Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Język górnołużycki i Słowianie
Język górnołużycki i Słowianie mają 24 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Łacina, Łużyce, Część mowy, Dopełniacz (przypadek), Etnonim, Frankowie, Geograf Bawarski, Germanizacja, II wojna światowa, Język białoruski, Język czeski, Język polski, Język rosyjski, Język słoweński, Języki lechickie, Języki słowiańskie, Języki zachodniosłowiańskie, Jerzy Nalepa, Niemcy, Odra, Oleg Trubaczow, Samogłoska nosowa, Serbołużyczanie, Spółgłoska wargowa.
Łacina
Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.
Język górnołużycki i Łacina · Słowianie i Łacina ·
Łużyce
Mapa Łużyc Domowina – Symbol organizacji Mapa Łużyc Łużyce – kraina historyczno-geograficzna o powierzchni około 13 000 km², usytuowana pomiędzy Kwisąi Łabą, administracyjnie należąca do Niemiec (część zachodnia) i Polski (część wschodnia), zamieszkana przez 1,3 mln osób (Serbołużyczan, Niemców i Polaków).
Język górnołużycki i Łużyce · Słowianie i Łużyce ·
Część mowy
Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).
Część mowy i Język górnołużycki · Część mowy i Słowianie ·
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Dopełniacz (przypadek) i Język górnołużycki · Dopełniacz (przypadek) i Słowianie ·
Etnonim
Etnonim (gr. Έθνος, etnos „lud, naród” i ὄνυμα „nazwa”) – nazwa danego narodu, plemienia, grupy etnicznej, np.
Etnonim i Język górnołużycki · Etnonim i Słowianie ·
Frankowie
Frankowie – zachodniogermańska federacja plemion, u swoich uchwytnych źródłowo początków, tj.
Frankowie i Język górnołużycki · Frankowie i Słowianie ·
Geograf Bawarski
Geograf Bawarski – anonimowy mnich znany ze sporządzenia spisu grodów zwanego „Zapiskąkarolińską”, nota Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii (pol. Opis grodów i ziem z północnej strony Dunaju) spisana około roku 845 w Ratyzbonie dla Ludwika Niemca, odkryta w bibliotece elektora bawarskiego, w księdze z XII w., przez hrabiego de Buat, ministra pełnomocnego Ludwika XV, który ogłosił jądrukiem w 1772.
Geograf Bawarski i Język górnołużycki · Geograf Bawarski i Słowianie ·
Germanizacja
1301–1400 Germanizacja (także niemczenie) – proces przyswajania języka lub kultury niemieckiej przez jednostki i grupy społeczne funkcjonujące wcześniej w ramach innych kultur.
Germanizacja i Język górnołużycki · Germanizacja i Słowianie ·
II wojna światowa
Polskiego Radia o wybuchu wojny II wojna światowa – największa i najkrwawsza wojna w dziejach, zaliczana do wojen totalnych, trwająca od 1 września 1939 roku do 2 września 1945 roku.
II wojna światowa i Język górnołużycki · II wojna światowa i Słowianie ·
Język białoruski
Karski) Zasięg języka białoruskiego jako dialektu języka rosyjskiego, 1914 spisu powszechnego 1931 roku Granica pomiędzy gwarami białoruskimi i ukraińskimi (1980, Biaŭzienka) język pomocniczy (08.02.2010). Język białoruski (biał.) – język wschodniosłowiański używany głównie na Białorusi.
Język białoruski i Język górnołużycki · Język białoruski i Słowianie ·
Język czeski
Europy Środkowo-Wschodniej samogłosek według ''The Handbook of the International Phonetic Association''. Język czeski (cz.) – język z grupy zachodniosłowiańskiej, stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język czeski i Język górnołużycki · Język czeski i Słowianie ·
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Język górnołużycki i Język polski · Język polski i Słowianie ·
Język rosyjski
Język rosyjski (ros., russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język z grupy wschodniosłowiańskiej, będący urzędowym w Rosji, Kirgistanie, Kazachstanie i na Białorusi, a także jednym z pięciu języków oficjalnych i jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Język górnołużycki i Język rosyjski · Język rosyjski i Słowianie ·
Język słoweński
Język słoweński (słoweń. lub) – język południowosłowiański, urzędowy w Słowenii i jeden z oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Język górnołużycki i Język słoweński · Język słoweński i Słowianie ·
Języki lechickie
Dialekty wschodniolechickie Języki lechickie – umowna nazwa przyjęta przez niektórych językoznawców na określenie północnej grupy języków zachodniosłowiańskich, posiadających pewne wspólne cechy w zakresie fonetyki, którymi posługiwały się plemiona lechickie.
Język górnołużycki i Języki lechickie · Języki lechickie i Słowianie ·
Języki słowiańskie
Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.
Język górnołużycki i Języki słowiańskie · Języki słowiańskie i Słowianie ·
Języki zachodniosłowiańskie
Europy Środkowo-Wschodniej Języki zachodniosłowiańskie – jeden z trzech zespołów języków słowiańskich (obok języków wschodnio- i południowosłowiańskich), którymi posługuje się około 56 mln mówiących w Europie Środkowej.
Język górnołużycki i Języki zachodniosłowiańskie · Języki zachodniosłowiańskie i Słowianie ·
Jerzy Nalepa
Jerzy Nalepa (ur. 29 lipca 1926 r. w Kraszewicach) – polski historyk, językoznawca, mediewista, slawista; problematyka badawcza: głównie językowe i dziejowe początki Słowian i Polski, em.
Jerzy Nalepa i Język górnołużycki · Jerzy Nalepa i Słowianie ·
Niemcy
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD,.
Język górnołużycki i Niemcy · Niemcy i Słowianie ·
Odra
Odra – rzeka w Europie Środkowej, w zlewisku Morza Bałtyckiego, na terytorium Czech, Polski i Niemiec.
Język górnołużycki i Odra · Odra i Słowianie ·
Oleg Trubaczow
Oleg Nikołajewicz Trubaczow (ur. 22 października 1930 w Wołgogradzie, zm. 9 marca 2002 w Moskwie) – rosyjski filolog slawista, specjalista w dziedzinie językoznawstwa diachronicznego, leksykograf, etymolog, Ph.D., członek korespondent Akademii Nauk ZSRR (1972), a od 1992 r. członek akademicki Rosyjskiej Akademii Nauk, pełnił też funkcję redaktora naczelnego czasopisma naukowego „Etymologia” („Этимология”).
Język górnołużycki i Oleg Trubaczow · Oleg Trubaczow i Słowianie ·
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową.
Język górnołużycki i Samogłoska nosowa · Samogłoska nosowa i Słowianie ·
Serbołużyczanie
Mapa niemieckich Łużyc z podziałem na powiaty z zaznaczonym obszarem zamieszkanym przez Serbołużyczan Flaga narodowa Serbołużyczan Serbołużyczanie – Łużyczanie, Serbowie łużyccy, nazwa własna:,, nazwa niemiecka: i (ta ostatnia dotyczy głównie Dolnołużyczan) – słowiańska grupa etniczna, zamieszkująca Łużyce, ziemie leżące na terytorium Niemiec.
Język górnołużycki i Serbołużyczanie · Serbołużyczanie i Słowianie ·
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Język górnołużycki i Spółgłoska wargowa · Spółgłoska wargowa i Słowianie ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język górnołużycki i Słowianie
- Co ma wspólnego Język górnołużycki i Słowianie
- Podobieństwa między Język górnołużycki i Słowianie
Porównanie Język górnołużycki i Słowianie
Język górnołużycki posiada 215 relacji, a Słowianie ma 399. Co mają wspólnego 24, indeks Jaccard jest 3.91% = 24 / (215 + 399).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język górnołużycki i Słowianie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
