45 kontakty: Agora ateńska, Akademia (starożytność), Akropol ateński, Apollo, Artemida, Ateny, Ceramika, Demos, Eleusis, Epoka brązu, Gimnazjon, Hekate, II wojna światowa, Język grecki, Język starogrecki, Keramos (heros), Kieramikos (stacja metra), Konon (strateg), Lekyt, Lidia Winniczuk, Likurg z Aten, Maria Ludwika Bernhard, Naiskos, Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach, Nekropolia, Neolit, Niemiecki Instytut Archeologiczny, Okres archaiczny (starożytna Grecja), Okres klasyczny (starożytna Grecja), Ossuarium, Panatenaje, Perykles, Pierwotne chrześcijaństwo, Pliniusz Starszy, Sanktuarium, Solon, Stela, Stela Hegeso, Styl geometryczny, Temistokles, Teramenes, Utensylia, Wojna peloponeska, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Agora ateńska
Atenach. ateńskiego metra Agora ateńska – najsłynniejsza agora znajdująca się w Atenach w starożytnej Grecji.
Nowy!!: Keramejkos i Agora ateńska · Zobacz więcej »
Akademia (starożytność)
Pałacu Apostolskim Akademia – szkoła założona w Atenach ok.
Nowy!!: Keramejkos i Akademia (starożytność) · Zobacz więcej »
Akropol ateński
Akropol ateński (1865) Rekonstrukcja Akropolu na ilustracji z początków XX w. Marmurowy posąg Kory z Akropolu, VI w. p.n.e., Muzeum Akropolu w Atenach Akropol ateński (nw.gr., od akropolis.
Nowy!!: Keramejkos i Akropol ateński · Zobacz więcej »
Apollo
Apollo (gr. Apóllōn, zwany też Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo) – w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto.
Nowy!!: Keramejkos i Apollo · Zobacz więcej »
Artemida
Posąg Artemidy z Efezu Artemida, Artemis; Ártemis) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącąpomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci. Wierzono bowiem, że bliźniacze rodzeństwo charakteryzuje podobna konstrukcja duchowa. Ze względu na związek między obrotami księżyca a przypływami i odpływami morza, Artemidę zaczęto uważać za bóstwo opiekuńcze rybaków. Jej atrybutami były łuk, strzały i kołczan, a ulubionym zwierzęciem łania. Była córkąZeusa i Latony, siostrąbliźniaczkąApollina. Należała do grona 12 bogów olimpijskich. Bogini-dziewica. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocądzikich górskich dolin, kotlin, gajów i lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Jej obecność najbardziej odczuwano w pobliżu rzek i źródeł, w okolicach podmokłych i bagiennych. Uważano, że to podczas księżycowych nocy bezpieczniejsi sąpodróżni i trzody – Artemida była bowiem postrachem dla groźnych zwierząt. Jej ukochanym terenem łowieckim była Arkadia – dziewicza kraina wzgórz i zalesionych kotlin. Bliźniacza więź z Apollem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano jąza wielkąmiłośniczkę tańca i muzyki. Jej ulubionym napojem była woda źródlana, którąceniła wyżej niż ambrozję. Uwielbiała także mięso pieczone na ogniu. Utożsamiano jąz rzymskąboginiąDianąoraz z małoazjatyckąboginiąksiężyca i śmierci, Hekate. W badaniach współczesnych utożsamiono z niąstaropolskąDziewannę oraz łużyckąDziwicę.
Nowy!!: Keramejkos i Artemida · Zobacz więcej »
Ateny
Ateny (nowogr. Αθήνα, Athī́na (trl.), Atina (trb.); st.gr., Athēnai; łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji, jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej i zarazem dziesiąty co do wielkości zespół miejski w Unii Europejskiej na poziomie 3,5 mln mieszkańców (cała metropolia ma blisko 4 miliony mieszkańców).
Nowy!!: Keramejkos i Ateny · Zobacz więcej »
Ceramika
Nymphenburska waza porcelanowa – przykład możliwości przemysłu ceramicznego (wyrób z ok. 1760–1765 roku) kultury łużyckiej Ceramika – w rozumieniu tradycyjnym, tworzywa i wyroby otrzymywane w wyniku wypalenia odpowiednio uformowanej gliny.
Nowy!!: Keramejkos i Ceramika · Zobacz więcej »
Demos
Dimos, demos (gr. δήμος – dimos) – jednostka podziału administracyjnego Grecji, odpowiadająca polskiemu pojęciu gminy lub dzielnicy miasta.
Nowy!!: Keramejkos i Demos · Zobacz więcej »
Eleusis
Eleusis (także Elefsis, Elefsina; gr. Ελευσίνα Elefsína; staroż. Eleusis, spol. Eleuzis, Eleuzyna) – miasto przemysłowe w Grecji w Attyce.
Nowy!!: Keramejkos i Eleusis · Zobacz więcej »
Epoka brązu
Mapa świata ok. 2000 p.n.e.; kolorem czerwonym zaznaczono obszar występowania kultur epoki brązu Chronologiczne schematy i podziały epoki brązu dla Europy Broń i ozdoby z epoki brązu Złoty kapelusz berliński, wyrób artystyczny z epoki brązu Epoka brązu – epoka prehistorii, następująca po epoce kamienia, a poprzedzająca epokę żelaza.
Nowy!!: Keramejkos i Epoka brązu · Zobacz więcej »
Gimnazjon
Gimnazjon (gr. γυμνάσιον, gymnasion od γυμνός, gymnos 'nagi', gdyż ćwiczono nago) – w starożytnej Grecji był to zespół tylko częściowo krytych budowli, które były przeznaczone do ćwiczeń fizycznych.
Nowy!!: Keramejkos i Gimnazjon · Zobacz więcej »
Hekate
Hekate (Hekátē) – w mitologii greckiej i rzymskiej przede wszystkim bogini ciemności, czarów, magii oraz świata istot i zjawisk nadprzyrodzonych.
Nowy!!: Keramejkos i Hekate · Zobacz więcej »
II wojna światowa
Polskiego Radia o wybuchu wojny II wojna światowa – największa i najkrwawsza wojna w dziejach, zaliczana do wojen totalnych, trwająca od 1 września 1939 roku do 2 września 1945 roku.
Nowy!!: Keramejkos i II wojna światowa · Zobacz więcej »
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Nowy!!: Keramejkos i Język grecki · Zobacz więcej »
Język starogrecki
Język starogrecki, greka starożytna (stgr. dialekt attycki:, he Hellenikè glõtta) – ogólna nazwa okresu w rozwoju języka greckiego, trwającego od okresu archaicznego przez okres klasyczny aż po okres hellenistyczny w dziejach starożytnej Grecji.
Nowy!!: Keramejkos i Język starogrecki · Zobacz więcej »
Keramos (heros)
Keramos (gr. Κέραμος) – mityczny heros ateński, patronujący rzemiosłu garncarskiemu.
Nowy!!: Keramejkos i Keramos (heros) · Zobacz więcej »
Kieramikos (stacja metra)
Kieramikos (gr: Κεραμεικός) – stacja metra ateńskiego na linii 3 (niebieskiej).
Nowy!!: Keramejkos i Kieramikos (stacja metra) · Zobacz więcej »
Konon (strateg)
Konon (gr. Κόνων, Kónōn) (ur. przed 444 p.n.e., zm. ok. 390 p.n.e.) – wódz ateński, jeden z dowódców floty perskiej w bitwie pod Knidos.
Nowy!!: Keramejkos i Konon (strateg) · Zobacz więcej »
Lekyt
Typowy attycki czerwonofigurowy lekyt cylindryczny z wyobrażeniem Greczynki z alabastronem (V w. p.n.e.) Attycki lekyt aryballosowy (2 ćwierć V wieku p.n.e.) Tanatosem (ok. 440 p.n.e.) Lekyt aryballosowy z Attyki (między 420 a 380 p.n.e.), Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego Lekyt (lḗkythos, lm. lḗkythoi) – w ceramice starogreckiej niewielkie dzbankowate naczynie o wydłużonym kształcie przeznaczone na oliwę i płynne pachnidła.
Nowy!!: Keramejkos i Lekyt · Zobacz więcej »
Lidia Winniczuk
Lidia Winniczuk, także Lidia Winniczukówna (ur. 17 września 1904 w Podwołoczyskach, zm. 31 października 1993 w Warszawie) – polska filolog klasyczna.
Nowy!!: Keramejkos i Lidia Winniczuk · Zobacz więcej »
Likurg z Aten
Likurg z Aten Likurg z Aten (396 - 324 p.n.e.) - mówca ateński, uczeń Platona i Izokratesa, zaliczony do kanonu 10 mówców.
Nowy!!: Keramejkos i Likurg z Aten · Zobacz więcej »
Maria Ludwika Bernhard
cmentarzu Powązkowskim Maria Ludwika Bernhard (ur. 6 sierpnia 1908 w Łodzi, zm. 4 sierpnia 1998 w Warszawie) – polska badaczka starożytności klasycznej, zasłużony naukowiec i wykładowca w dziedzinie archeologii śródziemnomorskiej, historyk sztuki i muzeolog; kombatantka – żołnierz AK.
Nowy!!: Keramejkos i Maria Ludwika Bernhard · Zobacz więcej »
Naiskos
Naiskos Eukolinei ze scenąrodzinną(z ateńskiego Keramejkosu) Naiskos (gr. ναΐσκος; lm naiskoi) – rodzaj starogreckiego nagrobka w postaci świątynki z reliefowąscenąfiguralnąwe wnętrzu.
Nowy!!: Keramejkos i Naiskos · Zobacz więcej »
Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach
Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach – muzeum w Atenach, gromadzące zabytki archeologiczne z obszaru Grecji od czasów prehistorycznych do późnego antyku.
Nowy!!: Keramejkos i Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach · Zobacz więcej »
Nekropolia
Nekropolia Chaukundi w Karaczi Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie Nekropolia, nekropola (gr. νεκρόπολις nekropolis, miasto umarłych) – starożytny lub wczesnochrześcijański cmentarz usytuowany w pobliżu miasta albo inny stary cmentarz o dużej powierzchni, zwłaszcza taki, na którym pochowani sączłonkowie znanych rodów i ludzie sławni.
Nowy!!: Keramejkos i Nekropolia · Zobacz więcej »
Neolit
cywilizację maltańskąw okresie neolituhttp://www.culturalheritage.gov.mt/filebank/inventory/00001.pdf Ġgantija Temples, National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islandshttp://www.bradshawfoundation.com/malta/ The Prehistoric Archaeology of the Temples of Malta, bradshawfoundation.com Rekonstrukcja neolitycznego ołtarza na terenie dzisiejszej Ukrainy Skara Brae na Orkadach jest najlepiej zachowanąwsiąneolitycznąw Europie. Wzgórze Silbury jest najwyższym kopcem usypanym w okresie neolitu. Neolit (gr. néos „nowy” i líthos „kamień”), młodsza epoka kamienia, epoka kamienia gładzonego – ostatni okres epoki kamienia (poprzedzający epokę brązu).
Nowy!!: Keramejkos i Neolit · Zobacz więcej »
Niemiecki Instytut Archeologiczny
Logo Niemieckiego Instytutu Archeologicznego Niemiecki Instytut Archeologiczny (niem. Deutsches Archäologisches Institut, DAI) – międzynarodowa instytucja naukowo-badawcza, założona w 1829 w Rzymie jako Istituto di corrispondenza archeologica.
Nowy!!: Keramejkos i Niemiecki Instytut Archeologiczny · Zobacz więcej »
Okres archaiczny (starożytna Grecja)
Okres archaiczny w historii starożytnej Grecji mieści się między tzw.
Nowy!!: Keramejkos i Okres archaiczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Okres klasyczny (starożytna Grecja)
Okres klasyczny – okres w dziejach starożytnej Grecji od wojen perskich do śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 p.n.e.
Nowy!!: Keramejkos i Okres klasyczny (starożytna Grecja) · Zobacz więcej »
Ossuarium
Bystrze Ossuarium (także ossarium, z łac. od ossuarius – kostny, ossua – kości, kościec, l. mn. od os, ossis – kość) – naczynie lub inny pojemnik służący do przechowywania kości, albo prochów zmarłego, którego poddano kremacji.
Nowy!!: Keramejkos i Ossuarium · Zobacz więcej »
Panatenaje
Panatenaje (gr. Panathḗnaia) – święto upamiętniające narodziny bogini Ateny, obchodzone w starożytnych Atenach w miesiącu hekatombaion.
Nowy!!: Keramejkos i Panatenaje · Zobacz więcej »
Perykles
Perykles (gr. Perikles: otoczony chwałą, ur. ok. 495 p.n.e., zm. 429 p.n.e.) – ateński polityk, mąż stanu, retor oraz reformator demokracji ateńskiej.
Nowy!!: Keramejkos i Perykles · Zobacz więcej »
Pierwotne chrześcijaństwo
Pierwotne chrześcijaństwo lub wczesne chrześcijaństwo – pierwszy okres w historii chrześcijaństwa, poprzedzający Sobór nicejski I z 325 roku.
Nowy!!: Keramejkos i Pierwotne chrześcijaństwo · Zobacz więcej »
Pliniusz Starszy
Gajusz Pliniusz Starszy. XIX-wieczne wyobrażenie Naturalis historia Gaius Plinius Secundus zwany Starszym (Maior) (ur. 23 r. n.e. w Comum Novum, dzisiaj Como we Włoszech, zm. 25 sierpnia 79 n.e. w Stabiach, dzisiaj Castellammare di Stabia) – historyk i pisarz rzymski.
Nowy!!: Keramejkos i Pliniusz Starszy · Zobacz więcej »
Sanktuarium
Jasnej Górze w Częstochowie Sanktuarium na Kościelcu Sanktuarium (od łac. sanctuarium z sanctus „święty”) – miejsce uznawane za święte, często identyfikowane ze świątynią, budowląwzniesionąna miejscu uznawanym za święte.
Nowy!!: Keramejkos i Sanktuarium · Zobacz więcej »
Solon
Solon (gr.kl. Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca, który przyczynił się w znaczący sposób do rozwoju ustroju demokratycznego.
Nowy!!: Keramejkos i Solon · Zobacz więcej »
Stela
Babilońska stela króla Elamu Stela (stélē – słup, łac. stela, stele) – ustawiona pionowo ozdobna płyta kamienna z inskrypcjąlub płaskorzeźbionądekoracją, w starożytności wznoszona w różnych celach; także pionowa płyta nagrobna.
Nowy!!: Keramejkos i Stela · Zobacz więcej »
Stela Hegeso
Stela Hegeso Stela Hegeso – starożytna attycka marmurowa stela nagrobna.
Nowy!!: Keramejkos i Stela Hegeso · Zobacz więcej »
Styl geometryczny
Naczynie z Aten (ok. 750–725 p.n.e., Luwr) Styl geometryczny – styl dekoracji ceramiki, który charakteryzuje się powtarzającymi się wzorami geometrycznymi.
Nowy!!: Keramejkos i Styl geometryczny · Zobacz więcej »
Temistokles
Temistokles (gr., trl. Themistoklḗs; ur. ok. 524 p.n.e. w Atenach, zm. ok. 459 p.n.e. w Magnezji nad Meandrem) – polityk i wódz ateński, piastujący oficjalne stanowiska archonta i stratega, przywódca stronnictwa demokratycznego, twórca potęgi morskiej Aten w V wieku p.n.e.
Nowy!!: Keramejkos i Temistokles · Zobacz więcej »
Teramenes
Akropol. Teramenes, gr., (zm. 404 p.n.e.) – ateński mąż stanu, który odegrał ważnąrolę w ostatniej dekadzie wojny peloponeskiej.
Nowy!!: Keramejkos i Teramenes · Zobacz więcej »
Utensylia
Bremie) Utensylia (daw. utensilia) – przedmioty potrzebne do wykonywania jakiejś czynności lub zajęcia; współcześnie – szeroko rozumiane narzędzia, przybory, sprzęt – akcesoria.
Nowy!!: Keramejkos i Utensylia · Zobacz więcej »
Wojna peloponeska
* I wojna peloponeska.
Nowy!!: Keramejkos i Wojna peloponeska · Zobacz więcej »
Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”
Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” w Warszawie – wydawca słowników dwujęzycznych i podręczników do nauki języków obcych, słowników i poradników języka polskiego, podręczników do nauki języka polskiego dla cudzoziemców oraz popularnych rozmówek, a także leksykonów i książek popularnonaukowych z różnych dziedzin.
Nowy!!: Keramejkos i Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” · Zobacz więcej »
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Nowy!!: Keramejkos i Wydawnictwo Naukowe PWN · Zobacz więcej »