Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Język galijski i Język praindoeuropejski
Język galijski i Język praindoeuropejski mają 67 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Akcent wyrazowy, Archaizm, Aspekt (językoznawstwo), Bezokolicznik, Biernik, Celownik (przypadek), Czas (językoznawstwo), Czas przeszły, Czas teraźniejszy, Część mowy, Dźwięczność, Dopełniacz (przypadek), Dopełnienie (językoznawstwo), Enklityka, Europa, Fleksja, Iloczas, Język bretoński, Język celtyberyjski, Język francuski, Język galatyjski, Język hiszpański, Język kataloński, Język lepontyjski, Język niemiecki, Język portugalski, Język praceltycki, Język włoski, Języki bałtosłowiańskie, Języki celtyckie, ..., Języki celtyckie wyspiarskie, Języki fleksyjne, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki italskie, Języki romańskie, Języki słowiańskie, Języki tocharskie, Językoznawstwo historyczno-porównawcze, Labializacja, Liczba (językoznawstwo), Liczba mnoga, Liczba podwójna, Liczba pojedyncza, Mianownik (przypadek), Miejscownik, Narzędnik, Orzeczenie (językoznawstwo), Osoba (językoznawstwo), Przyimek, Przyrostek, Rodzaj gramatyczny, Samogłoska otwarta, Samogłoska przymknięta, SOV (Subject Object Verb), Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska zwarta, Strona (językoznawstwo), Szyk wyrazów, Temat wyrazu, Tradycja oralna, Tryb (językoznawstwo), Tryb rozkazujący, Wołacz, Zapożyczenie językowe. Rozwiń indeks (37 jeszcze) »
Akcent wyrazowy
Akcent wyrazowy (od „zaśpiew”) – wyróżnienie za pomocąśrodków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu lub syntagmy.
Akcent wyrazowy i Język galijski · Akcent wyrazowy i Język praindoeuropejski ·
Archaizm
Archaizm (gr. archaíos „dawny” od archē „początek”) – wyraz, konstrukcja składniowa lub związek frazeologiczny, który wyszedł z użycia w danej formie języka.
Archaizm i Język galijski · Archaizm i Język praindoeuropejski ·
Aspekt (językoznawstwo)
Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.
Aspekt (językoznawstwo) i Język galijski · Aspekt (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski ·
Bezokolicznik
Bezokolicznik – forma czasownika, która wyraża czynność lub stan w sposób abstrakcyjny, zazwyczaj bez określania czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony i aspektu.
Bezokolicznik i Język galijski · Bezokolicznik i Język praindoeuropejski ·
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Biernik i Język galijski · Biernik i Język praindoeuropejski ·
Celownik (przypadek)
Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).
Celownik (przypadek) i Język galijski · Celownik (przypadek) i Język praindoeuropejski ·
Czas (językoznawstwo)
Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.
Czas (językoznawstwo) i Język galijski · Czas (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski ·
Czas przeszły
Czas przeszły – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszączynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich, np.
Czas przeszły i Język galijski · Czas przeszły i Język praindoeuropejski ·
Czas teraźniejszy
Czas teraźniejszy – kategoria gramatyczna (czas gramatyczny) czasownika, która najczęściej wskazuje na równoczesność trwania czynności i mówienia lub pisania o niej, np.
Czas teraźniejszy i Język galijski · Czas teraźniejszy i Język praindoeuropejski ·
Część mowy
Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).
Część mowy i Język galijski · Część mowy i Język praindoeuropejski ·
Dźwięczność
Dźwięczność (fonacja) – jedna z cech artykulacji głosek związana z pracąwięzadeł głosowych.
Dźwięczność i Język galijski · Dźwięczność i Język praindoeuropejski ·
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Dopełniacz (przypadek) i Język galijski · Dopełniacz (przypadek) i Język praindoeuropejski ·
Dopełnienie (językoznawstwo)
Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni.
Dopełnienie (językoznawstwo) i Język galijski · Dopełnienie (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski ·
Enklityka
Enklityka (z gr. enklínein – oprzeć) – wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentowąz wyrazem poprzedzającym.
Enklityka i Język galijski · Enklityka i Język praindoeuropejski ·
Europa
Europa Mapa polityczna Europy Europa – część świata leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej.
Europa i Język galijski · Europa i Język praindoeuropejski ·
Fleksja
Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.
Fleksja i Język galijski · Fleksja i Język praindoeuropejski ·
Iloczas
Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.
Iloczas i Język galijski · Iloczas i Język praindoeuropejski ·
Język bretoński
Języki i dialekty Francji Dwujęzyczne drogowskazy w Quimper w Bretanii Język bretoński (Brezhoneg) – język z grupy brytańskiej języków celtyckich.
Język bretoński i Język galijski · Język bretoński i Język praindoeuropejski ·
Język celtyberyjski
Język celtyberyjski (północno-wschodni hispano-celtycki) – zespół wymarłych dialektów celtyckich, używanych przez zamieszkujących północno-wschodniączęść Półwyspu Iberyjskiego Celtyberów najdalej do I w. p.n.e. Język jest poświadczony bezpośrednio poprzez około 200 inskrypcji pochodzących głównie z II i I w. p.n.e., zapisanych celtyberyjskąmutacjąpisma iberyjskiego oraz alfabetem łacińskim.
Język celtyberyjski i Język galijski · Język celtyberyjski i Język praindoeuropejski ·
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Język francuski i Język galijski · Język francuski i Język praindoeuropejski ·
Język galatyjski
Język galatyjski (galacki) – wymarły język z grupy celtyckiej.
Język galatyjski i Język galijski · Język galatyjski i Język praindoeuropejski ·
Język hiszpański
Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Język galijski i Język hiszpański · Język hiszpański i Język praindoeuropejski ·
Język kataloński
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język kataloński (kat.) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji.
Język galijski i Język kataloński · Język kataloński i Język praindoeuropejski ·
Język lepontyjski
Język lepontyjski (leponcki) – wymarły język z rodziny celtyckiej.
Język galijski i Język lepontyjski · Język lepontyjski i Język praindoeuropejski ·
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Język galijski i Język niemiecki · Język niemiecki i Język praindoeuropejski ·
Język portugalski
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język portugalski (port.) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 250 mln osób (jako ojczystym, zaś w ogóle po portugalsku mówi ponad 270 mln osób), zamieszkujących Portugalię oraz byłe kolonie portugalskie: Brazylię, Mozambik, Angolę, Gwineę Bissau, Gwineę Równikową, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą, Republikę Zielonego Przylądka, Timor Wschodni oraz Makau.
Język galijski i Język portugalski · Język portugalski i Język praindoeuropejski ·
Język praceltycki
Język praceltycki – rekonstruowany prajęzyk, hipotetyczny przodek wszystkich języków celtyckich.
Język galijski i Język praceltycki · Język praceltycki i Język praindoeuropejski ·
Język włoski
Mapa zasięgu występowania języka włoskiego Język włoski (wł.) – język romański objęty statusem urzędowego we Włoszech, San Marino, Watykanie (obok łaciny), Szwajcarii (obok francuskiego, niemieckiego i romansz), Monako (obok francuskiego i monegaskiego) oraz na Istrii, należącej do Chorwacji i Słowenii.
Język galijski i Język włoski · Język praindoeuropejski i Język włoski ·
Języki bałtosłowiańskie
Różne schematy możliwego pokrewieństwa języków bałtyckich i słowiańskich; Van Wijk, 1923 Języki bałtosłowiańskie, języki bałtycko-słowiańskie – hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie.
Język galijski i Języki bałtosłowiańskie · Język praindoeuropejski i Języki bałtosłowiańskie ·
Języki celtyckie
Współczesny zasięg języków celtyckich Języki celtyckie – grupa językowa w obrębie języków indoeuropejskich, wywodząca się z rekonstruowanego języka praceltyckiego.
Język galijski i Języki celtyckie · Język praindoeuropejski i Języki celtyckie ·
Języki celtyckie wyspiarskie
Języki celtyckie wyspiarskie – jedna z dwóch głównych kategorii w klasyfikacji języków celtyckich.
Język galijski i Języki celtyckie wyspiarskie · Język praindoeuropejski i Języki celtyckie wyspiarskie ·
Języki fleksyjne
Języki fleksyjne – języki syntetyczne cechujące się rozbudowanąstrukturąmorfologiczną, w której jednostki językowe służąjako środki wyrażające relacje syntaktyczne.
Język galijski i Języki fleksyjne · Język praindoeuropejski i Języki fleksyjne ·
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Język galijski i Języki germańskie · Język praindoeuropejski i Języki germańskie ·
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Język galijski i Języki indoeuropejskie · Język praindoeuropejski i Języki indoeuropejskie ·
Języki italskie
Języki italskie – podrodzina języków indoeuropejskich, z których jeden (łacina) dał początek współczesnym językom romańskim.
Język galijski i Języki italskie · Język praindoeuropejski i Języki italskie ·
Języki romańskie
Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.
Język galijski i Języki romańskie · Język praindoeuropejski i Języki romańskie ·
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Język galijski i Języki słowiańskie · Język praindoeuropejski i Języki słowiańskie ·
Języki tocharskie
200px Języki tocharskie – grupa języków indoeuropejskich, które występowały na obszarze wschodniego Turkiestanu Chińskiego i Azji Środkowej.
Język galijski i Języki tocharskie · Język praindoeuropejski i Języki tocharskie ·
Językoznawstwo historyczno-porównawcze
Językoznawstwo historyczno-porównawcze lub językoznawstwo genetyczne – dział językoznawstwa, który zajmuje się rozwojem języków pokrewnych oraz wyjaśnieniem zmian, które w nich zaszły.
Język galijski i Językoznawstwo historyczno-porównawcze · Język praindoeuropejski i Językoznawstwo historyczno-porównawcze ·
Labializacja
Labializacja (uwargowienie) (labializacja od łac. labialis wargowy) – zjawisko zaokrąglenia warg przy artykulacji samogłosek lub spółgłosek.
Język galijski i Labializacja · Język praindoeuropejski i Labializacja ·
Liczba (językoznawstwo)
Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.
Język galijski i Liczba (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Liczba (językoznawstwo) ·
Liczba mnoga
Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów.
Język galijski i Liczba mnoga · Język praindoeuropejski i Liczba mnoga ·
Liczba podwójna
Liczba podwójna (liczba mnoga podwójna, dualis) – występująca w niektórych językach (w tym w dawnej polszczyźnie i czeszczyźnie) kategoria gramatyczna, służąca wyrażaniu podwójności, parzystości.
Język galijski i Liczba podwójna · Język praindoeuropejski i Liczba podwójna ·
Liczba pojedyncza
Liczba pojedyncza, lp – szereg form fleksyjnych oznaczających pojedynczość przedmiotu lub osoby bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy).
Język galijski i Liczba pojedyncza · Język praindoeuropejski i Liczba pojedyncza ·
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Język galijski i Mianownik (przypadek) · Język praindoeuropejski i Mianownik (przypadek) ·
Miejscownik
Miejscownik – forma używana do opisu miejsca akcji.
Język galijski i Miejscownik · Język praindoeuropejski i Miejscownik ·
Narzędnik
Narzędnik – w językoznawstwie przypadek używany m.in.
Język galijski i Narzędnik · Język praindoeuropejski i Narzędnik ·
Orzeczenie (językoznawstwo)
Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.
Język galijski i Orzeczenie (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Orzeczenie (językoznawstwo) ·
Osoba (językoznawstwo)
Osoba – kategoria gramatyczna czasownika określająca, jak podmiot zdania ma się do stanu lub czynności określonej przez orzeczenie.
Język galijski i Osoba (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Osoba (językoznawstwo) ·
Przyimek
Przyimek – nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która łączy się z innymi wyrazami i nadaje im inny sens.
Język galijski i Przyimek · Język praindoeuropejski i Przyimek ·
Przyrostek
Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).
Język galijski i Przyrostek · Język praindoeuropejski i Przyrostek ·
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Język galijski i Rodzaj gramatyczny · Język praindoeuropejski i Rodzaj gramatyczny ·
Samogłoska otwarta
Samogłoska otwarta, samogłoska niska – typ samogłoski występujący niemal w każdym języku.
Język galijski i Samogłoska otwarta · Język praindoeuropejski i Samogłoska otwarta ·
Samogłoska przymknięta
Samogłoska przymknięta, samogłoska wysoka – samogłoska wymawiana przy wysokim położeniu języka.
Język galijski i Samogłoska przymknięta · Język praindoeuropejski i Samogłoska przymknięta ·
SOV (Subject Object Verb)
SOV (dosł. podmiot dopełnienie orzeczenie) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie występuje na końcu, a także typ języka, w którym taki szyk dominuje.
Język galijski i SOV (Subject Object Verb) · Język praindoeuropejski i SOV (Subject Object Verb) ·
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Język galijski i Spółgłoska nosowa · Język praindoeuropejski i Spółgłoska nosowa ·
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Język galijski i Spółgłoska półotwarta · Język praindoeuropejski i Spółgłoska półotwarta ·
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Język galijski i Spółgłoska szczelinowa · Język praindoeuropejski i Spółgłoska szczelinowa ·
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Język galijski i Spółgłoska zwarta · Język praindoeuropejski i Spółgłoska zwarta ·
Strona (językoznawstwo)
Strona (diateza) – kategoria gramatyczna, która sygnalizuje różnice w hierarchizacji argumentów predykatu wyrażane za pomocąśrodków formalnych, tj.
Język galijski i Strona (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Strona (językoznawstwo) ·
Szyk wyrazów
Szyk wyrazów, porządek słów – układ wyrazów w zdaniu, czyli ich usytuowanie względem siebie w perspektywie czasowej (w mowie) lub przestrzennej (w piśmie).
Język galijski i Szyk wyrazów · Język praindoeuropejski i Szyk wyrazów ·
Temat wyrazu
Temat wyrazu – część wyrazu, która zasadniczo nie uczestniczy w odmianie, pozostająca po usunięciu formantów fleksyjnych.
Język galijski i Temat wyrazu · Język praindoeuropejski i Temat wyrazu ·
Tradycja oralna
Tradycja oralna – inaczej przekaz ustny lub mówiony.
Język galijski i Tradycja oralna · Język praindoeuropejski i Tradycja oralna ·
Tryb (językoznawstwo)
Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.
Język galijski i Tryb (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Tryb (językoznawstwo) ·
Tryb rozkazujący
Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie.
Język galijski i Tryb rozkazujący · Język praindoeuropejski i Tryb rozkazujący ·
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Język galijski i Wołacz · Język praindoeuropejski i Wołacz ·
Zapożyczenie językowe
Zapożyczenie językowe, inaczej pożyczka, wyraz obcy – element językowy zaczerpnięty z języka obcego, który zadomowił się w mniejszym lub większym stopniu jako element języka rodzimego.
Język galijski i Zapożyczenie językowe · Język praindoeuropejski i Zapożyczenie językowe ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język galijski i Język praindoeuropejski
- Co ma wspólnego Język galijski i Język praindoeuropejski
- Podobieństwa między Język galijski i Język praindoeuropejski
Porównanie Język galijski i Język praindoeuropejski
Język galijski posiada 178 relacji, a Język praindoeuropejski ma 399. Co mają wspólnego 67, indeks Jaccard jest 11.61% = 67 / (178 + 399).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język galijski i Język praindoeuropejski. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
