Logo
Unionpedia
Komunikacja
pobierz z Google Play
Nowy! Pobierz Unionpedia na urządzeniu z systemem Android™!
Pobieranie
Szybszy dostęp niż przeglądarce!
 

Język hebrajski i Języki indoeuropejskie

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Język hebrajski i Języki indoeuropejskie

Język hebrajski vs. Języki indoeuropejskie

Język hebrajski (hebr., trb.) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim. Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Podobieństwa między Język hebrajski i Języki indoeuropejskie

Język hebrajski i Języki indoeuropejskie mają 38 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Alfabet fenicki, Alfabet hebrajski, Alternacja (językoznawstwo), Aspekt (językoznawstwo), Żydzi, Bliski Wschód, Czas (językoznawstwo), Dyftong, Iloczas, Imiesłów, Język (mowa), Język grecki, Język literacki, Język nowogrecki, Język urzędowy, Języki afroazjatyckie, Języki analityczne, Języki słowiańskie, Języki semickie, Jidysz, Koniugacja (językoznawstwo), Ladino (dialekt), Odmiana językowa, Samogłoska, Spółgłoska faryngalna, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska szczelinowa, ..., Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Substrat językowy, SVO (Subject Verb Object), Sylaba, Transkrypcja (językoznawstwo), VSO, Zdanie. Rozwiń indeks (8 jeszcze) »

Alfabet fenicki

Tabela przedstawia ewolucję pisma fenickiego w pismo neopunickie Alfabet fenicki – najstarszy zachowany linearny alfabet świata, modyfikacja istniejącego wcześniej alfabetu protokananejskiego.

Alfabet fenicki i Język hebrajski · Alfabet fenicki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Alfabet hebrajski

Alfabet hebrajski, nazywany też pismem żydowskim lub pismem kwadratowym – alfabet spółgłoskowy stosowany do zapisu języka hebrajskiego, jidysz, ladino, judeo-arabskiego i innych języków żydowskich, wywodzący się z alfabetu aramejskiego, a pośrednio z fenickiego i egipskich hieroglifów.

Alfabet hebrajski i Język hebrajski · Alfabet hebrajski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Alternacja (językoznawstwo)

Alternacja – w dziedzinie fonetyki oznacza oboczność tematu lub rdzenia wyrazu, czyli wymianę głosek fonetycznie różnych, lecz pokrewnych pod względem etymologicznym (np. stół – stole, dwór – dworze, grób – grobie).

Alternacja (językoznawstwo) i Język hebrajski · Alternacja (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Aspekt (językoznawstwo)

Aspekt (postać, forma) – kategoria gramatyczna wyrażająca sposób przedstawienia czynności lub stanu.

Aspekt (językoznawstwo) i Język hebrajski · Aspekt (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Żydzi

Żydzi (dosł. „chwalcy Jahwe” lub „czciciele Jahwe” z hebr. Jehudim, יהודים, jid. Jidn, ייִדן, ladino ג׳ודיוס Gjudios) – naród semicki, zamieszkujący w starożytności Palestynę (określany wtedy jako Hebrajczycy albo Izraelici), posługujący się wówczas językiem hebrajskim, a w średniowieczu i czasach nowożytnych mieszkający w diasporze na całym świecie i posługujący się wieloma różnymi językami, w rezultacie czego niestanowiący jednolitej grupy religijnej i etnicznej.

Język hebrajski i Żydzi · Języki indoeuropejskie i Żydzi · Zobacz więcej »

Bliski Wschód

Mapa polityczna Zdjęcie satelitarne Bliski Wschód (hebr. המזרח התיכון;, Xâvar-e Miyâne; przestarzałe Lewant) – region geograficzny obejmujący głównie Azję Zachodnią, ale w pewnych kontekstach także obszary Europy i Afryki.

Bliski Wschód i Język hebrajski · Bliski Wschód i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Czas (językoznawstwo)

Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.

Czas (językoznawstwo) i Język hebrajski · Czas (językoznawstwo) i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Dyftong

Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.

Dyftong i Język hebrajski · Dyftong i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Iloczas

Iloczas – zjawisko prozodyjne, charakteryzujące się różnicowaniem długości trwania sylab lub głosek.

Iloczas i Język hebrajski · Iloczas i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Imiesłów

Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.

Imiesłów i Język hebrajski · Imiesłów i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Język (mowa)

Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.

Język (mowa) i Język hebrajski · Język (mowa) i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Język grecki

Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.

Język grecki i Język hebrajski · Język grecki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Język literacki

Język literacki – wieloznaczny termin lingwistyczny.

Język hebrajski i Język literacki · Język literacki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Język nowogrecki

Język nowogrecki, język grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk(a) (η Ελληνική γλώσσα, i Ellinikí glóssa; τα Ελληνικά, ta Elliniká) – język indoeuropejski używany współcześnie w Grecji (ok. 11 mln mówiących) i na Cyprze (ok. 750 tys.). Jest on jednocześnie językiem urzędowym tych państw (na Cyprze obok tureckiego).

Język hebrajski i Język nowogrecki · Język nowogrecki i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Język urzędowy

Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.

Język hebrajski i Język urzędowy · Język urzędowy i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Języki afroazjatyckie

Rodziny językowe Afryki Języki afroazjatyckie (dawniej zwane rodzinąsemito-chamickąlub chamito-semicką) – wielka rodzina języków, zajmująca obszary od afrykańskich wybrzeży Atlantyku z językami hausa, arabskim i berberyjskimi na zachodzie po Róg Afryki (języki kuszyckie) i Bliski Wschód z językami hebrajskim i arabskim na wschodzie.

Język hebrajski i Języki afroazjatyckie · Języki afroazjatyckie i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Języki analityczne

Języki analityczne – języki, które wyrażająstosunki gramatyczne za pomocąluźnych morfemów w postaci form czasownika posiłkowego, przysłówków i przyimków.

Język hebrajski i Języki analityczne · Języki analityczne i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Języki słowiańskie

Rozprzestrzenienie języków słowiańskich w Europie Słowianie Języki słowiańskie – grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich.

Język hebrajski i Języki słowiańskie · Języki indoeuropejskie i Języki słowiańskie · Zobacz więcej »

Języki semickie

Współczesny zasięg języków semickich (kolor jasnopomarańczowy) na tle rodziny afroazjatyckiej Języki semickie – rodzina języków, należąca do języków afroazjatyckich, wywodząca się z języka prasemickiego.

Język hebrajski i Języki semickie · Języki indoeuropejskie i Języki semickie · Zobacz więcej »

Jidysz

''Elementarz'', Warszawa 1958 Jidysz (jid. jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok.

Jidysz i Język hebrajski · Jidysz i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Koniugacja (językoznawstwo)

Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.

Język hebrajski i Koniugacja (językoznawstwo) · Języki indoeuropejskie i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Ladino (dialekt)

Język ladino (לאדינו), język judeohiszpański (ג'ודיאו-איספאנייול), judezmo, dżudezmo, spaniolisz, spaniolin – język żydowski powstały jako dialekt języka hiszpańskiego po wygnaniu Żydów sefardyjskich z Półwyspu Iberyjskiego w latach 1492–1497.

Język hebrajski i Ladino (dialekt) · Języki indoeuropejskie i Ladino (dialekt) · Zobacz więcej »

Odmiana językowa

Odmiana językowa, niekiedy również lekt lub kod językowy – wyodrębniona forma realizacji języka, zbiór środków językowych wyróżnionych na podstawie określonego kryterium – funkcjonalnego, socjalnego lub terytorialnego.

Język hebrajski i Odmiana językowa · Języki indoeuropejskie i Odmiana językowa · Zobacz więcej »

Samogłoska

Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.

Język hebrajski i Samogłoska · Języki indoeuropejskie i Samogłoska · Zobacz więcej »

Spółgłoska faryngalna

Spółgłoski faryngalne (spółgłoski gardłowe) – spółgłoski szczelinowe artykułowane poprzez silne cofnięcie nasady języka, tak że powstaje szczelina między nagłośniąa tylnąściankąjamy gardłowej.

Język hebrajski i Spółgłoska faryngalna · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska faryngalna · Zobacz więcej »

Spółgłoska krtaniowa

Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.

Język hebrajski i Spółgłoska krtaniowa · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »

Spółgłoska miękkopodniebienna

Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).

Język hebrajski i Spółgłoska miękkopodniebienna · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »

Spółgłoska nosowa

Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.

Język hebrajski i Spółgłoska nosowa · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »

Spółgłoska półotwarta

Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.

Język hebrajski i Spółgłoska półotwarta · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »

Spółgłoska szczelinowa

Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.

Język hebrajski i Spółgłoska szczelinowa · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »

Spółgłoska zwarta

Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).

Język hebrajski i Spółgłoska zwarta · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »

Spółgłoska zwarto-szczelinowa

Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.

Język hebrajski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Języki indoeuropejskie i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »

Substrat językowy

Substrat językowy („podłoże”) – pierwotne podłoże językowe (lub etniczno-językowe) na określonym obszarze zamieszkanym później przez ludność używającąinnego języka.

Język hebrajski i Substrat językowy · Języki indoeuropejskie i Substrat językowy · Zobacz więcej »

SVO (Subject Verb Object)

SVO (Subject Verb Object) – skrót oznaczający typ zdania, w którym podmiot występuje przed orzeczeniem, a dopełnienie występuje na końcu oraz typ języka, w którym takie zdania sądominujące.

Język hebrajski i SVO (Subject Verb Object) · Języki indoeuropejskie i SVO (Subject Verb Object) · Zobacz więcej »

Sylaba

Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.

Język hebrajski i Sylaba · Języki indoeuropejskie i Sylaba · Zobacz więcej »

Transkrypcja (językoznawstwo)

Transkrypcja, w skrócie trb. (od słowa transkrybowanie - dokonywanie transkrypcji) – system zapisu głosek (mowy) danego języka za pomocąsymboli graficznych, czyli pisownia fonetyczna lub system fonetycznej konwersji innego pisma.

Język hebrajski i Transkrypcja (językoznawstwo) · Języki indoeuropejskie i Transkrypcja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

VSO

VSO (Verb Subject Object) – typ języka, w którym zdanie zaczyna się od orzeczenia, potem następuje podmiot, a na końcu dopełnienie.

Język hebrajski i VSO · Języki indoeuropejskie i VSO · Zobacz więcej »

Zdanie

Zdanie – w językoznawstwie termin ten oznacza wypowiedzenie służące do zakomunikowania jakiejś treści i podlegające ograniczeniom formalnym.

Język hebrajski i Zdanie · Języki indoeuropejskie i Zdanie · Zobacz więcej »

Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania

Porównanie Język hebrajski i Języki indoeuropejskie

Język hebrajski posiada 113 relacji, a Języki indoeuropejskie ma 1027. Co mają wspólnego 38, indeks Jaccard jest 3.33% = 38 / (113 + 1027).

Referencje

Ten artykuł pokazuje związek między Język hebrajski i Języki indoeuropejskie. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:

Hej! Jesteśmy na Facebooku teraz! »