Kanał jonowy i Neurobiologia

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Kanał jonowy i Neurobiologia

Kanał jonowy vs. Neurobiologia

fosforylacji, 6. błona komórkowa przekaźnika (3), C – przekaźnik wiązany przez jedno z miejsc receptorowych (4), D – związanie drugiego miejsca receptorowego i otwarcie kanału, przepływ jonów, E – enzym (5) rozkłada acetylocholinę, która opuszcza miejsca receptorowe, kanał się zamyka, F – kanał ponownie całkowicie zamknięty Kanał jonowy – cylindryczne białko błonowe tworzące hydrofilowe pory, posiadające zdolność kontrolowanego przepuszczania jonów przez błony biologiczne wszystkich żywych komórek zgodnie z ich gradientem stężeń (w drodze dyfuzji). Neurobiologia – termin oznaczający różne dziedziny nauki, których przedmiotem badania jest układ nerwowy.

Neuroprzekaźnik

Neuroprzekaźnik, neurotransmiter, neuromediator – związek chemiczny, którego cząsteczki przenosząsygnały pomiędzy neuronami (komórkami nerwowymi) poprzez synapsy, a także z komórek nerwowych do mięśniowych lub gruczołowych.

Kanał jonowy i Neuroprzekaźnik · Neurobiologia i Neuroprzekaźnik · Zobacz więcej »

Pompa sodowo-potasowa

Schemat budowy Schemat działania. Kółka fioletowe – jony Na+, kółka niebieskie – jony K+ Schemat działania Pompa sodowo-potasowa (ATP-aza Na+/K+; EC 7.2.2.13 (daw. 3.6.3.9 i 3.6.1.37) – enzym białkowy uczestniczący w aktywnym transporcie kationów sodu (Na+) i potasu (K+). Mimo że przenosi je on przez błonę komórkowąw przeciwnych kierunkach, nie może być nazywany antyportem, gdyż oba jony przemieszczone sąwbrew gradientowi ich stężeń, co jest sprzeczne z definicjąkotransporterów do których należąantyporty. Ma on podstawowe znaczenie dla komórek zwierzęcych, utrzymując potencjał błonowy i objętość komórki. Za badania nad tącząsteczkąJens C. Skou otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1997 roku. Pompa sodowo-potasowa składa się z dwóch rodzajów podjednostek: α (112 kDa) i β (35 kDa) tworzących w błonie komórkowej tak zwany heterotetramer 2α2β. Miejsce wiązania ATP znajduje się na podjednostce α. Na tej podjednostce, na powierzchni skierowanej do środowiska zewnątrzkomórkowego, znajdująsię również miejsca wiązania dla steroidów kardiotonicznych (np. digitoksygeniny), które hamująaktywność pompy przez blokowanie defosforylacji. Siłąnapędowątego enzymu, potrzebnądo pompowania jonów sodu i potasu, jest hydroliza ATP. ATP-aza Na+/K+ jest fosforylowana przez ATP w obecności jonów sodu i magnezu. Do podjednostki α, która jest związana z ATP, wiązane sątrzy jony sodu. Następnie ATP ulega hydrolizie, a zmiana konformacji białka pozwala na przetransportowanie jonów sodu na zewnątrz komórki, gdzie zostająuwolnione z kompleksu. Zachodzi tu związanie dwóch jonów potasu oraz defosforylacja, wywołująca ponownązmianę konformacji pozwalającąna przeniesienie jonów potasu do wnętrza komórki. Tu uwolnienie jonów następuje po przyłączeniu cząsteczki ATP. Fosforylacja zależna od Na+ i defosforylacja zależna od K+ sąkrytycznymi reakcjami enzymu. Cykl enzymatyczny trwa 10 ms. Tak więc pojedyncza pompa, pracując przy maksymalnej prędkości 100 obrotów na sekundę, transportuje w ciągu sekundy 300 jonów Na+ i 200 jonów K+. Gradient sodowo-potasowy wytwarzany dzięki enzymatycznej aktywności ATP-azy Na+/K+.

Kanał jonowy i Pompa sodowo-potasowa · Neurobiologia i Pompa sodowo-potasowa · Zobacz więcej »