Spis treści
20 kontakty: Alfabet łaciński, Belgia, Dialekt brabancki, Dialekt niestandardowy, Dialekt wschodnioflamandzki, Dialekt zachodnioflamandzki, Flamandzka Wspólnota Belgii, Holandia, Holandia (kraina historyczna), Język niderlandzki, Język standardowy, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki zachodniogermańskie, Odmiana językowa, Ortografia, Region Flamandzki, Region Stołeczny Brukseli, Substrat językowy, Unia Języka Niderlandzkiego.
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Zobaczyć Język flamandzki i Alfabet łaciński
Belgia
Belgia, Królestwo Belgii – państwo federacyjne w zachodniej Europie, w południowych Niderlandach.
Zobaczyć Język flamandzki i Belgia
Dialekt brabancki
Dialekt brabancki (brabancki Braobans, niderl. Brabants) – grupa dialektów języka niderlandzkiego, używana głównie w holenderskiej prowincji Brabancja Północna i belgijskiej Brabancji i Antwerpii.
Zobaczyć Język flamandzki i Dialekt brabancki
Dialekt niestandardowy
Dialekt niestandardowy, dialekt nieliteracki – odmiana języka niepełniąca funkcji normy instytucjonalnej, nieuprzywilejowana w procesie standaryzacji językowej i zwykle pozbawiona prestiżu przypisywanego dialektowi standardowemu.
Zobaczyć Język flamandzki i Dialekt niestandardowy
Dialekt wschodnioflamandzki
Dialekt wschodnioflamandzki (Uest-Vloams, Oost-Vlaams) – zbiorcze określenie silnie zróżnicowanej grupy gwar języka flamandzkiego, używany w belgijskiej prowincji Flandria Wschodnia i holenderskiej Zelandii Flandryjskiej.
Zobaczyć Język flamandzki i Dialekt wschodnioflamandzki
Dialekt zachodnioflamandzki
Zasięg dialektu zachodnioflamandzkiego zaznaczono kolorem piaskowym Dialekt zachodnioflamandzki – dialekt używany przez ponad 1 milion osób w Belgii (zachodnia Flandria), w takich miastach jak Brugia, Ypres i Ostenda, a także w przyległych rejonach Holandii i Francji, gdzie jest uznany za jeden z języków regionalnych.
Zobaczyć Język flamandzki i Dialekt zachodnioflamandzki
Flamandzka Wspólnota Belgii
Wspólnoty Belgii (flamandzkązaznaczono kolorem żółtozielonym) Flamandzka Wspólnota Belgii (nid. Vlaamse Gemeenschap, fr. Communauté flamande) – jedna z trzech oficjalnych wspólnot Belgii.
Zobaczyć Język flamandzki i Flamandzka Wspólnota Belgii
Holandia
Holandia (wym.), oficjalnie Królestwo Niderlandów – państwo położone w zachodniej Europie i południowej części Ameryki Północnej (Karaiby), będące monarchiąkonstytucyjną, złożone z czterech krajów składowych: Holandii (część europejska), Aruby, Curaçao i Sint Maarten oraz trzech gmin zamorskich: Bonaire, Saba i Sint Eustatius (część karaibska).
Zobaczyć Język flamandzki i Holandia
Holandia (kraina historyczna)
Holandii Holandia – kraina historyczna i obszar w środkowo-zachodniej części współczesnego państwa Holandia.
Zobaczyć Język flamandzki i Holandia (kraina historyczna)
Język niderlandzki
Język niderlandzki (niderl.), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich.
Zobaczyć Język flamandzki i Język niderlandzki
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Zobaczyć Język flamandzki i Język standardowy
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Zobaczyć Język flamandzki i Języki germańskie
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Zobaczyć Język flamandzki i Języki indoeuropejskie
Języki zachodniogermańskie
Języki zachodniogermańskie około roku 580 Języki zachodniogermańskie – jedna z trzech grup języków germańskich, obok języków północnogermańskich i wymarłych wschodniogermańskich.
Zobaczyć Język flamandzki i Języki zachodniogermańskie
Odmiana językowa
Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.
Zobaczyć Język flamandzki i Odmiana językowa
Ortografia
Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.
Zobaczyć Język flamandzki i Ortografia
Region Flamandzki
Region Flamandzki – jeden z trzech regionów federalnych Belgii, położony w północnej części kraju i zamieszkany głównie przez ludność niderlandzkojęzyczną.
Zobaczyć Język flamandzki i Region Flamandzki
Region Stołeczny Brukseli
Region Stołeczny Brukseli (fr. Région de Bruxelles-Capitale, niderl. Brussels Hoofdstedelijk Gewest) – jeden z trzech regionów administracyjnych Belgii, obejmujący 19 wysoce zurbanizowanych gmin – miasto Bruksela oraz jego zespół miejski.
Zobaczyć Język flamandzki i Region Stołeczny Brukseli
Substrat językowy
Substrat językowy („podłoże”) – pierwotne podłoże językowe (lub etniczno-językowe) na określonym obszarze zamieszkanym później przez ludność używającąinnego języka.
Zobaczyć Język flamandzki i Substrat językowy
Unia Języka Niderlandzkiego
Kraje objęte uniąUnia Języka Niderlandzkiego – regulator języka niderlandzkiego w Holandii, we flamandzkiej części Belgii i w Surinamie.
Zobaczyć Język flamandzki i Unia Języka Niderlandzkiego
Znany jako Flam..