Szybszy dostęp niż przeglądarce!
128 kontakty: Abdżad, Alfa, Alfabet albański, Alfabet angielski, Alfabet arabski, Alfabet aramejski, Alfabet awestyjski, Alfabet łaciński, Alfabet łotewski, Alfabet śląski (Steuera), Alfabet baskijski, Alfabet białoruski (cyrylicki), Alfabet Braille’a, Alfabet bretoński, Alfabet bułgarski, Alfabet chorwacki, Alfabet czeski, Alfabet deseret, Alfabet dolnołużycki, Alfabet duńsko-norweski, Alfabet esperancki, Alfabet estoński, Alfabet farerski, Alfabet fenicki, Alfabet fiński, Alfabet fonetyczny ICAO, Alfabet francuski, Alfabet górnołużycki, Alfabet gocki, Alfabet grecki, Alfabet grenlandzki, Alfabet hawajski, Alfabet hebrajski, Alfabet hiszpański, Alfabet husycki, Alfabet irlandzki, Alfabet islandzki, Alfabet kaszubski, Alfabet kataloński, Alfabet kazachski, Alfabet koptyjski, Alfabet litewski, Alfabet luksemburski, Alfabet macedoński, Alfabet maltański, Alfabet niderlandzki, Alfabet niemiecki, Alfabet ormiański, Alfabet palcowy, Alfabet paleohebrajski, ..., Alfabet perski, Alfabet polski, Alfabet portugalski, Alfabet rosyjski, Alfabet rumuński, Alfabet słowacki, Alfabet słoweński, Alfabet semaforowy, Alfabet staropermski, Alfabet syryjski, Alfabet szwedzki, Alfabet tatarski (łaciński), Alfabet turecki (łaciński), Alfabet turecki (osmański), Alfabet ukraiński, Alfabet walijski, Alfabet włoski, Alfabet węgierski, Alfabet wietnamski, Alfabet wilamowski, Aurebesh, Beta, Bopomofo, Cirth, Cyrylica, Cyrylica serbska, Dźwięk, Fonetyka, Głagolica, Głoska, Hangul, Hieroglify, Ideogram, Język (mowa), Język etruski, Język klingoński, Język mówiony, Język pisany, Język serbski, Język simlish, Język starogrecki, Jidysz, Kod, Kod Morse’a, Kolegium Trójcy Świętej w Cambridge, Ladino (dialekt), Litera, Międzynarodowy alfabet fonetyczny, Międzynarodowy kod sygnałowy, Mnemotechnika, Mowa (językoznawstwo), Naród, Ortografia, Pisma gruzińskie, Pismo, Pismo alfabetyczno-sylabiczne, Pismo chińskie, Pismo dewanagari, Pismo etiopskie, Pismo fonetyczne, Pismo hieroglificzne, Pismo ideograficzne, Pismo japońskie, Pismo meroickie, Pismo mongolskie, Pismo ogamiczne, Pismo orchońskie, Pismo tybetańskie, Pismo złożone, Rumuńska cyrylica, Runy, Skrótowiec, Sumer, Sylabariusz, Szum akustyczny, Tengwar, Transkrypcja fonetyczna, Znaki diakrytyczne. Rozwiń indeks (78 jeszcze) »
Abdżad
Pismo arabskie – samogłoski zapisane sąznakami diakrytycznymi Abdżad, inaczej pismo spółgłoskowe – ogólna nazwa pism alfabetycznych stosowanych do zapisu niektórych języków, posiadających lub stosujących tylko znaki na oznaczenie spółgłosek.
Nowy!!: Alfabet i Abdżad · Zobacz więcej »
Alfa
Alfa (ἄλφα, pisana Αα) − pierwsza litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfa · Zobacz więcej »
Alfabet albański
Alfabet albański – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka albańskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet albański · Zobacz więcej »
Alfabet angielski
Bez opisu.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet angielski · Zobacz więcej »
Alfabet arabski
Alfabet arabski Alfabet arabski – pismo będące abdżadem, używane do zapisu języka arabskiego, a także innych języków.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet arabski · Zobacz więcej »
Alfabet aramejski
Alfabet aramejski – jeden z najstarszych alfabetów, wykazuje znaczne podobieństwo z alfabetem fenickim.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet aramejski · Zobacz więcej »
Alfabet awestyjski
Tekst awestyjski Alfabet awestyjski – system pisma powstały na bazie pisma pahlavi w Persji w okresie panowania dynastii Sasanidów.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet awestyjski · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet łotewski
Alfabet łotewski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka łotewskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet łotewski · Zobacz więcej »
Alfabet śląski (Steuera)
Reklama po śląsku w alfabecie Steuera Alfabet śląski Steuera, ortografia Steuera (śl.: Steuerowy szrajbůnek, pot. sztojer) – zmodyfikowany alfabet łaciński stworzony w okresie międzywojennym przez doktora Feliksa Steuera, służący początkowo do zapisu dialektu sułkowskiego, obecnie w swej zmodyfikowanej wersji stanowi propozycję ortografii skodyfikowanego języka śląskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet śląski (Steuera) · Zobacz więcej »
Alfabet baskijski
Alfabet baskijski – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka baskijskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet baskijski · Zobacz więcej »
Alfabet białoruski (cyrylicki)
Alfabet białoruski – alfabet oparty na cyrylicy, służący do zapisu języka białoruskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet białoruski (cyrylicki) · Zobacz więcej »
Alfabet Braille’a
Ręka czytająca słowo francuskie „premier” (pierwszy) w alfabecie Braille'a Alfabet Braille’a – alfabet umożliwiający zapisywanie i odczytywanie tekstów osobom niewidomym.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet Braille’a · Zobacz więcej »
Alfabet bretoński
Alfabet bretoński – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka bretońskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet bretoński · Zobacz więcej »
Alfabet bułgarski
Alfabet bułgarski – alfabet oparty na cyrylicy, tzw.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet bułgarski · Zobacz więcej »
Alfabet chorwacki
Alfabet chorwacki – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka serbsko-chorwackiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet chorwacki · Zobacz więcej »
Alfabet czeski
Alfabet czeski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka czeskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet czeski · Zobacz więcej »
Alfabet deseret
Alfabet deseret (deseret 𐐔𐐇𐐝𐐀𐐡𐐇𐐓) – system znaków, stworzony w latach 1847–1854 na potrzeby wyznawców Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet deseret · Zobacz więcej »
Alfabet dolnołużycki
Alfabet dolnołużycki – alfabet oparty na piśmie łacińskim, służący do zapisu języka dolnołużyckiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet dolnołużycki · Zobacz więcej »
Alfabet duńsko-norweski
Alfabet duński – alfabet używany do zapisu języka duńskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet duńsko-norweski · Zobacz więcej »
Alfabet esperancki
Alfabet esperancki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka esperanto.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet esperancki · Zobacz więcej »
Alfabet estoński
Alfabet estoński – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka estońskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet estoński · Zobacz więcej »
Alfabet farerski
Alfabet farerski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka farerskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet farerski · Zobacz więcej »
Alfabet fenicki
Tabela przedstawia ewolucję pisma fenickiego w pismo neopunickie Alfabet fenicki – najstarszy zachowany linearny alfabet świata, modyfikacja istniejącego wcześniej alfabetu protokananejskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet fenicki · Zobacz więcej »
Alfabet fiński
Alfabet fiński – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka fińskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet fiński · Zobacz więcej »
Alfabet fonetyczny ICAO
Alfabet fonetyczny ICAO, znany również jako Alfabet fonetyczny NATO – najbardziej rozpowszechniony system literowania wyrazów w pewnych specyficznych zastosowaniach, np.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet fonetyczny ICAO · Zobacz więcej »
Alfabet francuski
Alfabet francuski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka francuskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet francuski · Zobacz więcej »
Alfabet górnołużycki
Alfabet górnołużycki – alfabet oparty na piśmie łacińskim, służący do zapisu języka górnołużyckiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet górnołużycki · Zobacz więcej »
Alfabet gocki
Litery alfabetu gockiego Alfabet gocki – alfabet stworzony prawdopodobnie w IV wieku n.e. przez biskupa Wulfilę w celu przekładu Biblii na język gocki.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet gocki · Zobacz więcej »
Alfabet grecki
Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet grecki · Zobacz więcej »
Alfabet grenlandzki
Alfabet grenlandzki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka grenlandzkiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet grenlandzki · Zobacz więcej »
Alfabet hawajski
Alfabet hawajski – alfabet, oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka hawajskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet hawajski · Zobacz więcej »
Alfabet hebrajski
Alfabet hebrajski, nazywany też pismem żydowskim lub pismem kwadratowym – alfabet spółgłoskowy stosowany do zapisu języka hebrajskiego, jidysz, ladino, judeo-arabskiego i innych języków żydowskich, wywodzący się z alfabetu aramejskiego, a pośrednio z fenickiego i egipskich hieroglifów.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet hebrajski · Zobacz więcej »
Alfabet hiszpański
Alfabet hiszpański – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka hiszpańskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet hiszpański · Zobacz więcej »
Alfabet husycki
Alfabet husycki – oparty na alfabecie łacińskim system zapisu dostosowany do języków słowiańskich, a w szczególności do języka czeskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet husycki · Zobacz więcej »
Alfabet irlandzki
Alfabet irlandzki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka irlandzkiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet irlandzki · Zobacz więcej »
Alfabet islandzki
Alfabet islandzki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka islandzkiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet islandzki · Zobacz więcej »
Alfabet kaszubski
Alfabet kaszubski w wersji z 1850 roku Alfabet kaszubski – alfabet, oparty na piśmie łacińskim, służący do zapisu języka kaszubskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet kaszubski · Zobacz więcej »
Alfabet kataloński
Alfabet kataloński – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka katalońskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet kataloński · Zobacz więcej »
Alfabet kazachski
Kazachski alfabet arabski i łaciński w 1924 r. Do zapisu języka kazachskiego używane sąnastępujące alfabety.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet kazachski · Zobacz więcej »
Alfabet koptyjski
Alfabet koptyjski – alfabetyczne pismo powstałe około I wieku naszej ery, służące do zapisu języka koptyjskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet koptyjski · Zobacz więcej »
Alfabet litewski
Alfabet litewski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka litewskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet litewski · Zobacz więcej »
Alfabet luksemburski
Alfabet luksemburski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka luksemburskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet luksemburski · Zobacz więcej »
Alfabet macedoński
Alfabet macedoński – alfabet oparty na cyrylicy, służący do zapisu języka macedońskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet macedoński · Zobacz więcej »
Alfabet maltański
Alfabet maltański – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka maltańskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet maltański · Zobacz więcej »
Alfabet niderlandzki
Alfabet niderlandzki w 1560 roku Alfabet niderlandzki – alfabet, oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka niderlandzkiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet niderlandzki · Zobacz więcej »
Alfabet niemiecki
Alfabet niemiecki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka niemieckiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet niemiecki · Zobacz więcej »
Alfabet ormiański
Alfabet ormiański – alfabet używany do zapisu języka ormiańskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet ormiański · Zobacz więcej »
Alfabet palcowy
IGN i wydany nakładem księcia Henryka Lubomirskiego (XIX w.). Alfabet palcowy (daktylografia) – zbiór znaków migowych (daktylogramów) odpowiadających poszczególnym literom danego alfabetu.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet palcowy · Zobacz więcej »
Alfabet paleohebrajski
Diagram ukazujący pochodzenie i pokrewieństwa paleohebrajskiego Alfabet paleohebrajski określany też jako starohebrajski – odmiana alfabetu fenickiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet paleohebrajski · Zobacz więcej »
Alfabet perski
Alfabet perski (alefbā-ye fārsi) – system pisma powstały na bazie alfabetu arabskiego, używany do zapisu języka perskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet perski · Zobacz więcej »
Alfabet polski
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet polski · Zobacz więcej »
Alfabet portugalski
Alfabet portugalski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka portugalskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet portugalski · Zobacz więcej »
Alfabet rosyjski
Alfabet rosyjski – alfabet używany do zapisu języka rosyjskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet rosyjski · Zobacz więcej »
Alfabet rumuński
Bukareszcie przed i po reformie Alfabet rumuński – alfabet używany od 1860 r. do zapisu języka rumuńskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet rumuński · Zobacz więcej »
Alfabet słowacki
Alfabet słowacki – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka słowackiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet słowacki · Zobacz więcej »
Alfabet słoweński
Alfabet słoweński Alfabet słoweński – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka słoweńskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet słoweński · Zobacz więcej »
Alfabet semaforowy
Marynarz Koninklijke Marine nadający wiadomość semaforem (2009) Alfabet semaforowy, in.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet semaforowy · Zobacz więcej »
Alfabet staropermski
300px Alfabet staropermski, alfabet aburski lub abur (kom.: анбур lub абур) – najstarsze pismo używane do zapisu języka komiackiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet staropermski · Zobacz więcej »
Alfabet syryjski
Bazyliki Grobu Świętego w Jerozolimie Alfabet syryjski – pismo abdżadowe dostosowane do zapisu języków semickich, w tym języka syryjskiego, wywodzące się z obszarów Syrii.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet syryjski · Zobacz więcej »
Alfabet szwedzki
Alfabet szwedzki składa się z 29 znaków.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet szwedzki · Zobacz więcej »
Alfabet tatarski (łaciński)
Alfabet tatarski – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka tatarskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet tatarski (łaciński) · Zobacz więcej »
Alfabet turecki (łaciński)
Alfabet turecki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim w konwencji francuskiej, z dodatkowo używanymi w nim znakami diakrytycznymi, wprowadzony w 1928 roku; wcześniej język turecki był zapisywany za pomocąalfabetu arabskiego, najwcześniejszym alfabetem tureckim były runy tureckie.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet turecki (łaciński) · Zobacz więcej »
Alfabet turecki (osmański)
Alfabet osmański (osm. الفبا, elifbâ) – wersja alfabetu perskiego używana dla języka osmańskiego w czasach Imperium Osmańskiego oraz wczesnym stadium Republiki Turcji, aż do zaadaptowania alfabetu łacińskiego do języka tureckiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet turecki (osmański) · Zobacz więcej »
Alfabet ukraiński
duże litery cyrylicy ukraińskiej kursywąa pismem prostym Alfabet ukraiński – termin ten zwykle oznacza odmianę cyrylicy – konkretniej grażdanki – przystosowanądo języka ukraińskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet ukraiński · Zobacz więcej »
Alfabet walijski
Alfabet walijski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka walijskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet walijski · Zobacz więcej »
Alfabet włoski
Alfabet włoski – alfabet oparty na łacińskim, służący do zapisu języka włoskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet włoski · Zobacz więcej »
Alfabet węgierski
Alfabet węgierski – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka węgierskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet węgierski · Zobacz więcej »
Alfabet wietnamski
Strona ze starego słownika wietnamskiego Graficzny zapis tonów języka wietnamskiego Alfabet wietnamski – alfabet oparty na piśmie łacińskim, służący do zapisu języka wietnamskiego.
Nowy!!: Alfabet i Alfabet wietnamski · Zobacz więcej »
Alfabet wilamowski
Alfabet wilamowski – zmodyfikowany alfabet łaciński służący do zapisywania języka wilamowskiego (wymysiöeryś).
Nowy!!: Alfabet i Alfabet wilamowski · Zobacz więcej »
Aurebesh
języku angielskim Aurebesh – fikcyjny alfabet używany w świecie Gwiezdnych wojen.
Nowy!!: Alfabet i Aurebesh · Zobacz więcej »
Beta
Beta (wita, st.gr. βῆτα, nw.gr. βήτα, pisana Ββ lub ϐ) – druga litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Alfabet i Beta · Zobacz więcej »
Bopomofo
Bopomofo, właściwie zhuyin fuhao (chiń. trad. 注音符號, chiń. upr. 注音符号, pinyin: zhùyīn fúhào), czyli „znaki do zapisywania dźwięków” lub zhuyin zimu (chiń. trad. i chiń. upr. 注音字母, pinyin: zhùyīn zìmǔ), czyli „litery opisujące dźwięki” – oparte na piśmie chińskim pismo fonetyczne służące do zapisywania wymowy znaków języka chińskiego, stosowane zwłaszcza do zapisu wymowy tzw.
Nowy!!: Alfabet i Bopomofo · Zobacz więcej »
Cirth
Cirth lub kirth (sind. runy; od elfickiego rdzenia kir-, oznaczającego ciąć, rozszczepiać; qya. certar) – jeden z alfabetów opracowanych przez J.R.R. Tolkiena na potrzeby stworzonej przez niego mitologii Śródziemia.
Nowy!!: Alfabet i Cirth · Zobacz więcej »
Cyrylica
Obszar, na którym używana jest cyrylica Cyrylica – pismo alfabetyczne służące do zapisu języków wschodniosłowiańskich, większości południowosłowiańskich i innych.
Nowy!!: Alfabet i Cyrylica · Zobacz więcej »
Cyrylica serbska
Alfabet serbski. Wytłuszczone kształty liter nie pojawiająsię w alfabecie łacińskim (część liter zgodnych co do kształtu z alfabetem łacińskim ma także całkowicie innąwymowę) Cyrylica serbska (– wariant klasycznej cyrylicy stworzony na potrzeby języka serbskiego w 1818 roku przez serbskiego lingwistę Vuka Karadžicia.
Nowy!!: Alfabet i Cyrylica serbska · Zobacz więcej »
Dźwięk
Dźwięk – zaburzenie mechaniczne falowe rozchodzące się w ośrodku sprężystym zdolne do wrażenia słuchowego u człowieka lub zwierząt, a także wrażenie słuchowe wywołane takąfalą„Encyklopedia fizyki” praca zbiorowa PWN 1973 t. 1 s. 448.
Nowy!!: Alfabet i Dźwięk · Zobacz więcej »
Fonetyka
rezonansu magnetycznego. Daniela Jonesa. Fonetyka (dawniej głosownia) – jeden z działów lingwistyki, zajmujący się badaniem dźwięków mowy ludzkiej (zwanych głoskami) od strony ich artykulacji (tj. sposobu wytwarzania za pomocąnarządów mowy - fonetyka artykulacyjna), ich cech fizycznych (dokładniej: akustycznych – fonetyka akustyczna), ich odbierania (fonetyka audytywna).
Nowy!!: Alfabet i Fonetyka · Zobacz więcej »
Głagolica
chorwackiej wyspie Krk Przykład głagolicy bułgarskiej i odpowiedniki polskich głosek Tablica z tekstem wyrytym głagolicą„Ojcze nasz” w trzech odmianach głagolicy.Po lewej – pierwotna głagolica okrągła,pośrodku – chorwacka kanciastai po prawej kursywna Głagolica (scs. glagolъ ⰃⰎⰀⰃⰑⰎⰟ „słowo, litera”) – najstarsze znane pismo słowiańskie, którego stworzenie przypisuje się misjonarzowi-apostołowi Konstantemu zwanemu Cyrylem, który wraz z bratem Metodym zapisał w IX wieku za jego pomocąjęzyk słowiański używany w okolicach Salonik; głagolica była pierwotnym alfabetem języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który miał być językiem liturgicznym Słowian, a w swojej późniejszej fazie rozwojowej, jako język cerkiewnosłowiański, na wiele wieków pozostał językiem literackim warstw wykształconych w kręgu wyznania prawosławnego.
Nowy!!: Alfabet i Głagolica · Zobacz więcej »
Głoska
Głoska – najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych.
Nowy!!: Alfabet i Głoska · Zobacz więcej »
Hangul
Hangul (również hangŭl, hangeul, hangyl) – alfabet koreański stworzony w XV wieku przez Sejonga Wielkiego; składa się z 24 znaków: 14 spółgłosek i 10 samogłosek.
Nowy!!: Alfabet i Hangul · Zobacz więcej »
Hieroglify
Hieroglify ze świątyni w Kom Ombo Hieroglify (hieroglyphiká, dosł. „święte znaki”) – najstarszy rodzaj pisma starożytnego Egiptu, obok pisma hieratycznego i demotycznego.
Nowy!!: Alfabet i Hieroglify · Zobacz więcej »
Ideogram
Człowiek z toporem w głowie – hieroglif oznaczający „wroga” lub „śmierć”. Płaskorzeźba ze świątyni w Luksorze piśmie wielkopieczęciowym; postać współczesna '''从''' Ideogram (– "prawzór" – umowny znak graficzny, wyrażający określone pojęcie bez użycia liter. Ideogramami posługuje się współcześnie pismo chińskie, pismo japońskie i dawne pismo w Korei Południowej, a w starożytności także hieroglify egipskie i pismo klinowe. Nie informuje on o wymowie, stąd np. ten sam znak chiński może być w różnych dialektach języka chińskiego wymawiany odmiennie, zachowując swoje znaczenie. Ideogramy wywodząsię z piktogramów: najprostsze ideogramy to obrazy istot lub przedmiotów (ideogram oznaczał konkretnąrzecz wyobrażoną) lub obrazki przedstawiające jakąś czynność np. picia. Z czasem ulegały uproszczeniu, przedstawiając czynności itp. w sposób symboliczny (np. para naszkicowanych nóg oznaczała „chodzić”).
Nowy!!: Alfabet i Ideogram · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Alfabet i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język etruski
Język etruski – wymarły po I wieku n.e. język nieindoeuropejski o nieustalonym pochodzeniu i pokrewieństwie z innymi językami.
Nowy!!: Alfabet i Język etruski · Zobacz więcej »
Język klingoński
próbka pIqaDu pIqaD (alfabet klingoński) jęz. angielskim oraz klingońskim – dla porównania Klingoński (ang. klingon, kl. , trb. tlhIngan Hol) – sztuczny język artystyczny wymyślony przez dr. Marca Okranda dla rasy Klingonów na potrzeby serialu Star Trek.
Nowy!!: Alfabet i Język klingoński · Zobacz więcej »
Język mówiony
Język mówiony – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąmowy; jest środkiem komunikacji werbalnej.
Nowy!!: Alfabet i Język mówiony · Zobacz więcej »
Język pisany
Język pisany – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąpisma.
Nowy!!: Alfabet i Język pisany · Zobacz więcej »
Język serbski
Diasystem serbsko-chorwacki (2006) Język serbski (serb. /) – język indoeuropejski z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Serbów.
Nowy!!: Alfabet i Język serbski · Zobacz więcej »
Język simlish
Język simlish – sztuczny język używany przez Simów, głównych bohaterów, członków społeczeństwa w grach wyprodukowanych przez studio Maxis: serie SimCity oraz The Sims.
Nowy!!: Alfabet i Język simlish · Zobacz więcej »
Język starogrecki
Język starogrecki, greka starożytna (stgr. dialekt attycki:, he Hellenikè glõtta) – ogólna nazwa okresu w rozwoju języka greckiego, trwającego od okresu archaicznego przez okres klasyczny aż po okres hellenistyczny w dziejach starożytnej Grecji.
Nowy!!: Alfabet i Język starogrecki · Zobacz więcej »
Jidysz
''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.
Nowy!!: Alfabet i Jidysz · Zobacz więcej »
Kod
Kod (łac. codex), spis – ciąg składników sygnału (kombinacji sygnałów elementarnych, np. kropek i kresek, impulsów prądu, symboli) oraz reguła ich przyporządkowania składnikom wiadomości (np. znakom pisma).
Nowy!!: Alfabet i Kod · Zobacz więcej »
Kod Morse’a
Kod Morse’a – stworzony w 1838 przez Samuela Morse’a i Alfreda Vaila sposób reprezentacji alfabetu, cyfr i znaków specjalnych za pomocądźwięków, błysków światła, impulsów elektrycznych lub znaków popularnie zwanych kreskąi kropką.
Nowy!!: Alfabet i Kod Morse’a · Zobacz więcej »
Kolegium Trójcy Świętej w Cambridge
Kolegium Trójcy Świętej w Cambridge, Kolegium Świętej Trójcy w Cambridge – jedno z kolegiów brytyjskiego Uniwersytetu w Cambridge.
Nowy!!: Alfabet i Kolegium Trójcy Świętej w Cambridge · Zobacz więcej »
Ladino (dialekt)
Język ladino (לאדינו), język judeohiszpański (ג'ודיאו-איספאנייול), judezmo, dżudezmo, spaniolisz, spaniolin – język żydowski powstały jako dialekt języka hiszpańskiego po wygnaniu Żydów sefardyjskich z Półwyspu Iberyjskiego w latach 1492–1497.
Nowy!!: Alfabet i Ladino (dialekt) · Zobacz więcej »
Litera
150x150px Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.
Nowy!!: Alfabet i Litera · Zobacz więcej »
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetycznyW polskich opracowaniach często można spotkać się z angielskąnazwąInternational Phonetic Alphabet oraz skrótem IPA, czasami również z francuskąnazwąAlphabet phonétique international (API).
Nowy!!: Alfabet i Międzynarodowy alfabet fonetyczny · Zobacz więcej »
Międzynarodowy kod sygnałowy
ORP Iskra Międzynarodowy kod sygnałowy, MKS – zbiór podstawowych komunikatów kodowych, stosowany do sygnalizacji w żegludze, zatwierdzony przez MiędzynarodowąOrganizację Morskąw Londynie w 1969 roku.
Nowy!!: Alfabet i Międzynarodowy kod sygnałowy · Zobacz więcej »
Mnemotechnika
Mnemotechnika, mnemonika (gr. mneme „pamięć”) – ogólna nazwa sposobów ułatwiających zapamiętanie, przechowywanie i przypominanie sobie informacji.
Nowy!!: Alfabet i Mnemotechnika · Zobacz więcej »
Mowa (językoznawstwo)
obrazowania metodąrezonansu magnetycznego w czasie rzeczywistym Mowa, mówienie – używanie języka w procesie porozumiewania się, czyli konkretne akty użycia systemu językowego (złożonego ze znaków i reguł).
Nowy!!: Alfabet i Mowa (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Naród
Naród – wspólnota ludzi utworzona w procesie dziejowym na podstawie języka, religii, terytorium, życia społecznego i gospodarczego, przejawiająca się w kulturze i świadomości swych członków.
Nowy!!: Alfabet i Naród · Zobacz więcej »
Ortografia
Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.
Nowy!!: Alfabet i Ortografia · Zobacz więcej »
Pisma gruzińskie
Pisma gruzińskie – trzy pisma alfabetyczne, służące do zapisywania języka gruzińskiego oraz kilku innych języków z rodziny kartwelskiej.
Nowy!!: Alfabet i Pisma gruzińskie · Zobacz więcej »
Pismo
Marinusa van Reymerswaelego ''Poborcy podatków'', pierwsza połowa XVI wieku Pismo – system umownych znaków graficznych, za pomocąktórych przedstawiany jest język mówiony.
Nowy!!: Alfabet i Pismo · Zobacz więcej »
Pismo alfabetyczno-sylabiczne
Zdanie sanskryckie zapisane w różnych indyjskich alfabetach sylabicznych Alfabet sylabiczny, abugida – rodzaj alfabetu, w którym jedna litera reprezentuje zasadniczo całąsylabę wraz z „domyślną” samogłoską.
Nowy!!: Alfabet i Pismo alfabetyczno-sylabiczne · Zobacz więcej »
Pismo chińskie
Pismo chińskie (chiń. hànzì, jap. kanji, kor. hancha) – sylabowe pismo logograficzne (ideograficzno-fonetyczne), stworzone najwcześniej 8 tys.
Nowy!!: Alfabet i Pismo chińskie · Zobacz więcej »
Pismo dewanagari
Rygweda, sanskrycki tekst pisany w dewanagari Typowa klawiatura maszyny do pisania w hindi Dewanagari (देवनागरी, z sanskr. Devanāgarī; deva „bóg” + nagari „gród, miasto”) – pismo alfabetyczno-sylabiczne, używane w północnych, zachodnich i środkowych Indiach do zapisu kilkunastu języków z grupy języków indoaryjskich, m.in.
Nowy!!: Alfabet i Pismo dewanagari · Zobacz więcej »
Pismo etiopskie
Pismo etiopskie (fidäl) – pismo, które wykształciło się do zapisu języka gyyz, a z czasem zaczęto w nim zapisywać także inne języki Etiopii (głównie semickie).
Nowy!!: Alfabet i Pismo etiopskie · Zobacz więcej »
Pismo fonetyczne
Pismo fonetyczne – system pisma, które jest graficznym odpowiednikiem mowy.
Nowy!!: Alfabet i Pismo fonetyczne · Zobacz więcej »
Pismo hieroglificzne
Pismo hieroglificzne – najstarsza i najdłużej funkcjonująca forma pisma egipskiego.
Nowy!!: Alfabet i Pismo hieroglificzne · Zobacz więcej »
Pismo ideograficzne
czukockie Pismo ideograficzne – pismo, w którym poszczególny znak oznacza pojęcie.
Nowy!!: Alfabet i Pismo ideograficzne · Zobacz więcej »
Pismo japońskie
przybory do kaligrafii Kiyonaga Torii (1752–1815), ''Eimo Gyokkashi, dziewczynka z talentem do kaligrafii, obok nauczycielka'' – system zapisu języka japońskiego, składający się z trzech rodzajów znaków: (1) kanji (pismo chińskie), (2) sylabariusza hiragana (pismo fonetyczne, utworzone z uproszczenia całych znaków kanji), (3) sylabariusza katakana (pismo fonetyczne, utworzone z fragmentów kanji).
Nowy!!: Alfabet i Pismo japońskie · Zobacz więcej »
Pismo meroickie
Pismo meroickie Pismo meroickie – pismo sylabiczno-alfabetyczne wywodzące się z egipskich hieroglifów, używane od II wieku p.n.e. do V wieku n.e. dla zapisu języka meroickiego.
Nowy!!: Alfabet i Pismo meroickie · Zobacz więcej »
Pismo mongolskie
Słowo ''Monggol'' zapisane pismem klasycznym s.
Nowy!!: Alfabet i Pismo mongolskie · Zobacz więcej »
Pismo ogamiczne
357x357px 225x225px Pismo ogamiczne – pismo alfabetyczne używane do zapisu języków celtyckich.
Nowy!!: Alfabet i Pismo ogamiczne · Zobacz więcej »
Pismo orchońskie
Republika Tuwy, Rosja. Pismo orchońskie (od nazwy rzeki Orchon) lub orchońsko-jenisejskie, zwane też runami tureckimi lub kök türk (od jednego z ludów tureckich, Kök Turków Niebieskich Turków), względnie pismem starotureckim – najwcześniejszy alfabet turecki.
Nowy!!: Alfabet i Pismo orchońskie · Zobacz więcej »
Pismo tybetańskie
Inskrypcja w języku tybetańskim Pismo tybetańskie – alfabet sylabiczny używany do zapisu języka tybetańskiego oraz języków pokrewnych (dzongkha, ladakhi i czasami balti).
Nowy!!: Alfabet i Pismo tybetańskie · Zobacz więcej »
Pismo złożone
Pismo złożone – rodzaj pisma, w którym w różnych proporacjach i na różne sposoby mieszająsię elementy fonetyczne i semantyczne (logograficzne), np.
Nowy!!: Alfabet i Pismo złożone · Zobacz więcej »
Rumuńska cyrylica
Najstarszy zabytek piśmiennictwa rumuńskiego – list Neacșu – zapisany cyrylicą. Przykład użycia alfabetu transferowego Przykład tekstu rumuńskiego («Ojcze nasz») w zapisie cyrylicąRumuńska cyrylica – sposób zapisu pisma w języku rumuńskim (zwanym dawniej wołoskim lub mołdawskim) oficjalnie obowiązujący do roku 1860, gdy zastąpiono jąalfabetem transferowym, a następnie, w 1862, dzisiejszym zmodyfikowanym alfabetem łacińskim.
Nowy!!: Alfabet i Rumuńska cyrylica · Zobacz więcej »
Runy
Runy (alfabet runiczny) – alfabet używany do zapisu przez ludy germańskie zwane przez nich fuþark.
Nowy!!: Alfabet i Runy · Zobacz więcej »
Skrótowiec
Zapis skrótowca (odczytywany jako /gus/) albo skrótu (jeśli odczytywany jako Główny Urząd Statystyczny) Skrótowiec, akronim (ákros „skrajny” + ónoma „imię, nazwa”) – słowo utworzone przez skrócenie wyrażenia składającego się z dwóch lub więcej słów.
Nowy!!: Alfabet i Skrótowiec · Zobacz więcej »
Sumer
Sumer i jego miasta. W czasach jego istnienia linia brzegowa sięgała miasta Ur. Sumer (Szumer, Sumeria; sum. 𒌦 𒊕 𒈪 𒂵 Ki-en-gir, hebr. שִׁנְעָר Szinear – por. Rdz 10:10) – starożytna kraina leżąca w południowej części Mezopotamii (dzisiaj południowy Irak).
Nowy!!: Alfabet i Sumer · Zobacz więcej »
Sylabariusz
Część afrykańskiego sylabariusza vai Sylabariusz – system pisma, w którym pojedyncze znaki reprezentującałe sylaby, a nie pojedyncze głoski.
Nowy!!: Alfabet i Sylabariusz · Zobacz więcej »
Szum akustyczny
Szum akustyczny – dźwięk, którego widmo jest w większości zakresu słyszalności zrównoważone, tzn.
Nowy!!: Alfabet i Szum akustyczny · Zobacz więcej »
Tengwar
Fëanora. Pod literami znajdująsię ich quenejskie nazwy (wyrazy zaczynające się od danej litery). Uwaga: pierwsząliterąwyrazu jest znak spółgłoskowy, tak więc znak III 1., nazwany ''calma'', oznacza ''c'', a III 4., nazwany ''anca'', oznacza ''nc''. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka w języku angielskim. Tengwar (qya. litery, znaki) – system znaków stworzony przez J.R.R. Tolkiena na potrzeby zapisu quenyi i sindarinu, języków występujących w mitologii Śródziemia.
Nowy!!: Alfabet i Tengwar · Zobacz więcej »
Transkrypcja fonetyczna
MAF-u używane w transkrypcji fonetycznej Transkrypcja fonetyczna (zwana również transkrypcjąwąskąlub alofoniczną) – system pisowni lub system konwersji pisma oparty na zasadzie ścisłej odpowiedniości głosek i liter - jednej głosce odpowiada tu zawsze jeden znak (czasem z diakrytyką), a jednemu znakowi jedna głoska.
Nowy!!: Alfabet i Transkrypcja fonetyczna · Zobacz więcej »
Znaki diakrytyczne
Znaki diakrytyczne, diakrytyki („odróżniający”) – znaki graficzne używane w alfabetach i innych systemach pisma, umieszczane nad, pod literą, obok lub wewnątrz niej, zmieniające sposób odczytu tej litery i tworzące przez to nowąliterę.
Nowy!!: Alfabet i Znaki diakrytyczne · Zobacz więcej »
