Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski
Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski mają 12 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Fleksja, Imię (gramatyka), Język polski, Języki fleksyjne, Koniugacja (językoznawstwo), Liczba (językoznawstwo), Liczebnik, Przymiotnik, Przypadek, Rzeczownik, Wydawnictwo Naukowe PWN, Zaimek.
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Deklinacja (językoznawstwo) i Fleksja · Fleksja i Język praindoeuropejski ·
Imię (gramatyka)
Imię (łac. nomen) – każdy wyraz podlegający deklinacji, czyli odmianie przez przypadki (rzeczownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek lub imiesłów).
Deklinacja (językoznawstwo) i Imię (gramatyka) · Imię (gramatyka) i Język praindoeuropejski ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Deklinacja (językoznawstwo) i Język polski · Język polski i Język praindoeuropejski ·
Języki fleksyjne
Języki fleksyjne – języki syntetyczne cechujące się rozbudowanąstrukturąmorfologiczną, w której jednostki językowe służąjako środki wyrażające relacje syntaktyczne.
Deklinacja (językoznawstwo) i Języki fleksyjne · Język praindoeuropejski i Języki fleksyjne ·
Koniugacja (językoznawstwo)
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.
Deklinacja (językoznawstwo) i Koniugacja (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Koniugacja (językoznawstwo) ·
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Deklinacja (językoznawstwo) i Liczba (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Liczba (językoznawstwo) ·
Liczebnik
Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.
Deklinacja (językoznawstwo) i Liczebnik · Język praindoeuropejski i Liczebnik ·
Przymiotnik
Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.
Deklinacja (językoznawstwo) i Przymiotnik · Język praindoeuropejski i Przymiotnik ·
Przypadek
Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.
Deklinacja (językoznawstwo) i Przypadek · Język praindoeuropejski i Przypadek ·
Rzeczownik
Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.
Deklinacja (językoznawstwo) i Rzeczownik · Język praindoeuropejski i Rzeczownik ·
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Deklinacja (językoznawstwo) i Wydawnictwo Naukowe PWN · Język praindoeuropejski i Wydawnictwo Naukowe PWN ·
Zaimek
Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.
Deklinacja (językoznawstwo) i Zaimek · Język praindoeuropejski i Zaimek ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski
- Co ma wspólnego Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski
- Podobieństwa między Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski
Porównanie Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski
Deklinacja (językoznawstwo) posiada 18 relacji, a Język praindoeuropejski ma 399. Co mają wspólnego 12, indeks Jaccard jest 2.88% = 12 / (18 + 399).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
