42 kontakty: Alois von Widmanstätten, Austenit, Bainit, Cementyt, Chrom, Domieszka, Dyfuzja, Faza termodynamiczna, Ferromagnetyk, Ferryty, Fosfor, Glin, Granica ziarna, Kruchość, Krzem, Krzemki, Martenzyt, Molibden, Nukleacja, Odmiany alotropowe żelaza, Paramagnetyzm, Paweł Kosieradzki, Perlit (metalurgia), Perytektyka, Plastyczność, Roztwór stały, Siarczki, Skala twardości Brinella, Solidus (chemia), Sprężystość, Stop żelaza z węglem, Temperatura Curie, Tlenki, Twardość, Tytan (pierwiastek), Układ regularny, Wanad, Węgiel (pierwiastek), Węglik żelaza, Wolfram, Wytrzymałość materiałów, Wytrzymałość na rozciąganie.
Alois von Widmanstätten
Wyraźne figury Widmanstättena po trawieniu meteorytu żelaznego roztworem kwasu azotowego Hrabia Alois von Widmanstätten, Alois Beck, Edler von Widmanstätten (ur. 13 lipca 1753 w Grazu, zm. 10 czerwca 1849) – austriacki drukarz i naukowiec.
Nowy!!: Ferryt i Alois von Widmanstätten · Zobacz więcej »
Austenit
Austenit – składnik strukturalny stopów żelazo-węgiel, roztwór stały jednego lub więcej pierwiastków w Feγ.
Nowy!!: Ferryt i Austenit · Zobacz więcej »
Bainit
Bainit – składnik metastabilny powstający z rozpadu austenitu w przedziale temperatur między temperaturąpowstawania perlitu, a temperaturąpoczątku pojawiania się martenzytu.
Nowy!!: Ferryt i Bainit · Zobacz więcej »
Cementyt
Cementyt – metastabilny węglik żelaza o wzorze empirycznym Fe3C (25% atomów C, co stanowi 6,67% masowych C).
Nowy!!: Ferryt i Cementyt · Zobacz więcej »
Chrom
Chrom (Cr, łac. chromium) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z bloku d układu okresowego.
Nowy!!: Ferryt i Chrom · Zobacz więcej »
Domieszka
Domieszka – jon lub atom obcej substancji (pierwiastka albo związku chemicznego) wprowadzany do sieci krystalicznej ciała stałego w celu zmiany własności fizycznych bądź chemicznych w procesie zwanym domieszkowaniem.
Nowy!!: Ferryt i Domieszka · Zobacz więcej »
Dyfuzja
Schematyczna reprezentacja procesu mieszania dwóch substancji na drodze dyfuzji (droga „cząsteczki śledzonej”) Dyfuzja ukierunkowana w skali makro jako efekt chaotycznego ruchu pojedynczych cząsteczek Model dyfuzji w sieci krystalicznej Dyfuzja („rozprzestrzenianie”) – proces samorzutnego rozprzestrzeniania i przenikania się cząsteczek lub energii w każdym ośrodku (o temperaturze T > 0 K) (np. w gazie, cieczy lub ciele stałym itd.), będący konsekwencjąchaotycznych zderzeń cząsteczek dyfundującej substancji między sobąlub z cząsteczkami otaczającego jąośrodka.
Nowy!!: Ferryt i Dyfuzja · Zobacz więcej »
Faza termodynamiczna
Faza termodynamiczna – jednolita część układu fizycznego, oddzielona od innych powierzchniami międzyfazowymi, zwanymi granicami faz, na których zachodzi skokowa zmiana własności fizycznych lub chemicznych.
Nowy!!: Ferryt i Faza termodynamiczna · Zobacz więcej »
Ferromagnetyk
Ferromagnetyk – ciało, które wykazuje własności ferromagnetyczne.
Nowy!!: Ferryt i Ferromagnetyk · Zobacz więcej »
Ferryty
Magnesy ferrytowe z przyciągniętymi przedmiotami żelaznymi Ferryty – niemetaliczne materiały ceramiczne o właściwościach ferromagnetycznych.
Nowy!!: Ferryt i Ferryty · Zobacz więcej »
Fosfor
Fosfor (P, ‘niosący światło’) – pierwiastek chemiczny, niemetal. Jedynym stabilnym izotopem fosforu jest. Fosfor po raz pierwszy został wyizolowany (jako biały fosfor) w 1669. Nazwa pochodzi od zjawiska emisji słabego światła po wystawieniu na działanie tlenu. Pokrewny termin fosforescencja, oznaczający świecenie różnych substancji po wcześniejszym wystawieniu na działanie światła, pochodzi od nazwy fosforu. Jednak zjawisko świecenia fosforu jest nazywane chemiluminescencją, gdyż jest wynikiem reakcji utleniania. Fosfor występuje w czterech odmianach alotropowych, jako: fosfor biały, czerwony, fioletowy oraz czarny.
Nowy!!: Ferryt i Fosfor · Zobacz więcej »
Glin
Glin (w technice: aluminium; Al) – pierwiastek chemiczny, metal z bloku p układu okresowego.
Nowy!!: Ferryt i Glin · Zobacz więcej »
Granica ziarna
wytrawieniu Granica ziarna – wewnętrzne powierzchnie graniczne oddzielające dwa kryształy lub ziarna o takim samym składzie chemicznym, różniące się tylko orientacjąkrystalograficzną.
Nowy!!: Ferryt i Granica ziarna · Zobacz więcej »
Kruchość
Kruchość – właściwość fizyczna ciał stałych (materiałów), polegająca na ich pękaniu (kruszeniu się) pod wpływem działającej na nie siły zewnętrznej.
Nowy!!: Ferryt i Kruchość · Zobacz więcej »
Krzem
Krzem (Si) – pierwiastek chemiczny, z grupy półmetali w układzie okresowym.
Nowy!!: Ferryt i Krzem · Zobacz więcej »
Krzemki
Krzemek jest to związek chemiczny krzemu i metalu używany jako materiał na kontakty w produkcji urządzeń półprzewodnikowych.
Nowy!!: Ferryt i Krzemki · Zobacz więcej »
Martenzyt
stali niestopowej SAE 1045 Martenzyt – pierwotnie nazwa jednej z metastabilnych struktur, występująca w stopach Fe-C, charakteryzująca się bardzo dużątwardością.
Nowy!!: Ferryt i Martenzyt · Zobacz więcej »
Molibden
Molibden (Mo) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych.
Nowy!!: Ferryt i Molibden · Zobacz więcej »
Nukleacja
Zarodkowanie bąbelków dwutlenku węgla dookoła ludzkiego palca. Nukleacja, zarodkowanie – początkowy etap przemiany fazowej, podczas którego powstająw substancji niewielkie zarodki nowej fazy.
Nowy!!: Ferryt i Nukleacja · Zobacz więcej »
Odmiany alotropowe żelaza
Odmiany alotropowe żelaza – znane sącztery alotropowe odmiany żelaza trwałe pod ciśnieniem atmosferycznym.
Nowy!!: Ferryt i Odmiany alotropowe żelaza · Zobacz więcej »
Paramagnetyzm
magnesu neodymowego aluminium jest przyciągane do jego powierzchni. Paramagnetyzm – zjawisko magnesowania się makroskopowego ciała w zewnętrznym polu magnetycznym w kierunku zgodnym z kierunkiem pola zewnętrznego.
Nowy!!: Ferryt i Paramagnetyzm · Zobacz więcej »
Paweł Kosieradzki
Grób Pawła Kosieradzkiego na cmentarzu Powązkowskim Paweł Kosieradzki (ur. 3 lutego 1903 w Miechowie, zm. 24 lutego 1994) – polski profesor nauk technicznych.
Nowy!!: Ferryt i Paweł Kosieradzki · Zobacz więcej »
Perlit (metalurgia)
Perlit – płytkowe skupienia ferrytu i cementytu powstałe przez rozpad eutektoidalny austenituNorma PN-EN 10052:1999.
Nowy!!: Ferryt i Perlit (metalurgia) · Zobacz więcej »
Perytektyka
układzie żelazo–węgiel obejmujący perytektykę (austenit ''γ'' zawierający 0,53%C w temperaturze 1495 °C) Perytektyka (perytektyk) – składnik strukturalny stopów, faza powstająca w wyniku przemiany fazowej, która w układzie dwuskładnikowym zachodzi z udziałem fazy ciekłej (L) i dwóch faz stałych.
Nowy!!: Ferryt i Perytektyka · Zobacz więcej »
Plastyczność
Przykładowy wykres zależności rodzajów odkształceń od naprężenia Plastyczność – zagadnienie z zakresu badań materiałowych i fizyki ciała stałego – właściwość fizyczna materiałów – zdolność do ulegania nieodwracalnym odkształceniom (odkształcenie plastyczne) pod wpływem sił zewnętrznych działających na ten materiał.
Nowy!!: Ferryt i Plastyczność · Zobacz więcej »
Roztwór stały
Roztwór stały – ciało stałe, które jest jednorodnąpod względem fizycznym faząkrystaliczną, zawierającądwa lub więcej składników, np.
Nowy!!: Ferryt i Roztwór stały · Zobacz więcej »
Siarczki
Siarczki – związki chemiczne zawierające atom lub atomy siarki na stopniu utlenienia −II.
Nowy!!: Ferryt i Siarczki · Zobacz więcej »
Skala twardości Brinella
Twardościomierz Brinella Skala twardości Brinella – skala oznaczania twardości metali na podstawie testu dokonanego metodąopracowanąprzez szwedzkiego inżyniera Johana Augusta Brinella w 1900 roku.
Nowy!!: Ferryt i Skala twardości Brinella · Zobacz więcej »
Solidus (chemia)
Solidus – linia lub powierzchnia na wykresie fazowym, na której kończy się przemiana cieczy w ciało stałe (początek tej przemiany określa likwidus).
Nowy!!: Ferryt i Solidus (chemia) · Zobacz więcej »
Sprężystość
Sprężystość – właściwość fizyczna ciał makroskopowych odzyskiwania pierwotnego kształtu (postaci) i objętości po usunięciu sił zewnętrznych wywołujących odkształcenie.
Nowy!!: Ferryt i Sprężystość · Zobacz więcej »
Stop żelaza z węglem
Stop żelaza z węglem – stopy, w których węgiel rozpuszczany jest w żelazie.
Nowy!!: Ferryt i Stop żelaza z węglem · Zobacz więcej »
Temperatura Curie
Temperatura Curie (oznaczana TC) – temperatura, powyżej której ferromagnetyk gwałtownie traci swoje właściwości magnetyczne i staje się paramagnetykiem, zjawisko to wynika ze zmiany fazy ciała stałego.
Nowy!!: Ferryt i Temperatura Curie · Zobacz więcej »
Tlenki
Tlenki – nieorganiczne związki chemiczne, zbudowane z tlenu i innego pierwiastka chemicznego, w którym tlen jest na -II stopniu utlenienia.
Nowy!!: Ferryt i Tlenki · Zobacz więcej »
Twardość
Twardościomierz Rockwella. Twardość – miara odporności materiału (ciała stałego) na miejscowe odkształcenia plastyczne, powstałe na niewielkiej powierzchni badanego przedmiotu, wskutek mechanicznego wciskania w niądrugiego, twardszego ciała zwanego wgłębnikiem, o określonej geometrii lub też poprzez ścieranie powierzchni.
Nowy!!: Ferryt i Twardość · Zobacz więcej »
Tytan (pierwiastek)
Tytan (Ti) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym o liczbie atomowej 22.
Nowy!!: Ferryt i Tytan (pierwiastek) · Zobacz więcej »
Układ regularny
Układ regularny (sześcienny) – układ krystalograficzny, w którym wszystkie trzy jednostki osiowe mająjednakowądługość i sąw stosunku do siebie prostopadłe.
Nowy!!: Ferryt i Układ regularny · Zobacz więcej »
Wanad
Wanad (V) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych.
Nowy!!: Ferryt i Wanad · Zobacz więcej »
Węgiel (pierwiastek)
Węgiel (C) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 6, niemetal z bloku p układu okresowego.
Nowy!!: Ferryt i Węgiel (pierwiastek) · Zobacz więcej »
Węglik żelaza
Węglik żelaza – metastabilna faza pośrednia (faza przejściowa, nazywana również faząmiędzymetaliczną), powstająca w wyniku uporządkowania rozmieszczenia atomów węgla, występujących w roztworach stałych węgla w sieci krystalicznej żelaza.
Nowy!!: Ferryt i Węglik żelaza · Zobacz więcej »
Wolfram
Wolfram (W) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym.
Nowy!!: Ferryt i Wolfram · Zobacz więcej »
Wytrzymałość materiałów
belki (metoda elementów skończonych) Wytrzymałość materiałów – dziedzina wiedzy inżynierskiej, część inżynierii mechanicznej, zajmująca się analitycznym i eksperymentalnym badaniem zjawisk zachodzących w materiałach konstrukcyjnych i konstrukcjach poddanych obciążeniom zewnętrznym.
Nowy!!: Ferryt i Wytrzymałość materiałów · Zobacz więcej »
Wytrzymałość na rozciąganie
Wykres statycznego rozciągania próbki z materiału ciągliwego (plastycznego); \sigma_2 – naprężenie rzeczywiste (z uwzględnieniem przewężenia próbki); \sigma_1 – naprężenie umowne (siła rozciągająca odniesiona do pola przekroju początkowego S_0). Wytrzymałość na rozciąganie to naprężenie odpowiadające największej sile rozciągającej F_m uzyskanej w czasie statycznej próby rozciągania, odniesionej do pierwotnego pola przekroju poprzecznego tej próbki: gdzie: Na wykresie z próby rozciągania R_m reprezentowane jest przez maksimum krzywej.
Nowy!!: Ferryt i Wytrzymałość na rozciąganie · Zobacz więcej »