Szybszy dostęp niż przeglądarce!
59 kontakty: Alfabet łaciński, Alfabet etruski, Alfabet fenicki, Anatolia, Autochton, Łacina, Brązy, Bustrofedon, Chi (litera), Cyceron, Cyfry etruskie, Cypr (wyspa), Dionizjusz z Halikarnasu, Egipt, Emilia-Romania, Epigraf, Epitafium, Etruria, Etruskowie, Eubea, Fenicja, Fonem, Grecy, Herodot, I wiek, Italia (kraina historyczna), Język fenicki, Język francuski, Język literacki, Język praindoeuropejski, Język wymarły, Języki indo-tyrreńskie, Języki indoeuropejskie, Języki romańskie, Języki tyrreńskie, Klaudiusz (cesarz), Kreta, Liber Linteus, Lidia (kraina), Lombardia, Ludwik Zajdler, Marek Terencjusz Warron, Parma, Pokrewieństwo języków, Psi (litera), Republika rzymska, Romanizacja (starożytność), San (litera), Starożytny Rzym, Sztuka etruska, ..., Tabliczka z Cortony, Tadeusz Wolański, The University of Manchester, Toskania, Tytus Liwiusz, Umbria, Włochy, Wenecja Euganejska, Zenon Kosidowski. Rozwiń indeks (9 jeszcze) »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język etruski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet etruski
Przykłady różnych wariantów liter etruskich. Inskrypcje archaiczne (VII–V w. p.n.e.) Alfabet etruski – fonetyczny system pisma wywodzący się z zachodniej odmiany alfabetu greckiego, używany w starożytności do zapisywania języka etruskiego.
Nowy!!: Język etruski i Alfabet etruski · Zobacz więcej »
Alfabet fenicki
Tabela przedstawia ewolucję pisma fenickiego w pismo neopunickie Alfabet fenicki – najstarszy zachowany linearny alfabet świata, modyfikacja istniejącego wcześniej alfabetu protokananejskiego.
Nowy!!: Język etruski i Alfabet fenicki · Zobacz więcej »
Anatolia
data dostępu.
Nowy!!: Język etruski i Anatolia · Zobacz więcej »
Autochton
Laponii. Autochton (autochthon – „z tej ziemi”, „tuziemiec, tubylec”, od autós „sam” i chthōn „ziemia”) – człowiek należący do rdzennej ludności danego obszaru.
Nowy!!: Język etruski i Autochton · Zobacz więcej »
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Nowy!!: Język etruski i Łacina · Zobacz więcej »
Brązy
Dawne brązy santim z 1939 r. wybita z brązu Brązy – stopy miedzi z cynąlub innymi metalamiNazwa brąz bez dalszych określeń oznacza stop miedzi i cyny.
Nowy!!: Język etruski i Brązy · Zobacz więcej »
Bustrofedon
Kodeks z Gortyny zapisany bustrofedonem języku polskim Bustrofedon (gr. βουστροφηδόν, boustrophedon, „bruzdy, jakie znaczy pługiem wół” – bous „wół", strophe „bruzda") – sposób pisania w kolejnych wierszach tekstu na przemian od prawej do lewej, i od lewej do prawej.
Nowy!!: Język etruski i Bustrofedon · Zobacz więcej »
Chi (litera)
Chi (st.gr. χῖ, nw.gr. χι, pisana Χχ) – dwudziesta druga litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Język etruski i Chi (litera) · Zobacz więcej »
Cyceron
Marek Tulliusz Cyceron, inaczej Marek Tulliusz CyceroNiekiedy w literaturze polskiej można również spotkać formy Ciceron lub Cicero.
Nowy!!: Język etruski i Cyceron · Zobacz więcej »
Cyfry etruskie
Cyfry etruskie – system numeryczny używany przez plemiona etruskie; cyfry rzymskie rozwinęły się z cyfr etruskich.
Nowy!!: Język etruski i Cyfry etruskie · Zobacz więcej »
Cypr (wyspa)
Cypr (ang. Cyprus, gr. Κύπρος, tur. Kıbrıs) – azjatycka wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego, często traktowana jako część Bliskiego Wschodu.
Nowy!!: Język etruski i Cypr (wyspa) · Zobacz więcej »
Dionizjusz z Halikarnasu
Dionizjusz z Halikarnasu (gr. Dionysios ho Halikarnasseus; ok. 60 p.n.e., zm. po 7 p.n.e.) – grecki historyk i retor.
Nowy!!: Język etruski i Dionizjusz z Halikarnasu · Zobacz więcej »
Egipt
Piramidy w Gizie i Wielki Sfinks (fot. barwna, autochrom, Auguste Léon, 1914) Świątynie w Abu Simbel Świątynia Hatszepsut Egipt (Miṣr; dialekt egipski Máṣr, /masˤɾ/;;, Aígyptos), nazwa oficjalna Arabska Republika Egiptu (arab., Dżumhurijjat Misr Al-Arabijja) – państwo położone w północno-wschodniej Afryce z półwyspem Synaj w zachodniej Azji.
Nowy!!: Język etruski i Egipt · Zobacz więcej »
Emilia-Romania
Apeniny w regionie Emilia-Romania. Emilia-Romania – region administracyjny w północnych Włoszech, w skład którego wchodządwie krainy historyczne: Emilia i Romania (stąd jego nazwa).
Nowy!!: Język etruski i Emilia-Romania · Zobacz więcej »
Epigraf
domu w Kłodzku Epigraf, inskrypcja (łac. inscriptio.
Nowy!!: Język etruski i Epigraf · Zobacz więcej »
Epitafium
kościoła św. Antoniego z Padwy w Warszawie Boleścinie Jędrzejowie Epitafium (z gr. ἐπιτάφιος epi-taphios, „nad grobem”, „na kamieniu nagrobnym”) – napis umieszczony na nagrobku lub pomniku, upamiętniający lub sławiący zmarłego.
Nowy!!: Język etruski i Epitafium · Zobacz więcej »
Etruria
Etruria (gr. Tyrrhenia, lub Tuscia, od czego pochodzi wł. Toscana) to kraina historyczna w starożytnej Italii, znajdująca się w środkowej części Półwyspu Apenińskiego nad Morzem Tyrreńskim, pokrywająca się ze współczesnąToskaniąi północnym Lacjum.
Nowy!!: Język etruski i Etruria · Zobacz więcej »
Etruskowie
Zasięg wpływów etruskich Etruskowie (etr. Rasenna lub Rasna, gr. Tyrrhenoi, lub Tusci) – współczesna nazwa ludu, który zamieszkiwał w starożytności północnąItalię (Etrurię), pomiędzy rzekami Arno i Tyber, co najmniej od VII w. p.n.e. aż do I w. n.e. tworząc cywilizację etruską.
Nowy!!: Język etruski i Etruskowie · Zobacz więcej »
Eubea
left Wyspa słynie z pięknych zakątków Eubea (gr. Εύβοια – nowogr. Ewia; dawna, włoska nazwa Negroponte pojawia się jeszcze czasami w pracach historycznych) – przybrzeżna wyspa grecka w zachodniej części Morza Egejskiego, druga co do wielkości wyspa Grecji po Krecie.
Nowy!!: Język etruski i Eubea · Zobacz więcej »
Fenicja
Fenicja (fenickie 𐤊𐤍𐤏𐤍) – starożytna kraina na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, obejmująca tereny dzisiejszego Libanu, zachodniej Syrii i północnego Izraela.
Nowy!!: Język etruski i Fenicja · Zobacz więcej »
Fonem
Fonem – podstawowa jednostka struktury fonologicznej mowy.
Nowy!!: Język etruski i Fonem · Zobacz więcej »
Grecy
Grecy – naród używający jednego z języków grupy indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język etruski i Grecy · Zobacz więcej »
Herodot
Herodot z Halikarnasu (starogr., Herodotos ho Halikarnasseus) (ur. ok. 484 p.n.e. w Halikarnasie, obecnie Bodrum w Turcji, zm. ok. 426 p.n.e. w Turioj lub Atenach) – historyk grecki, zwany Ojcem historii, czasem także Ojcem geografii.
Nowy!!: Język etruski i Herodot · Zobacz więcej »
I wiek
I wiek – pierwsze stulecie umownej „naszej ery”, trwające od 1 do 100 roku.
Nowy!!: Język etruski i I wiek · Zobacz więcej »
Italia (kraina historyczna)
Augusta. Południowa Italia w czasach Augusta. Italia – kraina historyczna i geograficzna położona na Półwyspie Apenińskim, której obszar zmieniał się na przestrzeni dziejów.
Nowy!!: Język etruski i Italia (kraina historyczna) · Zobacz więcej »
Język fenicki
250px Język fenicki (fenic.: 𐤃𐤁𐤓𐤉𐤌 𐤊𐤍𐤏𐤍𐤉𐤌) – język należący do grupy kananejskiej z rodziny języków semickich, którym posługiwali się Fenicjanie.
Nowy!!: Język etruski i Język fenicki · Zobacz więcej »
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Nowy!!: Język etruski i Język francuski · Zobacz więcej »
Język literacki
Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Nowy!!: Język etruski i Język literacki · Zobacz więcej »
Język praindoeuropejski
Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.
Nowy!!: Język etruski i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »
Język wymarły
języku eteocypryjskim Język wymarły – język, który nie jest już używany ani w formie pisanej, ani ustnej.
Nowy!!: Język etruski i Język wymarły · Zobacz więcej »
Języki indo-tyrreńskie
Języki indo-tyrreńskie – hipotetyczna nadrodzina językowa wywodząca się z prajęzyka indo-tyrreńskiego.
Nowy!!: Język etruski i Języki indo-tyrreńskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język etruski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Nowy!!: Język etruski i Języki romańskie · Zobacz więcej »
Języki tyrreńskie
Lokalizacja języków tyrreńskich Języki tyrreńskie (od gr. Tyrrenoi „Etruskowie”) – zaproponowana w 1998 r. przez Helmuta Rixa hipotetyczna rodzina językowa, w skład której miałyby wchodzić wymarłe już języki: etruski, lemnijski oraz retycki.
Nowy!!: Język etruski i Języki tyrreńskie · Zobacz więcej »
Klaudiusz (cesarz)
pałacu w Wersalu Klaudiusz, Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus, oficjalna tytulatura cesarska: Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus (ur. 1 sierpnia 10 p.n.e. w Lugdunum w Galii, zm. 13 października 54 n.e. w Rzymie) – historyk, czwarty cesarz rzymski od 25 stycznia 41 roku do swojej śmierci, syn Druzusa Starszego i Antonii Młodszej; bratanek cesarza Tyberiusza, stryj cesarza Kaliguli, brat Germanika.
Nowy!!: Język etruski i Klaudiusz (cesarz) · Zobacz więcej »
Kreta
Kreta (od słowa krateia – silna,,, wen. Candia) – grecka wyspa na Morzu Śródziemnym.
Nowy!!: Język etruski i Kreta · Zobacz więcej »
Liber Linteus
Liber Linteus Liber Linteus (znana też jako Liber Zagrabiensis, czyli Lniana księga lub Księga z Zagrzebia) – jedyna zachowana do naszych czasów księga napisana w języku etruskim, powstała około 250 roku p.n.e.
Nowy!!: Język etruski i Liber Linteus · Zobacz więcej »
Lidia (kraina)
Lidia Lidia u szczytu swej potęgi Lidia (gr. Lydia) – historyczna kraina w zachodniej Azji Mniejszej leżąca w dorzeczu rzek Kaystros i Hermos, oraz nazwa starożytnego państwa ze stolicąw Sardes, istniejącego do 546 r. p.n.e.
Nowy!!: Język etruski i Lidia (kraina) · Zobacz więcej »
Lombardia
Lombardia – kraina historyczna i region administracyjny w północnych Włoszech, między Szwajcariąna północy a rzekami: Pad na południu, Ticino na zachodzie, Mincio na wschodzie.
Nowy!!: Język etruski i Lombardia · Zobacz więcej »
Ludwik Zajdler
Ludwik Zajdler (ur. 27 kwietnia 1905 w Warszawie, zm. 3 marca 1985 tamże) – polski astronom, pisarz historyczny, miłośnik i popularyzator astronomii, pracownik Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa i Głównego Urzędu Miar.
Nowy!!: Język etruski i Ludwik Zajdler · Zobacz więcej »
Marek Terencjusz Warron
Marek Terencjusz Warron Marcus Terentius Varro, zwany też Warronem z Reate (łac. Reatinus), w odróżnieniu od poety Warrona z Ataksu – uczony i pisarz rzymski, w karierze politycznej doszedł do urzędu pretora.
Nowy!!: Język etruski i Marek Terencjusz Warron · Zobacz więcej »
Parma
Parma – miasto i gmina w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Parma.
Nowy!!: Język etruski i Parma · Zobacz więcej »
Pokrewieństwo języków
Pokrewieństwo języków – powiązanie między językami naturalnymi polegające na pochodzeniu tych języków od wspólnego prajęzyka.
Nowy!!: Język etruski i Pokrewieństwo języków · Zobacz więcej »
Psi (litera)
Psi (st.gr. ψῖ, nw.gr. ψι, pisana Ψψ) – dwudziesta trzecia litera alfabetu greckiego.
Nowy!!: Język etruski i Psi (litera) · Zobacz więcej »
Republika rzymska
Republika rzymska – okres w historii starożytnego Rzymu w którym był on republiką, trwający od upadku królestwa w 509*Daty opatrzone asteriskiem podane sąwedług tzw.
Nowy!!: Język etruski i Republika rzymska · Zobacz więcej »
Romanizacja (starożytność)
Podboje Rzymian Długość rzymskiego panowania w prowincjach łacińskojęzycznych a współczesne języki romańskie Współczesny zasięg języków romańskich w Europie Romanizacja – proces polegający na rozpowszechnianiu się kultury rzymskiej i języka łacińskiego na terenach podbitych przez Rzymian.
Nowy!!: Język etruski i Romanizacja (starożytność) · Zobacz więcej »
San (litera)
San (σαν, pisana Ϻϻ) – litera języka greckiego, obecnie nieużywana.
Nowy!!: Język etruski i San (litera) · Zobacz więcej »
Starożytny Rzym
cesarstwo nicejskie, Despotat Epiru i Despotat Morei Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy.
Nowy!!: Język etruski i Starożytny Rzym · Zobacz więcej »
Sztuka etruska
Wilczyca kapitolińska – rzeźba przypisywana Etruskom. Figurki Remusa i Romulusa zostały dodane w XV w. Sztuka etruska – sztuka ludu Etrusków, zamieszkującego środkowączęść Italii położonąnad Morzem Tyrreńskim (obszar dzisiejszej Toskanii) od X do I w. p.n.e. (Rzymianie podbili Etrurię w III w. p.n.e.). Rozkwit cywilizacji przypada na okresy VII – VI w.
Nowy!!: Język etruski i Sztuka etruska · Zobacz więcej »
Tabliczka z Cortony
Tabliczka z Cortony (łac. Tabula Cortonensis) – pochodząca z ok.
Nowy!!: Język etruski i Tabliczka z Cortony · Zobacz więcej »
Tadeusz Wolański
thumb Tadeusz Wolański herbu Przyjaciel (ur. 17 października 1785 w Szawlach, zm. 16 lutego 1865 w Ryńsku) – polski archeolog i badacz napisów w języku etruskim.
Nowy!!: Język etruski i Tadeusz Wolański · Zobacz więcej »
The University of Manchester
Uniwersytet Manchesterski (ang. The University of Manchester) – brytyjski uniwersytet publiczny w Manchesterze.
Nowy!!: Język etruski i The University of Manchester · Zobacz więcej »
Toskania
Prowincje w Toskanii Pejzaż Toskanii Morza Liguryjskiego Toskania (wł. Toscana) – kraina historyczna i region administracyjny w środkowych Włoszech, położony w Apeninach Północnych (Apeniny Toskańskie) oraz nad morzami: Liguryjskim i Tyrreńskim.
Nowy!!: Język etruski i Toskania · Zobacz więcej »
Tytus Liwiusz
Titus Livius (ur. 59 p.n.e., zm. 17 n.e.) – rzymski historyk pochodzący z miasta Patavium (dziś Padwa).
Nowy!!: Język etruski i Tytus Liwiusz · Zobacz więcej »
Umbria
Umbria (wł. Umbria) – region administracyjny w centralnych Włoszech, o powierzchni 8456 km², 872,9 tys.
Nowy!!: Język etruski i Umbria · Zobacz więcej »
Włochy
Zdjęcie satelitarne Włoch Włochy, Republika Włoska – państwo położone w Europie Południowej, głównie na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem Unii Europejskiej oraz wielu organizacji, m.in.: ONZ, NATO, należące do grupy siedmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G7.
Nowy!!: Język etruski i Włochy · Zobacz więcej »
Wenecja Euganejska
Wenecja Euganejska (wł. Veneto) – region administracyjny w północno-wschodnich Włoszech o powierzchni 18 377 km² ze stolicąw Wenecji (331,4 tys. mieszkańców).
Nowy!!: Język etruski i Wenecja Euganejska · Zobacz więcej »
Zenon Kosidowski
Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Zenon Alojzy Kosidowski (ur. 22 czerwca 1898 w Inowrocławiu, zm. 14 września 1978 w Warszawie) – polski pisarz, eseista, poeta.
Nowy!!: Język etruski i Zenon Kosidowski · Zobacz więcej »
