Szybszy dostęp niż przeglądarce!
18 kontakty: Cesarstwo Bizantyńskie, Efraim (kronikarz), Fryderyk I Barbarossa, Izaak II Angelos, Język grecki, Konstantynopol, Matka Boża, Niketas Choniates, Patriarcha Konstantynopola, Patriarchat Konstantynopolitański, Prawosławie, Prawosławny patriarcha Antiochii, Prawosławny patriarcha Jerozolimy, Prawosławny patriarchat Jerozolimy, Saladyn, Teodor IV (prawosławny patriarcha Antiochii), Wenecja, Zakon mniszy.
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Cesarstwo Bizantyńskie · Zobacz więcej »
Efraim (kronikarz)
Efraim – kronikarz bizantyński żyjący na przełomie XIII i XIV wieku, autor wierszowanej kroniki przedstawiającej cesarzy rzymskich od Kaliguli do Michała VIII Paleologa.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Efraim (kronikarz) · Zobacz więcej »
Fryderyk I Barbarossa
Fryderyk I Barbarossa (Rudobrody) (ur. ok. 1122, zm. 10 czerwca 1190) – z dynastii Hohenstaufów, syn księcia Szwabii – Fryderyka II i księżniczki Judyty, córki księcia Bawarii Henryka IX Czarnego (zm. 1126) z rodu Welfów, konkurencyjnego w tamtym okresie wobec Hohenstaufów.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Fryderyk I Barbarossa · Zobacz więcej »
Izaak II Angelos
Izaak II Angelos (ur. ok. 1156, zm. 28 stycznia 1204 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyjski w latach 1185–1195 oraz wspólnie z synem Aleksym IV od 1203.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Izaak II Angelos · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Język grecki · Zobacz więcej »
Konstantynopol
Hagia Sophia – symbol Konstantynopola Kościół Chrystusa Pantokratora Konstantynopol – nazwa Bizancjum nadana miastu przez Konstantyna Wielkiego, który wybrał je na swojąsiedzibę; w latach 330–395 stolica Cesarstwa Rzymskiego, w latach 395–1453 stolica Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261), stolica Imperium Osmańskiego w latach 1453–1922.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Konstantynopol · Zobacz więcej »
Matka Boża
Soborze efeskim (431 r.) Kaplicy Trójcy Świętej w Lublinie Matka Boska - Ikona Matka Boża (skr. MB), Theotokos (gr. Θεοτόκος), pot.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Matka Boża · Zobacz więcej »
Niketas Choniates
Niketas Choniates lub Nicetas Choniata (Grecki: Νικήτας Χωνιάτης ur. ok. 1155, zm. w 1215 w Nicei), bizantyński historyk.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Niketas Choniates · Zobacz więcej »
Patriarcha Konstantynopola
Hagia Sophia – była katedrąpatriarchy Konstantynopola od 537 do 1453, kiedy to po zdobyciu miasta przez Turków została zamieniona na meczet. Do dnia dzisiejszego widoczne sąmozaiki z postaciami świętych. Patriarcha Konstantynopola, oficjalnie: Arcybiskup Konstantynopola, Nowego Rzymu i Patriarcha Ekumeniczny – jeden z patriarchów prawosławnych oraz duchowy zwierzchnik Cerkwi.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Patriarcha Konstantynopola · Zobacz więcej »
Patriarchat Konstantynopolitański
Emblemat Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola Bartłomieja Ekumeniczny Patriarchat Konstantynopolitański (gr. Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως, Oikoumenikòn Patriarcheîon Konstantinoupóleos, tur. Rum Ortodoks Patrikhanesi, İstanbul Ekümenik Patrikhanesi) – starożytny Kościół, którego początki sięgajączasów apostolskich.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Patriarchat Konstantynopolitański · Zobacz więcej »
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Prawosławie · Zobacz więcej »
Prawosławny patriarcha Antiochii
Prawosławny patriarcha Antiochii – jeden z patriarchów w Cerkwi prawosławnej, zwierzchnik prawosławnego Patriarchatu Antiocheńskiego.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Prawosławny patriarcha Antiochii · Zobacz więcej »
Prawosławny patriarcha Jerozolimy
Prawosławny patriarcha Jerozolimy – jeden z patriarchów w Cerkwi prawosławnej, zwierzchnik prawosławnego Patriarchatu Jerozolimskiego.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Prawosławny patriarcha Jerozolimy · Zobacz więcej »
Prawosławny patriarchat Jerozolimy
Prawosławny Patriarchat Jerozolimy – jeden z patriarchatów w Kościele prawosławnym, historycznie piąty po Konstantynopolu, Rzymie, Aleksandrii i Antiochii (tzw. pentarchia).
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Prawosławny patriarchat Jerozolimy · Zobacz więcej »
Saladyn
Saladyn, fr. Saladin, od arab. صلاح الدين (pełne imię: al-Malik an-Nasir Salah ad-Dunja wa-ad-Din Abu al-Muzaffar Jusuf ibn Ajjub ibn Szazi al-Kurdi, ur. 1138 w Tikricie, zm. 4 marca 1193 w Damaszku) – sułtan, założyciel dynastii Ajjubidów, panujący w latach 1174–1193.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Saladyn · Zobacz więcej »
Teodor IV (prawosławny patriarcha Antiochii)
Teodor IV – prawosławny patriarcha Antiochii w latach 1185–1199.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Teodor IV (prawosławny patriarcha Antiochii) · Zobacz więcej »
Wenecja
Wenecja – miasto i gmina na północy Włoch nad Morzem Adriatyckim, stolica regionu Wenecja Euganejska.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Wenecja · Zobacz więcej »
Zakon mniszy
Zakon mniszy, zakon kontemplacyjny (z gr. μοναχός monachos – samotnik, z łac. contemplare – wpatrywać się) – katolicka i prawosławna forma życia zakonnego, polegająca w pierwotnej wersji na odcięciu się od świata zewnętrznego i życiu w całkowitym odosobnieniu lub w nielicznej zamkniętej wspólnocie, poświęconemu prawie wyłącznie modlitwie i kontemplacji Boga.
Nowy!!: Dozyteusz (patriarcha Konstantynopola) i Zakon mniszy · Zobacz więcej »
