19 kontakty: Amerykańska odmiana języka angielskiego, Artykulacja (fonetyka), Dyftongizacja, Głoska, Język angielski, Język czeski, Język fiński, Język grecki klasyczny, Język hiszpański, Język koreański, Język niderlandzki, Język niemiecki, Język polski, Monoftong, Monoftongizacja, Received Pronunciation, Samogłoska, Szwa, Tryftong.
Amerykańska odmiana języka angielskiego
Amerykańska odmiana języka angielskiego – zespół odmian języka angielskiego używanych na terenie Stanów Zjednoczonych.
Nowy!!: Dyftong i Amerykańska odmiana języka angielskiego · Zobacz więcej »
Artykulacja (fonetyka)
Ułożenie strun głosowych w czasie wypowiadania głosek Artykulacja – proces kształtowania dźwięków mowy ludzkiej, odbywający się w części aparatu mowy obejmującąjamy ponadkrtaniowe, tzw.
Nowy!!: Dyftong i Artykulacja (fonetyka) · Zobacz więcej »
Dyftongizacja
Dyftongizacja – proces powstawania dwugłosek (czyli dyftongów) z samogłosek prostych (czyli monoftongów).
Nowy!!: Dyftong i Dyftongizacja · Zobacz więcej »
Głoska
Głoska – najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych.
Nowy!!: Dyftong i Głoska · Zobacz więcej »
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Nowy!!: Dyftong i Język angielski · Zobacz więcej »
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Dyftong i Język czeski · Zobacz więcej »
Język fiński
Język fiński na obszarze południowej Szwecji (stan na 2005) Język fiński (fiń.) – język należący do podgrupy języków bałtycko-fińskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej.
Nowy!!: Dyftong i Język fiński · Zobacz więcej »
Język grecki klasyczny
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. – 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji.
Nowy!!: Dyftong i Język grecki klasyczny · Zobacz więcej »
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Dyftong i Język hiszpański · Zobacz więcej »
Język koreański
Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.
Nowy!!: Dyftong i Język koreański · Zobacz więcej »
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Nowy!!: Dyftong i Język niderlandzki · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Dyftong i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Dyftong i Język polski · Zobacz więcej »
Monoftong
Monoftong (gr. mono „jeden” i phthóngos „dźwięk”) – prosta samogłoska bez zmiany jakości (np. „u”, „a”) w przeciwieństwie do dyftongów (np. niemieckie „au”, „ei”) i tryftongów.
Nowy!!: Dyftong i Monoftong · Zobacz więcej »
Monoftongizacja
Monoftongizacja (od monophthongos „jednobrzmiący”) – proces fonetyczny polegający na przekształcaniu się dyftongów w pojedyncze samogłoski (monoftongi).
Nowy!!: Dyftong i Monoftongizacja · Zobacz więcej »
Received Pronunciation
Received Pronunciation (RP), zwany również BBC English lub King’s (Queen’s) English – wymowa i akcent angielszczyzny ogólnej używanej w Anglii.
Nowy!!: Dyftong i Received Pronunciation · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Dyftong i Samogłoska · Zobacz więcej »
Szwa
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub innąsamogłoski bliskiej tej pozycji.
Nowy!!: Dyftong i Szwa · Zobacz więcej »
Tryftong
Angielskie tryftongi Tryftong (tri „trzy” i phthóngos „dźwięk”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy trzy dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski, np.
Nowy!!: Dyftong i Tryftong · Zobacz więcej »