Szybszy dostęp niż przeglądarce!
20 kontakty: Achajowie, Achilles, Atrydzi, Dialekt joński, Epoka hellenistyczna, Hades, Homer, III wiek, Iliada, Inwokacja, Język grecki archaiczny, Język grecki klasyczny, Język starogrecki, Kazimiera Jeżewska, Koine, Odyseja, Okres klasyczny (starożytna Grecja), Peleus, Porównanie, Zeus.
Achajowie
Achajowie (stgr. Achaioí) – ogólne określenie Greków walczących pod Troją, używane przez Homera (rzadziej stosowane: Argiwi/Argiwowie i Danajowie) w jego eposach Iliada i Odyseja.
Nowy!!: Greka homerycka i Achajowie · Zobacz więcej »
Achilles
Achilles (gr., Achilleús; łac. Achilles) – w mitologii greckiej heros i bohater wojny trojańskiej (wódz Myrmidonów).
Nowy!!: Greka homerycka i Achilles · Zobacz więcej »
Atrydzi
''Atreus Farnese'', grafika Atrydzi – w mitologii greckiej potomkowie króla Myken, Atreusa.
Nowy!!: Greka homerycka i Atrydzi · Zobacz więcej »
Dialekt joński
Zasięg dialektów języka greckiego ok. 400 r. p.n.e. Dialekt joński – jeden z głównych dialektów klasycznego języka greckiego, rozpowszechniony w okresie klasycznym na obszarze południowo-zachodniej Azji Mniejszej (w historycznej Jonii), na Cykladach, Sporadach Północnych, Eubei, a także części wysp przybrzeżnych Azji Mniejszej, m.in.
Nowy!!: Greka homerycka i Dialekt joński · Zobacz więcej »
Epoka hellenistyczna
Epoka hellenistyczna – okres w dziejach regionu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (zwłaszcza obszarów znajdujących się pod greckim panowaniem), którego początek wyznacza śmierć Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e., a koniec – rzymskie podboje zakończone zajęciem ptolemejskiego Egiptu w 30 roku p.n.e. Niekiedy zwany hellenizmem lub epokąaleksandryjską.
Nowy!!: Greka homerycka i Epoka hellenistyczna · Zobacz więcej »
Hades
Hades (także Pluton; gr. / Háidēs, Áidēs, Aḯdēs ‘niewidzialny’, łac. Pluto) – w mitologii greckiej bóg podziemnego świata zmarłych.
Nowy!!: Greka homerycka i Hades · Zobacz więcej »
Homer
''Homer i jego przewodnik'' – obraz Williama-Adolphe’a Bouguereau z 1874 roku Homer (Hómēros) (VIII wiek p.n.e.) – grecki pieśniarz wędrowny (aojda), epik, śpiewak i recytator (rapsod).
Nowy!!: Greka homerycka i Homer · Zobacz więcej »
III wiek
II wiekIV wiek 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 Świat w III wieku.
Nowy!!: Greka homerycka i III wiek · Zobacz więcej »
Iliada
Iliada (gr. Iliás) – obok Odysei drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi.
Nowy!!: Greka homerycka i Iliada · Zobacz więcej »
Inwokacja
1834 Inwokacja (– wezwanie) – rozbudowana apostrofa otwierająca utwór literacki (zazwyczaj poemat epicki), w której zwykle autor zwraca się do muzy, bóstwa lub duchowego patrona z prośbąo natchnienie, pomoc w tworzeniu dzieła.
Nowy!!: Greka homerycka i Inwokacja · Zobacz więcej »
Język grecki archaiczny
Język grecki archaiczny albo greka archaiczna – wczesne stadium rozwoju języka greckiego, poprzedzające grekę klasyczną, jednak późniejsze od greki mykeńskiej.
Nowy!!: Greka homerycka i Język grecki archaiczny · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Greka homerycka i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język starogrecki
Język starogrecki, greka starożytna (stgr. dialekt attycki:, he Hellenikè glõtta) – ogólna nazwa okresu w rozwoju języka greckiego, trwającego od okresu archaicznego przez okres klasyczny aż po okres hellenistyczny w dziejach starożytnej Grecji.
Nowy!!: Greka homerycka i Język starogrecki · Zobacz więcej »
Kazimiera Jeżewska
Kazimiera Jeżewska z domu Zwierzyńska, ps. Jerzy Jezierski (ur. 1 marca 1902 w Łapach, zm. 31 sierpnia 1979 w Warszawie) – polska poetka, tłumaczka literatury starożytnej Grecji oraz literatury polsko-łacińskiej, autorka adaptacji scenicznych baśni.
Nowy!!: Greka homerycka i Kazimiera Jeżewska · Zobacz więcej »
Koine
Koine, koinè, greka wspólna (od gr., he koine dialektos – wspólny dialekt) – określenie powszechnej formy języka greckiego, która zastąpiła klasyczny język starogrecki i pozostawała w użyciu od początków epoki hellenistycznej do czasów późnoantycznych (ok. 300 p.n.e. – 300 n.e.). Greka koine stała się lingua franca wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i nieoficjalnie drugim po łacinie językiem cesarstwa rzymskiego.
Nowy!!: Greka homerycka i Koine · Zobacz więcej »
Odyseja
języku greckim klasycznym Odyseja (gr. Odysseia) – epos grecki, przypisywany Homerowi, oparty na antycznej ustnej tradycji epickiej i spisany przypuszczalnie w VIII wieku p.n.e. Odyseja była przez Homera śpiewana wierszem, tzw.
Nowy!!: Greka homerycka i Odyseja · Zobacz więcej »
Okres klasyczny (starożytna Grecja)
Okres klasyczny – okres w dziejach starożytnej Grecji od wojen perskich do śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 p.n.e.
Nowy!!: Greka homerycka i Okres klasyczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Peleus
Peleus (gr. Pēleús, łac. Peleus) – w mitologii greckiej król Ftyi w Tesalii, argonauta, ojciec Achillesa.
Nowy!!: Greka homerycka i Peleus · Zobacz więcej »
Porównanie
Porównanie, comparatio (w niektórych kontekstach także similitudo) – dwuczłonowa konstrukcja semantyczna, w której cechy przedmiotu lub zjawiska (czyli tego, co porównujemy, comparandum) do scharakteryzowanego w członie pierwszego słowa zostająuwydatnione przez wskazanie na jego podobieństwo do przedmiotów lub zjawisk scharakteryzowanych w członie naszego pierwszego słowa (czyli tego, do czego porównujemy, comparans).
Nowy!!: Greka homerycka i Porównanie · Zobacz więcej »
Zeus
Statua Zeusa w Olimpii Zeus (także Dzeus, stgr. Zeús, nowogr. Días, łac. Iupiter, Iuppiter) – w mitologii greckiej najwyższy z bogów.
Nowy!!: Greka homerycka i Zeus · Zobacz więcej »
