Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Cerkiew prawosławna i Herezja
Cerkiew prawosławna i Herezja mają 51 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Aleksandria, Arianizm, Augustyn z Hippony, Chrześcijaństwo, Dioskur I, Dobro, Dogmat, Dogmat o nieomylności papieża, Doketyzm, Doktryna religijna, Donatyzm, Dusza (religia), Dzieje Apostolskie, Ekskomunika, Ekumenizm, Enkratyści, Eutyches, Gnostycyzm, Ikonoklazm, Imperium Osmańskie, Język grecki, Jezus Chrystus, Judaizm, Klasztor, Kościół (teologia), Kościół katolicki, Kościoły orientalne, Konstantynopol, Manicheizm, Marcjonizm, ..., Materia (filozofia), Monarchianizm, Monofizytyzm, Monoteletyzm, Montaniści, Nestorianizm, Nowy Testament, Papież, Patriarcha, Paweł z Tarsu, Pelagianizm, Pomazaniec, Prawosławie, Schizma, Sobór chalcedoński, Sobór powszechny, Stary Testament, Synod, Trójca Święta, Zło, 1. List do Koryntian. Rozwiń indeks (21 jeszcze) »
Aleksandria
Nowy gmach Biblioteki Aleksandryjskiej Aleksandria (Al-Iskandarijja;;, Aleksandreia; kopt. ⲣⲁⲕⲟϯ, Rakodī) – drugie co do wielkości miasto w Egipcie (z liczbą4,11 mln mieszkańców w 2006) i aglomeracja z liczbą4,48 mln mieszkańców w 2008, co stawia jąna szóstym miejscu wśród wszystkich aglomeracji Afryki.
Aleksandria i Cerkiew prawosławna · Aleksandria i Herezja ·
Arianizm
Jana Chrzciciela. katolików (Cesarstwo Bizantyńskie) w 495 r. Arianizm – doktryna teologiczna Ariusza (zm. 336), prezbitera Kościoła w Aleksandrii w Egipcie, odrzucająca dogmat Trójcy Świętej i wpisująca się w nurt antytrynitaryzmu, powstała w kontekście sporów o rozumienie chrześcijańskiego monoteizmu.
Arianizm i Cerkiew prawosławna · Arianizm i Herezja ·
Augustyn z Hippony
Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.
Augustyn z Hippony i Cerkiew prawosławna · Augustyn z Hippony i Herezja ·
Chrześcijaństwo
Chrześcijaństwo (Christianismós), chrystianizm – religia monoteistyczna zaliczana do grupy abrahamicznej.
Cerkiew prawosławna i Chrześcijaństwo · Chrześcijaństwo i Herezja ·
Dioskur I
Dioskur I (zm. 454 albo 458) – patriarcha Aleksandrii w latach 444–451, święty kościołów przedchalcedońskich.
Cerkiew prawosławna i Dioskur I · Dioskur I i Herezja ·
Dobro
Dobro – jedno z podstawowych (pierwotnych) pojęć etycznych, utożsamiane z pojęciem bytu.
Cerkiew prawosławna i Dobro · Dobro i Herezja ·
Dogmat
Demre w Turcji Dogmat (gr. dógma)– termin pochodzący z języka greckiego, posiadający kilka różnych znaczeń, występujących w sferze religijnej, historycznej, politycznej czy filozoficznej,.
Cerkiew prawosławna i Dogmat · Dogmat i Herezja ·
Dogmat o nieomylności papieża
bł. Pius IX – inicjator soboru watykańskiego I Dogmat o nieomylności papieża – dogmat katolicki, ogłoszony w 1870 roku na soborze watykańskim I w konstytucji dogmatycznej Pastor aeternus (Konstytucja o Kościele Chrystusowym).
Cerkiew prawosławna i Dogmat o nieomylności papieża · Dogmat o nieomylności papieża i Herezja ·
Doketyzm
Doketyzm (gr. δοκεῖν dokein – wydawać się, mniemać, przypuszczać) – wczesnochrześcijańska doktryna chrystologiczna (powstała w II w.), która kwestionowała podstawowe dogmaty wiary chrześcijańskiej, czyli wcielenie i zbawienie ludzkości poprzez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.
Cerkiew prawosławna i Doketyzm · Doketyzm i Herezja ·
Doktryna religijna
Doktryna religijna – doktryna, poglądy dotyczące natury i cech charakterystycznych strefy sacrum.
Cerkiew prawosławna i Doktryna religijna · Doktryna religijna i Herezja ·
Donatyzm
Donatyzm – ruch kontestacyjny w IV/V w. w Kościele chrześcijańskim w prowincji Afryki północnej Cesarstwa rzymskiego, zapoczątkowany przez biskupa Donata z Kartaginy w następstwie prześladowania chrześcijan za cesarza Dioklecjana (303–305 n.e.). W 412 roku donatyści zostali skazani na banicję przez cesarza Honoriusza, zanikli całkowicie w wyniku najazdu ariańskich Wandalów, a następnie muzułmańskich Arabów.
Cerkiew prawosławna i Donatyzm · Donatyzm i Herezja ·
Dusza (religia)
Dusza – w znaczeniu religijnym w zależności od religii lub wyznania jest bytem materialnym bądź niematerialnym - śmiertelnym lub nieśmiertelnym.
Cerkiew prawosławna i Dusza (religia) · Dusza (religia) i Herezja ·
Dzieje Apostolskie
Dzieje Apostolskie – księga historyczna Nowego Testamentu, zajmująca w kanonie miejsce piąte.
Cerkiew prawosławna i Dzieje Apostolskie · Dzieje Apostolskie i Herezja ·
Ekskomunika
Juliusza Knoora z ok. 1840 roku Ekskomunika (z łac. excommunicatio – poza wspólnotą, wyłączenie ze wspólnoty, pot. klątwa, wyklęcie i anatema) – w chrześcijaństwie najwyższa kara kościelna, polegająca na wykluczeniu z życia Kościoła.
Cerkiew prawosławna i Ekskomunika · Ekskomunika i Herezja ·
Ekumenizm
data.
Cerkiew prawosławna i Ekumenizm · Ekumenizm i Herezja ·
Enkratyści
Enkratyści lub enkratyci (z gr. Ἐγκρατηταί, enkratetai, „wstrzemięźliwi”) – członkowie różnych sekt gnostyckich z połowy II wieku.
Cerkiew prawosławna i Enkratyści · Enkratyści i Herezja ·
Eutyches
Eutyches (ur. ok. 378, zm. ok. 454) – archimandryta klasztoru w Konstantynopolu, twórca monofizytyzmu.
Cerkiew prawosławna i Eutyches · Eutyches i Herezja ·
Gnostycyzm
Krzyż gnostycki Gnostycyzm (z gnostikos „dotyczący wiedzy, służący poznaniu wiedzy istnienia wszechrzeczy”) – doktryny i ruchy religijne powstające na wschodzie cesarstwa rzymskiego do II w., gł.
Cerkiew prawosławna i Gnostycyzm · Gnostycyzm i Herezja ·
Ikonoklazm
Ikonoklaści (mal. Domenico Morelli) Ikonoklazm, obrazoburstwo (od gr. eikōn – obraz; klásis – złamanie) – ruch religijny szerzący się w łonie chrześcijaństwa w VIII–IX wieku w Bizancjum i państwie Franków oraz w Niderlandach w XVI w., sprzeciwiający się kultowi obrazów i wizerunków.
Cerkiew prawosławna i Ikonoklazm · Herezja i Ikonoklazm ·
Imperium Osmańskie
Imperium Osmańskie (trans. Devlet-i ʿAlīye-i ʿOsmānīye, tur. Osmanlı İmparatorluğu lub Osmanlı Devleti) – państwo rządzone przez dynastię Osmanów, istniejące od końca XIII wieku do roku 1922, od 1453 roku ze stolicąw Stambule, u szczytu potęgi w XVI–XVIII wieku obejmujące większość Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i południowo-wschodniej Europy.
Cerkiew prawosławna i Imperium Osmańskie · Herezja i Imperium Osmańskie ·
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Cerkiew prawosławna i Język grecki · Herezja i Język grecki ·
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Cerkiew prawosławna i Jezus Chrystus · Herezja i Jezus Chrystus ·
Judaizm
data.
Cerkiew prawosławna i Judaizm · Herezja i Judaizm ·
Klasztor
Opactwo Cystersów w Henrykowie Klasztor benedyktyński na Monte Cassino – widok z Polskiego Cmentarza Wojennego Klasztor (z, od – miejsce zamknięte) – budynek lub zespół budynków, w którym mieszkająwspólnoty religijne zakonników albo zakonnic.
Cerkiew prawosławna i Klasztor · Herezja i Klasztor ·
Kościół (teologia)
Fresk: Jezus nauczający Apostołów, Kapadocja, ok. XII w. Kościół (ekklesia „zwołanie, zgromadzenie” od ek kaleo „wołam spoza, zwołuję”) – w teologii chrześcijańskiej, wspólnota ludzi ze wszystkich narodów, zwołanych przez Apostołów posłanych przez Jezusa Chrystusa, by utworzyć zgromadzenie wybranych, stających się wolnymi obywatelami Królestwa niebieskiego.
Cerkiew prawosławna i Kościół (teologia) · Herezja i Kościół (teologia) ·
Kościół katolicki
Bazylika św. Piotra w Watykanie Leonarda da Vinci Św. Paweł Kościół katolicki, Kościół powszechny (katholikos, powszechny) – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu.
Cerkiew prawosławna i Kościół katolicki · Herezja i Kościół katolicki ·
Kościoły orientalne
Rozmieszczenie wiernych Kościołów orientalnych Kościoły orientalne (vel przedchalcedońskie, niechalcedońskie, ortodoksyjne orientalne, monofizyckie, Mniejsze Kościoły Wschodnie, Starożytne Kościoły Wschodnie, Orientalne Kościoły Prawosławne) – grupa wschodnich Kościołów chrześcijańskich, które nie przyjęły postanowień soboru chalcedońskiego w 451 roku.
Cerkiew prawosławna i Kościoły orientalne · Herezja i Kościoły orientalne ·
Konstantynopol
Hagia Sophia – symbol Konstantynopola Kościół Chrystusa Pantokratora Konstantynopol – nazwa Bizancjum nadana miastu przez Konstantyna Wielkiego, który wybrał je na swojąsiedzibę; w latach 330–395 stolica Cesarstwa Rzymskiego, w latach 395–1453 stolica Cesarstwa Bizantyńskiego i Cesarstwa Łacińskiego (1204–1261), stolica Imperium Osmańskiego w latach 1453–1922.
Cerkiew prawosławna i Konstantynopol · Herezja i Konstantynopol ·
Manicheizm
Manicheizm – prąd religijno-filozoficzny stworzony w III wieku n.e. przez Babilończyka Maniego (Manesa).
Cerkiew prawosławna i Manicheizm · Herezja i Manicheizm ·
Marcjonizm
Podobizna Marcjona z Synopie. Marcjonici (marcjonizm) – bliska gnostycyzmowi grupa religijna założona około 145 roku przez Marcjona z Synopy.
Cerkiew prawosławna i Marcjonizm · Herezja i Marcjonizm ·
Materia (filozofia)
Materia – byt rozciągający się w przestrzeni i w czasie, chociaż położenie obiektów materialnych nie musi być jednoznacznie określone.
Cerkiew prawosławna i Materia (filozofia) · Herezja i Materia (filozofia) ·
Monarchianizm
Monarchianizm (gr. μόνος Αρχή jedna zasada) – heterodoksalny nurt doktrynalny, który rozwinął się pod koniec II wieku.
Cerkiew prawosławna i Monarchianizm · Herezja i Monarchianizm ·
Monofizytyzm
Monofizytyzm, eutychianizm – doktryna teologiczna, według której Chrystus ma jednązłączonąnaturę bosko-ludzkąi nie istnieje w dwóch naturach, tj.
Cerkiew prawosławna i Monofizytyzm · Herezja i Monofizytyzm ·
Monoteletyzm
Monoteletyzm (od monos "jedyny" i thelo "chcę, mam wolę") – pogląd w teologii chrześcijańskiej z VII w., według którego Chrystus, zarówno w swojej naturze boskiej, jak i ludzkiej, kierował się jednąwolą.
Cerkiew prawosławna i Monoteletyzm · Herezja i Monoteletyzm ·
Montaniści
Montaniści – chrześcijański ruch religijny powstały ok.
Cerkiew prawosławna i Montaniści · Herezja i Montaniści ·
Nestorianizm
Niedzielę Palmową. Fresk z VII lub VIII w. w nestoriańskim kościele w Gaochang w Chinach. Język syryjski i chrześcijaństwo syryjskie na Bliskim Wschodzie i w Azji Nestorianizm – chrześcijańska doktryna chrystologiczna zapoczątkowana w latach 428–431 w wyniku kontrowersji powstałej wokół nauczania Nestoriusza, patriarchy Konstantynopola, na temat relacji między dwiema naturami, boskąi ludzką, Jezusa Chrystusa.
Cerkiew prawosławna i Nestorianizm · Herezja i Nestorianizm ·
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Cerkiew prawosławna i Nowy Testament · Herezja i Nowy Testament ·
Papież
Petera Rubensa Papież (głowa Kościoła, ojciec święty, łac. summus pontifex, od starożytnego pontifex maximus; wł. papa, gr. πάπας (papas); forma funkcjonująca w języku polskim pochodzi od czeskiego papež) – biskup Rzymu, prymas Italii, zwierzchnik Kościoła katolickiego, głowa Stolicy Apostolskiej oraz suweren Państwa Miasta Watykan; od 2013 papieżem jest Franciszek.
Cerkiew prawosławna i Papież · Herezja i Papież ·
Patriarcha
Patriarcha (gr. „praojciec”) – w Starym Testamencie określenie protoplastów Izraelitów (Abraham, Izaak, Jakub oraz dwunastu synów Jakuba), ale także protoplastów ludzkości, oraz protoplastów rodów, np.
Cerkiew prawosławna i Patriarcha · Herezja i Patriarcha ·
Paweł z Tarsu
Paweł Apostoł'', Rembrandt, ok. 1657 Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5–10 w Tarsie w Cylicji, zm. ok. 64–67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, męczennik za wiarę.
Cerkiew prawosławna i Paweł z Tarsu · Herezja i Paweł z Tarsu ·
Pelagianizm
Pelagianizm – we wczesnym chrześcijaństwie od początku V w. nurt teologii duchowości, którego pierwszym propagatorem był Pelagiusz (IV i V w.). Rozwijał się głównie w Italii i Północnej Afryce.
Cerkiew prawosławna i Pelagianizm · Herezja i Pelagianizm ·
Pomazaniec
Namaszczenie Króla Dawida'' Pomazaniec, Namaszczony, Mesjasz (hebr. מָשִׁיחַ, trl. mäʃijχä), Chrystus (gr. χριστός), pot. Wybraniec – w judaizmie i chrześcijaństwie pierwotnie religijny tytuł królów, kapłanów-lewitów i proroków – osób namaszczonych (pomazanych) olejem.
Cerkiew prawosławna i Pomazaniec · Herezja i Pomazaniec ·
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Cerkiew prawosławna i Prawosławie · Herezja i Prawosławie ·
Schizma
Schizma – rozłam między wyznawcami jednej religii, ideologii lub grupy kultowej.
Cerkiew prawosławna i Schizma · Herezja i Schizma ·
Sobór chalcedoński
monasterze terapontowskim Sobór chalcedoński – największe w starożytności zgromadzenie biskupów chrześcijańskich Cesarstwa Rzymskiego, zwołane przez cesarza Marcjana do Chalcedonu w Bitynii, trwające od 8 do 31 października 451 roku.
Cerkiew prawosławna i Sobór chalcedoński · Herezja i Sobór chalcedoński ·
Sobór powszechny
Sobór powszechny, sobór ekumeniczny – spotkanie biskupów całego Kościoła w celu ustanowienia praw kościelnych (kanonów soborowych) i uregulowania spraw doktryny wiary i moralności.
Cerkiew prawosławna i Sobór powszechny · Herezja i Sobór powszechny ·
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Cerkiew prawosławna i Stary Testament · Herezja i Stary Testament ·
Synod
Synod (z gr. Σύνοδος — zebranie, ''koniunkcja ciał niebieskich'').– okazjonalne zgrupowanie przedstawicieli duchowieństwa i świeckich w kościołach chrześcijańskich.
Cerkiew prawosławna i Synod · Herezja i Synod ·
Trójca Święta
Wyobrażenie Trójcy Świętej Trójca Święta, Święta Trójca (także Trinitas, stgr. Αγια Τριας, trb. Hágia Trías) – chrześcijański dogmat uznający, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby – po grecku hipostazy – pozostając jednocześnie jednym Bytem.
Cerkiew prawosławna i Trójca Święta · Herezja i Trójca Święta ·
Zło
Jeden z pięciu japońskich obrazów, który komponuje serię ''Eksterminacja zła'', przedstawia Sendana Kendatsubę, jednego z ośmiu strażników prawa buddyjskiego, wyganiającego zło. Zło – jedno z podstawowych (pierwotnych) pojęć etycznych.
Cerkiew prawosławna i Zło · Herezja i Zło ·
1. List do Koryntian
Pierwszy List do Koryntian – księga Nowego Testamentu.
1. List do Koryntian i Cerkiew prawosławna · 1. List do Koryntian i Herezja ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Cerkiew prawosławna i Herezja
- Co ma wspólnego Cerkiew prawosławna i Herezja
- Podobieństwa między Cerkiew prawosławna i Herezja
Porównanie Cerkiew prawosławna i Herezja
Cerkiew prawosławna posiada 295 relacji, a Herezja ma 180. Co mają wspólnego 51, indeks Jaccard jest 10.74% = 51 / (295 + 180).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Cerkiew prawosławna i Herezja. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
