Akcent ostry i Język norweski

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Akcent ostry i Język norweski

Akcent ostry vs. Język norweski

Akcent ostry (akut, akcent silny) – znak diakrytyczny w postaci ukośnej kreski, o kształcie prostym lub nieznacznego klina, wznoszącej się od lewej do prawej (np.). Stosowany w alfabecie łacińskim, cyrylicy tylko do oznaczania akcentu i w alfabecie greckim tylko w samogłoskach. Język norweski (norw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.

Akcent wyrazowy

Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.

Akcent ostry i Akcent wyrazowy · Akcent wyrazowy i Język norweski · Zobacz więcej »

Alfabet łaciński

kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.

Akcent ostry i Alfabet łaciński · Alfabet łaciński i Język norweski · Zobacz więcej »

Bokmål

Bokmål (dosł. „język książkowy”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego.

Akcent ostry i Bokmål · Bokmål i Język norweski · Zobacz więcej »

C

C (minuskuła: c) – trzecia litera alfabetu łacińskiego, czwarta litera alfabetu polskiego.

Akcent ostry i C · C i Język norweski · Zobacz więcej »

Język angielski

Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.

Akcent ostry i Język angielski · Język angielski i Język norweski · Zobacz więcej »

Język czeski

Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Akcent ostry i Język czeski · Język czeski i Język norweski · Zobacz więcej »

Język islandzki

Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.

Akcent ostry i Język islandzki · Język islandzki i Język norweski · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Akcent ostry i Język polski · Język norweski i Język polski · Zobacz więcej »

Język szwedzki

Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.

Akcent ostry i Język szwedzki · Język norweski i Język szwedzki · Zobacz więcej »

L

L (minuskuła: l) jest dwunastąliterąalfabetu łacińskiego, piętnastąliterąalfabetu polskiego.

Akcent ostry i L · Język norweski i L · Zobacz więcej »

Litera

150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.

Akcent ostry i Litera · Język norweski i Litera · Zobacz więcej »

N

N (minuskuła: n) – czternasta litera alfabetu łacińskiego i osiemnasta polskiego.

Akcent ostry i N · Język norweski i N · Zobacz więcej »

R

R (minuskuła: r) – osiemnasta litera alfabetu łacińskiego i dwudziesta trzecia alfabetu polskiego.

Akcent ostry i R · Język norweski i R · Zobacz więcej »

S

S (minuskuła: s) – dwudziesta czwarta litera polskiego i dziewiętnasta alfabetu łacińskiego.

Akcent ostry i S · Język norweski i S · Zobacz więcej »

Samogłoska

Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.

Akcent ostry i Samogłoska · Język norweski i Samogłoska · Zobacz więcej »

T

T (minuskuła: t) jest dwudziestąliterąalfabetu łacińskiego, dwudziestąszóstąliterąalfabetu polskiego.

Akcent ostry i T · Język norweski i T · Zobacz więcej »

Z

Z (zet, minuskuła: z) – dwudziesta szósta litera alfabetu łacińskiego, trzydziesta litera alfabetu polskiego.

Akcent ostry i Z · Język norweski i Z · Zobacz więcej »

Znaki diakrytyczne

Znaki diakrytyczne, diakrytyki („odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nowąliterę.

Akcent ostry i Znaki diakrytyczne · Język norweski i Znaki diakrytyczne · Zobacz więcej »