Język norn i Język praindoeuropejski

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Język norn i Język praindoeuropejski

Język norn vs. Język praindoeuropejski

Język norn – wymarły język północnogermański (wywodzący się ze staronordyjskiego), którym posługiwali się mieszkańcy dzisiejszej północnej Szkocji (przede wszystkim wysp). Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich.

Biernik

Biernik – czwarty przypadek deklinacji.

Biernik i Język norn · Biernik i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Celownik (przypadek)

Celownik – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizor – mu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków).

Celownik (przypadek) i Język norn · Celownik (przypadek) i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Czas (językoznawstwo)

Czas – kategoria językowa określająca w czasie czynność, zjawisko lub stan, o których mowa w zdaniu.

Czas (językoznawstwo) i Język norn · Czas (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Czasownik

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.

Czasownik i Język norn · Czasownik i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Deklinacja (językoznawstwo)

Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.

Deklinacja (językoznawstwo) i Język norn · Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Dopełniacz (przypadek)

Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.

Dopełniacz (przypadek) i Język norn · Dopełniacz (przypadek) i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Język angielski

Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.

Język angielski i Język norn · Język angielski i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Język farerski

izoglos w dialektach farerskich Język farerski (far.) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich.

Język farerski i Język norn · Język farerski i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Język islandzki

Język islandzki (isl. íslenska) – język z grupy języków nordyckich, którym posługująsię mieszkańcy Islandii.

Język islandzki i Język norn · Język islandzki i Język praindoeuropejski · Zobacz więcej »

Języki germańskie

Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.

Język norn i Języki germańskie · Język praindoeuropejski i Języki germańskie · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Język norn i Języki indoeuropejskie · Język praindoeuropejski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »

Koniugacja (językoznawstwo)

Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne.

Język norn i Koniugacja (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Koniugacja (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Liczba (językoznawstwo)

Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.

Język norn i Liczba (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Liczba (językoznawstwo) · Zobacz więcej »

Mianownik (przypadek)

Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.

Język norn i Mianownik (przypadek) · Język praindoeuropejski i Mianownik (przypadek) · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Język norn i Rodzaj gramatyczny · Język praindoeuropejski i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Rzeczownik

Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.

Język norn i Rzeczownik · Język praindoeuropejski i Rzeczownik · Zobacz więcej »

Tryb (językoznawstwo)

Tryb – kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca stosunek mówiącego do treści wypowiedzenia.

Język norn i Tryb (językoznawstwo) · Język praindoeuropejski i Tryb (językoznawstwo) · Zobacz więcej »