Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Izometria i Płaszczyzna zespolona
Izometria i Płaszczyzna zespolona mają 15 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Funkcja tożsamościowa, Geometria, Geometria euklidesowa, Obraz i przeciwobraz, Obrót, Okrąg, Przekształcenie afiniczne, Przekształcenie liniowe, Przestrzeń metryczna, Przestrzeń unormowana, Symetria środkowa, Symetria osiowa, Translacja (matematyka), Wektor, Złożenie funkcji.
Funkcja tożsamościowa
Funkcja tożsamościowa (funkcja identycznościowa, tożsamość, identyczność) – funkcja danego zbioru w siebie, która każdemu argumentowi przypisuje jego samego.
Funkcja tożsamościowa i Izometria · Funkcja tożsamościowa i Płaszczyzna zespolona ·
Geometria
teorii strun stereometrii, udowodnione najpóźniej przez Teajteta (IV w. p.n.e.) płaszczyzny hiperbolicznej za pomocąsiedmiokątów foremnych – użyty tu model to dysk Poincarégo Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figuramiGeometria, Encyklopedia Popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986,, s. 233.
Geometria i Izometria · Geometria i Płaszczyzna zespolona ·
Geometria euklidesowa
Szkoła Euklidesa w Atenach(Obraz Raffaello Sanzio, 1509) Strona z dzieła ''Elementy'' Geometria euklidesowa – klasyczna odmiana geometrii opisana po raz pierwszy przez Euklidesa w dziele Elementy (z IV w. p.n.e.). Zebrał on całąówczesnąwiedzę matematycznąznanąGrekom, dziś jego dzieło przedstawia się jako pierwsząznanąaksjomatyzację w historii matematyki.
Geometria euklidesowa i Izometria · Geometria euklidesowa i Płaszczyzna zespolona ·
Obraz i przeciwobraz
''f'' jest funkcjąo dziedzinie ''X'' i przeciwdziedzinie ''Y''. Żółty owal w ''Y'' jest obrazem funkcji ''f''. Obraz – zbiór wszystkich wartości (należących do przeciwdziedziny) przyjmowanych przez funkcję dla każdego elementu danego podzbioru jej dziedziny.
Izometria i Obraz i przeciwobraz · Obraz i przeciwobraz i Płaszczyzna zespolona ·
Obrót
Obrót – izometria parzysta płaszczyzny lub przestrzeni, mająca przynajmniej jeden punkt stały.
Izometria i Obrót · Obrót i Płaszczyzna zespolona ·
Okrąg
Okrąg Okrąg – zbiór wszystkich punktów płaszczyzny euklidesowej odległych od danego punktu o danąodległość.
Izometria i Okrąg · Okrąg i Płaszczyzna zespolona ·
Przekształcenie afiniczne
Fraktal podobny do liścia paproci: każdy z liści jest związany z pozostałymi poprzez transformację afiniczną. Np. liść czerwony można przetransformować w liść ciemnoniebieski lub jasnoniebieski poprzez złożenie odbić, obrotów, skalowania i translacji. Transformacja afiniczna płaszczyzny 2D może być wykonana w 3 wymiarach. Translacja jest wykonywana poprzez przesunięcie wzdłuż osi z, obrót – poprzez obrót wokół osi z. Przekształcenie afiniczne (z łaciny, affinis, „powiązany z”), powinowactwo lub pokrewieństwo – przekształcenie geometryczne przestrzeni euklidesowych, odwzorowujące odcinki na odcinki, proste w proste, płaszczyzny w płaszczyzny, linie równoległe w linie równoległe.
Izometria i Przekształcenie afiniczne · Przekształcenie afiniczne i Płaszczyzna zespolona ·
Przekształcenie liniowe
Przekształcenie liniowe (homomorfizm liniowy, operator liniowy, odwzorowanie liniowe, transformacja liniowa) – w algebrze liniowej jest to funkcja \mathrm f\colon U \to V między przestrzeniami liniowymi U, V zachowująca ich działania w tym sensie, że (dokładna definicja – patrz niżej).
Izometria i Przekształcenie liniowe · Przekształcenie liniowe i Płaszczyzna zespolona ·
Przestrzeń metryczna
Przestrzeń metryczna – zbiór z zadanąna nim metryką, tj.
Izometria i Przestrzeń metryczna · Przestrzeń metryczna i Płaszczyzna zespolona ·
Przestrzeń unormowana
Przestrzeń unormowana – przestrzeń liniowa, w której określono pojęcie normy będące uogólnieniem pojęcia długości (modułu) wektora w przestrzeni euklidesowej.
Izometria i Przestrzeń unormowana · Przestrzeń unormowana i Płaszczyzna zespolona ·
Symetria środkowa
Obraz figury ''F'' w symetrii środkowej ''S'' o środku w punkcie ''O'': ''F1.
Izometria i Symetria środkowa · Płaszczyzna zespolona i Symetria środkowa ·
Symetria osiowa
Obraz figury F w symetrii osiowej S względem prostej p: F_1.
Izometria i Symetria osiowa · Płaszczyzna zespolona i Symetria osiowa ·
Translacja (matematyka)
Translacja ''przesuwa'' każdy punkt figury bądź przestrzeni o tę samąodległość w ustalonym kierunku Translacja, przesunięcie równoległe – przekształcenie prostej, płaszczyzny lub dowolnej przestrzeni afinicznej, które można intuicyjnie rozumieć jako równoległe przesunięcie wszystkich punktów dziedziny bez jej deformacji i obracania.
Izometria i Translacja (matematyka) · Płaszczyzna zespolona i Translacja (matematyka) ·
Wektor
Ilustracja wektora Wektor – obiekt matematyczny opisywany za pomocąwielkości: modułu (nazywanego też – zdaniem niektórych niepoprawnie – długościąlub (wartością), kierunku wraz ze zwrotem (określającym orientację wzdłuż danego kierunku); istotny przede wszystkim w matematyce elementarnej, inżynierii i fizyce. Wiele działań algebraicznych na liczbach rzeczywistych ma swoje odpowiedniki dla wektorów: mogąbyć one dodawane, odejmowane, mnożone przez liczbę i odwracane. Operacje te spełniająznane prawa algebraiczne: przemienności, łączności, rozdzielności (odejmowanie traktowane jest jako szczególny przypadek dodawania). Suma dwóch wektorów o tym samym początku może być znaleziona geometrycznie za pomocąreguły równoległoboku. Mnożenie przez liczbę, w tym kontekście nazywanązwykle skalarem, zmienia moduł wektora, tzn. rozciąga go lub ściska zachowując jego kierunek oraz jeżeli liczba jest dodatnia zachowuje zwrot, a gdy ujemna zmienia zwrot wektora. Współrzędne kartezjańskie sąspójnym środkiem opisu wektorów i operacji na nich. Wektor staje się ciągiem liczb rzeczywistych nazywanymi składowymi skalarnymi. Dodawanie wektorów i mnożenie wektora przez skalar sąwykonywane składowa po składowej (zob. przestrzeń współrzędnych). Wektory odgrywająważnąrolę w fizyce: prędkość oraz przyspieszenie poruszającego się obiektu oraz siła działająca na ciało mogąbyć opisane za pomocąwektorów. Wiele innych wielkości fizycznych może być rozpatrywanych jako wektory. Matematyczna reprezentacja wektora fizycznego zależy od układu współrzędnych wykorzystanego do jego opisu. Inne obiekty podobne wektorom, które opisująwielkości fizyczne i ulegająprzekształceniom w podobny sposób wraz ze zmianąukładu współrzędnych to pseudowektory i tensory.
Izometria i Wektor · Płaszczyzna zespolona i Wektor ·
Złożenie funkcji
Ilustracja złożenia dwóch funkcji Diagram przemienny przedstawiający złożenie funkcji lub innych strzałek Złożenie funkcji, superpozycja funkcji – podstawowa operacja w matematyce, polegająca na tym, że efekt kolejnego stosowania dwóch (lub więcej) funkcji (ze zbioru w zbiór), a także przekształceń, odwzorowań, transformacji, relacji dwuargumentowych, traktuje się jako wynik stosowania jednej funkcji (lub relacji) złożonej.
Izometria i Złożenie funkcji · Płaszczyzna zespolona i Złożenie funkcji ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Izometria i Płaszczyzna zespolona
- Co ma wspólnego Izometria i Płaszczyzna zespolona
- Podobieństwa między Izometria i Płaszczyzna zespolona
Porównanie Izometria i Płaszczyzna zespolona
Izometria posiada 58 relacji, a Płaszczyzna zespolona ma 92. Co mają wspólnego 15, indeks Jaccard jest 10.00% = 15 / (58 + 92).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Izometria i Płaszczyzna zespolona. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
