Mahāprajñāpāramitā Sūtra i Tiantai

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Mahāprajñāpāramitā Sūtra i Tiantai

Mahāprajñāpāramitā Sūtra vs. Tiantai

Mahāprajñāpāramitā Sūtra (MPPS) (Prajñāpāramitā प्रज्ञा पारमिता chiń. (da) bore boluomiduo jing (大) 般若波羅蜜多 lub 般若波罗蜜多; kor. (Tae) banyak paramilta kyŏng; jap. (Dai)hannya haramita kyō; wiet. Dai) Bát-nhã-ba-la-mật-đa kinh; tyb. Shes.rab.kji.p'a.rol.tu.p'yin.pa'i.mdo; pol. Sutra wielkiej mądrości prowadzącej na drugi brzeg) – jeden z najważniejszych mahajanistycznych tekstów buddyjskich. Prajñāpāramitā Hṛdaya Sūtra. Tiantai (pinyin Tiāntái zōng; Wade-Giles T’ien-t’ai tsung; kor. 천태 Ch'ŏnt'ae chong; jap. Tendai; wiet. Thiên thai) – jedna z najważniejszych szkół buddyzmu chińskiego, założona w VI wieku przez Zhiyi.

Bodhisattwa

Boddhisattva Mandźuśri (Monju), Japonia Sakralny posąg buddyjski (Bodhisattwa Kannon), 2 poł XIX wieku, Japonia, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie Bodhisattwa (skt.: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. przebudzone dobro; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa', dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. bosatsu; wiet. bồ tát) – w buddyzmie tradycji mahāyāna istota, która przez systematyczne ćwiczenie wyzwalających działań (skt. paramita) dąży do stanu buddy, kierując się altruistycznąmotywacjąprzynoszenia pożytku innym.

Bodhisattwa i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Bodhisattwa i Tiantai · Zobacz więcej »

Buddyzm

„Koło Dharmy” – najczęściej spotykany buddyjski symbol. Flaga buddyjska Buddyzm (inna nazwa to: sanskr. Buddha Dharma; pāli. Buddha Dhamma lub Buddha Sasana – „Nauka Przebudzonego”) – nonteistyczny system filozoficzny i religijny, którego założycielem i twórcąjego podstawowych założeń był żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddhārtha Gautama (pāli. Siddhattha Gotama), syn księcia z rodu Śākyów, władcy jednego z miast-państw w północnych Indiach.

Buddyzm i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Buddyzm i Tiantai · Zobacz więcej »

Język japoński

Mapa dialektów japońskich Język japoński (jap. nihon-go) – język używany przez ok.

Język japoński i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Język japoński i Tiantai · Zobacz więcej »

Język koreański

Język koreański (kor.) – język narodowy Koreańczyków, urzędowy w Korei Południowej i Północnej, a także w chińskiej prefekturze autonomicznej Yanbian.

Język koreański i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Język koreański i Tiantai · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Język polski i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Język polski i Tiantai · Zobacz więcej »

Język wietnamski

Schemat tonów w języku wietnamskim Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego Język wietnamski (wiet., lub) – narodowy i oficjalny język Wietnamu.

Język wietnamski i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Język wietnamski i Tiantai · Zobacz więcej »

Kanon mahajany

Kanon mahajany – zestaw najważniejszych sutr mahajany.

Kanon mahajany i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Kanon mahajany i Tiantai · Zobacz więcej »

Kumaradżiwa

Kumaradżiwa (ur. 344, zm. 413; Kumārajīva;; Kumarasŭp lub Kumarasip) – mnich buddyjski, tłumacz i propagator buddyzmu.

Kumaradżiwa i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Kumaradżiwa i Tiantai · Zobacz więcej »

Madhjamaka

Posążek przedstawiający nauczającego Nagardżunę, klasztor tybetański w Kullu, Indie. Madhjamaka, czyli „Droga Środka” (sanskryt: माध्यमक, Mādhyamaka, chiń. 中觀派 Zhōngguānpài lub 中道宗 Zhōngdàozōng; zwana też Śunyavada) – jest tradycjąnauk mahajany, na temat m.in.

Madhjamaka i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Madhjamaka i Tiantai · Zobacz więcej »

Mahajana

Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.

Mahajana i Mahāprajñāpāramitā Sūtra · Mahajana i Tiantai · Zobacz więcej »

Nagardżuna

Nagardżuna (Nāgārjuna, telugu నాగార్జునా) – żyjący w II wieku twórca filozofii ''madhjamiki'' („Środkowej Drogi”).

Mahāprajñāpāramitā Sūtra i Nagardżuna · Nagardżuna i Tiantai · Zobacz więcej »

Paramita

Paramita (skt. pāramitā पारमिता; chiń. boluomi(duo) 婆羅蜜(多); kor. paramil(t'a) 바라밀(타); jap. harami(ta); wiet. ba-la-mật(-đa)) czyli „przekroczenie", „wyjście poza", „osiągnięcie drugiego brzegu": w buddyzmie praktyka bądź cnota pozwalająca na osiągnięcie oświecenia i przejście do nirwany.

Mahāprajñāpāramitā Sūtra i Paramita · Paramita i Tiantai · Zobacz więcej »

Siunjata

Siakjamuniego nauczającego siunjatę, Muzeum w Sarnath, Indie. Siunjata (pāli. suññatā; sanskr. śūnyatā; शून्यता – pustka, pustość, niesubstancjalność; chiń. 空 kōng, kongxing 空性; kor. kong 공, kongsŏng; jap. kū, kūshō; wiet. không, không tính; tyb. stong pa nyid) – pojęcie występujące we wszystkich odłamach buddyzmu.

Mahāprajñāpāramitā Sūtra i Siunjata · Siunjata i Tiantai · Zobacz więcej »

Sutra

Diamentowej Sutry Sutry Lankavatara Sutra (sans. सूत्र, sūtra; pali sutta, co znaczy „księga” lub „pismo”; chiń. jing 經; kor. kyŏng 경; jap. kyō 経; wiet. kinh; tyb. མདོ, Wylie mdo) – nazwa religijnych ksiąg buddyjskich lub hinduskich.

Mahāprajñāpāramitā Sūtra i Sutra · Sutra i Tiantai · Zobacz więcej »