Szybszy dostęp niż przeglądarce!
49 kontakty: Aglutynacyjność, Ajnowie, Alfabet łaciński, Alfred F. Majewicz, Bronisław Piłsudski, Hokkaido, Inkorporacja (językoznawstwo), Józef Piłsudski, Język (mowa), Język ajnu, Język niwchijski, Język zagrożony wymarciem, Języki izolowane, Języki paleoazjatyckie, Języki polisyntetyczne, Katakana, Kunaszyr, Liczba mnoga, Nemuro (miasto), Rausu, Rodzaj gramatyczny, Sachalin, Samogłoska, Samogłoska średnia, Samogłoska centralna, Samogłoska otwarta, Samogłoska przednia, Samogłoska przymknięta, Samogłoska tylna, Sapporo, Shibetsu, SOV (Subject Object Verb), Spółgłoska, Spółgłoska dwuwargowa, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska tylnojęzykowa, Spółgłoska uderzeniowa, Spółgłoska wargowo-zębowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Szykotan, Wakkanai, Witold Armon, Wyspy Kurylskie.
Aglutynacyjność
Aglutynacyjność (dosł. sklejanie), aglutynacja – w językoznawstwie proces morfologiczny polegający na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, określających funkcję składniowąwyrazu w wypowiedzeniu.
Nowy!!: Język ajnuski i Aglutynacyjność · Zobacz więcej »
Ajnowie
Mężczyzna ajnoski Obszary zamieszkiwane przez Ajnów ok. X w. Ajnoskie domy, rys. z 1805 Ajnowie (zdjęcie z 1904 r.) Antropomorficzne figurki tworzone przez Ajnów Tradycyjny dom ajnoski Ajnoski strój obrzędowy Małżeństwo Ajnów z niedźwiadkiem (u kobiety widoczny tatuaż zarostu) Bronisław Piłsudski Ajnowie lub Ajnosi (endoetnonim od ajn. Ainu – „ludzie”, IPA:; l.p. Ajnus lub Ajnos) – lud należący do paleoazjatyckiej grupy językowej; przybyły do południowej części Sachalinu oraz na Wyspy Japońskie i Kurylskie ponad 6 tys.
Nowy!!: Język ajnuski i Ajnowie · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język ajnuski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfred F. Majewicz
Alfred Franciszek Majewicz (ur. 14 stycznia 1949 w Stęszewie) – polski językoznawca i filolog.
Nowy!!: Język ajnuski i Alfred F. Majewicz · Zobacz więcej »
Bronisław Piłsudski
Bronisław (drugi z lewej) i Józef (trzeci) Piłsudscy, 1885. Kółko samokształceniowe ''Spójnia'' w gimnazjum wileńskim Bronisław Piłsudski Ainu z Sachalinu, zdjęcie wykonane przez Bronisława Piłsudskiego, ok. 1905 r. Bronisław Piotr Piłsudski (ur. 2 listopada 1866 w Zułowie, zm. 17 maja 1918 w Paryżu) – polski zesłaniec, etnograf, zajmujący się ludami i kulturami Dalekiego Wschodu, głównie ludem Ajnów, który obserwował na Sachalinie, a później na wyspie Hokkaido.
Nowy!!: Język ajnuski i Bronisław Piłsudski · Zobacz więcej »
Hokkaido
Hokkaido (Hokkaidō; ajn. Mosir, dawniej Ezo lub Yezo) – największa pod względem powierzchni jednostka podziału administracyjnego Japonii, w skład której wchodzi druga pod względem wielkości wyspa tego państwa.
Nowy!!: Język ajnuski i Hokkaido · Zobacz więcej »
Inkorporacja (językoznawstwo)
Inkorporacja – zjawisko polegające na tworzeniu wyrazów złożonych w sposób kompozycyjny, poprzez łączenie rdzeni wyrazowych w jednącałość.
Nowy!!: Język ajnuski i Inkorporacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Józef Piłsudski
Józef Klemens Piłsudski (ur. 5 grudnia 1867 w majątku Zułów, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej PPS (1904) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), członek Komisji Wojskowej w Tymczasowej Radzie Stanu (1917), od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 Naczelnik Państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji po przewrocie majowym (1926), dwukrotny premier Polski (1926–1928 i 1930); wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP.
Nowy!!: Język ajnuski i Józef Piłsudski · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język ajnuski i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język ajnu
Język ajnu, także ajni, ejnu lub abdal (nazwa własna: äynú (ئەينۇ)) — język wschodnioturecki, używany w ujgurskim regionie autonomicznym Chińskiej Republiki Ludowej, uważany czasem za dialekt języka ujgurskiego.
Nowy!!: Język ajnuski i Język ajnu · Zobacz więcej »
Język niwchijski
Język niwchijski (starsza nazwa: giliacki) – język o niepewnej przynależności językowej (zaliczany tradycyjnie, aczkolwiek bez poważnych podstaw językoznawczych do grupy paleoazjatyckiej), którym posługująsię Niwchowie, zamieszkujący północny i zachodni Sachalin, brzegi Amuru i część wybrzeża Morza Ochockiego.
Nowy!!: Język ajnuski i Język niwchijski · Zobacz więcej »
Język zagrożony wymarciem
Język zagrożony wymarciem – język wykazujący spadek liczby użytkowników, zwłaszcza wśród młodego pokolenia, co w bliższej lub dalszej przyszłości grozi jego zaniknięciem.
Nowy!!: Język ajnuski i Język zagrożony wymarciem · Zobacz więcej »
Języki izolowane
Języki izolowane, języki odosobnione – języki, które ze względu na swąspecyfikę, tj.
Nowy!!: Język ajnuski i Języki izolowane · Zobacz więcej »
Języki paleoazjatyckie
Języki paleoazjatyckie, języki paleosyberyjskie – umowna nazwa kilkunastu bliżej niespokrewnionych języków ludów północno-wschodniej Azji, poza kilkoma rodzinami należątu również pewne języki izolowane.
Nowy!!: Język ajnuski i Języki paleoazjatyckie · Zobacz więcej »
Języki polisyntetyczne
Języki polisyntetyczne – języki syntetyczne charakteryzujące się obecnościądługich słów złożonych z licznych morfemów, łączonych z reguły bez zmian fonetycznych na szwach morfemicznych.
Nowy!!: Język ajnuski i Języki polisyntetyczne · Zobacz więcej »
Katakana
– jeden z dwóch japońskich systemów pisma sylabicznego kana.
Nowy!!: Język ajnuski i Katakana · Zobacz więcej »
Kunaszyr
Kunaszyr (jap. 国後島, Kunashiri-tō; ainu: クナシㇼ lub クナシㇽ, Kina-siri „Czarna wyspa”) – wyspa w archipelagu Kuryli.
Nowy!!: Język ajnuski i Kunaszyr · Zobacz więcej »
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Nowy!!: Język ajnuski i Liczba mnoga · Zobacz więcej »
Nemuro (miasto)
– najdalej na wschód wysunięte miasto Japonii, w prefekturze Hokkaido, w podprefekturze Nemuro.
Nowy!!: Język ajnuski i Nemuro (miasto) · Zobacz więcej »
Rausu
– miasto w Japonii, w prefekturze Hokkaido, w podprefekturze Nemuro.
Nowy!!: Język ajnuski i Rausu · Zobacz więcej »
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Nowy!!: Język ajnuski i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »
Sachalin
Sachalin (ros. Сахалин; jap. 樺太, Karafuto) – wyspa na Oceanie Spokojnym u wybrzeży Rosji.
Nowy!!: Język ajnuski i Sachalin · Zobacz więcej »
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska · Zobacz więcej »
Samogłoska średnia
Samogłoska średnia – typ samogłoski występujący w niektórych językach.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska średnia · Zobacz więcej »
Samogłoska centralna
Samogłoska centralna, samogłoska środkowa – samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska centralna · Zobacz więcej »
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska otwarta · Zobacz więcej »
Samogłoska przednia
Samogłoska przednia – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku przodowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska przednia · Zobacz więcej »
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska przymknięta · Zobacz więcej »
Samogłoska tylna
Samogłoska tylna – samogłoska wymawiana z przesunięciem języka ku tyłowi jamy ustnej.
Nowy!!: Język ajnuski i Samogłoska tylna · Zobacz więcej »
Sapporo
– piąte co do wielkości miasto Japonii, największe miasto wyspy Hokkaido i stolica tejże prefektury.
Nowy!!: Język ajnuski i Sapporo · Zobacz więcej »
Shibetsu
– miasto w Japonii, w podprefekturze Kamikawa na Hokkaido.
Nowy!!: Język ajnuski i Shibetsu · Zobacz więcej »
SOV (Subject Object Verb)
SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.
Nowy!!: Język ajnuski i SOV (Subject Object Verb) · Zobacz więcej »
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska · Zobacz więcej »
Spółgłoska dwuwargowa
Spółgłoska dwuwargowa – spółgłoska wymawiana przy zbliżeniu obu warg do siebie.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska dwuwargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska tylnojęzykowa
Spółgłoska tylnojęzykowa, welarna – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu tylnej części języka do podniebienia miękkiego.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska tylnojęzykowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska uderzeniowa
Spółgłoska uderzeniowa – spółgłoska, artykulacja, której polega na zwarciu narządów mowy, od spółgłoski zwartej różni się.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska uderzeniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowo-zębowa
Spółgłoska wargowo-zębowa (labiodentalna) – spółgłoska wymawiana przy zbliżeniu górnych zębów do dolnej wargi.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska wargowo-zębowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język ajnuski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Szykotan
Szykotan (ros. Шикотан, jap. 色丹島, Shikotan-tō, w języku ajnuskim シコタン lub シコタㇴ) – wyspa w archipelagu Kuryli.
Nowy!!: Język ajnuski i Szykotan · Zobacz więcej »
Wakkanai
Widok nocąna Wakkanai – miasto portowe w Japonii, na wyspie Hokkaido, w podprefekturze Sōya.
Nowy!!: Język ajnuski i Wakkanai · Zobacz więcej »
Witold Armon
Witold Armon, pseudonim A. Vytautas (ur. 27 lipca 1924 w Kiejdanach, zm. 9 września 2002 w Toruniu) – polski etnolog.
Nowy!!: Język ajnuski i Witold Armon · Zobacz więcej »
Wyspy Kurylskie
Wyspa Atłasowa Jeden z wulkanów na Wyspach Kurylskich Wyspa Szumszu Wybrzeże wyspy Szykotan Krater wulkaniczny na wyspie Paramuszyr Wyspa Kunaszyr (w dali) widziana z gór japońskiego półwyspu Shiretoko Kuryle, Wyspy Kurylskie (ros. Курильские острова; jap. クリル列島 – Kuriru Rettō albo 千島列島 – Chishima Rettō: Archipelag Tysiąca Wysp) – wulkaniczny archipelag na Oceanie Spokojnym, stanowiący część obwodu sachalińskiego Federacji Rosyjskiej, zlokalizowany pomiędzy japońskąwyspąHokkaido i półwyspem Kamczatka, składający się z 56 wysp (w tym ponad 30 większych) o łącznej powierzchni 10 355,61 km².
Nowy!!: Język ajnuski i Wyspy Kurylskie · Zobacz więcej »
