Język oksytański i Łacina

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Język oksytański i Łacina

Język oksytański vs. Łacina

Zasięg języka oksytańskiego Języki i dialekty Francji (oksytańskie w odcieniach czerwieni) Dialekty języka oksytańskiego Język oksytański (occitan / lenga d'òc, okcytański), w Polsce częściej nazywany językiem prowansalskim – język należący do grupy romańskiej języków indoeuropejskich. Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Alfabet łaciński

kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.

Alfabet łaciński i Język oksytański · Alfabet łaciński i Łacina · Zobacz więcej »

Dante Alighieri

Dante Alighieri (ur. w maju lub czerwcu 1265 we Florencji, zm. 13 lub 14 września 1321 w Rawennie) – włoski poeta, filozof i polityk, charakteryzowany przez Friedricha Engelsa jako „ostatni poeta średniowiecza i jednocześnie pierwszy poeta nowych czasów”.

Dante Alighieri i Język oksytański · Dante Alighieri i Łacina · Zobacz więcej »

Język hiszpański

Instytut Cervantesa w Madrycie Język hiszpański (hiszp.) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.

Język hiszpański i Język oksytański · Język hiszpański i Łacina · Zobacz więcej »

Język kataloński

Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego Język kataloński (kat.) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji.

Język kataloński i Język oksytański · Język kataloński i Łacina · Zobacz więcej »

Język urzędowy

Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.

Język oksytański i Język urzędowy · Język urzędowy i Łacina · Zobacz więcej »

Język wernakularny

Język wernakularny – forma mowy (język, dialekt, rejestr) używana do kontaktów codziennych przez przedstawicieli pewnej wspólnoty.

Język oksytański i Język wernakularny · Język wernakularny i Łacina · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Język oksytański i Języki indoeuropejskie · Języki indoeuropejskie i Łacina · Zobacz więcej »

Języki italskie

Języki italskie – podrodzina języków indoeuropejskich, z których jeden (łacina) dał początek współczesnym językom romańskim.

Język oksytański i Języki italskie · Języki italskie i Łacina · Zobacz więcej »

Języki romańskie

Języki romańskie w Europie język rumuński Języki romańskie (od łacińskiego przysłówka romanice „po rzymsku, w języku wernakularnym”) – grupa języków indoeuropejskich, którymi posługuje się jako językami ojczystymi około 750 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Europę Południowąi Amerykę Łacińską.

Język oksytański i Języki romańskie · Języki romańskie i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska miękkopodniebienna

Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).

Język oksytański i Spółgłoska miękkopodniebienna · Spółgłoska miękkopodniebienna i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska nosowa

Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.

Język oksytański i Spółgłoska nosowa · Spółgłoska nosowa i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska półotwarta

Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.

Język oksytański i Spółgłoska półotwarta · Spółgłoska półotwarta i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska szczelinowa

Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.

Język oksytański i Spółgłoska szczelinowa · Spółgłoska szczelinowa i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska zębowa

Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylnąścianąlub u ich nasady na granicy z dziąsłami.

Język oksytański i Spółgłoska zębowa · Spółgłoska zębowa i Łacina · Zobacz więcej »

Spółgłoska zwarta

Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).

Język oksytański i Spółgłoska zwarta · Spółgłoska zwarta i Łacina · Zobacz więcej »