Szybszy dostęp niż przeglądarce!
35 kontakty: Caodong, Chan (buddyzm), Chogye, Dahui Zonggao, Dongshan Liangjie, Dynastia Song, Hongzhou zong, Hwaŏm, Język chiński, Język japoński, Język koreański, Język wietnamski, Koan, Linia przekazu Dharmy zen, Linji (szkoła chan), Linji Yixuan, Mazu Daoyi, Muyŏm, Natura Buddy, Oświecenie (religie Wschodu), Paramita, Przekaz Dharmy, Retoryka, Rinzai, Samadhi, Sanskryt, Sŏn, Yuanwu Keqin, Yunmen Wenyan, Zhaozhou Congshen, 1089, 1163, 709, 788, 866.
Caodong
Caodongzong (chiń. 曹洞宗 cáodòng zōng; kor. chodong chong 조동종; jap. sōtō-shū 曹洞宗; wiet. tào dộng tông) – jedna z pięciu głównych szkół chan.
Nowy!!: Kanhua chan i Caodong · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Kanhua chan i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Chogye
Chogye (조계) – koreańska zjednoczona szkoła (kor. chogye chong 조계종) buddyzmu, której nauczanie jest zdominowane przez konganowąpraktykę sŏn.
Nowy!!: Kanhua chan i Chogye · Zobacz więcej »
Dahui Zonggao
Dahui Zonggao (chiń. 大慧宗杲, pinyin Dàhuì Zōnggǎo; kor. 대혜종고 Taehye Chonggo; jap. ダイエシュウコウ Daie Shūkō; wiet. Đại Huệ Tông Cảo; ur. 1089 w Xuanzhou, zm. 1163) – chiński mistrz chan ze szkoły linji odłamu yangqi.
Nowy!!: Kanhua chan i Dahui Zonggao · Zobacz więcej »
Dongshan Liangjie
Dongshan Liangjie (chiń. 洞山良价, pinyin Dòngshān Liángjiè, Wade-Giles Tung-shan Liang-chieh; kor. 동산량개 Tongsan Lianggae; jap. Tōzan Ryōkan; wiet. Động Sơn Lương Giới; ur. 807, zm. 869) – mistrz chan założyciel szkoły caodong.
Nowy!!: Kanhua chan i Dongshan Liangjie · Zobacz więcej »
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Nowy!!: Kanhua chan i Dynastia Song · Zobacz więcej »
Hongzhou zong
Hongzhou zong (chiń. 洪州宗, pinyin hóngzhōuzōng) – szkoła hongzhou - szkoła (linia przekazu Dharmy) chan, która prowadzona przez mistrza chan Mazu Daoyi (709-188) i jego uczniów, zastąpiła różnorodne tradycje wczesnego chanu i zdominowała ruch chan w okresie 100 lat, od okresu po rebelii Ana Lushana (755-763) do okresu po prześladowaniu buddyzmu przez cesarza Huichanga (會昌, pan. 841-846).
Nowy!!: Kanhua chan i Hongzhou zong · Zobacz więcej »
Hwaŏm
Hwaŏm (chong) – koreańska szkoła (kor. 화엄 Hwaeom) Sutry Avatamsaki, odpowiednik chińskiej szkoły huayan.
Nowy!!: Kanhua chan i Hwaŏm · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Kanhua chan i Język chiński · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Kanhua chan i Język japoński · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Kanhua chan i Język koreański · Zobacz więcej »
Język wietnamski
Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.
Nowy!!: Kanhua chan i Język wietnamski · Zobacz więcej »
Koan
Koan (jap. kōan, z chiń. gōng’àn, dosłownie publiczny przypadek; wiet. công án) – jedna z metod praktyki buddyzmu zen (chan).
Nowy!!: Kanhua chan i Koan · Zobacz więcej »
Linia przekazu Dharmy zen
Linia przekazu Dharmy – ograniczona tylko do szkoły zen metoda promowania następcy lub następców z grona uczniów danego mistrza zen.
Nowy!!: Kanhua chan i Linia przekazu Dharmy zen · Zobacz więcej »
Linji (szkoła chan)
Linji zong (臨濟宗) – szkoła chan założona przez chińskiego mistrza chan Linji Yixuana około 850 r. Była spadkobierczyniąszkoły hongzhou, stosowała więc różne, nieraz ekstremalne, sposoby nauczania z mocnym naciskiem na praktykę gong’anów.
Nowy!!: Kanhua chan i Linji (szkoła chan) · Zobacz więcej »
Linji Yixuan
Linji Yixuan (chiń. 臨濟義玄, pinyin: Línjì Yìxuán, Wade-Giles Lin-chi I-hsüan; kor. 임제의현 Imje Ŭihyŏn; jap. リンザイギゲン Rinzai Gigen; wiet. Lâm Tế Nghĩa Huyền, zm. 866) – założyciel szkoły linji buddyzmu chan, z której wywodzi się m.in.
Nowy!!: Kanhua chan i Linji Yixuan · Zobacz więcej »
Mazu Daoyi
Mazu Daoyi (właściwie Jiangxi Daoyi; chiń. 馬祖道一, pinyin Mǎzǔ Dàoyī; kor. 마조도일 Majo Toil; jap. Baso Dōitsu; wiet. Mã Tổ Đạo Nhất; ur. 709, zm. 13 marca 788) – chiński mistrz chan, założyciel szkoły hongzhou, jeden z najbardziej wpływowych i poważanych mistrzów w historii zenu.
Nowy!!: Kanhua chan i Mazu Daoyi · Zobacz więcej »
Muyŏm
(Tae)Nanghye Muyŏm (무염/無染) (ur. 799, zm. 888) – koreański mistrz sŏn, założyciel jednej z dziewięciu górskich szkół sŏn.
Nowy!!: Kanhua chan i Muyŏm · Zobacz więcej »
Natura Buddy
Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.
Nowy!!: Kanhua chan i Natura Buddy · Zobacz więcej »
Oświecenie (religie Wschodu)
Latarnia przy japońskiej świątyni zen Oświecenie (albo samourzeczywistnienie, samorealizacja, bodhi skr. बोधि, poch. od rdzenia budh „wiedzieć”, w stronie biernej „być przebudzonym”) – stan (lub raczej cały szereg stanów), jaki według większości religii i filozofii Wschodu (buddyzm, hinduizm, dżinizm, taoizm), czasami lub trwale realizuje się po długotrwałej praktyce medytacyjnej, albo z nagła (spór gradualizmu z subityzmem).
Nowy!!: Kanhua chan i Oświecenie (religie Wschodu) · Zobacz więcej »
Paramita
Paramita (skt. pāramitā पारमिता; chiń. boluomi(duo) 婆羅蜜(多); kor. paramil(t'a) 바라밀(타); jap. harami(ta); wiet. ba-la-mật(-đa)) czyli „przekroczenie", „wyjście poza", „osiągnięcie drugiego brzegu": w buddyzmie praktyka bądź cnota pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany.
Nowy!!: Kanhua chan i Paramita · Zobacz więcej »
Przekaz Dharmy
Przekaz Dharmy (chiń. chuanfa, kor. chŏnbŏp, jap. denbō) – zwyczajowa ceremonia w buddyzmie chan, zapewniająca ciągłość linii przekazu, duchowąrelację pomiędzy nauczycielem a uczniem oraz relacje w buddyjskiej rodzinie dharmicznej.
Nowy!!: Kanhua chan i Przekaz Dharmy · Zobacz więcej »
Retoryka
Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.
Nowy!!: Kanhua chan i Retoryka · Zobacz więcej »
Rinzai
Rinzai (臨済宗; jap.: Rinzai-shū, chiń.: Linjizong) – jedna z dwóch głównych szkół japońskiego buddyzmu zen (drugąz nich jest sōtō).
Nowy!!: Kanhua chan i Rinzai · Zobacz więcej »
Samadhi
Samādhi (nie mylić z mahasamadhi) (skt समाधि, chiń. sanmade 三摩提 lub sanmei 三昧, kor. samadi 사마디 lub sammae 삼매, jap. さんまい, wiet. tam-ma-địa) – w religiach dharmicznych oznacza medytacyjne pochłonięcie, stan osiągany dzięki wytrwałej praktyce medytacji (np. zazen lub innej), polegający na głębokiej koncentracji niezakłóconej zewnętrznymi bodźcami.
Nowy!!: Kanhua chan i Samadhi · Zobacz więcej »
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Nowy!!: Kanhua chan i Sanskryt · Zobacz więcej »
Sŏn
Sillę Sŏn (선; szkoła sŏn 선종sŏn chong) – koreańska medytacyjna szkoła buddyjska, będąca odpowiednikiem chińskiej szkoły chan, która mimo kilkusetletnich prześladowań przetrwała do czasów obecnych.
Nowy!!: Kanhua chan i Sŏn · Zobacz więcej »
Yuanwu Keqin
Yuanwu Keqin (chiń. 圓悟克勤 pinyin Yuánwù Kèqín; kor. 원오극근 Wono Kŭkkŭn; jap. Engo Kokugon; wiet. Viên Ngộ Khắc Cần; ur. 1063, zm. 1135) – chiński mistrz chan frakcji yangqi szkoły chanu linji.
Nowy!!: Kanhua chan i Yuanwu Keqin · Zobacz więcej »
Yunmen Wenyan
Yunmen Wenyan (雲門文偃 Wade-Giles: Yun-men Wen-yen; kor. Unmun Munyŏn; jap. Ummon Bun’en; wiet. Vân Môn Văn Yển; ur. 864, zm. 10 maja 949) – chiński mistrz chan (jap. zen), założyciel szkoły chan yunmen.
Nowy!!: Kanhua chan i Yunmen Wenyan · Zobacz więcej »
Zhaozhou Congshen
Zhaozhou Congshen (chiń. 趙州從諗 pinyin Zhàozhōu Cóngshěn; kor. 조주종심 Choju Chongsim; jap. 趙州従シン Jōshū Jūshin; wiet. Triệu Châu Tòng Thẩm, ur. 778, zm. 897) – jeden z najbardziej znanych mistrzów zen (właściwie chan) w starożytnych Chinach.
Nowy!!: Kanhua chan i Zhaozhou Congshen · Zobacz więcej »
1089
Bez opisu.
Nowy!!: Kanhua chan i 1089 · Zobacz więcej »
1163
Bez opisu.
Nowy!!: Kanhua chan i 1163 · Zobacz więcej »
709
Bez opisu.
Nowy!!: Kanhua chan i 709 · Zobacz więcej »
788
Bez opisu.
Nowy!!: Kanhua chan i 788 · Zobacz więcej »
866
Bez opisu.
Nowy!!: Kanhua chan i 866 · Zobacz więcej »
