Szybszy dostęp niż przeglądarce!
18 kontakty: Akt, Andrzej Borys, Andrzej Krynicki, Łukasz Gurdak, Benedykt Jerzy Dorys, Brassaï, Dagerotypia, Eugène Delacroix, Jean Louis Marie Eugène Durieu, Mieczysław Cybulski (fotograf), Nagość, Paweł Matyka, Pornografia, Wacław Nowak, Władysław Pawelec (fotograf), Witold Michalik, Zbigniew Stokłosa, Zygmunt Kozimor.
Akt
Afrodyta knidyjska'', kopia rzymska Akt („czyn, działanie” od „czynić, działać, robić”) – przedstawienie nagiego ciała ludzkiego w sztuce, zazwyczaj wykonane w oparciu o studium z żywego modela.
Nowy!!: Fotografia aktu i Akt · Zobacz więcej »
Andrzej Borys
Andrzej Marian Borys (ur. 10 maja 1949 w Łowiczu) – fotografik.
Nowy!!: Fotografia aktu i Andrzej Borys · Zobacz więcej »
Andrzej Krynicki
Andrzej Krynicki (ur. 12 marca 1930 w Tarnowie, zm. 24 maja 2005) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułami Artiste FIAP i Excellence FIAP, tytułami przyznanymi przez MiędzynarodowąFederację Sztuki Fotograficznej FIAP, w Luksemburgu.
Nowy!!: Fotografia aktu i Andrzej Krynicki · Zobacz więcej »
Łukasz Gurdak
Łukasz Gurdak (ur. 24 maja 1984 w Dębicy) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułami Artiste FIAP (AFIAP) oraz Excellence FIAP (EFIAP).
Nowy!!: Fotografia aktu i Łukasz Gurdak · Zobacz więcej »
Benedykt Jerzy Dorys
cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (2012) Benedykt Jerzy Dorys właśc.
Nowy!!: Fotografia aktu i Benedykt Jerzy Dorys · Zobacz więcej »
Brassaï
Brassaï (właśc. Gyula Halász (ur. 9 września 1899 w Braszowie, zm. 8 lipca 1984 w Nicei) – węgierski fotograf, pisarz, rysownik, reżyser i rzeźbiarz tworzący we Francji. Uczył się Budapeszcie i Berlinie. Od 1924 mieszkał we Francji, gdzie pisał do gazet Minotaure i Verve. Przyjaciel Picassa, Salvadora Dalego, Georges'a Braque’a, Henry’ego Millera. Pseudonim „Brassai” przyjął od nazwy swojego rodzinnego miasta, w 1925 roku. Jego ojciec, również Gyula, był od 1896 r. przez 40 lat nauczycielem języka i literatury francuskiej w braszowskich szkołach średnich. W wieku pięciu lat, Brassai „dokonał odkrycia” Paryża, gdy jego ojciec wziął roczny urlop naukowy. Brassai zaczął wtedy dostrzegać świat całkiem inaczej. Zainspirowany obserwacjąParyża, młody Halász nie mógł spodziewać się, iż takie obrazy będągo kiedyś inspirować i dzielić się będzie swojąosobistąwizjąświata poprzez malowanie, pisanie, a później fotografię. W 1917 roku rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Budapeszcie. Jego marzenie, aby odwiedzić i być może zamieszkać w Paryżu, nagle zostało zniszczone poprzez wybuch I wojny światowej. Służąc w armii austro-węgierskiej, został przeniesiony do Berlina, a po 1918 r. obywatele niegdyś wrogich krajów nie mogli przebywać na terytorium Francji. Podczas pobytu w Berlinie rozpoczął studia na Akademische Hochschule, Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie-Charlottenburgu, a także pracował w bezpłatnych szkołach. Nauka sztuk, takich jak malarstwo, teatr, literatura i muzyka pochłaniała Brassai. To właśnie tam poznał innych artystów, takich jak Moholy-Nagy, Kandinsky, Kokoschka, Jean Pougny i Larionov. Dopiero w roku 1924 jego marzenie, by żyć i pracować w Paryżu, zostało zrealizowane. Pierwsząpracę, jakąpodjął Brassai w Paryżu, było dziennikarstwo. Mimo że zarabiał na życie jako dziennikarz, kontynuował swoje inne talenty artystyczne, takie jak malarstwo, rzeźba i rysunek. Fotografia weszła w życie Brassai, kiedy gazeta, dla której pracował – Minotaure, poprosiła go, aby sfotografował niektórych artystów w pracowniach. Podczas pracy z gazetąMinotaure Brassai spotkał surrealistów, takich jak Salvador Dali i Paul Eluard. Ponadto, jego praca dla przeglądu sztuki zawierała fotografie aktów i popiersia, które przypominały mu rysowanie, malowanie i rzeźbienie. Brassai również miał przyjemność poznania i zaprzyjaźnienia się z Pablem Picassem podczas jego pobytu w Paryżu. Od teraz Brassai i jego prace stawały się tak dobrze znane i cenione. Był poszukiwany przez prawie wszystkich. „Baazar” Harpera zaproponował mu sfotografowanie Carmel Snow i Alexeya Brodovitcha wraz z Bonnard, Braque'a, Giacomettiego i Le Corbusiera. Został również wysłany do Grecji, Turcji, Maroka, na Arktykę, Sycylię, do Brazylii, Stanów Zjednoczonych, Anglii i Irlandii. Fotografował graffiti i Paryż w nocy. Poprzez fotografię ukazał nie tylko piękno ludzi i sztucznej materii, ale śmiało można stwierdzić, iż posiadł tajemnicę światła i nocy. Światło i noc. Brassai był w stanie uchwycić istotę tego, co zobaczył w tak wyjątkowy sposób, że wszyscy inni, którzy widząswoje obrazy, nie sąw stanie dostrzec tego samego tak co on. Zainspirowany Andre Kerteszem, który zrobił fotografie Sekwany w nocy przy użyciu pół godzinnej ekspozycji, Brassai kupił aparat Voigtlander 6,5 x 9cm z obiektywem Heliar f/4.5. Jego głównym problemem technicznym przy obrazowaniu nocy było światło wydzielane przez lampy uliczne. Nocne światła przekształcały fotografie, w taki sposób, że Brassai od razu je odrzucał, twierdząc, że nie odzwierciedlająjego wizji. Nauczył się używać ścian, drzew i mostów, aby zamaskować uliczne, przekształcenia bezpośrednio do oświetlenia pośredniego w miarę możliwości. Fotografowanie we mgle, w deszczowąpogodę, okazały się najlepsze, zapewniając atmosferę. Zjawiska te absorbująlub odbijająświatło i powodujązłagodzenie nadmiernych kontrastów. Brassai odważnie zapuszczał się najbardziej bezludne obszary ulic. Zdezorientowani policjanci zastanawiali się, czy aby nie próbuje popełnić jakiegoś przestępstwa, ponieważ nigdy wcześniej nie widzieli aby ktoś robił zdjęcia w nocy bez żadnego racjonalnego powodu. Jego nocny Paryż lat trzydziestych na zawsze wszedł do historii fotografii, a sam Brassai stał się inspiracjądla przyszłych pokoleń. Dużo tu mrocznych, deszczowych i zamglonych przestrzeni, parków i kawiarni. Bohaterami sązwykli przechodnie, prostytutki, kloszardzi, klienci barów i uzależnieni od opium. Zdjęcia jego autorstwa stanowiąkanon fotografii ulicznej (street photo) i inspirujądo dziś. Jego styl, balansujący na pograniczu fotografii dokumentalnej i reportażu, wzbogacony także o pejzaż miejski i portret, jest bardzo charakterystyczny i łatwy do rozpoznania. Pisał opatrywane własnymi zdjęciami książki poświęcone paryskiej bohemie (m.in. Picassowi). Wykonywał projekty scenografii, do których wykorzystywał powiększone własne fotografie (balet Le Rendez-vous J. Préverta 1947). Jego zdjęcia pomimo upływu lat wciąż maja charakter ponadczasowy i sąinspiracjądla wielu artystów. W dniu 7 lipca 1984 Brassai zmarł w Nicei. Został pochowany na Cmentarzu Montparnasse.
Nowy!!: Fotografia aktu i Brassaï · Zobacz więcej »
Dagerotypia
Boulevard du Temple'', 1838 Obraz na dagerotypie widziany jako negatyw Dagerotypia – proces fotograficzny, w wyniku którego na metalowej płytce otrzymywany jest unikatowy (bez możliwości jego powielenia) obraz, zwany dagerotypem.
Nowy!!: Fotografia aktu i Dagerotypia · Zobacz więcej »
Eugène Delacroix
Nadara) Ferdinand Victor Eugène Delacroix (IPA:; ur. 26 kwietnia 1798 w Charenton-Saint-Maurice, zm. 13 sierpnia 1863 w Paryżu) – francuski malarz, przedstawiciel romantyzmu.
Nowy!!: Fotografia aktu i Eugène Delacroix · Zobacz więcej »
Jean Louis Marie Eugène Durieu
Eugène Durieu – Eugène Delacroix, Akt od tyłu, ok. 1854. Bibliothèque Nationale de France, Paryż Jean Louis Marie Eugène Durieu (ur. 10 grudnia 1800 w Nîmes, zm. 16 maja 1874 w Paryżu) – francuski fotograf, znany z aktów, które wykonywał dla malarza Eugène'a Delacroix.
Nowy!!: Fotografia aktu i Jean Louis Marie Eugène Durieu · Zobacz więcej »
Mieczysław Cybulski (fotograf)
Mieczysław Cybulski (ur. w 15 sierpnia 1933 w Oktawinie, zm. 28 kwietnia 2021 w Warszawie) – polski operator filmowy, fotograf.
Nowy!!: Fotografia aktu i Mieczysław Cybulski (fotograf) · Zobacz więcej »
Nagość
Leżąca naga kobieta Nagość – stan człowieka pozbawionego odzieży.
Nowy!!: Fotografia aktu i Nagość · Zobacz więcej »
Paweł Matyka
Paweł Matyka (Artiste FIAP) Paweł Matyka (ur. 25 maja 1961 w Tarnobrzegu) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułem Artiste FIAP (AFIAP).
Nowy!!: Fotografia aktu i Paweł Matyka · Zobacz więcej »
Pornografia
Przykład pornografii (grafika utrwalona na kyliksie, V wiek p.n.e.) Pornografia, potocznie porno (od gr. γραφός, graphos „piszący”; πόρνη, porne „nierządnica”; pornográphos „piszący o nierządnicach”) – wizerunek osób lub przedmiotów o cechach jednoznacznie seksualnych utworzony z zamiarem wywołania pobudzenia seksualnego lub podniecenia u osób oglądających.
Nowy!!: Fotografia aktu i Pornografia · Zobacz więcej »
Wacław Nowak
Wacław Nowak (ur. 30 grudnia 1924 w Krakowie, zm. 10 sierpnia 1976 w Krakowie) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułami Artiste FIAP (AFIAP) oraz Excellence FIAP (EFIAP).
Nowy!!: Fotografia aktu i Wacław Nowak · Zobacz więcej »
Władysław Pawelec (fotograf)
Władysław Pawelec (ur. 14 października 1923 w Mińsku Mazowieckim, zm. 28 października 2004 w Warszawie) – polski fotograf, prekursor fotografii erotycznej w Polsce.
Nowy!!: Fotografia aktu i Władysław Pawelec (fotograf) · Zobacz więcej »
Witold Michalik
Witold Michalik (ur. w 1905 w Rudkach; województwo lwowskie, zm. 3 lipca 1985 w Krakowie) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułem Artiste FIAP (AFIAP).
Nowy!!: Fotografia aktu i Witold Michalik · Zobacz więcej »
Zbigniew Stokłosa
Zbigniew Stokłosa (ur. we Wrocławiu) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułami Artiste FIAP (AFIAP) i Excellence FIAP (EFIAP).
Nowy!!: Fotografia aktu i Zbigniew Stokłosa · Zobacz więcej »
Zygmunt Kozimor
Zygmunt Kozimor (ur. 12 kwietnia 1955 w Rzeszowie, zm. 4 kwietnia 2022 w Englewood) – polski artysta fotograf, uhonorowany tytułem Artiste FIAP (AFIAP).
