Szybszy dostęp niż przeglądarce!
50 kontakty: Alegoria, Ambroży z Mediolanu, Anioł, Apokalipsa św. Jana, Arystoteles, Atrybut (sztuka), Augustyn z Hippony, Cnota, Cnoty kardynalne, Cnoty teologalne, Cyceron, Filozofia średniowieczna, Hugon ze św. Wiktora, Ikonografia, Jakub Większy Apostoł, Jan Ewangelista, Męstwo, Miłość, Miłość (chrześcijaństwo), Nadzieja (chrześcijaństwo), Obowiązki duchownych, Ojcze nasz, Patrystyka, Paweł z Tarsu, Pesellino, Piotr Apostoł, Platon, Psalmy pokutne, Psychomachia (topos), Roztropność, Sakrament, Salomon (król Izraela), Samson (postać biblijna), Słowa Jezusa na krzyżu, Scypion Afrykański Starszy, Siedem (symbol), Siedem darów Ducha Świętego, Siedem grzechów głównych, Siedem trąb, Sprawiedliwość, Stoicyzm, Summa theologiae, Symbolika liczb, Tomasz z Akwinu, Umiarkowanie, Wiara (chrześcijaństwo), Wincenty z Beauvais, 1. List do Koryntian, 3 (liczba), 4 (liczba).
Alegoria
Eugène Delacroix, ''Wolność wiodąca lud na barykady'' (1830), Luwr Włodzimierz Tetmajer, alegoria Polski umarłej (1909), katedra św. Mikołaja Biskupa w Kaliszu Alegoria cenzury w krajach komunistycznych Alegoria (allēgoría, od allēgoréo „mówię w przenośni, obrazowo” z ἄλλος allos „inny, różny” i ἀγορεύω agoreuo „przemawiać w zgromadzeniu” z ἀγορά agora „zgromadzenie”) w literaturze i sztukach plastycznych – obraz plastyczny lub słowny przedstawiający pojęcie, ideę, myśl lub wydarzenie przy pomocy obrazu o charakterze przenośnym lub symbolicznym, np.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Alegoria · Zobacz więcej »
Ambroży z Mediolanu
Ambroży z Mediolanu (ur. ok. 340 w Trewirze, zm. 4 kwietnia 397 w Mediolanie) – arcybiskup Mediolanu, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, wyznawca, ojciec i doktor Kościoła.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Ambroży z Mediolanu · Zobacz więcej »
Anioł
Jakuba z Aniołem'' Anioł – byt duchowy w wielu religiach, który służy i na różne sposoby wypełnia zamysły Boga.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Anioł · Zobacz więcej »
Apokalipsa św. Jana
Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'' (ok. 1410) Apokalipsa Świętego Jana, Księga Objawienia, Objawienie Jana (gr., „Objawienie Jana”) – jedyna prorocza księga Nowego Testamentu, opisująca wizje dotyczące końca istnienia obecnego świata, dzieje wierzących w Jezusa Chrystusa i całej ludzkości oraz Sąd Ostateczny.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Apokalipsa św. Jana · Zobacz więcej »
Arystoteles
Arystoteles (starogr., Aristotelēs, ur. 384 p.n.e. w Stagirze, zm. 322 p.n.e. w Chalkis) – filozof, jeden z trzech – obok Sokratesa i Platona – najsławniejszych filozofów starożytnej Grecji.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Arystoteles · Zobacz więcej »
Atrybut (sztuka)
Jana Ewangelisty z atrybutami (zwój i pióro, orzeł) Atrybut – znak rozpoznawczy bohatera, bóstwa lub też postaci świętego.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Atrybut (sztuka) · Zobacz więcej »
Augustyn z Hippony
Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Augustyn z Hippony · Zobacz więcej »
Cnota
Alegoria cnoty. Cnocie (postać kobiety) towarzysząliczne atrybuty cnót szczegółowych (wąż, cyrkiel, miecz, uprząż, skóra lwa, tarcza i hełm). Antonio Allegri da Correggio, olej na płótnie (1525) Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (– areté) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Cnota · Zobacz więcej »
Cnoty kardynalne
Cnoty kardynalne. Laurent d’Orléans, Iluminacja w ''La Somme le Roi'' (ok. 1290-1300). Cnoty kardynalne (– zawias) – cztery cnoty moralne uznane w chrześcijaństwie za najważniejsze.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Cnoty kardynalne · Zobacz więcej »
Cnoty teologalne
''Wiara, nadzieja, miłość'' (alegoria) Dry Ridge, Ohio, Stany Zjednoczone Cnoty teologalne (cnoty Boskie) – pojęcie w teologii chrześcijańskiej oznaczające cnoty wlane: wiary, nadziei i miłości.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Cnoty teologalne · Zobacz więcej »
Cyceron
Marek Tulliusz Cyceron, inaczej Marek Tulliusz CyceroNiekiedy w literaturze polskiej można również spotkać formy Ciceron lub Cicero.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Cyceron · Zobacz więcej »
Filozofia średniowieczna
Herrady z Landsbergu Zachodnioeuropejska filozofia średniowieczna – okres w historii filozofii obejmujący różne nurty filozoficzne rozwijane w średniowieczu na obszarze zachodniego chrześcijaństwa.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Filozofia średniowieczna · Zobacz więcej »
Hugon ze św. Wiktora
right Hugo (Hugon) ze św.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Hugon ze św. Wiktora · Zobacz więcej »
Ikonografia
Hansa Holbeina (młodszego) jest złożonym dziełem, którego ikonografia pozostaje przedmiotem dyskusji Ikonografia – dziedzina badań historii sztuki, której zadaniem jest opis i interpretacja elementów treściowych i symbolicznych w dziełach sztuki.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Ikonografia · Zobacz więcej »
Jakub Większy Apostoł
Jakub Większy, Apostoł, Jakub Pielgrzym lub Jakub z Compostelli, cs. Apostoł Iakow Ziewiediejew (zm. 43 lub 44) – jeden z 12 apostołów Jezusa Chrystusa, zwany Większym (dla odróżnienia od Jakuba Mniejszego (Młodszego) Apostoła), syn Zebedeusza i Salome, brat Jana Ewangelisty (Jana Teologa), męczennik, święty Kościoła rzymskokatolickiego, starokatolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, ormiańskiego, koptyjskiego i prawosławnego.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Jakub Większy Apostoł · Zobacz więcej »
Jan Ewangelista
Prawosławna ikona ze św. Janem. irlandzkiego ewangeliarza z VIII wieku. Jaszkowej Dolnej Jan Ewangelista, Jan Apostoł, Jan Teolog, grec. Ιωάννης, cs. Apostoł i ewangielist Ioann Bogosłow (zm. ok. 100 r. w Efezie) – jeden z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa, syn Zebedeusza i Salome, brat Jakuba Większego (Starszego) Apostoła.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Jan Ewangelista · Zobacz więcej »
Męstwo
Męstwo – cnota moralna, która polega na umiejętności podjęcia dobrej decyzji mimo niesprzyjających uwarunkowań, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Męstwo · Zobacz więcej »
Miłość
Symbol serca jako symbol miłości Kwiatem symbolizującym uczucie miłości jest czerwona róża Miłość – uczucie, typ relacji międzyludzkich, zachowań, postaw.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Miłość · Zobacz więcej »
Miłość (chrześcijaństwo)
"AUG", autora maksymy: ''niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu''. Philippe de Champaigne 1645-1650 r., olej na płótnie, Los Angeles County Museum of Art. Miłość (łac. caritas, amor, dilectio; gr. ἀγάπη, agape) – pragnienie dobra.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Miłość (chrześcijaństwo) · Zobacz więcej »
Nadzieja (chrześcijaństwo)
Jezus jako poprzednik wszedł za nas...” (Kościół św. Mikołaja, Haslach an der Mühl, Austria). Kotwica jako symbol nadziei weszła do ikonografii chrześcijańskiej już w II w.Por. Biblia jerozolimska przypis do Hbr 6,19. Nadzieja chrześcijańska – postawa duchowa chrześcijanina, który oczekuje spełnienia się obietnic zawartych w słowie Bożym.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Nadzieja (chrześcijaństwo) · Zobacz więcej »
Obowiązki duchownych
Sankt Gallen. Biblioteka opactwa św. Galla, Cod. Sang. 97, p. 51. Obowiązki duchownych lub O obowiązkach duchownych – wzorowany na De officiis Cycerona traktat filozoficzny w trzech księgach autorstwa Ambrożego z Mediolanu, napisany około roku 390.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Obowiązki duchownych · Zobacz więcej »
Ojcze nasz
Fridolin Leiber, ''Pater noster'' Zygmunta Glogera Jerozolimie kościoła Pater Noster w Jerozolimie Ojcze nasz, Modlitwa Pańska, Modlitwa wzorcowa (łac. Oratio Dominica, Pater Noster) – najstarsza, a zarazem najważniejsza, modlitwa chrześcijan.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Ojcze nasz · Zobacz więcej »
Patrystyka
Justyn Męczennik – jeden z pierwszych Ojców Kościoła; portret z XVI wieku Augustyn z Hippony – jeden z najbardziej wpływowych Ojców Kościoła zachodniego; portret z XVII wieku Jan z Damaszku – jeden z ostatnich Ojców Kościoła według tradycji zachodniej Patrystyka (łac. patristica, od patres, gr. πατήρ, patēr) – termin dwuznaczny.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Patrystyka · Zobacz więcej »
Paweł z Tarsu
Paweł Apostoł'', Rembrandt, ok. 1657 Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5–10 w Tarsie w Cylicji, zm. ok. 64–67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, męczennik za wiarę.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Paweł z Tarsu · Zobacz więcej »
Pesellino
Pessellino, właściwe Francesco di Stefano znany też jako Francesco Pesellino lub Francesco Peselli (ur. 1422 we Florencji, zm. 29 czerwca 1457) – włoski malarz wczesnego renesansu, quattrocento.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Pesellino · Zobacz więcej »
Piotr Apostoł
Piotr Apostoł, Szymon Piotr (Petros – „kamień”, „fragment skały”, od, petra – „skała”, lub, Kefas od, Kefa – „skała”;; ur. w Betsaidzie, zm. 64/67 na Wzgórzu Watykańskim) – apostoł, ukazany w Ewangeliach jako mający pierwszeństwo wśród Dwunastu z ustanowienia Chrystusa.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Piotr Apostoł · Zobacz więcej »
Platon
Platon (Plátōn; ur. 424/423 p.n.e., zm. 348/347 p.n.e.) – filozof grecki, Ateńczyk, twórca tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Platon · Zobacz więcej »
Psalmy pokutne
Psalmy pokutne – grupa psalmów biblijnych, pochodzących z Księgi Psalmów, które już u zarania chrześcijaństwa używane były w liturgii pokutnej i żałobnej.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Psalmy pokutne · Zobacz więcej »
Psychomachia (topos)
British Library Add MS 24199, XI w.). Psychomachia – topos literacki i motyw w sztuce, przedstawiający walkę cnoty i występku o duszę ludzką.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Psychomachia (topos) · Zobacz więcej »
Roztropność
Roztropność – cnota moralna, która wyraża się umiejętnościądobierania właściwych środków prowadzących do celu.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Roztropność · Zobacz więcej »
Sakrament
Sakrament (łac. sacramentum, st.gr. μυστήριον) – w chrześcijaństwie obrzęd religijny rozumiany jako widzialny znak lub sposób przekazania łaski Bożej, ustanowiony, zgodnie z wiarą, przez Chrystusa.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Sakrament · Zobacz więcej »
Salomon (król Izraela)
Salomon i królowa Saby (mal. Piero della Francesca) „Salomon na tronie” (XVIII-wieczna rycina) Salomon (Szlomoh,, Sulayman, Sulaiman, Süleyman, Solyman; ur. ok. 1000 p.n.e., zm. ok. 931 p.n.e.) – biblijny król Izraela, syn i następca króla Dawida.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Salomon (król Izraela) · Zobacz więcej »
Samson (postać biblijna)
Samson i Dalila'', Antoon van Dyck (1599-1641) ''Samson zabijający filistyna'', Giambologna. Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn. Zwycięski Samson dzierżący ośląszczękę, autor: Iwan Potapowicz Czernow Samson (hebr. Szimszon, שִׁמְשׁוֹן, co pochodzi od słowa szemesz – „słońce”, lub szamen – „silny”, „siłacz”; arab. شمشون, wym. Szamszun) – ostatni z Sędziów opisanych w starotestamentowej ''Księdze Sędziów'' r. 13-16.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Samson (postać biblijna) · Zobacz więcej »
Słowa Jezusa na krzyżu
Kalwaria w Poznaniu Siedem ostatnich słów (mów) Jezusa na krzyżu – zbiór siedmiu krótkich zdań, wypowiedzianych przez Jezusa podczas jego ukrzyżowania tuż przed śmiercią.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Słowa Jezusa na krzyżu · Zobacz więcej »
Scypion Afrykański Starszy
Publiusz Korneliusz Scypion Afrykański Starszy łac. Publius Cornelius Scipio Africanus Maior (ur. 236 p.n.e. w Rzymie, zm. 183 p.n.e. w Liternum) – wódz rzymski z okresu II wojny punickiej, zwycięzca Hannibala w bitwie pod Zamą, dwukrotny konsul Republiki Rzymskiej.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Scypion Afrykański Starszy · Zobacz więcej »
Siedem (symbol)
Siedem (łac. septem, gr., hebr. šeba, akad. šebe, ar. sab’a skt. saptá, nah. chicome) Cyfra siedem to liczba uważana za mistyczną, wyróżniającąsię bogatąsymboliką.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Siedem (symbol) · Zobacz więcej »
Siedem darów Ducha Świętego
Witraż poświęcony siedmiu darom Ducha Świętego. Kaplica Ducha Świętego w Porto Alegre w Brazylii. Siedem darów Ducha Świętego – w teologii chrześcijańskiej, m.in.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Siedem darów Ducha Świętego · Zobacz więcej »
Siedem grzechów głównych
Siedem grzechów głównych'' (''Stół Mądrości''), przed 1525 Siedem grzechów głównych – tradycyjna chrześcijańska klasyfikacja podstawowych grzechów i wad ludzkich, od których wywodząsię wszystkie inne grzechy/wady.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Siedem grzechów głównych · Zobacz więcej »
Siedem trąb
Siedem trąb (heb. שבעת השופרות) – motyw pojawiający się od ósmego, do jedenastego rozdziału nowotestamentowej Apokalipsy Świętego Jana.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Siedem trąb · Zobacz więcej »
Sprawiedliwość
''Sprawiedliwość'' na witrażu w ratuszu w Buxtehude, Niemcy Warszawie Sprawiedliwość – "uczciwe, prawe postępowanie".
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Sprawiedliwość · Zobacz więcej »
Stoicyzm
Stoicyzm – szkoła filozoficzna, która powstała jednocześnie z epikureizmem w końcu IV wieku p.n.e. i przetrwała aż do zamknięcia wszystkich szkół filozoficznych przez cesarza Justyniana w 529 roku.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Stoicyzm · Zobacz więcej »
Summa theologiae
''Summa theologica'', 1596Tomasza z Akwinu. Summa theologiae (Suma teologii, często też Suma teologiczna) – jedno z głównych dzieł filozoficzno-teologicznych świętego Tomasza z Akwinu, a zarazem jedno z głównych dzieł średniowiecznej filozofii i teologii.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Summa theologiae · Zobacz więcej »
Symbolika liczb
Symbolika liczb – przypisywanie dodatkowej treści i znaczenia liczbom występującym w określonym kontekście kulturowym lub literackim, a nawet naukowym – oprócz ich konkretnej wartości matematycznej.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Symbolika liczb · Zobacz więcej »
Tomasz z Akwinu
Carlo Crivelli Tomasz z Akwinu, także Akwinata (ur. w 1224 albo w 1225 w Roccasecca, zm. 7 marca 1274 w Fossanuova) – włoski filozof scholastyczny, teolog, członek Zakonu Kaznodziejskiego (dominikanów).
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Tomasz z Akwinu · Zobacz więcej »
Umiarkowanie
Umiarkowanie i nieumiarkowanie; Mistrz Modlitewnika Drezdeńskiego, iluminacja w Faits et dits mémorables, 1470-1475. Umiarkowanie, wstrzemięźliwość, umiar (sophrosyne) – cnota moralna, która polega na używaniu rozumu dla panowania nad własnymi popędami, emocjami, instynktami i potrzebami.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Umiarkowanie · Zobacz więcej »
Wiara (chrześcijaństwo)
górze Moria: Abraham, „ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał i ucieszył się” (J 8,56). Wiara ((pi'stis),, he aman, batah) – w chrześcijańskiej refleksji jest porękątych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy (Hbr 11, 1 /BT/).
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Wiara (chrześcijaństwo) · Zobacz więcej »
Wincenty z Beauvais
Wincenty z Beauvais, łac.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i Wincenty z Beauvais · Zobacz więcej »
1. List do Koryntian
Pierwszy List do Koryntian – księga Nowego Testamentu.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i 1. List do Koryntian · Zobacz więcej »
3 (liczba)
3 jest jedynąliczbą, która jest sumąliczb naturalnych mniejszych od niej tzn.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i 3 (liczba) · Zobacz więcej »
4 (liczba)
4.
Nowy!!: Siedem cnót głównych i 4 (liczba) · Zobacz więcej »
