Podobieństwa między Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament)
Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament) mają 59 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Anglikanizm, Antiochia, Apostazja, Apostoł, Średniowiecze, Świadkowie Jehowy, Żydzi, Baptyzm, Bóg Ojciec, Bóg w judaizmie, Biblia Tysiąclecia, Cerkiew prawosławna, Cesarstwo Bizantyńskie, Cesarstwo Rzymskie, Chrzest, Dogmat, Duch Święty, Ekskomunika, Ewangelia Jana, Herezja, Izrael, Jan Hus, Jezus Chrystus, Judaizm, Kalwinizm, Katolicyzm, Kościół (teologia), Kościół katolicki, Kościoły orientalne, Kyrios (teologia), ..., List do Rzymian, Liturgia, Luteranizm, Magisterium Kościoła, Mariawityzm, Metafizyka klasyczna, Metodyzm, Nowy Testament, Obrządek, Odkupienie, Palestyna, Paweł z Tarsu, Pentekostalizm, Pogaństwo, Pomazaniec, Prawosławie, Protestantyzm, Reformacja, Sobór powszechny, Starokatolicyzm, Stary Testament, Tradycja apostolska, Tradycjonalizm, Trójca Święta, Wiara (chrześcijaństwo), Wielkanoc, Wyznanie, Zmartwychwstanie, 1. List do Koryntian. Rozwiń indeks (29 jeszcze) »
Anglikanizm
Anglikanizm – jedna z gałęzi chrześcijaństwa, która powstała w Anglii w XVI wieku.
Anglikanizm i Chrześcijaństwo · Anglikanizm i Eucharystia (sakrament) ·
Antiochia
Antiochia (lub Hatay; hist. Antiochia Syryjska, Antiochia koło Dafne, Wielka Antiochia, Teopolis;, trl. Anṭākiya, trb. Antakija,, trl. Antiocheia) – miasto położone w Turcji nad rzekąOrontes (Asi), 22 km od brzegu Morza Śródziemnego, u podnóża góry Silpius (ar. Habib an-Nadżar).
Antiochia i Chrześcijaństwo · Antiochia i Eucharystia (sakrament) ·
Apostazja
Logo kampanii zbiorowej apostazji w Hiszpanii, wzywającej do ucieczki od Kościoła katolickiego Państwa z karąśmierci za apostazję Apostazja (gr. ἀποστασία „odstąpienie, odnowa, odpadnięcie, zdrada, odstępstwo”; z ἀπό (apo) „od”, στάσις (stasis) „postawa, pozycja”; połączenie tych słów oznacza „οdległość, oddalenie, zdystansowanie się od...”) – porzucenie wiary religijnej lub religii.
Apostazja i Chrześcijaństwo · Apostazja i Eucharystia (sakrament) ·
Apostoł
Kroniki norymberskiej) Leonarda da Vinci Apostoł (gr. apostolos – wysłannik) – nazwa używana w Nowym Testamencie najczęściej na określenie najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego osobiście i „wysłanych” do głoszenia jego nauk.
Apostoł i Chrześcijaństwo · Apostoł i Eucharystia (sakrament) ·
Średniowiecze
gemm. Fortyfikacje Carcassonne (1992) Średniowiecze – epoka w historii Europy trwająca od V do XV wieku, która rozpoczęła się wraz z upadkiem cesarstwa zachodniorzymskiego i trwała do epoki renesansu i wielkich odkryć geograficznych.
Chrześcijaństwo i Średniowiecze · Eucharystia (sakrament) i Średniowiecze ·
Świadkowie Jehowy
głoszenia nauk biblijnych – głównie ''od domu do domu'' (na zdjęciu w Portugalii) Świadkowie Jehowy, pełna nazwa Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy – restoracjonistyczny związek wyznaniowy, głoszący, że jedynym Bogiem jest Jehowa (Jahwe), oraz o zbliżającym się objęciu władzy nad światem przez Królestwo Boże, które zaprowadzi na całej ziemi rajskie warunki życia wiecznego.
Chrześcijaństwo i Świadkowie Jehowy · Eucharystia (sakrament) i Świadkowie Jehowy ·
Żydzi
Żydzi (dosł. „chwalcy Jahwe” lub „czciciele Jahwe” z hebr. Jehudim, יהודים, jid. Jidn, ייִדן, ladino ג׳ודיוס Gjudios) – naród semicki, zamieszkujący w starożytności Palestynę (określany wtedy jako Hebrajczycy albo Izraelici), posługujący się wówczas językiem hebrajskim, a w średniowieczu i czasach nowożytnych mieszkający w diasporze na całym świecie i posługujący się wieloma różnymi językami, w rezultacie czego niestanowiący jednolitej grupy religijnej i etnicznej.
Chrześcijaństwo i Żydzi · Eucharystia (sakrament) i Żydzi ·
Baptyzm
Baptyzm (z gr. baptídzein „zanurzać; chrzcić” od báptein „zanurzać”) – nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji do Boga, nadrzędnąrolę Pisma Świętego jako autorytetu w sprawach wiary i życia chrześcijanina oraz ograniczający praktykę chrztu do osób świadomych tego aktuE.A. Livingstone, Oxford Concise Dictionary of the Christian Church, Oxford – New York 2000, s. 53.
Baptyzm i Chrześcijaństwo · Baptyzm i Eucharystia (sakrament) ·
Bóg Ojciec
Mount Vernon, Ohio, Stany Zjednoczone – witraż ''Pater'' odnoszący się do Boga Ojca w kościele pw. św. Wincentego à Paulo Bóg Ojciec, Pan Bóg (łac. Deus Pater) – jedna z Trzech Osób Boskich, czczona (łac. Latriae cultus) przez większość wyznań chrześcijańskich.
Bóg Ojciec i Chrześcijaństwo · Bóg Ojciec i Eucharystia (sakrament) ·
Bóg w judaizmie
Świątynię Jerozolimską, jako miejsce oddawania czci Bogu Izraela i słuchaniu Jego Słowa (Synagoga Stara w Krakowie) Bóg w judaizmie – pojmowanie Boga w judaizmie, mimo różnorodności składających się na niego tradycji, obecnych także w samej Biblii hebrajskiej, jest spójne i nieporównywalne z innymi wierzeniami (łac. sui generis).
Bóg w judaizmie i Chrześcijaństwo · Bóg w judaizmie i Eucharystia (sakrament) ·
Biblia Tysiąclecia
Biblia Tysiąclecia (BT) – polski przekład Biblii z języków oryginalnych zainicjowany przez opactwo benedyktynów tynieckich z Krakowa, wydany przez Pallottinum po raz pierwszy w roku 1965.
Biblia Tysiąclecia i Chrześcijaństwo · Biblia Tysiąclecia i Eucharystia (sakrament) ·
Cerkiew prawosławna
Cerkiew Chrystusa Pantokratora w Nesebyrze (Bułgaria) z XIV w. Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Sasinach Helsinkach (Finlandia) Cerkiew prawosławna, Kościół prawosławny – trzecia co do wielkości chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, zrzeszająca ponad 200 milionów chrześcijan, głosząca zasady wiary i życia określane mianem prawosławia.
Cerkiew prawosławna i Chrześcijaństwo · Cerkiew prawosławna i Eucharystia (sakrament) ·
Cesarstwo Bizantyńskie
Cesarstwo wschodniorzymskie (bizantyjskie) Cesarstwo wschodniorzymskie, później Cesarstwo Bizantyńskie (w literaturze przeważnie w formie Cesarstwo Bizantyjskie, choć sąteż odmienne opinie, pot. i skrótowo Bizancjum) – termin historiograficzny, używany od XIX wieku na określenie greckojęzycznego, średniowiecznego cesarstwa rzymskiego ze stolicąw Konstantynopolu.
Cesarstwo Bizantyńskie i Chrześcijaństwo · Cesarstwo Bizantyńskie i Eucharystia (sakrament) ·
Cesarstwo Rzymskie
Cesarstwo Rzymskie – starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego, powstałe z przekształcenia republiki rzymskiej w system monarchiczny.
Cesarstwo Rzymskie i Chrześcijaństwo · Cesarstwo Rzymskie i Eucharystia (sakrament) ·
Chrzest
Chrzest – w chrześcijaństwie obrzęd nawrócenia i oczyszczenia z grzechów, sprawowany na polecenie samego jego założyciela Jezusa Chrystusa (por. Mt 28,18–20).
Chrzest i Chrześcijaństwo · Chrzest i Eucharystia (sakrament) ·
Dogmat
Demre w Turcji Dogmat (gr. dógma)– termin pochodzący z języka greckiego, posiadający kilka różnych znaczeń, występujących w sferze religijnej, historycznej, politycznej czy filozoficznej,.
Chrześcijaństwo i Dogmat · Dogmat i Eucharystia (sakrament) ·
Duch Święty
Witraż w bazylice watykańskiej Duch Święty (hebr. רוּחַ הַקֹּדֶשׁ Ruach ha-Kodesz, gr. to hagion Pneuma lub to Pneuma to hagion, łac. Spiritus Sanctus) – w większości religii chrześcijańskich trzecia Osoba Trójcy Świętej, równa Ojcu i Synowi w bóstwie, majestacie, substancji i naturze.
Chrześcijaństwo i Duch Święty · Duch Święty i Eucharystia (sakrament) ·
Ekskomunika
Juliusza Knoora z ok. 1840 roku Ekskomunika (z łac. excommunicatio – poza wspólnotą, wyłączenie ze wspólnoty, pot. klątwa, wyklęcie i anatema) – w chrześcijaństwie najwyższa kara kościelna, polegająca na wykluczeniu z życia Kościoła.
Chrześcijaństwo i Ekskomunika · Ekskomunika i Eucharystia (sakrament) ·
Ewangelia Jana
Ewangelia Jana – lub Ewangelia według świętego Jana – jedna z czterech Ewangelii Nowego Testamentu, której autorstwo przypisuje się Janowi Apostołowi, Janowi prezbiterowi lub bliżej nieidentyfikowalnemu „umiłowanemu uczniowi”.
Chrześcijaństwo i Ewangelia Jana · Eucharystia (sakrament) i Ewangelia Jana ·
Herezja
Herezja (gr. hairesis – wybierać, łac. haeresis) – doktryna religijna odrzucana przez władze kościelne lub religijne jako błędna.
Chrześcijaństwo i Herezja · Eucharystia (sakrament) i Herezja ·
Izrael
Izrael (Jisra’el, Isrā’īl), oficjalnie Państwo Izrael (Medinat Jisra’el, Dawlat Isrā’īl) – państwo na Bliskim Wschodzie, położone w Azji Zachodniej na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego.
Chrześcijaństwo i Izrael · Eucharystia (sakrament) i Izrael ·
Jan Hus
Jan Hus (ur. w 1370 w Husincu, zm. 6 lipca 1415 w Konstancji) – czeski duchowny i bohater narodowy, filozof, reformator Kościoła, prekursor protestantyzmu, rektor Uniwersytetu Praskiego.
Chrześcijaństwo i Jan Hus · Eucharystia (sakrament) i Jan Hus ·
Jezus Chrystus
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30Por. Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary (381 r.): Wierzę... w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa Według tego autora Jezusa uważa się za założyciela religii w klasycznych teoriach religiologicznych oraz religioznawczych, które nie uwzględniająogólnych idei genezy religii.
Chrześcijaństwo i Jezus Chrystus · Eucharystia (sakrament) i Jezus Chrystus ·
Judaizm
data.
Chrześcijaństwo i Judaizm · Eucharystia (sakrament) i Judaizm ·
Kalwinizm
Kalwinizm, ewangelicyzm reformowany – jeden z czołowych nurtów protestantyzmu, obok luteranizmu.
Chrześcijaństwo i Kalwinizm · Eucharystia (sakrament) i Kalwinizm ·
Katolicyzm
Katolicyzm – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, najliczniejsze wyznanie chrześcijańskie, oparte na Piśmie Świętym i Tradycji apostolskiej.
Chrześcijaństwo i Katolicyzm · Eucharystia (sakrament) i Katolicyzm ·
Kościół (teologia)
Fresk: Jezus nauczający Apostołów, Kapadocja, ok. XII w. Kościół (ekklesia „zwołanie, zgromadzenie” od ek kaleo „wołam spoza, zwołuję”) – w teologii chrześcijańskiej, wspólnota ludzi ze wszystkich narodów, zwołanych przez Apostołów posłanych przez Jezusa Chrystusa, by utworzyć zgromadzenie wybranych, stających się wolnymi obywatelami Królestwa niebieskiego.
Chrześcijaństwo i Kościół (teologia) · Eucharystia (sakrament) i Kościół (teologia) ·
Kościół katolicki
Bazylika św. Piotra w Watykanie Leonarda da Vinci Św. Paweł Kościół katolicki, Kościół powszechny (katholikos, powszechny) – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu.
Chrześcijaństwo i Kościół katolicki · Eucharystia (sakrament) i Kościół katolicki ·
Kościoły orientalne
Rozmieszczenie wiernych Kościołów orientalnych Kościoły orientalne (vel przedchalcedońskie, niechalcedońskie, ortodoksyjne orientalne, monofizyckie, Mniejsze Kościoły Wschodnie, Starożytne Kościoły Wschodnie, Orientalne Kościoły Prawosławne) – grupa wschodnich Kościołów chrześcijańskich, które nie przyjęły postanowień soboru chalcedońskiego w 451 roku.
Chrześcijaństwo i Kościoły orientalne · Eucharystia (sakrament) i Kościoły orientalne ·
Kyrios (teologia)
Kyrios (gr. Κυριος, hebr. Adonai) albo Pan – tytuł chrystologiczny pochodzenia biblijnego stosowany w tekstach Nowego Testamentu do Jezusa Chrystusa tak samo, jak w odniesieniu do Boga Ojca.
Chrześcijaństwo i Kyrios (teologia) · Eucharystia (sakrament) i Kyrios (teologia) ·
List do Rzymian
List do Rzymian – jeden z listów Nowego Testamentu autorstwa apostoła Pawła.
Chrześcijaństwo i List do Rzymian · Eucharystia (sakrament) i List do Rzymian ·
Liturgia
Liturgia (gr. λειτουργια – działanie na rzecz ludu, leitos od laos – lud i ergon – praca) – w starożytnej Grecji działania konkretnej osoby lub społeczności na rzecz obywateli, obecnie – publiczna forma kultu religijnego, dotycząca całokształtu zrytualizowanych, zbiorowych i ściśle określonych czynności sakralnych, ustalonych przez kapłanów danej religii.
Chrześcijaństwo i Liturgia · Eucharystia (sakrament) i Liturgia ·
Luteranizm
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517).
Chrześcijaństwo i Luteranizm · Eucharystia (sakrament) i Luteranizm ·
Magisterium Kościoła
Magisterium Kościoła – w Kościele katolickim władza autorytatywnego nauczania prawd wiary (nazywana także Urzędem Nauczycielskim Kościoła – kalka z niemieckiego Kirchliches Lehramt), sprawowana przez kolegium biskupów z papieżem na czele oraz indywidualnie przez biskupów pozostających w łączności z kolegium.
Chrześcijaństwo i Magisterium Kościoła · Eucharystia (sakrament) i Magisterium Kościoła ·
Mariawityzm
Maria Franciszka Kozłowska (1862–1921), założycielka mariawityzmu Jan Maria Michał Kowalski, reformator mariawityzmu Pierwsi biskupi mariawiccy: Maria Michał Kowalski, Maria Andrzej Gołębiowski, Maria Jakub Próchniewski Zgromadzenie Sióstr Mariawitek Maria Izabela Wiłucka – przełożona Zgromadzenia Sióstr Mariawitek w latach 1922–1946 Świątynia Miłosierdzia i Miłości w Płocku – katedra mariawicka i najważniejsze sanktuarium dla mariawitów Klasztor mariawicki w Felicjanowie Wnętrze kościoła mariawickiego w Paryżu Medalion mariawicki na kościele w Mińsku Mazowieckim Kościół Przenajświętszego Sakramentu w Długiej Kościelnej Kościół św. Anny i św. Marcina w Strykowie Wnętrze kościoła Narodzenia NMP w Mińsku Mazowieckim Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie Kościół św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty i św. Rocha Wyznawcy w Nowej Sobótce Kościół Przenajświętszego Sakramentu w Kadzidłowej Dom parafialny w Nowej Sobótce Kościół św. Anny w Piasecznie Kościół św. Paschalisa w Koziegłowach Kościół Wniebowzięcia NMP w Żeliszewie Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Doroty w Dobrej pod ŁodziąKościół Matki Bożej Szkaplerznej i św. Wojciecha w Lipce Ołtarz w Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku Msza Święta w kościele św. Mateusza i św. Rocha w Sobótce Msza Święta sprawowana przez siostry biskupki w Felicjanowie kościele ewangelickim w Krakowie Mariawityzm – grupa wyznań chrześcijańskich, tradycji katolickiej powstała w Polsce na przełomie XIX i XX wieku, oparta na serii objawień, określanych jako Dzieło Wielkiego Miłosierdzia, których dostąpić miała polska zakonnica Maria Franciszka Kozłowska.
Chrześcijaństwo i Mariawityzm · Eucharystia (sakrament) i Mariawityzm ·
Metafizyka klasyczna
Metafizyka klasyczna albo filozofia pierwsza (gr. τα μετα τα φυσικά ta meta ta physika – „to, co po przyrodzie/ponad przyrodą”) – dziedzina wiedzy ukonstytuowana przez Arystotelesa, rozważająca byt jako byt oraz jego istotne właściwości i ostateczne przyczyny.
Chrześcijaństwo i Metafizyka klasyczna · Eucharystia (sakrament) i Metafizyka klasyczna ·
Metodyzm
John Wesley – „ojciec metodyzmu” Parafia Ewangelicko-Metodystyczna w Ścinawce Średniej Metodyzm – nurt chrześcijaństwa zapoczątkowany jako wewnętrzny ruch ożywienia wewnątrz Kościoła anglikańskiego (pod wpływem pietyzmu), kierowany przez Johna Wesleya i jego brata, Charlesa.
Chrześcijaństwo i Metodyzm · Eucharystia (sakrament) i Metodyzm ·
Nowy Testament
Kodeksie Aleksandryjskim z V wieku Johna Wyclifa (XIV wiek) Nowy Testament (gr. Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Hē Kainē Diathēkē) – druga część Biblii chrześcijańskiej, zaraz po Starym Testamencie, stanowiąca zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg, napisanych przez piętnastu lub szesnastu autorów między rokiem 50 a 120 po Chrystusie w formie koine języka starogreckiego.
Chrześcijaństwo i Nowy Testament · Eucharystia (sakrament) i Nowy Testament ·
Obrządek
Obrządek (także ryt liturgiczny albo liturgia) – utrwalony specyficzny sposób sprawowania liturgii, charakterystyczny dla danego regionu.
Chrześcijaństwo i Obrządek · Eucharystia (sakrament) i Obrządek ·
Odkupienie
Odkupienie – w chrześcijaństwie odkupienie związane jest ze zbawczym dziełem Jezusa Chrystusa, dokonanym w jego śmierci i zmartwychwstaniu, wiąże się z pierwszym dziełem Bożym – stworzeniem świata.
Chrześcijaństwo i Odkupienie · Eucharystia (sakrament) i Odkupienie ·
Palestyna
Palestyńska moneta z okresu rządów brytyjskich Flaga brytyjskiego mandatu Palestyna Flaga współczesnego państwa Palestyna Jerozolimie Banknot palestyńskiego funta Palestyna – region geograficzny w zachodniej Azji.
Chrześcijaństwo i Palestyna · Eucharystia (sakrament) i Palestyna ·
Paweł z Tarsu
Paweł Apostoł'', Rembrandt, ok. 1657 Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5–10 w Tarsie w Cylicji, zm. ok. 64–67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, męczennik za wiarę.
Chrześcijaństwo i Paweł z Tarsu · Eucharystia (sakrament) i Paweł z Tarsu ·
Pentekostalizm
Pentekostalizm (ruch zielonoświątkowy) – nurt chrześcijaństwa wyrosły i zakorzeniony w ewangelikalnym protestantyzmie, charakteryzujący się wyjątkowym naciskiem na znaczenie darów Ducha Świętego, w tym prorokowania, uzdrawiania chorych (np. przez nałożenie rąk i modlitwę), glosolalii, o których wspomniano w rozdziale 12 Pierwszego Listu do KoryntianDzieje Apostolskie mówiąo tym kilkakrotnie.
Chrześcijaństwo i Pentekostalizm · Eucharystia (sakrament) i Pentekostalizm ·
Pogaństwo
Poganie – deprecjonujące określenie używane przez chrześcijan wobec wyznawców religii niechrześcijańskich, głównie niemonoteistycznych, politeistycznych i animalistycznych, w Polsce od XII wieku określeniem „poganin” posługiwano się jako formązniewagi.
Chrześcijaństwo i Pogaństwo · Eucharystia (sakrament) i Pogaństwo ·
Pomazaniec
Namaszczenie Króla Dawida'' Pomazaniec, Namaszczony, Mesjasz (hebr. מָשִׁיחַ, trl. mäʃijχä), Chrystus (gr. χριστός), pot. Wybraniec – w judaizmie i chrześcijaństwie pierwotnie religijny tytuł królów, kapłanów-lewitów i proroków – osób namaszczonych (pomazanych) olejem.
Chrześcijaństwo i Pomazaniec · Eucharystia (sakrament) i Pomazaniec ·
Prawosławie
Cerkiew Świętego Ducha w Białymstoku Cerkiew cmentarna w Lublinie Prawosławie – jeden z głównych odłamów chrześcijaństwa, opierający swądoktrynę na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Wschodniego (istniejąrównież wspólnoty prawosławne rytu zachodniego).
Chrześcijaństwo i Prawosławie · Eucharystia (sakrament) i Prawosławie ·
Protestantyzm
Protestantyzm – jedna z głównych gałęzi chrześcijaństwa, obok katolicyzmu i prawosławia, na którąskładająsię wspólnoty religijne powstałe na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych wystąpieniem Marcina Lutra w XVI wieku oraz ruchów przebudzeniowych w łonie macierzystych wyznań protestanckich w kolejnych stuleciach.
Chrześcijaństwo i Protestantyzm · Eucharystia (sakrament) i Protestantyzm ·
Reformacja
kościoła zamkowego w Wittenberdze. bulli papieskiej. Przedstawiciele reformacji przy wspólnym stole, anonimowa rycina z XVII wieku. Jan Łaski, na Zachodzie znany jako Johannes a Lasco, był jedynym przedstawicielem polskiej reformacji, który zyskał europejski rozgłos. Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa.
Chrześcijaństwo i Reformacja · Eucharystia (sakrament) i Reformacja ·
Sobór powszechny
Sobór powszechny, sobór ekumeniczny – spotkanie biskupów całego Kościoła w celu ustanowienia praw kościelnych (kanonów soborowych) i uregulowania spraw doktryny wiary i moralności.
Chrześcijaństwo i Sobór powszechny · Eucharystia (sakrament) i Sobór powszechny ·
Starokatolicyzm
Korneliusz Jansen Piotr Józef Riegger Johann Döllinger Ignacy von Wessenberg Eduard Herzog Fryderyk von Schulte Archikatedra św. Gertrudy w Utrechcie Katedra Świętego Ducha w Warszawie Starokatolicyzm – nurt katolicyzmu, powstały w 1870 roku w wyniku sprzeciwu części Kościoła rzymskokatolickiego wobec ogłoszenia przez sobór watykański I dogmatu o nieomylności i prymacie papieża.
Chrześcijaństwo i Starokatolicyzm · Eucharystia (sakrament) i Starokatolicyzm ·
Stary Testament
Tory w języku hebrajskim Dziesięć Przykazań) – Codex Orientales 4445 I w. p.n.e. Stary Testament – starsza część Biblii, przyjęta przez chrześcijaństwo.
Chrześcijaństwo i Stary Testament · Eucharystia (sakrament) i Stary Testament ·
Tradycja apostolska
Tradycja apostolska lub Tradycja – jedno z podstawowych pojęć w teologii chrześcijańskiej, szczególnie w tradycyjnych Kościołach głównego nurtu chrześcijaństwa jak katolicki, anglikański, bizantyjski i kościołów orientalnych.
Chrześcijaństwo i Tradycja apostolska · Eucharystia (sakrament) i Tradycja apostolska ·
Tradycjonalizm
Tradycjonalizm – w socjologii i antropologii określenie wskazujące usposobienie, zespół nawyków i obyczajów, albo przekonań lub nawet spójnej i kompletnej doktryny, którego precyzyjniejszy sens odczytać można dopiero identyfikując jego zakres przedmiotowy (sferę religijną, filozoficzną, społeczno-polityczną, kulturalną, artystycznąetc.) bądź – w przypadku tradycjonalizmu społeczno-politycznego – sposób rozumienia tego terminu w różnych ujęciach szeroko rozumianej postawy i doktryny konserwatywnej.
Chrześcijaństwo i Tradycjonalizm · Eucharystia (sakrament) i Tradycjonalizm ·
Trójca Święta
Wyobrażenie Trójcy Świętej Trójca Święta, Święta Trójca (także Trinitas, stgr. Αγια Τριας, trb. Hágia Trías) – chrześcijański dogmat uznający, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby – po grecku hipostazy – pozostając jednocześnie jednym Bytem.
Chrześcijaństwo i Trójca Święta · Eucharystia (sakrament) i Trójca Święta ·
Wiara (chrześcijaństwo)
górze Moria: Abraham, „ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał i ucieszył się” (J 8,56). Wiara ((pi'stis),, he aman, batah) – w chrześcijańskiej refleksji jest porękątych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy (Hbr 11, 1 /BT/).
Chrześcijaństwo i Wiara (chrześcijaństwo) · Eucharystia (sakrament) i Wiara (chrześcijaństwo) ·
Wielkanoc
Adama i Ewę (po lewej i prawej stronie) – pierwszych rodziców, którzy weszli w śmierć przez grzech pierworodny. Bułgaria, XVII w. kościele mariawitów w Nowej Sobótce Wielkanoc, Niedziela Wielkanocna, także: Wielka Niedziela, Zmartwychwstanie Pańskie, w prawosławiu: Pascha, mazow. Wielki Dzień – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie celebrujące misterium paschalne Jezusa Chrystusa: jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie zachowujące Nicejskie wyznanie wiary (325 r.). Kulminacyjny moment cyklu paschalnego.
Chrześcijaństwo i Wielkanoc · Eucharystia (sakrament) i Wielkanoc ·
Wyznanie
Stadionie Narodowym w Warszawie Wyznanie – określenie grupy religijnej opartej na jednym zestawie prawd wiary („wyznaniu”, „credo”).
Chrześcijaństwo i Wyznanie · Eucharystia (sakrament) i Wyznanie ·
Zmartwychwstanie
Łazarza. Fresk malarza z Florencji, Giotto di Bondone (1266-1337) Zmartwychwstanie Pańskie Zmartwychwstanie lub wskrzeszenie zmarłych (z łac. resurrectio mortuorum; gr. ανάστασις νεκρων /anastasis nekron/) – przywrócenie do życia ciał osób zmarłych.
Chrześcijaństwo i Zmartwychwstanie · Eucharystia (sakrament) i Zmartwychwstanie ·
1. List do Koryntian
Pierwszy List do Koryntian – księga Nowego Testamentu.
1. List do Koryntian i Chrześcijaństwo · 1. List do Koryntian i Eucharystia (sakrament) ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament)
- Co ma wspólnego Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament)
- Podobieństwa między Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament)
Porównanie Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament)
Chrześcijaństwo posiada 262 relacji, a Eucharystia (sakrament) ma 255. Co mają wspólnego 59, indeks Jaccard jest 11.41% = 59 / (262 + 255).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Chrześcijaństwo i Eucharystia (sakrament). Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: