Język praindoeuropejski i Przymiotnik

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Język praindoeuropejski i Przymiotnik

Język praindoeuropejski vs. Przymiotnik

Język praindoeuropejski (skrót: pie) – prajęzyk, hipotetyczny ostatni wspólny przodek wszystkich języków indoeuropejskich. Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Archaizm

Archaizm (gr. archaíos „dawny” od archē „początek”) – wyraz, konstrukcja składniowa lub związek frazeologiczny, który wyszedł z użycia w danej formie języka.

Archaizm i Język praindoeuropejski · Archaizm i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Czasownik

Czasownik – część mowy służąca do przedstawiania dziejących się czynności oraz zachodzących stanów.

Czasownik i Język praindoeuropejski · Czasownik i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Część mowy

Część mowy – specyficzna dla danego języka, wyróżniona głównie na podstawie kryteriów składniowych i fleksyjnych klasa wyrazów (zobacz też klasyfikacja części mowy).

Część mowy i Język praindoeuropejski · Część mowy i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Deklinacja (językoznawstwo)

Deklinacja (od „odmieniać”) – odmiana wyrazu (imienia) przez przypadki i liczby.

Deklinacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Deklinacja (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Dopełnienie (językoznawstwo)

Dopełnienie – część zdania oznaczająca przedmiot czynności wyrażonej orzeczeniem zdania w stronie czynnej w sposób bezpośredni bądź pośredni.

Dopełnienie (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Dopełnienie (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Fleksja

Fleksja – system opozycji słów należących do jednego leksemu.

Fleksja i Język praindoeuropejski · Fleksja i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Gradacja (językoznawstwo)

Gradacja, stopniowanie – proces w morfologii, pozwalający na różnicowanie przymiotników i przysłówków pod względem intensywności danej cechy.

Gradacja (językoznawstwo) i Język praindoeuropejski · Gradacja (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Gramatyka

Gramatyka – uporządkowany zbiór reguł językowych rządzących organizacjązdań, dyskursów, tekstów; innymi słowy zespół prawideł umożliwiających tworzenie złożonych jednostek językowych, ich składanie z jednostek elementarnych.

Gramatyka i Język praindoeuropejski · Gramatyka i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Imiesłów

Imiesłów (łac. participium) – nieosobowa forma czasownika mająca cechy składniowe i fleksyjne przymiotnika.

Imiesłów i Język praindoeuropejski · Imiesłów i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Język polski i Język praindoeuropejski · Język polski i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Językoznawstwo

Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju.

Język praindoeuropejski i Językoznawstwo · Językoznawstwo i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Liczba (językoznawstwo)

Liczba – kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy.

Język praindoeuropejski i Liczba (językoznawstwo) · Liczba (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Liczebnik

Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.

Język praindoeuropejski i Liczebnik · Liczebnik i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Morfologia (językoznawstwo)

Morfologia – dziedzina lingwistyki zajmująca się formami odmiennymi części mowy (fleksja) oraz słowotwórstwem.

Język praindoeuropejski i Morfologia (językoznawstwo) · Morfologia (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Okolicznik

Okolicznik – część zdania, która pełni funkcję określającąorzeczenie.

Język praindoeuropejski i Okolicznik · Okolicznik i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Orzeczenie (językoznawstwo)

Orzeczenie – w składni – część zdania, która wyraża czynność podmiotu.

Język praindoeuropejski i Orzeczenie (językoznawstwo) · Orzeczenie (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Podmiot (językoznawstwo)

Podmiot – część zdania, która w zdaniu w stronie czynnej oznacza wykonawcę czynności wyrażonej orzeczeniem, obiekt podlegający procesowi wyrażonemu orzeczeniem lub znajdujący się w stanie wyrażonym orzeczeniem.

Język praindoeuropejski i Podmiot (językoznawstwo) · Podmiot (językoznawstwo) i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Przedrostek

Przedrostek, prefiks (od łac. praefixus „przymocowany na przedzie”) – w językoznawstwie jest to fragment wyrazu (tzw. morfem) dodawany do początku słowa podstawowego lub jego rdzenia (czyli do podstawy słowotwórczej), służący tworzeniu wyrazów pochodnych.

Język praindoeuropejski i Przedrostek · Przedrostek i Przymiotnik · Zobacz więcej »

Przypadek

Przypadek – kategoria gramatyczna, przez którąodmieniająsię rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, imiesłowy (określane przez to zbiorczym mianem imion), a niekiedy też czasowniki (co w języku polskim nie występuje), będąca odzwierciedleniem ich różnorodnych funkcji.

Język praindoeuropejski i Przypadek · Przymiotnik i Przypadek · Zobacz więcej »

Przyrostek

Przyrostek, sufiks (z „dołączony” od „pod” i „umocowany”) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma właściwości słowotwórcze (czyli nie jest końcówkąfleksyjną).

Język praindoeuropejski i Przyrostek · Przymiotnik i Przyrostek · Zobacz więcej »

Przysłówek

Przysłówek – nieodmienna część mowy, która głównie służy jako modyfikator czasownika i przymiotnika.

Język praindoeuropejski i Przysłówek · Przymiotnik i Przysłówek · Zobacz więcej »

Rodzaj gramatyczny

Rodzaj gramatyczny – kategoria gramatyczna, która wyznacza podział rzeczowników na kilka grup.

Język praindoeuropejski i Rodzaj gramatyczny · Przymiotnik i Rodzaj gramatyczny · Zobacz więcej »

Rzeczownik

Rzeczownik – samodzielna składniowo i semantycznie odmienna część mowy nazywająca rzeczy, obiekty, miejsca, osoby, czynności, organizmy, zjawiska i pojęcia abstrakcyjne.

Język praindoeuropejski i Rzeczownik · Przymiotnik i Rzeczownik · Zobacz więcej »

Spółgłoska

Spółgłoska – dźwięk języka mówionego powstający w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy (kanał głosowy).

Język praindoeuropejski i Spółgłoska · Przymiotnik i Spółgłoska · Zobacz więcej »

Szyk wyrazów

Szyk wyrazów, porządek słów – układ wyrazów w zdaniu, czyli ich usytuowanie względem siebie w perspektywie czasowej (w mowie) lub przestrzennej (w piśmie).

Język praindoeuropejski i Szyk wyrazów · Przymiotnik i Szyk wyrazów · Zobacz więcej »

Temat wyrazu

Temat wyrazu – część wyrazu, która zasadniczo nie uczestniczy w odmianie, pozostająca po usunięciu formantów fleksyjnych.

Język praindoeuropejski i Temat wyrazu · Przymiotnik i Temat wyrazu · Zobacz więcej »

Wyraz

Wyraz – wieloznaczny termin językoznawczy; jest to wspólna nazwa (hiperonim) kilku powiązanych pojęć o różnych znaczeniach.

Język praindoeuropejski i Wyraz · Przymiotnik i Wyraz · Zobacz więcej »

Zaimek

Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.

Język praindoeuropejski i Zaimek · Przymiotnik i Zaimek · Zobacz więcej »