Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Cyceron i Platon
Cyceron i Platon mają 46 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Akademia (starożytność), Areté, Arystokracja, Arystotelizm, Augustyn z Hippony, Cnota, Demokracja, Dusza (filozofia), Elegia, Epikureizm, Epistemologia, Etyka chrześcijańska, Filozofia przyrody, Humanizm renesansowy, Istota, Język grecki klasyczny, Komentarz (gatunek literacki), Ksenofont, Literatura starogrecka, Mądrość, Męstwo, Metafizyka klasyczna, Misteria eleuzyjskie, Monoteizm, Moralność, Muzea Watykańskie, Neoplatonizm, Oligarchia, Państwo, Platonizm, ..., Polona, Prawda, Racjonalizm filozoficzny, Renesans, Retoryka, Rozum, Sceptycyzm, Sprawiedliwość, Stoicyzm, Sycylia, Syrakuzy, Sztuki wyzwolone, Timajos (dialog), Tyran, Umiarkowanie, Zjawisko. Rozwiń indeks (16 jeszcze) »
Akademia (starożytność)
Pałacu Apostolskim Akademia – szkoła założona w Atenach ok.
Akademia (starożytność) i Cyceron · Akademia (starożytność) i Platon ·
Areté
Bibliotece Celsusa w Efezie (II w. n.e.) Areté (gr. ἀρετή) – tłumaczone jako doskonałość, cnota, dzielność, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji.
Areté i Cyceron · Areté i Platon ·
Arystokracja
Aleksander Romanow) Arystokracja (gr. aristokratia, od wyrazów aristos „najlepszy” + krateo „rządzę”) – najwyższa warstwa społeczna, która wykształciła się w starożytnej Grecji, podczas najazdu Dorów w 1200 r. p.n.e. Mianem arystokracji określa się zatem elitarnąwarstwę społeczną, zajmującąnajwyższąpozycję w społeczeństwie, do której przynależność wynika ze szlachetnego urodzenia i jest dziedziczna (arystokracja rodowa).
Arystokracja i Cyceron · Arystokracja i Platon ·
Arystotelizm
Arystotelizm – grupa doktryn filozoficznych związanych z twórczościąArystotelesa.
Arystotelizm i Cyceron · Arystotelizm i Platon ·
Augustyn z Hippony
Philippe’a de Champaigne Aureliusz Augustyn z Hippony, łac. Aurelius Augustinus (ur. 13 listopada 354 w Tagaście, zm. 28 sierpnia 430 w Hipponie) – filozof, teolog, organizator życia kościelnego, święty Kościoła katolickiego i Cerkwi PrawosławnejPor.
Augustyn z Hippony i Cyceron · Augustyn z Hippony i Platon ·
Cnota
Alegoria cnoty. Cnocie (postać kobiety) towarzysząliczne atrybuty cnót szczegółowych (wąż, cyrkiel, miecz, uprząż, skóra lwa, tarcza i hełm). Antonio Allegri da Correggio, olej na płótnie (1525) Cnota (w j. pl. także dzielność, sprawność) (– areté) – pozytywna cecha charakteru, stała dyspozycja człowieka ku czynom moralnie dobrym.
Cnota i Cyceron · Cnota i Platon ·
Demokracja
urny wyborczej. Wybory sąjednym z podstawowych mechanizmów demokracji, umożliwiając obywatelom wyłonienie swoich przedstawicieli do organów władzy Demokracja (gr. dḗmos „lud”, krátos „władza” – dosł. „rządy ludu, ludowładztwo”) – jeden z typów ustroju państwa, zakładający udział obywateli w sprawowaniu władzy.
Cyceron i Demokracja · Demokracja i Platon ·
Dusza (filozofia)
Dusza (/nefesz/,, /psyche/) – w filozofii pierwiastek życia, decydujący o tym, że osoba ludzka, zwierzę i roślina sąbytami żywymi.
Cyceron i Dusza (filozofia) · Dusza (filozofia) i Platon ·
Elegia
Williama-Adolphe’a Bouguereau, 1899. Elegia (gr. ἐλεγεία elegeia – pieśń żałobna) – utwór liryczny o treści poważnej, refleksyjny, utrzymany w tonie smutnego rozpamiętywania, rozważania lub skargi, dotyczący spraw osobistych lub problemów egzystencjalnych (przemijanie, śmierć, miłość); wyróżnia się elegie miłosne i patriotyczne.
Cyceron i Elegia · Elegia i Platon ·
Epikureizm
Epikur Epikureizm – kierunek filozoficzny zapoczątkowany w starożytności przez Epikura, ok.
Cyceron i Epikureizm · Epikureizm i Platon ·
Epistemologia
Epistemologia (od, episteme – „wiedza; umiejętność, zrozumienie”; λόγος, logos – „nauka; myśl”), teoria poznania lub gnoseologia – dział filozofii, zajmujący się relacjami między poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością.
Cyceron i Epistemologia · Epistemologia i Platon ·
Etyka chrześcijańska
Bransoletka:,,Co Jezus by zrobił?''. Zachęca chrześcijan do naśladowania w swoim życiu Jezusa Chrystusa, który wypełnił w najdoskonalszy sposób wolę Boga. Etyka chrześcijańska (czasami teologia moralna) – etyka oparta na chrześcijaństwie.
Cyceron i Etyka chrześcijańska · Etyka chrześcijańska i Platon ·
Filozofia przyrody
Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry'', ok. 1410) Filozofia przyrody – dział filozofii zajmujący się refleksjąnad naturą, wiedząna jej temat oraz stosunkiem do niej człowieka.
Cyceron i Filozofia przyrody · Filozofia przyrody i Platon ·
Humanizm renesansowy
Pico della Mirandola (pośrodku), Marsilio Ficino (po lewej) i Angelo Poliziano Humanizm renesansowy – główny prąd intelektualny epoki renesansu; ruch filozoficzny, kulturowy i moralny powstały w XV wieku we Włoszech, a zarysowujący się już w XIV wieku w wielu aspektach kultury średniowiecznej, zmierzający do odrodzenia znajomości literatury i języków klasycznych.
Cyceron i Humanizm renesansowy · Humanizm renesansowy i Platon ·
Istota
Istota, esencja, eidos (gr. είδος) – w filozofii istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwąnaturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna przy pogłębionym poznaniu świata.
Cyceron i Istota · Istota i Platon ·
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Cyceron i Język grecki klasyczny · Język grecki klasyczny i Platon ·
Komentarz (gatunek literacki)
Metamorfoz'' Owidiusza wraz z komentarzem na marginesie (1390−1400 r. n.e.) Komentarz – gatunek literatury użytkowej, w którym autor omawia, interpretuje i opatruje szczegółowymi uwagami oraz wyjaśnieniami dzieło innego autora.
Cyceron i Komentarz (gatunek literacki) · Komentarz (gatunek literacki) i Platon ·
Ksenofont
Marsz dziesięciu tysięcy. Ksenofont (Ksenophon) z Aten (ok. 430 p.n.e. – ok. 355 p.n.e.) – grecki pisarz, historyk, żołnierz.
Cyceron i Ksenofont · Ksenofont i Platon ·
Literatura starogrecka
Starożytni Grecy byli prekursorami w wielu dziedzinach – dotyczy to szczególnie kultury.
Cyceron i Literatura starogrecka · Literatura starogrecka i Platon ·
Mądrość
Bibliotece Celsusa w Efezie Mądrość w najwęższym znaczeniu to umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynosząpozytywne rezultaty.
Cyceron i Mądrość · Mądrość i Platon ·
Męstwo
Męstwo – cnota moralna, która polega na umiejętności podjęcia dobrej decyzji mimo niesprzyjających uwarunkowań, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Cyceron i Męstwo · Męstwo i Platon ·
Metafizyka klasyczna
Metafizyka klasyczna albo filozofia pierwsza (gr. τα μετα τα φυσικά ta meta ta physika – „to, co po przyrodzie/ponad przyrodą”) – dziedzina wiedzy ukonstytuowana przez Arystotelesa, rozważająca byt jako byt oraz jego istotne właściwości i ostateczne przyczyny.
Cyceron i Metafizyka klasyczna · Metafizyka klasyczna i Platon ·
Misteria eleuzyjskie
Demeter, Kora i Triptolemos. Relief z Eleuzis Misteria eleuzyjskie, Eleuzynie – misteria odprawiane w starożytnej Grecji, w Eleusis, nieopodal Aten, związane z kultem Demeter, jej córki Persefony oraz Dionizosa.
Cyceron i Misteria eleuzyjskie · Misteria eleuzyjskie i Platon ·
Monoteizm
Monoteizm, jedynobóstwo (monoteizm z monos – „jedyny” + theos – „bóg”) – wiara w istnienie tylko jednego boga i w przeciwieństwie do henoteizmu wykluczająca istnienie jakichkolwiek innych istot boskich.
Cyceron i Monoteizm · Monoteizm i Platon ·
Moralność
Moralność – zbiór zasad (norm), które określają, co jest dobre, a co złe.
Cyceron i Moralność · Moralność i Platon ·
Muzea Watykańskie
Muzea Watykańskie – muzea publiczne Państwa Watykańskiego, powstałe ze zbiorów dzieł sztuki zgromadzonych przez poszczególnych papieży.
Cyceron i Muzea Watykańskie · Muzea Watykańskie i Platon ·
Neoplatonizm
Neoplatonizm – filozofia powstała w II wieku n.e. w Aleksandrii pod wpływem myśli Platona oraz politeizmu grecko-rzymskiego.
Cyceron i Neoplatonizm · Neoplatonizm i Platon ·
Oligarchia
Oligarchia (gr. „panowanie nielicznych”, od wyrazów oligos „nieliczny” + arche „władza”) – forma rządów, polegająca na sprawowaniu władzy przez niewielkągrupę ludzi.
Cyceron i Oligarchia · Oligarchia i Platon ·
Państwo
unitarne, będące jednocześnie krajem krajów związkowych Państwo – forma organizacji społeczeństwa mająca na celu stanowienie i wykonywanie prawa na określonym terytorium.
Cyceron i Państwo · Państwo i Platon ·
Platonizm
Platonizm – nurt filozoficzny opierający się na filozofii Platona (427–347 p.n.e.), stanowiący jej interpretację i kontynuację.
Cyceron i Platonizm · Platon i Platonizm ·
Polona
Polona – polska biblioteka cyfrowa, w której udostępniane sązdigitalizowane książki, czasopisma, grafiki, mapy, muzykalia, druki ulotne oraz rękopisy pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz instytucji współpracujących.
Cyceron i Polona · Platon i Polona ·
Prawda
Alegoria prawdy, marmurowa rzeźba w Ogrodzie Letnim, Sankt-Petersburg Prawda – według klasycznej definicji właściwość sądów polegająca na ich zgodności z faktycznym stanem rzeczy, których dotyczą.
Cyceron i Prawda · Platon i Prawda ·
Racjonalizm filozoficzny
Racjonalizm filozoficzny (ew. racjonalizm metodologiczny, aprioryzm) (łac. ratio – rozum; rationalis – rozumny, rozsądny) – stanowisko filozoficzne, przede wszystkim w epistemologii akcentujące rolę rozumu i rozumowań apriorycznych w zdobywaniu wiedzy.
Cyceron i Racjonalizm filozoficzny · Platon i Racjonalizm filozoficzny ·
Renesans
Leonardo da Vinci św. Ignacy Loyola Marcin Luter Krzysztof Kolumb Karol V Papież Juliusz II Mikołaj Kopernik Renesans, odrodzenie („odrodzenie”) – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk” oraz koncepcja historiozoficzna odnosząca się do historii kultury włoskiej od Dantego do roku 1520.
Cyceron i Renesans · Platon i Renesans ·
Retoryka
Justynian. Napis głosi: ''Retoryka (...) jest najcudowniejsząze wszystkich umiejętności''. Retoryka – sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej, nauka o niej, refleksja teoretyczna, jak również wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.
Cyceron i Retoryka · Platon i Retoryka ·
Rozum
Francisco de Goya, ''Gdy rozum śpi, budząsię demony'' Rozum – zdolność do operowania pojęciami abstrakcyjnymi lub zdolność analitycznego myślenia i wyciągania wniosków z przetworzonych danych.
Cyceron i Rozum · Platon i Rozum ·
Sceptycyzm
Sceptycyzm (gr. sképtomai – „obserwuję”) – pojęcie wieloznaczne, określające postawę w nauce, pogląd filozoficzny oraz potocznie – postawę „sceptyka”, człowieka wątpiącego, krytycznego, niedowierzającego.
Cyceron i Sceptycyzm · Platon i Sceptycyzm ·
Sprawiedliwość
''Sprawiedliwość'' na witrażu w ratuszu w Buxtehude, Niemcy Warszawie Sprawiedliwość – "uczciwe, prawe postępowanie".
Cyceron i Sprawiedliwość · Platon i Sprawiedliwość ·
Stoicyzm
Stoicyzm – szkoła filozoficzna, która powstała jednocześnie z epikureizmem w końcu IV wieku p.n.e. i przetrwała aż do zamknięcia wszystkich szkół filozoficznych przez cesarza Justyniana w 529 roku.
Cyceron i Stoicyzm · Platon i Stoicyzm ·
Sycylia
Prowincje Sycylii Etna Krajobraz środkowej Sycylii Rzeka Simeto Sycylia – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (ponad 25 tys. km²), położona we Włoszech na południe od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela jąwąska Cieśnina Mesyńska.
Cyceron i Sycylia · Platon i Sycylia ·
Syrakuzy
Syrakuzy – miasto we Włoszech położone we wschodniej części Sycylii.
Cyceron i Syrakuzy · Platon i Syrakuzy ·
Sztuki wyzwolone
Herrady z Landsbergu (ok. 1180) Sztuki wyzwolone lub siedem sztuk wyzwolonych – system podstawowej, ogólnej i uniwersalnej edukacji ukształtowany w IV wieku przed Chrystusem, powszechnie stosowany w starożytnych Grecji i Rzymie, obejmujący nauczanie literatury i matematyki.
Cyceron i Sztuki wyzwolone · Platon i Sztuki wyzwolone ·
Timajos (dialog)
Timajos (gr. Τίμαιος, Timaios) jest jednym z dialogów Platona.
Cyceron i Timajos (dialog) · Platon i Timajos (dialog) ·
Tyran
Tyran (Dionizjos I) Tyran (gr. tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczonąwładzę, często zdobytąniezgodnie z prawem.
Cyceron i Tyran · Platon i Tyran ·
Umiarkowanie
Umiarkowanie i nieumiarkowanie; Mistrz Modlitewnika Drezdeńskiego, iluminacja w Faits et dits mémorables, 1470-1475. Umiarkowanie, wstrzemięźliwość, umiar (sophrosyne) – cnota moralna, która polega na używaniu rozumu dla panowania nad własnymi popędami, emocjami, instynktami i potrzebami.
Cyceron i Umiarkowanie · Platon i Umiarkowanie ·
Zjawisko
Zjawisko, fenomen (– obserwowany) – pojęcie filozoficzne oznaczające to, co dane jest w poznaniu zmysłowym, a więc obrazy, dźwięki, zapachy, smaki itd.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Cyceron i Platon
- Co ma wspólnego Cyceron i Platon
- Podobieństwa między Cyceron i Platon
Porównanie Cyceron i Platon
Cyceron posiada 345 relacji, a Platon ma 653. Co mają wspólnego 46, indeks Jaccard jest 4.61% = 46 / (345 + 653).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Cyceron i Platon. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
