Neurobiologia i Potencjał czynnościowy

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Neurobiologia i Potencjał czynnościowy

Neurobiologia vs. Potencjał czynnościowy

Neurobiologia – termin oznaczający różne dziedziny nauki, których przedmiotem badania jest układ nerwowy. '''A.''' Wyidealizowany obraz potencjału czynnościowego, ukazujący jego fazy. ''' B. ''' Rzeczywiste potencjały, rejestrowane różnymi technikami, odbiegająod wzorca Potencjał czynnościowy, potencjał iglicowy – przejściowa zmiana potencjału błonowego komórki, związana z przekazywaniem informacji.

Akson

Budowa neuronu, połączenia i synapsa Akson, włókno nerwowe, neuryt, włókno osiowe, wypustka osiowa – element neuronu odpowiedzialny za przekazywanie informacji z ciała komórki do kolejnych neuronów lub komórek efektorowych (mięśniowych, gruczołowych).

Akson i Neurobiologia · Akson i Potencjał czynnościowy · Zobacz więcej »

Pompa sodowo-potasowa

Schemat budowy Schemat działania. Kółka fioletowe – jony Na+, kółka niebieskie – jony K+ Schemat działania Pompa sodowo-potasowa (ATP-aza Na+/K+; EC 7.2.2.13 (daw. 3.6.3.9 i 3.6.1.37) – enzym białkowy uczestniczący w aktywnym transporcie kationów sodu (Na+) i potasu (K+). Mimo że przenosi je on przez błonę komórkowąw przeciwnych kierunkach, nie może być nazywany antyportem, gdyż oba jony przemieszczone sąwbrew gradientowi ich stężeń, co jest sprzeczne z definicjąkotransporterów do których należąantyporty. Ma on podstawowe znaczenie dla komórek zwierzęcych, utrzymując potencjał błonowy i objętość komórki. Za badania nad tącząsteczkąJens C. Skou otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie chemii w 1997 roku. Pompa sodowo-potasowa składa się z dwóch rodzajów podjednostek: α (112 kDa) i β (35 kDa) tworzących w błonie komórkowej tak zwany heterotetramer 2α2β. Miejsce wiązania ATP znajduje się na podjednostce α. Na tej podjednostce, na powierzchni skierowanej do środowiska zewnątrzkomórkowego, znajdująsię również miejsca wiązania dla steroidów kardiotonicznych (np. digitoksygeniny), które hamująaktywność pompy przez blokowanie defosforylacji. Siłąnapędowątego enzymu, potrzebnądo pompowania jonów sodu i potasu, jest hydroliza ATP. ATP-aza Na+/K+ jest fosforylowana przez ATP w obecności jonów sodu i magnezu. Do podjednostki α, która jest związana z ATP, wiązane sątrzy jony sodu. Następnie ATP ulega hydrolizie, a zmiana konformacji białka pozwala na przetransportowanie jonów sodu na zewnątrz komórki, gdzie zostająuwolnione z kompleksu. Zachodzi tu związanie dwóch jonów potasu oraz defosforylacja, wywołująca ponownązmianę konformacji pozwalającąna przeniesienie jonów potasu do wnętrza komórki. Tu uwolnienie jonów następuje po przyłączeniu cząsteczki ATP. Fosforylacja zależna od Na+ i defosforylacja zależna od K+ sąkrytycznymi reakcjami enzymu. Cykl enzymatyczny trwa 10 ms. Tak więc pojedyncza pompa, pracując przy maksymalnej prędkości 100 obrotów na sekundę, transportuje w ciągu sekundy 300 jonów Na+ i 200 jonów K+. Gradient sodowo-potasowy wytwarzany dzięki enzymatycznej aktywności ATP-azy Na+/K+.

Neurobiologia i Pompa sodowo-potasowa · Pompa sodowo-potasowa i Potencjał czynnościowy · Zobacz więcej »