Czasownik i Język praindoeuropejski

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Czasownik i Język praindoeuropejski

Czasownik vs. Język praindoeuropejski

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów. Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.

Aspekt (językoznawstwo)

Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.

Aspekt (językoznawstwo) i Czasownik · Aspekt (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Bezokolicznik

Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.

Bezokolicznik i Czasownik · Bezokolicznik i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Czas (językoznawstwo)

Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.

Czas (językoznawstwo) i Czasownik · Czas (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Czas przeszły

Czas przeszły – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszączynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich, np.

Czas przeszły i Czasownik · Czas przeszły i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Czas teraźniejszy

Czas teraźniejszy – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje na równoczesność trwania czynności i mówienia lub pisania o niej, np.

Czas teraźniejszy i Czasownik · Czas teraźniejszy i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Część mowy

Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).

Czasownik i Część mowy · Część mowy i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Imiesłów

Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.

Czasownik i Imiesłów · Imiesłów i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Czasownik i Języki indoeuropejskie · Język praindoeuropejski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Koniugacja (językoznawstwo)

Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.

Czasownik i Koniugacja (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Liczba (językoznawstwo)

Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.

Czasownik i Liczba (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Liczba mnoga

Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.

Czasownik i Liczba mnoga · Język praindoeuropejski i Liczba mnoga · Zobacz więcej »

Liczba pojedyncza

Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy).

Czasownik i Liczba pojedyncza · Język praindoeuropejski i Liczba pojedyncza · Zobacz więcej »

Orzeczenie (językoznawstwo)

Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.

Czasownik i Orzeczenie (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Orzeczenie (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Osoba (językoznawstwo)

Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.

Czasownik i Osoba (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Osoba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Podmiot (językoznawstwo)

Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.

Czasownik i Podmiot (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Przymiotnik

Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Czasownik i Przymiotnik · Język praindoeuropejski i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Przypadek

Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.

Czasownik i Przypadek · Język praindoeuropejski i Przypadek · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Czasownik i Rodzaj gramatyczny · Język praindoeuropejski i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Rzeczownik odczasownikowy

Rzeczownik odczasownikowy, rzeczownik odsłowny, gerundium, odsłownik – rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle będący nazwączynności lub stanu.

Czasownik i Rzeczownik odczasownikowy · Język praindoeuropejski i Rzeczownik odczasownikowy · Zobacz więcej »

Strona (językoznawstwo)

Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.

Czasownik i Strona (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Strona (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Supinum

Supinum – forma czasownika występująca w stosunkowo niewielu językach, która wyraża pewnącelowość, zwykle w połączeniu z czasownikami ruchu (w prasłowiańskim i staro-cerkiewno-słowiańskim tylko po nich).

Czasownik i Supinum · Język praindoeuropejski i Supinum · Zobacz więcej »

Tryb (językoznawstwo)

Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.

Czasownik i Tryb (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Tryb oznajmujący

Tryb oznajmujący, tryb orzekający (łac. indicativus) – podstawowy tryb gramatyczny w większości języków świata.

Czasownik i Tryb oznajmujący · Język praindoeuropejski i Tryb oznajmujący · Zobacz więcej »

Tryb przypuszczający

Tryb przypuszczający (łac. conditionalis) – jeden z podstawowych trybów w mowie, występujący w większości języków.

Czasownik i Tryb przypuszczający · Język praindoeuropejski i Tryb przypuszczający · Zobacz więcej »

Tryb rozkazujący

Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie.

Czasownik i Tryb rozkazujący · Język praindoeuropejski i Tryb rozkazujący · Zobacz więcej »