Szybszy dostęp niż przeglądarce!
15 kontakty: Łacina, Beneficjum, Grzegorz VII (papież), Henryk IV Salicki, Hołd lenny, Konkordat wormacki, Lenno, Pastorał, Prawo kanoniczne, Prawo lenne, Senior (feudalizm), Spór o inwestyturę, Wasal, Władcy Niemiec, Zakon rycerski.
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Inwestytura i Łacina · Zobacz więcej »
Beneficjum
Beneficjum (łac. beneficium, „dobrodziejstwo, uposażenie”) – pierwotnie określenie dotyczyło dóbr ziemskich przydzielonych osobie za wykonywanie powierzonych obowiązków.
Nowy!!: Inwestytura i Beneficjum · Zobacz więcej »
Grzegorz VII (papież)
Grzegorz VII (właśc. Hildebrand OSB; ur. ok. 1020 w Sovanie, zm. 25 maja 1085 w Salerno) – włoski duchowny, święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 22 kwietnia 1073 do 25 maja 1085.
Nowy!!: Inwestytura i Grzegorz VII (papież) · Zobacz więcej »
Henryk IV Salicki
Henryk IV (niem. Heinrich IV., ur. 11 listopada 1050 w Goslar, zm. 7 sierpnia 1106 w Liège) – król niemiecki od 1056 (faktycznie od 1065), cesarz rzymski od 1084 do swojej abdykacji w 1105, najstarszy syn cesarza Henryka III i jego drugiej żony Agnieszki z Poitou (Akwitańskiej).
Nowy!!: Inwestytura i Henryk IV Salicki · Zobacz więcej »
Hołd lenny
Jana Matejki Hołd lenny (łac. homagium) – ceremonia uroczystego zawarcia kontraktu lennego.
Nowy!!: Inwestytura i Hołd lenny · Zobacz więcej »
Konkordat wormacki
Wersja cesarska (''Heinricianum'') konkordatu (Città del Vaticano, Archivio Segreto Vaticano, A. A., Arm. I-XVIII, 62.) Konkordat wormacki (Pax Wormatiensis) – ugoda zawarta 22 września 1122 r. w Wormacji kończąca spór o inwestyturę między cesarzem Henrykiem V a papieżem Kalikstem II.
Nowy!!: Inwestytura i Konkordat wormacki · Zobacz więcej »
Lenno
Lenno (łac. feudum) – w ustroju lennym majątek będący przedmiotem kontraktu lennego, czyli nadawany przez seniora wasalowi w użytkowanie i pobieranie części pożytków w zamian za wsparcie militarne lub finansowe.
Nowy!!: Inwestytura i Lenno · Zobacz więcej »
Pastorał
Pastorał łaciński Pastorał, także w kościołach wschodnich jako żezł (łac. baculus pastoralis, dosł. „kij pasterski”) to w Kościołach chrześcijańskich atrybut biskupów, opatów i infułatów uprzywilejowanych (we wschodnim chrześcijaństwie: archimandrytów); długa, zdobiona laska o ślimakowato zwiniętym zakończeniu, nazywanym krzywaśniąlub z łaciny – kurwaturą.
Nowy!!: Inwestytura i Pastorał · Zobacz więcej »
Prawo kanoniczne
Prawo kanoniczne a. prawo kościelne – w Kościołach chrześcijańskich różnych tradycji system norm prawnych określających funkcjonowanie poszczególnych Kościołów, prawa i obowiązki poszczególnych członków (duchownych i świeckich), sposób zarządzania Kościołem, jego strukturę, przestępstwa i kary za nie oraz elementarne przepisy liturgiczne.
Nowy!!: Inwestytura i Prawo kanoniczne · Zobacz więcej »
Prawo lenne
Prawo lenne – średniowieczne prawo zwyczajowe, regulujące stosunki między seniorem a wasalem; podstawąprawa lennego był prywatny zbiór Libri Feudorum, powstały w XII wieku w północnych Włoszech, włączony do Corpi Iuris Civilis i rozpowszechniony w zachodniej Europie.
Nowy!!: Inwestytura i Prawo lenne · Zobacz więcej »
Senior (feudalizm)
Senior – w średniowiecznym feudalizmie europejskim określano tak osobę, która weszła w osobisty stosunek zwierzchni z wasalem.
Nowy!!: Inwestytura i Senior (feudalizm) · Zobacz więcej »
Spór o inwestyturę
Grzegorz VII Henryk IV Spór o inwestyturę – spór między cesarstwem a papiestwem o mianowanie biskupów.
Nowy!!: Inwestytura i Spór o inwestyturę · Zobacz więcej »
Wasal
Wasal (łac. vassus, z celt. gwas „sługa”) – we wczesnym średniowieczu osoba wolna oddająca się pod opiekę seniora w akcie komendacji.
Nowy!!: Inwestytura i Wasal · Zobacz więcej »
Władcy Niemiec
Po śmierci Ludwika I i trwającym w latach 840–843 sporze pomiędzy braćmi (władzę sprawował oficjalnie tylko najstarszy z synów Ludwika cesarz Lotar I) państwo Franków zostaje podzielone (traktat w Verdun z sierpnia 843 r.) pomiędzy synów Ludwika I na.
Nowy!!: Inwestytura i Władcy Niemiec · Zobacz więcej »
Zakon rycerski
Pieczęć zakonu templariuszy Zakon rycerski – pierwotnie w Kościele katolickim zakon, w skład którego wchodzili zakonnicy (duchowni) oraz bracia-rycerze, czyli rycerze, którzy nie przyjmując święceń, godzili się żyć jak zakonnicy (składali śluby czystości i ubóstwa).
Nowy!!: Inwestytura i Zakon rycerski · Zobacz więcej »
