń sieczna
Szabla (karabela) - przykład broni siecznej Broń sieczna – broń biała służąca głównie do zadawania cięć, jej cechącharakterystycznąjest najczęściej zakrzywiona głownia (chociaż nie jest to regułą).
Nowy!!: Broń obuchowa i Broń sieczna · Zobacz więcej »
Brygantyna (zbroja)
Brygantyna Wnętrze brygantyny Brygantyna (również brygandyna) – rodzaj zbroi mającej formę skórzanej kurtki z naszytymi lub przynitowanymi od wewnątrz metalowymi płytkami.
Nowy!!: Broń obuchowa i Brygantyna (zbroja) · Zobacz więcej »
Buława
Nowym Jorku Buława – jednoręczna broń obuchowa, składająca się ze styliska zakończonego kulistąlub gruszkowatągłowicą.
Nowy!!: Broń obuchowa i Buława · Zobacz więcej »
Buzdygan
Buzdygan (węg. bozdogan - pałka, tur. – maczuga) – jednoręczna broń obuchowa pochodzenia wschodniego, składająca się ze styliska zakończonego głowicąwyposażonąw szereg wypustek - tzw.
Nowy!!: Broń obuchowa i Buzdygan · Zobacz więcej »
Cep bojowy
Cep dębowy okuty jako broń pieszych mieszczan Walka z użyciem cepów bojowych Cep bojowy – broń drzewcowa używana w średniowieczu podobna do zwykłego cepa, ale zakończona żelaznąsztabąlub kolcami często połączonymi z rękojeściąłańcuchem.
Nowy!!: Broń obuchowa i Cep bojowy · Zobacz więcej »
Głowica (broń biała)
Głowica – element konstrukcyjny broni białej stanowiący zakończenie rękojeści, a w przypadku broni obuchowej jej główna część służąca do rażenia przeciwnika.
Nowy!!: Broń obuchowa i Głowica (broń biała) · Zobacz więcej »
Karacena
Muzeum Narodowego w Krakowie Karacena (wł. corazzina – lekka zbroja) – oryginalna polska zbroja łuskowa produkowana od XVI do XVIII wieku.
Nowy!!: Broń obuchowa i Karacena · Zobacz więcej »
Kastet
Stalowy kastet Kastet lub szpadryna – broń obuchowa miażdżąca, używana w walce wręcz.
Nowy!!: Broń obuchowa i Kastet · Zobacz więcej »
Kolczuga
Kolczuga Jeden ze sposobów splatania kolczugi Kolczuga (pancerz kolczy, zbroja kolcza) – rodzaj zbroi wykonanej z plecionki kolczej (zespołu drobnych najczęściej stalowych kółek, połączonych w gęsty splot).
Nowy!!: Broń obuchowa i Kolczuga · Zobacz więcej »
Krzemień
Krzemienie Krzemień pasiasty – ozdobna odmiana krzemienia. Polska Siekierka krzemienna Krzemień Krzemień – skała osadowa, skrytokrystaliczna, krzemionkowa (biochemiczna lub chemiczna), występująca w formie kulistych, bulwiastych, bochenkowatych lub soczewkowatych konkrecji w obrębie skał niekrzemionkowych takich jak wapienie, margle, dolomity.
Nowy!!: Broń obuchowa i Krzemień · Zobacz więcej »
Maczuga (broń)
hydrąlernejskąprzy użyciu maczugi Maczuga (rum. măciucă, łac. matteuca) – jedna z najstarszych broni obuchowych; znana była od paleolitu, rozpowszechniona na wszystkich kontynentach zamieszkiwanych przez człowieka.
Nowy!!: Broń obuchowa i Maczuga (broń) · Zobacz więcej »
Młot bojowy
Młot bojowy Głowica młota bojowego Młot bojowy, także obuch – jedna z najstarszych form broni obuchowej używana od czasów prehistorycznych do średniowiecza.
Nowy!!: Broń obuchowa i Młot bojowy · Zobacz więcej »
Neolit
cywilizację maltańskąw okresie neolituhttp://www.culturalheritage.gov.mt/filebank/inventory/00001.pdf Ġgantija Temples, National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islandshttp://www.bradshawfoundation.com/malta/ The Prehistoric Archaeology of the Temples of Malta, bradshawfoundation.com Rekonstrukcja neolitycznego ołtarza na terenie dzisiejszej Ukrainy Skara Brae na Orkadach jest najlepiej zachowanąwsiąneolitycznąw Europie. Wzgórze Silbury jest najwyższym kopcem usypanym w okresie neolitu. Neolit (gr. néos „nowy” i líthos „kamień”), młodsza epoka kamienia, epoka kamienia gładzonego – ostatni okres epoki kamienia (poprzedzający epokę brązu).
Nowy!!: Broń obuchowa i Neolit · Zobacz więcej »
Nunczako
Nunczako – rodzaj broni obuchowej w formie dwóch pałek połączonych ze sobąza pomocąłańcucha lub linki (dziś nylonowej, dawniej wykonanej z włosów z końskiego ogona).
Nowy!!: Broń obuchowa i Nunczako · Zobacz więcej »
Pałka policyjna
Pałka używana w przeszłości przez policję austriackąTonfa używana przez polskie służby porządkowe, wraz z uchwytem Pałka policyjna – podłużna broń obuchowa miażdżąca o przekroju owalnym, zwykle wykonana z elastycznego materiału z rękojeścią, używana w wielu krajach jako środek przymusu bezpośredniego przez policję, straż miejską, żandarmerię, ochronę, straż granicznąi inne służby porządkowe.
Nowy!!: Broń obuchowa i Pałka policyjna · Zobacz więcej »
Pałka teleskopowa
Baton złożony (u góry) i rozłożony (u dołu) Szwedzka policjantka z rozłożonąpałkąteleskopowąPałka teleskopowa, baton – nowoczesny rodzaj składanej broni obuchowej, znany w Polsce po zakończeniu I wojny światowej, na świecie rozpowszechniany od 1950.
Nowy!!: Broń obuchowa i Pałka teleskopowa · Zobacz więcej »
Pięściak
Pięściaki Pięściak Pięściak, tłuk pięściowy, zwany w dawnej archeologii toporem bądź tłukiem pięściowym – narzędzie wykonane technikąrdzeniowania z naturalnych fragmentów krzemieni i innych skał twardych (rzadziej z grubych odłupków) przy zastosowaniu obustronnej obróbki na większej części lub na całym obwodzie.
Nowy!!: Broń obuchowa i Pięściak · Zobacz więcej »
Piernacz
Piernacz kniazia Boratyńskiego z połowy XVII wieku Piernacz (rus. broń pierzasta) – rodzaj niewielkiej buławy lub buzdyganu wykonanego ze srebra lub żelaza i zakończonego piórami.
Nowy!!: Broń obuchowa i Piernacz · Zobacz więcej »
Rana miażdżona
Rana miażdżona (łac. Vulnus conquassatum) - rana powstająca na skutek silnie działającego tępego urazu.
Nowy!!: Broń obuchowa i Rana miażdżona · Zobacz więcej »
Rapier
Rapier (początek XVII w.) Rozbudowana oprawa rękojeści rapiera Rapier – jednoręczna, sieczno-kolna lub kolna broń biała o długiej, prostej obosiecznej głowni.
Nowy!!: Broń obuchowa i Rapier · Zobacz więcej »
Starożytność
Egipskie piramidy Ateny na Akropolu Rzymskie koloseum Starożytność – pierwszy okres historii niektórych części świata, wyróżniany zwłaszcza w dziejopisarstwie europejskim.
Nowy!!: Broń obuchowa i Starożytność · Zobacz więcej »
Szpada
Szpada (początek XVIII w.) Szpada (z wł. spada) – kolna broń biała, powstała w XVII wieku na zachodzie Europy, ewoluując z rapiera jako broń mniejsza, lżejsza i poręczniejsza.
Nowy!!: Broń obuchowa i Szpada · Zobacz więcej »
Tonfa
Tonfa używana przez polskie służby porządkowe wraz z uchwytem niemieckąpolicję Policjanci wyposażeni w tonfy i gaz pieprzowy Tonfa (pałka wielofunkcyjna typu tonfa) – rodzaj broni obuchowej, pałki z poprzecznym uchwytem z boku, cechujący się dużąwszechstronnościąi łatwościąużycia, używany tradycyjnie we wschodnich sztukach walki, obecnie wprowadzony do wyposażenia jednostek policji i pracowników ochrony.
Nowy!!: Broń obuchowa i Tonfa · Zobacz więcej »
Topór
Topór, siekiera – narzędzie używane do kształtowania i podziału drewna, rąbania lasów, jako broń obuchowo-sieczna czy też jako symbol heraldyczny.
Nowy!!: Broń obuchowa i Topór · Zobacz więcej »
Wekiera
thumb Wekiera – broń obuchowa miażdżąca będąca odmianąmaczugi na drewnianym lub metalowym stylisku z metalowągłowicąnabijanąostrymi kolcami.
Nowy!!: Broń obuchowa i Wekiera · Zobacz więcej »
Zbroja
Pełna zbroja płytowa oraz zbroja końska, XVI w. Zbroja (także: pancerz) – rodzaj uzbrojenia ochronnego w postaci systemu wytrzymałych osłon (np. metalowych, skórzanych, kościanych), zakładanych na ciało użytkownika.
Nowy!!: Broń obuchowa i Zbroja · Zobacz więcej »
Zbroja płytowa
Gustawa I Wazy (ok. 1540 r.) Zbroja płytowa – rodzaj zbroi wykonanej z kutych sztywnych płyt metalowych, używanej w zróżnicowanych formach od epoki brązu po współczesność.
Nowy!!: Broń obuchowa i Zbroja płytowa · Zobacz więcej »
