Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Język polski i Język szwedzki
Język polski i Język szwedzki mają 25 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Alfabet łaciński, Alfabet polski, Biernik, Dialekt, Dialekt niestandardowy, Dopełniacz (przypadek), Język (mowa), Język angielski, Język francuski, Język mówiony, Język niemiecki, Język ojczysty, Język rumuński, Język standardowy, Język urzędowy, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Kontinuum dialektalne, Mianownik (przypadek), Rodzaj gramatyczny, Samogłoska, Spółgłoska, Sylaba, Szwecja, Unia Europejska.
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Alfabet łaciński i Język polski · Alfabet łaciński i Język szwedzki ·
Alfabet polski
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.
Alfabet polski i Język polski · Alfabet polski i Język szwedzki ·
Biernik
Biernik – czwarty przypadek deklinacji.
Biernik i Język polski · Biernik i Język szwedzki ·
Dialekt
Dialekt, narzecze – wieloznaczny termin lingwistyczny.
Dialekt i Język polski · Dialekt i Język szwedzki ·
Dialekt niestandardowy
Dialekt niestandardowy, dialekt nieliteracki – odmiana języka niepełniąca funkcji normy instytucjonalnej, nieuprzywilejowana w procesie standaryzacji językowej i zwykle pozbawiona prestiżu przypisywanego dialektowi standardowemu.
Dialekt niestandardowy i Język polski · Dialekt niestandardowy i Język szwedzki ·
Dopełniacz (przypadek)
Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.
Dopełniacz (przypadek) i Język polski · Dopełniacz (przypadek) i Język szwedzki ·
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Język (mowa) i Język polski · Język (mowa) i Język szwedzki ·
Język angielski
Wielkiej Brytanii symbolizujące język angielski ikona symbolizująca język angielski według standardu ISO 639-1 Język angielski, angielszczyzna (ang.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich, powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in.
Język angielski i Język polski · Język angielski i Język szwedzki ·
Język francuski
Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.
Język francuski i Język polski · Język francuski i Język szwedzki ·
Język mówiony
Język mówiony – reprezentacja języka naturalnego lub języka sztucznego wyrażona za pomocąmowy; jest środkiem komunikacji werbalnej.
Język mówiony i Język polski · Język mówiony i Język szwedzki ·
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Język niemiecki i Język polski · Język niemiecki i Język szwedzki ·
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Język ojczysty i Język polski · Język ojczysty i Język szwedzki ·
Język rumuński
Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.
Język polski i Język rumuński · Język rumuński i Język szwedzki ·
Język standardowy
Język standardowy, standard językowy, dialekt standardowy – odmiana języka przyjęta przez dane społeczeństwo do celów komunikacji publicznej i oficjalnej, stawiana w opozycji do pozostałych odmian (w tym zarówno terytorialnych, jak i środowiskowych).
Język polski i Język standardowy · Język standardowy i Język szwedzki ·
Język urzędowy
Język urzędowy – język objęty wyjątkowym statusem prawnym na terenie danego państwa lub regionu administracyjnego.
Język polski i Język urzędowy · Język szwedzki i Język urzędowy ·
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Język polski i Języki germańskie · Język szwedzki i Języki germańskie ·
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Język polski i Języki indoeuropejskie · Język szwedzki i Języki indoeuropejskie ·
Kontinuum dialektalne
Europejskie kontinua językowe Kontinuum dialektalne, kontinuum językowe – grupa blisko spokrewnionych bytów językowych, których formy przenikająsię nawzajem, uniemożliwiając nakreślenie ostrych granic językowych.
Język polski i Kontinuum dialektalne · Język szwedzki i Kontinuum dialektalne ·
Mianownik (przypadek)
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.
Język polski i Mianownik (przypadek) · Język szwedzki i Mianownik (przypadek) ·
Rodzaj gramatyczny
Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.
Język polski i Rodzaj gramatyczny · Język szwedzki i Rodzaj gramatyczny ·
Samogłoska
Samogłoska – głoska, przy powstawaniu której uczestnicząjedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy.
Język polski i Samogłoska · Język szwedzki i Samogłoska ·
Spółgłoska
Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).
Język polski i Spółgłoska · Język szwedzki i Spółgłoska ·
Sylaba
Struktura sylaby Sylaba (syllabḗ), zgłoska – element struktury fonologicznej aktu komunikacyjnego, który pomimo pozornej oczywistości wciąż nie ma ustalonej jednoznacznej definicji.
Język polski i Sylaba · Język szwedzki i Sylaba ·
Szwecja
Szwecja, Królestwo Szwecji (Konungariket Sverige) – państwo w Europie Północnej, zaliczane zarówno do państw skandynawskich oraz krajów nordyckich.
Język polski i Szwecja · Język szwedzki i Szwecja ·
Unia Europejska
Komisji Europejskiej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich.
Język polski i Unia Europejska · Język szwedzki i Unia Europejska ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Język polski i Język szwedzki
- Co ma wspólnego Język polski i Język szwedzki
- Podobieństwa między Język polski i Język szwedzki
Porównanie Język polski i Język szwedzki
Język polski posiada 349 relacji, a Język szwedzki ma 132. Co mają wspólnego 25, indeks Jaccard jest 5.20% = 25 / (349 + 132).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Język polski i Język szwedzki. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
