Szybszy dostęp niż przeglądarce!
13 kontakty: Chińska Republika Ludowa, Fife, Język angielski, Język gaelicki szkocki, Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii, Komunizm, Leninizm, Marksizm, Morze Południowochińskie, Skrajna lewica, Szkocja, Wojna domowa w Syrii, Wojna w Donbasie.
Chińska Republika Ludowa
Pekin Szanghaj Mount Everest Chińska Republika Ludowa, ChRL, Chiny – państwo w Azji Wschodniej, obejmujące historyczne Chiny (bez Tajwanu) oraz Tybet i inne ziemie w Azji Środkowej zamieszkane w sumie przez 56 grup etnicznych.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Chińska Republika Ludowa · Zobacz więcej »
Fife
Fife (wym. //) – jednostka administracyjna (council area) i historyczne hrabstwo w Szkocji.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Fife · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Język angielski · Zobacz więcej »
Język gaelicki szkocki
Język gaelicki szkocki (gaelicki, Scottish Gaelic, Scots Gaelic, nazwa własna: Gàidhlig, wym.) – język z grupy goidelskiej języków celtyckich.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Język gaelicki szkocki · Zobacz więcej »
Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii
Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii (język angielski: Communist Party of Great Britain) – brytyjska partia komunistyczna działająca w latach 1920–1991.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii · Zobacz więcej »
Komunizm
Komunizm (od „wspólny, powszechny”Kowalski, s. 138.) – polityczna i ekonomiczna ideologia klasyfikowana jako utopijnaJacek Bartyzel, Komunizm, w: Encyklopedia Białych Plam, t. IX, Radom 2002, s. 282–283.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Komunizm · Zobacz więcej »
Leninizm
Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego odwołującej się do idei leninizmu Leninizm – koncepcja stworzona i rozwijana przez Włodzimierza Lenina jako teoria dostosowująca marksizm do nowej sytuacji historycznej, a następnie – w zmodyfikowanej formie – ideologia obowiązująca w państwach komunistycznych.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Leninizm · Zobacz więcej »
Marksizm
Marksizm, „socjalizm naukowy” – światopogląd polityczno-społeczno-gospodarczy wywodzący się z myśli Karola Marksa, a także, w mniejszym stopniu, Fryderyka Engelsa.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Marksizm · Zobacz więcej »
Morze Południowochińskie
Morze Południowochińskie, (chiń. 南海 Nán Hǎi, wietn. Biển Đông, indonez., malajskie Laut Tiongkong Selatan, khmerskie Samot Czen, ang. South China Sea) – morze przybrzeżne w zachodniej części Oceanu Spokojnego.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Morze Południowochińskie · Zobacz więcej »
Skrajna lewica
Uppsali Związku Syndykalistów Polski podczas demonstracji Skrajna lewica – termin używany na określenie osób i ugrupowań o poglądach lewicowych, charakteryzujących się postawami bardziej lewicowymi aniżeli ruchy głównego spektrum lewicy.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Skrajna lewica · Zobacz więcej »
Szkocja
Szkocja (gael. Alba, wym.; sco. i) – kraj stanowiący część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Szkocja · Zobacz więcej »
Wojna domowa w Syrii
Wojna domowa w Syrii – trwająca od 2011 wojna domowa między siłami wiernymi prezydentowi Baszszarowi al-Asadowi a zbrojnąopozycją. W 2011 w Syrii rozpoczęło się antyrządowe powstanie. Jego przyczynąbyły autorytarne rządy Baszszara al-Asada. Inspiracjądla Syryjczyków do protestów, a następnie zbrojnego wystąpienia były udane rewolucje w Tunezji, Egipcie oraz wojna domowa w Libii (tzw. arabska wiosna). Pierwsze protesty na fali tunezyjskiej rewolucji miały miejsce 26 stycznia 2011. Powstanie wybuchło 15 marca 2011, kiedy odbyły się wielotysięczne demonstracje w różnych syryjskich miastach. W reakcji na demonstracje władze syryjskie nakazały siłom bezpieczeństwa krwawo tłumić powstanie, w wyniku czego ginęły setki cywilów w całym kraju. W miastach ruchowi oporu odcięto dostęp do wody oraz elektryczności. Ponadto siły bezpieczeństwa konfiskowały dobra cywilne oraz żywność. 3 lutego 2012 rozpoczął się największy szturm na miasto Hims. Armia atakowała rakietami, pociskami moździerzowymi oraz czołgowymi dzielnice mieszkalne, w wyniku czego śmierć poniosło kilkaset cywilów. Wydarzenia te wzbudziły oburzenie opinii międzynarodowej, jednak z powodu ponownego weta Rosji i Chin na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ nie została przyjęta rezolucja potępiająca reżim Asada. 21 marca 2012 RB ONZ przyjęła sześciopunktowy plan pokojowy projektu Kofiego Annana, mający na celu zakończenie konfliktu. W wyniku mediacji wysłannika ONZ plan ten poparł Baszar al-Asad oraz arena międzynarodowa łącznie z Rosjąi Chinami, blokujący do tej pory wysiłki na rzecz pokoju. Na przełomie marca i kwietnia 2012 armia krwawo pacyfikowała obszary oporu na terenie całego kraju. Mimo tego Baszar al-Asad zgodził się na 10 kwietnia 2012 w ramach planu Annana zawiesić broń. Oficjalnie zawieszenie broni weszło w życie 12 kwietnia 2012. Jednakże de facto rozejm nie był respektowany przez siły rządowe, a w efekcie także przez rebeliantów. Ponadto reżim nie wypełnił żadnego z sześciu punktów planu Annana. W ramach tego planu wysłano do Syrii obserwatorów tworzących misję UNSMIS. Jednakże liczba 300 obserwatorów w szczytowym momencie okazała się niewystarczająca, by sprawnie monitorować sytuację w Syrii. Z czasem reżim dopuszczał się coraz większych pogwałceń rozejmu, czego punktem kulminacyjnym była masakra w Huli 25 maja 2012. Jednak w Syrii doszło do eskalacji przemocy do tego stopnia, iż 16 czerwca 2012 zawieszono misję obserwacyjnąONZ. Powołana grupa kontaktowa uchwaliła na konferencji genewskiej z 30 czerwca 2012 zasady transformacyjne po zakończeniu konfliktu, jednak nadal nie było wiadomo jak go rozwiązać. Doprowadziło to do kolejnej masakry pod Hama, gdzie 12 lipca 2012 siły rządowe wraz z alawickąmilicjąszabiha zabiły 150 osób. Punktem zwrotnym w wojnie domowej było użycie broni chemicznej na wielkąskalę przez jednąze stron, w Ghucie 21 sierpnia 2013, w wyniku czego zginęło kilkaset osób. W wyniku użycia broni niekonwencjonalnej arena międzynarodowa rozpoczęła przygotowania do interwencji międzynarodowej pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych, jednak głębokie podziały społeczności międzynarodowej spowodowały, iż kryzys zdecydowano się rozwiązać dyplomatycznym planem zniszczenia syryjskich arsenałów przez inspektorów Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej. W tym celu 27 września 2013 Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 2118 wzywająca do zabezpieczenia i zniszczenia syryjskiego arsenału chemicznego oraz przedstawiającąplan wykonania misji. W październiku 2013 Syrię wizytowali inspektorzy OPCW, natomiast broń chemicznąz Syrii zaczęto wywozić na przystosowanym do tego duńskim i norweskim okręcie w styczniu 2014.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Wojna domowa w Syrii · Zobacz więcej »
Wojna w Donbasie
Wojna w Donbasie – konflikt zbrojny pomiędzy prorosyjskimi separatystami ze wschodu Ukrainy oraz wspierającąich FederacjąRosyjskąa siłami wiernymi legalnym władzom UkrainyMarcin Gawęda, Bułaty na wojnie historia operacyjna 1 Brygady Pancernej, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 5 (2015), s. 18–26, Mariusz Cielma, Kampania zimowa we wschodniej Ukrainie, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 3 (2015), s. 12–20, Mariusz Cielma, Feralne lato w Donbasie, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 10 (2014), s. 8–14, Mariusz Cielma, Wojna o Donbas, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 8 (2014), s. 12–22,.
Nowy!!: Komunistyczna Partia Szkocji i Wojna w Donbasie · Zobacz więcej »
