Podobieństwa między Dzogczen i Mahamudra
Dzogczen i Mahamudra mają 37 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Bardo (stan), Budda Siakjamuni, Buddyzm tybetański, Chan (buddyzm), Czogjal Namkhai Norbu, Dharmakaja, Duhkha, Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje, Gelug, Język angielski, Język tybetański, Kagju, Karma w buddyzmie, Madhjamaka, Mahajana, Mahasiddha, Nagardżuna, Natura Buddy, Ningma, Nirwana, Nyndro, Proces umierania w teorii wadżrajany, Reinkarnacja, Sakja, Sansara, Sanskryt, Sarma (buddyzm), Sŏn, Siunjata, Splamienia (buddyzm), ..., Tantra, Tantry jogi najwyższej, Termy (buddyzm), Transliteracja Wyliego, Trzy ciała Buddy, Wadżrajana, Zen. Rozwiń indeks (7 jeszcze) »
Bardo (stan)
Bardo (skt. antarabhawa; tyb. བར་དོ་, Wylie: bar do) – w dosłownym tłumaczeniu stan pośredni.
Bardo (stan) i Dzogczen · Bardo (stan) i Mahamudra ·
Budda Siakjamuni
Ilustracja Buddy z XIX wieku Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.Daty życia Buddy sąobiektem kontrowersji. Zobacz: era buddyjska.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów – indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu.
Budda Siakjamuni i Dzogczen · Budda Siakjamuni i Mahamudra ·
Buddyzm tybetański
Wylie: mkhas grub dge legs dpal bzang po; 1385–1438). Od słowa lama pochodzi określenie buddyzmu tybetańskiego jako lamaizmu Buddyzm tybetański (tyb.: བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན།, Wylie: bod brgyud nang bstan; określany też jako lamaizm, choć nazwa ta bywa odbierana jako pejoratywna i jest merytorycznie niesłuszna) – odmiana buddyzmu, która jest głównąreligiąTybetu i jego regionów sąsiadujących (np. Bhutanu, Nepalu, Sikkimu i Ladakhu) od czasu ustanowienia jej jako religii państwowej przez króla Trisong Decena (Wylie: khri srong lde btsan) panującego w Tybecie w okresie od roku 755 do 797.
Buddyzm tybetański i Dzogczen · Buddyzm tybetański i Mahamudra ·
Chan (buddyzm)
Chan (chiń. 禪 pinyin: chán; sans. ध्यान dhyāna; kor. sŏn (선), sŏn chong (선종); jap. zen (禅), zen shū (禅宗); wiet. thiền, thiền tông) – jedna z najważniejszych szkół chińskiego buddyzmu, założona w VI wieku przez Bodhidharmę.
Chan (buddyzm) i Dzogczen · Chan (buddyzm) i Mahamudra ·
Czogjal Namkhai Norbu
Namkhai Norbu Rinpoché, 2006 Czogjal Namkhai Norbu (tyb. ཆོས་རྒྱལ་ནམ་མཁའི་ནོར་བུ་ chos rgyal nam mkha'i nor bu; ur. 8 grudnia 1938 w Derge, zm. 27 września 2018 w Arcidosso) – buddyjski nauczyciel przekazujący nauki Dzogczen i Anujogi.
Czogjal Namkhai Norbu i Dzogczen · Czogjal Namkhai Norbu i Mahamudra ·
Dharmakaja
Dharmakaja (skt. dharmakāya, tyb. chos sku, chiń. fashen 法身, kor. pŏpsin, jap. hōsshin, wiet. pháp thân) — jedno z trzech ciał buddy — Ciało Prawdy, Dharmy, ostatecznego prawa, mądrość.
Dharmakaja i Dzogczen · Dharmakaja i Mahamudra ·
Duhkha
Duḥkha (pal. dukkha दुक्ख; skt दुःख; chiń. ku 苦; kor. ko 고(苦); jap. ku 苦; wiet. khổ) – buddyjskie określenie pochodzące z sanskrytu oznaczający cierpienie lub bolesność, często jest też tłumaczone jako psychiczny dyskomfort związany z brakiem trwałego zadowolenia.
Duhkha i Dzogczen · Duhkha i Mahamudra ·
Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje
Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje (wylie: 'jam mgon kong sprul blo gros mtha’ yas, ur. 1813 Kham, zm. 1899) – uczony, uważany za odnowiciela współczesnego buddyzmu tybetańskiego, pierwszy z linii Kongtruli tradycji Kagju zwany również Dziamgonem Kongtrulem Wielkim.
Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje i Dzogczen · Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje i Mahamudra ·
Gelug
Gelug (tyb. དགེ་ལུགས་པ།, Wylie: dge lugs pa, ZWPY: Gêlug-pa; nazwa po tybetańsku oznacza system szlachetności) – jedna z czterech głównych tradycji (szkół, obrządków) buddyzmu tybetańskiego nauczających hinajany, mahajany i wadżrajany.
Dzogczen i Gelug · Gelug i Mahamudra ·
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Dzogczen i Język angielski · Język angielski i Mahamudra ·
Język tybetański
Inskrypcja w języku tybetańskim Mantra „Om mani padme hum” w alfabecie tybetańskim z użyciem znaków do zapisu dźwięków obcojęzycznych Język tybetański (tyb., Wylie: bod-skad, ZWPY: Pögä) – język z gałęzi tybeto-birmańskiej języków chińsko-tybetańskich.
Dzogczen i Język tybetański · Język tybetański i Mahamudra ·
Kagju
Tradycyjne wyobrażenie Marpy Tłumacza (1012-1097), założyciela marpa kagju w Tybecie Kagju (wymowa tybetańska kagjü, tyb.: བཀའ་བརྒྱུད་པ, wylie: bka’ brgyud pa, ZWPY: Gagyü-pa) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Dzogczen i Kagju · Kagju i Mahamudra ·
Karma w buddyzmie
Karma lub karman sanskr.
Dzogczen i Karma w buddyzmie · Karma w buddyzmie i Mahamudra ·
Madhjamaka
Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.
Dzogczen i Madhjamaka · Madhjamaka i Mahamudra ·
Mahajana
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Dzogczen i Mahajana · Mahajana i Mahamudra ·
Mahasiddha
Mahasiddha (tyb.: གྲུབ་ཐོབ་ཆེན་པོ, Wylie: grub thob chen po, ZWPY: Chubtobqênbo), urzeczywistniony mistrz – w buddyzmie tybetańskim i hinduizmie tantrycznym termin określający oświeconych mistrzów ścieżki tantrycznej, którzy osiągnęli najwyższy poziom poznania, maha-siddhi, oznaczający najwyższąmoc, osiągnięcie jedności z nienazywalnąrzeczywistością, jak i również manifestujących to urzeczywistnienie (spełnienie) w wymiarze względnym, zjawiskowym.
Dzogczen i Mahasiddha · Mahamudra i Mahasiddha ·
Nagardżuna
Nagardżuna (Nāgārjuna, telugu నాగార్జునా) – żyjący w II wieku twórca filozofii ''madhjamiki'' („Środkowej Drogi”).
Dzogczen i Nagardżuna · Mahamudra i Nagardżuna ·
Natura Buddy
Natura Buddy (także Tathagatagarbha, Sugatagarbha; sans. Buddhatā, chiń. 佛性 fóxìng, kor. pulsŏng lub bulseong, jap. 仏性 busshō, wiet. phật tính, wylie: de bzhin gshegs pa’i snying po; chin. rulaizang) – esencja umysłu, najwyższa mądrość, absolutna natura wszystkiego, co istnieje, umożliwiająca osiągnięcie Oświecenia według buddyzmu.
Dzogczen i Natura Buddy · Mahamudra i Natura Buddy ·
Ningma
Mandarawy i Jeszie Tsogial nad którymi znajdująsię Samantabhadra, Wadżrasattwa i Garab Dordże, a poniżej tybetańscy mistrzowie Longczenpa oraz Dżigme Lingpa Ningma (tyb. རྙིང་མ་, Wylie: rnying ma, ZWPY: Nyingma) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Dzogczen i Ningma · Mahamudra i Ningma ·
Nirwana
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia.
Dzogczen i Nirwana · Mahamudra i Nirwana ·
Nyndro
Nyndro (tyb. ཕྱག་ཆེན་སྔོན་འགྲོ།; Wylie.: sngon 'gro; wymowa nöndro): – praktyki wstępne stosowane we wszystkich czterech szkołach buddyzmu tybetańskiego stanowiące podstawę ścieżki tantrycznej w wadżrajanie prowadzącej do Oświecenia według buddyzmu.
Dzogczen i Nyndro · Mahamudra i Nyndro ·
Proces umierania w teorii wadżrajany
Proces umierania w teorii wadżrajany – kompleksowy opis etapów naturalnej śmierci fizjologicznej, zawierający m.in.
Dzogczen i Proces umierania w teorii wadżrajany · Mahamudra i Proces umierania w teorii wadżrajany ·
Reinkarnacja
Zobrazowanie kolejnych inkarnacji Reinkarnacja (również: metempsychoza, transmigracja; łac. re+in+caro, carnis „ponowne wcielenie”) – pogląd, według którego dusza (bądź świadomość) po śmierci ciała może wcielić się w nowy byt fizyczny.
Dzogczen i Reinkarnacja · Mahamudra i Reinkarnacja ·
Sakja
Sakja (tyb.: ས་སྐྱ་, Wylie: sa skya, ZWPY: Sa’gya) – jedna z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego.
Dzogczen i Sakja · Mahamudra i Sakja ·
Sansara
Saṅsāra lub saṃsāra (pali, sans.: संसार, tel.: సంసారం; chiń.: trad. 輪迴, upr. 轮回, pinyin lún huí, jap.: 輪廻 rinne) – w hinduizmie, dźinizmie i buddyzmie termin dosłownie oznacza nieustanne wędrowanie, czyli kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji, któremu od niezmierzonego okresu podlegająwszystkie żywe istoty włącznie z istotami boskimi (dewy).
Dzogczen i Sansara · Mahamudra i Sansara ·
Sanskryt
Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.
Dzogczen i Sanskryt · Mahamudra i Sanskryt ·
Sarma (buddyzm)
Sarma (tybetański: གསར་མ, Wylie: gsar ma)– tybetańska nazwa oznaczająca „Nowy przekaz” nauk buddyzmu w Tybecie i regionach sąsiednich, odnosząca się do rozkwitu i odnowienia buddyzmu tybetańskiego zapoczątkowanego w XI wieku.
Dzogczen i Sarma (buddyzm) · Mahamudra i Sarma (buddyzm) ·
Sŏn
Sillę Sŏn (선; szkoła sŏn 선종sŏn chong) – koreańska medytacyjna szkoła buddyjska, będąca odpowiednikiem chińskiej szkoły chan, która mimo kilkusetletnich prześladowań przetrwała do czasów obecnych.
Dzogczen i Sŏn · Mahamudra i Sŏn ·
Siunjata
Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.
Dzogczen i Siunjata · Mahamudra i Siunjata ·
Splamienia (buddyzm)
Splamienia (sanskryt klesha, pali kilesa, angielski afflictions, delusions) – kluczowy w buddyzmie termin.
Dzogczen i Splamienia (buddyzm) · Mahamudra i Splamienia (buddyzm) ·
Tantra
Tantra - ilustracja z muzeum Patan w Nepalu Tantra – rodzaj dzieła, właściwy dla tantryzmu śaktyjskiego, dźinijskiego i buddyjskiego.
Dzogczen i Tantra · Mahamudra i Tantra ·
Tantry jogi najwyższej
Tantry jogi najwyższej (sanskryt. anuttara joga tantra, tyb. བླ་ན་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་, transliteracja Wyliego. rnal 'byor bla na med pa’i rgyud) – najbardziej zaawansowane tantry wadżrajany, gdzie występuje praktyka fazy spełniającej (transliteracja Wyliego. rdzogs rim), z punktu widzenia szkół sarma buddyzmu tybetańskiego takich jak sakja, kagju, gelug, dzionang.
Dzogczen i Tantry jogi najwyższej · Mahamudra i Tantry jogi najwyższej ·
Termy (buddyzm)
Termy (tyb.: གཏེར་མ་, Wylie: gter-ma, ZWPY: Dêrma) – nauki buddyzmu tybetańskiego zwane „Ukrytymi Skarbami”.
Dzogczen i Termy (buddyzm) · Mahamudra i Termy (buddyzm) ·
Transliteracja Wyliego
Transliteracja Wyliego – najczęściej stosowana transliteracja języka tybetańskiego, zaprezentowana przez tybetologa Turrella Wyliego (1927–1984) w 1959.
Dzogczen i Transliteracja Wyliego · Mahamudra i Transliteracja Wyliego ·
Trzy ciała Buddy
Trzy posągi symbolizujące trzy ciała Buddy w świątyni "Dharma Flower Temple", Huzhou, Zhejiang, Chiny. Trzy ciała Buddy (zwane również jako trzy kaje Buddy; skt. trikaya, buddhakaya) – podział stanu Buddy stosowany w mahajanie.
Dzogczen i Trzy ciała Buddy · Mahamudra i Trzy ciała Buddy ·
Wadżrajana
mala Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktykątantr, który wyodrębnił się ok.
Dzogczen i Wadżrajana · Mahamudra i Wadżrajana ·
Zen
– nurt buddyzmu, który w pełni rozwiniętąformę uzyskał w Chinach (zob. chan), skąd przedostał się do Korei, Wietnamu i Japonii.
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Dzogczen i Mahamudra
- Co ma wspólnego Dzogczen i Mahamudra
- Podobieństwa między Dzogczen i Mahamudra
Porównanie Dzogczen i Mahamudra
Dzogczen posiada 104 relacji, a Mahamudra ma 85. Co mają wspólnego 37, indeks Jaccard jest 19.58% = 37 / (104 + 85).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Dzogczen i Mahamudra. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: