Czasownik i Język szwedzki

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Czasownik i Język szwedzki

Czasownik vs. Język szwedzki

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów. Język szwedzki (szw.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich, ojczysty dla ponad 10 milionów osób, używany głównie w Szwecji i niektórych częściach Finlandii.

Bezokolicznik

Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.

Bezokolicznik i Czasownik · Bezokolicznik i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Czas (językoznawstwo)

Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.

Czas (językoznawstwo) i Czasownik · Czas (językoznawstwo) i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Czas teraźniejszy

Czas teraźniejszy – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje na równoczesność trwania czynności i mówienia lub pisania o niej, np.

Czas teraźniejszy i Czasownik · Czas teraźniejszy i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Czasownik modalny

Czasownik modalny – czasownik wyrażający stosunek mówiącego do treści wypowiedzi lub do danej czynności, wykonywanej lub zaplanowanej.

Czasownik i Czasownik modalny · Czasownik modalny i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Część mowy

Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).

Czasownik i Część mowy · Część mowy i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Imiesłów

Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.

Czasownik i Imiesłów · Imiesłów i Język szwedzki · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Czasownik i Języki indoeuropejskie · Język szwedzki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Koniugacja (językoznawstwo)

Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.

Czasownik i Koniugacja (językoznawstwo) · Język szwedzki i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Liczba mnoga

Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.

Czasownik i Liczba mnoga · Język szwedzki i Liczba mnoga · Zobacz więcej »

Podmiot (językoznawstwo)

Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.

Czasownik i Podmiot (językoznawstwo) · Język szwedzki i Podmiot (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Przymiotnik

Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Czasownik i Przymiotnik · Język szwedzki i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Przypadek

Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.

Czasownik i Przypadek · Język szwedzki i Przypadek · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Czasownik i Rodzaj gramatyczny · Język szwedzki i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Supinum

Supinum – forma czasownika występująca w stosunkowo niewielu językach, która wyraża pewnącelowość, zwykle w połączeniu z czasownikami ruchu (w prasłowiańskim i staro-cerkiewno-słowiańskim tylko po nich).

Czasownik i Supinum · Język szwedzki i Supinum · Zobacz więcej »