Alfabet grecki i Język nowogrecki

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Alfabet grecki i Język nowogrecki

Alfabet grecki vs. Język nowogrecki

Alfabet grecki – pismo powstałe około IX w. p.n.e., służące do zapisu języka greckiego, oraz niektórych innych języków ludów znajdujących się pod wpływem kultury greckiej. Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).

Akcent wyrazowy

Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.

Akcent wyrazowy i Alfabet grecki · Akcent wyrazowy i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Beocja

Współczesna Beocja na mapie Grecji Hegemonia Teb 371-362 p.n.e. Mapa Beocji starożytnej Beocja (gr. Βοιωτία, Boiotia, łac. Beotia) – kraina historyczna w środkowej starożytnej Grecji między ZatokąKorynckąa ZatokąEubejskąPółnocnąi Południowąoraz CieśninąEwripos.

Alfabet grecki i Beocja · Beocja i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Beta

Beta (wita, st.gr. βῆτα, nw.gr. βήτα, pisana Ββ lub ϐ) – druga litera alfabetu greckiego.

Alfabet grecki i Beta · Beta i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Cypr (wyspa)

Cypr (ang. Cyprus, gr. Κύπρος, tur. Kıbrıs) – azjatycka wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego, często traktowana jako część Bliskiego Wschodu.

Alfabet grecki i Cypr (wyspa) · Cypr (wyspa) i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Delta (litera)

Delta (dheltaMałgorzata Borowska Μπαρμπαγιώργος. Książka do nauki języka nowogreckiego, s. 20, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 2006,, δελτα, pisana Δδ) – czwarta litera alfabetu greckiego, oznaczającąspółgłoskę zwarto-wybuchową„d”.

Alfabet grecki i Delta (litera) · Delta (litera) i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Dyftong

Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.

Alfabet grecki i Dyftong · Dyftong i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Epsilon

Epsilon (ἒ ψιλόν, pisana Εε lub ϵ϶) – piąta litera alfabetu greckiego.

Alfabet grecki i Epsilon · Epsilon i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Eta

Eta (ἦτα, pisana Ηη) – siódma litera alfabetu greckiego oznaczająca w języku starogreckim samogłoskę "e długie otwarte".

Alfabet grecki i Eta · Eta i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Gamma

Gamma (ghama, γάμμα, pisana Γγ) – trzecia litera alfabetu greckiego.

Alfabet grecki i Gamma · Gamma i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Ipsylon

Ipsylon (ypsilon, st.gr. ὖψιλόν, nw.gr. ύψιλον, pisana Υυlub ϒ) – dwudziesta litera alfabetu greckiego.

Alfabet grecki i Ipsylon · Ipsylon i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Język albański

Mapa dialektów albańskich Język albański (alb.) – język indoeuropejski z grupy satem, którym posługuje się ok.

Alfabet grecki i Język albański · Język albański i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Język grecki

Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.

Alfabet grecki i Język grecki · Język grecki i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Język grecki klasyczny

Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.

Alfabet grecki i Język grecki klasyczny · Język grecki klasyczny i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Język rumuński

Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.

Alfabet grecki i Język rumuński · Język nowogrecki i Język rumuński · Zobacz więcej »

Język turecki

Język turecki (tur., IPA:, Türk dili) – język należący do grupy oguzyjskiej języków tureckich, ojczysty dla ponad 83 mln ludzi na całym świecie, co czyni go najpowszechniejszym ze swojej rodziny językowej.

Alfabet grecki i Język turecki · Język nowogrecki i Język turecki · Zobacz więcej »

Jota (litera)

Jota (ἰῶτα, pisana Ιι lub ℩) – dziewiąta litera alfabetu greckiego oznaczająca samogłoskę "i".

Alfabet grecki i Jota (litera) · Jota (litera) i Język nowogrecki · Zobacz więcej »

Katharewusa

Katharewusa (gr. Καθαρεύουσα – " oczyszczona") – odmiana języka greckiego stworzona na początku XIX wieku przez językoznawcę Adamandiosa Koraisa.

Alfabet grecki i Katharewusa · Język nowogrecki i Katharewusa · Zobacz więcej »

Kreta

Kreta (od słowa krateia – silna,,, wen. Candia) – grecka wyspa na Morzu Śródziemnym.

Alfabet grecki i Kreta · Język nowogrecki i Kreta · Zobacz więcej »

Przydech

Przydech (aspiracja) – zjawisko fonetyczne polegające na energicznym rozwarciu wcześniej zwartych narządów mowy, co daje słaby dźwięk h towarzyszący artykulacji danej spółgłoski zwartej.

Alfabet grecki i Przydech · Język nowogrecki i Przydech · Zobacz więcej »