66 kontakty: Baizhang Huaihai, Bodhidharma, Bodhisattwa, Caodong, Chan (buddyzm), Chiny, Dynastia Song, Dynastia Tang, Fengxue Yanzhao, Fenyang Shanzhao, Fushan Fayuan, Guangjiao Guisheng, Hanyu pinyin, Hebei, Huangbo Xiyun, Język chiński, Język japoński, Język koreański, Język wietnamski, Jingde chuandeng lu, Klasztor buddyjski, Linia przekazu Dharmy zen, Linji (szkoła chan), Linji Yixuan, Luopu Yuan’an, Mahakaśjapa, Nanyuan Huiyong, Przekaz Dharmy, Sansheng Huiran, Shexian Guixing, Shishuang Chuyuan, Stupa, Sutra lotosu, Szantung, Xinghua Cunjiang, Xiyuan Siming, 1009, 1020, 1024, 1032, 1036, 1038, 1039, 1067, 720, 814, 830, 834, 850, 860, ..., 867, 895, 896, 898, 925, 926, 930, 947, 951, 965, 973, 974, 986, 988, 991, 993. Rozwiń indeks (16 jeszcze) »
Baizhang Huaihai
Baizhang Huaihai (chiń. 百丈懷海, pinyin Bǎizhàng Huáihǎi; kor. 백장회해 Paekchang Hoehae; jap. ヒャクジョウエカイ Haykujō Ekai; wiet. Bách Trượng Hoài Hải; ur. 749, zm. 10 lutego 814) – chiński mistrz chan (jap. zen), uczeń Mazu Daoyi.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Baizhang Huaihai · Zobacz więcej »
Bodhidharma
Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Bodhidharma · Zobacz więcej »
Bodhisattwa
Boddhisattva Mandźuśri (Monju), Japonia Sakralny posąg buddyjski (Bodhisattwa Kannon), 2 poł XIX wieku, Japonia, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Bodhisattwa (skt.: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. przebudzone dobro; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa', dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. bosatsu; wiet. bồ tát) – w buddyzmie tradycji mahāyāna istota, która przez systematyczne ćwiczenie wyzwalających działań (skt. paramita) dąży do stanu buddy, kierując się altruistycznąmotywacjąprzynoszenia pożytku innym.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Bodhisattwa · Zobacz więcej »
Caodong
Caodongzong (chiń. 曹洞宗 cáodòng zōng; kor. chodong chong 조동종; jap. sōtō-shū 曹洞宗; wiet. tào dộng tông) – jedna z pięciu głównych szkół chan.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Caodong · Zobacz więcej »
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Chan (buddyzm) · Zobacz więcej »
Chiny
Dynastii Qing. Chiny – region historyczno-kulturowy w Azji, będący jednąz najstarszych cywilizacji na świecie.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Chiny · Zobacz więcej »
Dynastia Song
Dynastia Song (wym.) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Dynastia Song · Zobacz więcej »
Dynastia Tang
Dynastia Tang (wym.; język średniochiński: dhɑng) (18 czerwca 618 – 1 czerwca 907) – dynastia cesarska w Chinach, następczyni dynastii Sui i poprzedniczka Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Dynastia Tang · Zobacz więcej »
Fengxue Yanzhao
Fengxue Yanzhao (chiń. 風穴延沼, pinyin Fēngxué Yánzhǎo; kor. 풍혈연소 P’unghyŏl Yŏnso; jap. Fuketsu Enshō; wiet. Phong Huyệt Duyên Chiểu; ur. 896, zm. 973) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Fengxue Yanzhao · Zobacz więcej »
Fenyang Shanzhao
Fenyang Shanzhao (chiń. 汾陽善昭, pinyin Fényáng Shàn; kor. 분양선소 Punyang Sŏnso; jap. Funyō Zenshō; wiet. Phần Dương Thiện Chiêu; ur. 947, zm. 1024) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Fenyang Shanzhao · Zobacz więcej »
Fushan Fayuan
Fushan Fayuan (chiń. 浮山法遠, pinyin Fúshān Fǎyuǎn; kor. 부산법원 Pusan Pŏpwŏn; jap. Fuzan Hōen; wiet. Phù Sơn Pháp Viễn; ur. 991, zm. 1067) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Fushan Fayuan · Zobacz więcej »
Guangjiao Guisheng
Guangjiao Guisheng (kor. 광교귀성 Kwanggyo Kwisang; jap. Kōkyō Kisei; wiet. Quảng Giáo Qui Tỉnh) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Guangjiao Guisheng · Zobacz więcej »
Hanyu pinyin
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua, hanyu pinyin: pǔtōnghuà) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Hanyu pinyin · Zobacz więcej »
Hebei
centrum stolicy prowincji Hebei – Shijiazhuang Hebei – północna prowincja ChRL, położona na północ od Huang He, od wschodu granicząca z Morzem Wschodniochińskim.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Hebei · Zobacz więcej »
Huangbo Xiyun
Huangbo Xiyun (chiń. 黄檗希运, pinyin Huángbò Xīyùn; kor. 황벽희운 Hwangbaek Hŭiun; jap. Ōbaku Kiun; wiet. Hoàng Bá Hi Vận, zm. 850) – chiński mistrz chan, jeden z najważniejszych mistrzów chanu; jego nauki pozwoliły na założenie szkoły linji przez jego najwybitniejszego ucznia Linjiego Yixuana.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Huangbo Xiyun · Zobacz więcej »
Język chiński
Zasięg geograficzny poszczególnych języków chińskich Język chiński (lub; pinyin Zhōngwén) – język lub grupa spokrewnionych języków (w klasyfikacji ISO 639-3: makrojęzyk) z rodziny języków chińsko-tybetańskich.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Język chiński · Zobacz więcej »
Język japoński
Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Język japoński · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Język koreański · Zobacz więcej »
Język wietnamski
Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Język wietnamski · Zobacz więcej »
Jingde chuandeng lu
Jingde chuandeng lu (chiń. 景德傳燈錄, kor. Kyŏngdŏk ch'ŏndŭng lok; jap. Keitoku dentōroku; wiet. Cảnh Đức Truyền đăng lục – Księga przekazu lampy z okresu Jingde. Najstarsza historia chanu. Została napisana w 1004 r. przez Yong’ana Daoyuana ze szkoły chan fayan. Jednak ta pierwotna wersja nie przetrwała do dziś. Najwcześniejsza wersja pochodzi z 1009 r. i została wydana pod nadzorem jednego z czołowych intelektualistów i literatów tego okresu – Yang Yi (968 lub 974–1020). Praca ta kontynuuje wzór Zutang ji, czyli organizuje liczne frakcje chanu wokół wielolinearnego modelu. W związku z tym, że dzieło to powstało w kręgu szkoły fayan, wykazuje dominację tej właśnie tradycji. Ponieważ w tym wydaniu zamieszczono oryginalnąprzedmowę Daoyuana, dowiedzieć się z niej można, że oryginalne dzieło było jeszcze bardziej ukierunkowane na punkt widzenia fayan. Prawdopodobnie celem Chuandeng lu było zaprezentowanie na cesarskim dworze chanu, jako już dobrze zorganizowanego, niezależnego ruchu, jednak głównie poprzez linie przekazu szkoły fayan. Praca ta promuje więc linie przekazu związane z Fayanem Wenyi, wyliczając wielu mnichów związanych z tymi liniami. Mistrz Fayan ma 63 oświeconych uczniów, jego uczeń Tiantai Deshao (891-972) - 49. Wydaje się również, że promowano także linię mistrza Deshao, gdyż nie zanotowano żadnego spadkobiercy u mistrza Yunju Daoqi (929-997) (w drugiej generacji spadkobierca Fayana). Chuandeng lu nie wymienia nazw żadnego z "pięciu domów" (pięciu szkół). Mimo tego, wszyscy, którzy sąwymienieni w ostatnich pokoleniach linii przekazu, należąwłaśnie do owych pięciu tradycji chan. Niemniej jednak praca ta jest dużo bardziej obiektywna od Zutang ji, której celem była promocja właściwie tylko linii przekazu wiodącej do mistrza Zhaoqinga Wendenga. Oryginalny tytuł dzieła Daoyuana brzmiał Fozu tongcan ji, czyli Antologia wspólnej praktyki buddów i patriarchów. Sugerował on, że kolejnym celem było wykazanie zgodności nauk buddów i patriarchów chanu. Nowy tytuł nadany przez Yang Yi całkowicie zmienia jego zamiar, gdyż sugeruje on całkowicie niezależnątransmisję chanu. Tymczasem Daoyuan odwoływał się do dzieła Guifenga Zongmiego Chanyuan zhuquan ji (Zebrane pisma o źródle chanu), w którym Zongmi asymilował różnorakie frakcje chanu w jednązjednoczonątradycję. Daoyuan uważał, że nauki chanu zawierająmiriady buddyjskich praktyk stosowanych zgodnie z różnicami między praktykującymi. Podkreślał rolę "zręcznych środków" jako głównej metody nauczania. Tymczasem Yang Yi zestawił pracę na nowo według zupełnie innych haseł, jako "specjalnąpraktykę poza naukami" (chiń. jiaowai biexing) i jako potwierdzenie niezależnej tradycji chanu. Chuandeng lu zawiera między innymi rejestr 28 indyjskich patriarchów szkoły medytacji oraz ich gathy (skt. gāthā) wypowiadane w chwili oświecenia i przekazu Dharmy. Prezentuje zatem już ostatni etap tworzenia tożsamości chan, a więc odrębności od innych szkół buddyjskich m.in. przez ostateczne ukształtowanie listy patriarchów. Oprócz tego dzieło to zawiera biografie, mowy i czyny 1701 indyjskich i chińskich mistrzów aż do mistrza chan Fayana Wenyi. Waga tego dzieła leży w tym, że niezależnie od biografii mnichów (chanu i innych tradycji) zachowało ono dla przyszłych pokoleń zapisy ze "spotkań" mistrzów z uczniami, dialogi między nimi, kształtowanie się idei gong’anów itp. Jest to jedno z dwu głównych źródeł wczesnej historii chanu. Dzieło to dało początek nowej formie literackiej związanej z chanem i nazwanej denglu (zapisy lampy) lub chuandeng lu (zapisy przekazu lampy). Stało się również modelem nowego stylu biografii buddyjskiej, który stanie się powszechny w okresie dynastii Song. Podkreślanie linii przekazu jako sekciarskiej tożsamości różniło tę pracę od Song gaoseng chuan, napisanej w dawnym, pozbawionym nastawienia sekciarskiego, stylu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Jingde chuandeng lu · Zobacz więcej »
Klasztor buddyjski
Klasztor buddyjski (chiń. si 寺; kor. sa 사; jap. 寺 ji lub tera; wiet. tự lub chùa) – budynek lub kompleks budynków, w którym przebywająi praktykująmnisi buddyjscy lub mniszki buddyjskie.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Klasztor buddyjski · Zobacz więcej »
Linia przekazu Dharmy zen
Linia przekazu Dharmy – ograniczona tylko do szkoły zen metoda promowania następcy lub następców z grona uczniów danego mistrza zen.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Linia przekazu Dharmy zen · Zobacz więcej »
Linji (szkoła chan)
Linji zong (臨濟宗) – szkoła chan założona przez chińskiego mistrza chan Linji Yixuana około 850 r. Była spadkobierczyniąszkoły hongzhou, stosowała więc różne, nieraz ekstremalne, sposoby nauczania z mocnym naciskiem na praktykę gong’anów.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Linji (szkoła chan) · Zobacz więcej »
Linji Yixuan
Linji Yixuan (chiń. 臨濟義玄, pinyin: Línjì Yìxuán, Wade-Giles Lin-chi I-hsüan; kor. 임제의현 Imje Ŭihyŏn; jap. リンザイギゲン Rinzai Gigen; wiet. Lâm Tế Nghĩa Huyền, zm. 866) – założyciel szkoły linji buddyzmu chan, z której wywodzi się m.in.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Linji Yixuan · Zobacz więcej »
Luopu Yuan’an
Luopu Yuan’an (chiń. 洛浦元安, pinyin Luòpǔ Yuán’ān; kor. 락포원안 Lakp’o Wŏnan; jap. Rakuho Gen’an; wiet. Rặc Phố Nguyên An; ur. 834, zm. 898) – chiński mistrz chan z Południowej szkoły chanu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Luopu Yuan’an · Zobacz więcej »
Mahakaśjapa
Mahakaśjapa (kor. Mahagasŏp (마하가섭); jap. Makakashō;; tyb. 'Od.srungs; chiń. (Da) Jiashe (大迦葉); kor.(Tae)Kayŏp; jap. (Dai)Kashō; wiet. (Đại)-Ca-diếp) – bramin z kraju Magadha w Indiach, jeden z głównych uczniów Buddy, jego następca i pierwszy patriarcha tradycji chan (zen).
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Mahakaśjapa · Zobacz więcej »
Nanyuan Huiyong
Nanyuan Huiyong (chiń. 南院慧顒, pinyin Nányuàn Huìyóng; kor. 남원혜옹 Namwŏn Hyeong; jap. Nan’in Egyō; wiet. Nam Viện Huệ Ngung; ur. 860, zm. 950) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Nanyuan Huiyong · Zobacz więcej »
Przekaz Dharmy
Przekaz Dharmy (chiń. chuanfa, kor. chŏnbŏp, jap. denbō) – zwyczajowa ceremonia w buddyzmie chan, zapewniająca ciągłość linii przekazu, duchowąrelację pomiędzy nauczycielem a uczniem oraz relacje w buddyjskiej rodzinie dharmicznej.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Przekaz Dharmy · Zobacz więcej »
Sansheng Huiran
Sansheng Huiran (kor. 삼성혜연 Samsŏng Hyeyŏn; jap. Sanshō E’nen; wiet. Tam Thánh Huệ Nhiên) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Sansheng Huiran · Zobacz więcej »
Shexian Guixing
Shexian Guixing (kor. 섭현귀성 Sŏphyŏn Kwisŏng; jap. Shōgen Kisei; wiet. Diệp Huyện Qui Tỉnh) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Shexian Guixing · Zobacz więcej »
Shishuang Chuyuan
Shishuang Chuyuan (chiń. 石霜楚圓, pinyin Shíshuāng Chǔyuán; kor. 석상초원 Sǒksang Ch’owŏn; jap. Sekisō Soen; wiet. Thạch Sương Sở Viên; ur. 986, zm. 1039) – chiński mistrz chan ze szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Shishuang Chuyuan · Zobacz więcej »
Stupa
Stupa (sanskr. स्तूप stūpa; pali थुप thūpa, czedi;; jap. 卒塔婆 sotoba, kopiec, szczyt) – najprostszy typ budowli sakralnej buddyjskiej, rzadziej dźinijskiej, wywodzącej się z Indii, pełniącej funkcję relikwiarza.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Stupa · Zobacz więcej »
Sutra lotosu
Fragment Sutry Lotosu w formie wachlarza, Japonia XII w. Sutra Lotosu Mistycznego Prawa (skr. Saddharma Puṇḍarīka Sūtra सद्धर्मपुण्डरीकसूत्र;; chiń. Miàofǎ Liánhuā jīng 妙法蓮華經; kor. Myobŏm nyŏnhwa gyŏng; jap. Myōhō Renge Kyō; wiet. Diệu Pháp Liên Hoa Kinh; pol. „Sutra Lotosu Mistycznego Prawa”. Często w formie skróconej: chiń. Fǎhuá jīng 法華經, kor. Pŏphwagyŏng 법화경, jap. Hokekyō, wiet. Pháp Hoa Kinh) – jest według jej wyznawców, czyli chińskiej szkoły tiantai, jej japońskiego odpowiednika tendai i szkoły japońskiej nichiren shū najważniejsząsutrąbuddyzmu mahajanistycznego.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Sutra lotosu · Zobacz więcej »
Szantung
Szantung – prowincja na wschodnim wybrzeżu Chin.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Szantung · Zobacz więcej »
Xinghua Cunjiang
Xinghua Cunjiang (chiń. 興化存獎, pinyin Xìnghuà Cúnjiǎng; kor. 흥화존장 Hŭnghwa Chonjang, jap. Kōke Zonshō, wiet. Hưng Hoá Tồn Tưởng; ur. 830, zm. 924) – chiński mistrz chan szkoły linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Xinghua Cunjiang · Zobacz więcej »
Xiyuan Siming
Xiyuan Siming (kor. 서원사명Sŏwon Samyŏng; jap. Saiin Shimyō; wiet. Tây Viện Tư Minh) – chiński mistrz chan tradycji linji.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i Xiyuan Siming · Zobacz więcej »
1009
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1009 · Zobacz więcej »
1020
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1020 · Zobacz więcej »
1024
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1024 · Zobacz więcej »
1032
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1032 · Zobacz więcej »
1036
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1036 · Zobacz więcej »
1038
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1038 · Zobacz więcej »
1039
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1039 · Zobacz więcej »
1067
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 1067 · Zobacz więcej »
720
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 720 · Zobacz więcej »
814
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 814 · Zobacz więcej »
830
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 830 · Zobacz więcej »
834
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 834 · Zobacz więcej »
850
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 850 · Zobacz więcej »
860
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 860 · Zobacz więcej »
867
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 867 · Zobacz więcej »
895
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 895 · Zobacz więcej »
896
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 896 · Zobacz więcej »
898
; Europa.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 898 · Zobacz więcej »
925
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 925 · Zobacz więcej »
926
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 926 · Zobacz więcej »
930
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 930 · Zobacz więcej »
947
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 947 · Zobacz więcej »
951
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 951 · Zobacz więcej »
965
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 965 · Zobacz więcej »
973
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 973 · Zobacz więcej »
974
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 974 · Zobacz więcej »
986
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 986 · Zobacz więcej »
988
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 988 · Zobacz więcej »
991
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 991 · Zobacz więcej »
993
Bez opisu.
Nowy!!: Shoushan Xingnian i 993 · Zobacz więcej »