Podobieństwa między Parzystokopytne i Ssaki
Parzystokopytne i Ssaki mają 16 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Drapieżne, Dzik euroazjatycki, Fiszbinowce, Hipopotamowate, Karol Linneusz, Kręgowce, Nieparzystokopytne, Nietoperze, Poroże, Przeżuwacze, Róg (biologia), Strunowce, Walenie, Wielbłądowate, Wołowate, Zębowce.
Drapieżne
Drapieżne (Carnivora) – rząd lądowych i wodnych ssaków z infragromady łożyskowców (Placentia) w obrębie podgromady żyworodnych (Theria).
Drapieżne i Parzystokopytne · Drapieżne i Ssaki ·
Dzik euroazjatycki
Dzik euroazjatycki, dzik (Sus scrofa) – gatunek dużego, lądowego ssaka łożyskowego z rodziny świniowatych (Suidae).
Dzik euroazjatycki i Parzystokopytne · Dzik euroazjatycki i Ssaki ·
Fiszbinowce
Fiszbinowce (Mysticeti) – parvordo ssaków z podrzędu Whippomorpha w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla).
Fiszbinowce i Parzystokopytne · Fiszbinowce i Ssaki ·
Hipopotamowate
Hipopotamowate (Hippopotamidae) – rodzina ssaków z podrzędu Whippomorpha w obrębie rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla).
Hipopotamowate i Parzystokopytne · Hipopotamowate i Ssaki ·
Karol Linneusz
Miasta, w których pracował Linneusz Uppsali Karta tytułowa ''Systema naturae'' Tytułowa strona ''Species plantarum'' (1753) Karol Linneusz, szw. Carl von Linné, łac. Carolus Linnaeus (ur. w Råshult, zm. 10 stycznia 1778 w Uppsali) – szwedzki przyrodnik i lekarz, profesor Uniwersytetu w UppsaliMiesięcznik „Wiedza i Życie”.
Karol Linneusz i Parzystokopytne · Karol Linneusz i Ssaki ·
Kręgowce
Kręgowce (Vertebrata, od łac. vertebra – kręg) – najliczniejszy podtyp strunowców (Chordata), mocno zróżnicowany morfologicznie; obejmujący kręgouste, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki.
Kręgowce i Parzystokopytne · Kręgowce i Ssaki ·
Nieparzystokopytne
Nieparzystokopytne (Perissodactyla) – rząd dużych, lądowych ssaków z infragromady łożyskowców (Placentalia).
Nieparzystokopytne i Parzystokopytne · Nieparzystokopytne i Ssaki ·
Nietoperze
Nietoperze Nietoperze, rękoskrzydłe (Chiroptera) – rząd ssaków łożyskowych z podgromady ssaków żyworodnych (Theria), obejmujący ok.
Nietoperze i Parzystokopytne · Nietoperze i Ssaki ·
Poroże
Kolekcja poroży Poroże (rosochy, wieniec, tyki) – twardy, kostny twór wyrastający z kości czołowej możdżeni na głowie samców jeleniowatych. Wyjątkiem jest renifer, u którego poroże wyrasta również u samic oraz jelonek błotny, u którego poroże nie występuje. Poroże zrzucane i nakładane jest corocznie. Stanowi ono oręż niezbędny bykowi do obrony i w walce o samice podczas godów. Jest trofeum myśliwskim i cenionym surowcem w zdobnictwie i meblarstwie. Poroże jeleniowatych to wyrostki kości czołowych zbudowane z tkanki kostnej i zupełnie pozbawione substancji rogowej. Poroże składa się z pnia i odchodzących od niego odrostków. Co roku poroże jest zrzucane i odrasta ponownie (jest to proces regeneracji). Tylko dolna część poroża, w postaci guzów na czaszce (możdżenie) stale pokryta jest skórąi nie ulega periodycznemu zrzucaniu. Proces zrzucania poroża jest wynikiem zmian zachodzących w tkankach u podstawy pnia; w tkance kostnej tworząsię jamy, które się wciąż powiększająi w końcu poroże się odłamuje. Rana, która powstała w trakcie zrzucania poroża, szybko zarasta pokrytądelikatnymi włoskami i bogato unaczynionąskórą. Naczynia krwionośne przynosząsubstancje odżywcze i szybko rośnie nowe poroże, całkowicie pokryte skórą, tzw. scypułem. Z początku jest zbudowane z tkanki łącznej, już po trzech miesiącach u jelenia szlachetnego prawie całkowicie kostnieje; pokrywający je scypuł jest jednak jeszcze bogato unaczyniony i łatwo ulega obrażeniom i krwawi. W końcu 4 miesiąca scypuł zaczyna wysychać i jeleń ściera go o krzewy i pnie drzew. Poroże uszkodzone w okresie wzrostu rozwija się nieprawidłowo, często w miejscu zranienia tworzy się nowy odrostek. Na rozwoju poroża odbijająsię wszelkie zaburzenia w czynnościach organów rozrodczych. Pierwsze poroże wyrastające u młodego jelenia jest zwykle nierozwidlone, tworząc tzw. szpice; ich posiadacz nazywany bywa szpicakiem. Gdy ma on już pełne dwa lata, zrzuca poroże, które następnie odrasta, tym razem zaopatrzone zazwyczaj w dwa odrostki. Dawniej sądzono, że co roku wyrasta poroże o większej liczbie odrostków, czyli że po wielkości poroża można dokładnie ocenić wiek jelenia. Tak jednak nie jest, gdyż liczba odrostków tworzących się na porożu zależy od stanu odżywienia osobnika i od jego warunków życia. Jeleń o porożu rozwidlonym z jednym odrostkiem zwie się widłakiem, o porożu z dwoma odrostkami, a więc o trzech końcach – szóstakiem. Po szóstaku idzie ósmak, dziesiątak, dwunastak, itd. Nie zawsze poroże jest symetrycznie zbudowane, często liczba odrostków po obu jego stronach bywa niejednakowa. Myśliwi oceniająjelenie według tej części poroża, która ma większąliczbę odrostków, a więc jeśli z jednej strony jeleń ma 5 odrostków, a z drugiej 4, to nazywa się go dziesiątakiem nieregularnym. U podstawy pnia poroża wytwarzająsię liczne kuliste wyrostki, tworzące tzw. różę. Szpice sąpozbawione róży. Poroże jelenia nosi myśliwskąnazwę wieńca. Niektóre gatunki jeleni mającałe życie poroże z dwóch 'gołych' tyk tzw. szydlarz lub o jednym odrostku, u innych dochodząmaksymalnie do dwóch odrostków. Zazwyczaj liczba odrostków zwiększa się z wiekiem, ulegając w starości redukcji. U bardzo starych osobników poroże może być ograniczone do grubego i długiego pnia z jednym stosunkowo krótkim odrostkiem. Jelenie z takim uwstecznionym porożem sąbardzo niebezpieczne dla innych jeleni. Poroże poszczególnych gatunków jeleniowatych ma bardzo rozmaite kształty. U niektórych gatunków (łoś, daniel) poroże nazywane jest od swojego kształtu łopatami. Samce wykształcające takie poroże nazywane sąw gwarze myśliwskiej łopataczami.
Parzystokopytne i Poroże · Poroże i Ssaki ·
Przeżuwacze
Przeżuwacze (Ruminantia) – podrząd ssaków z rzędu Cetartiodactyla.
Parzystokopytne i Przeżuwacze · Przeżuwacze i Ssaki ·
Róg (biologia)
bawolca krowiego (''Alcelaphus buselaphus'') Instrument muzyczny wykonany z rogu Róg (łac. cornu, liczba mnoga – cornua), wyrostek rogowy – twardy wyrostek występujący na głowie niektórych ssaków, zwykle parzyście.
Parzystokopytne i Róg (biologia) · Róg (biologia) i Ssaki ·
Strunowce
Strunowce (Chordata, od gr. i łac. chorda – struna) – zwierzęta dwubocznie symetryczne, wtórouste, które na jednym z etapów rozwoju osobniczego mająnastępujące sześć charakterystycznych cech budowy.
Parzystokopytne i Strunowce · Ssaki i Strunowce ·
Walenie
Walenie (Cetacea) – infrarząd ssaków (w kladystyce to klad w obrębie parzystokopytnych) z podrzędu Whippomorpha w rzędzie parzystokopytnych (Artiodactyla).
Parzystokopytne i Walenie · Ssaki i Walenie ·
Wielbłądowate
Wielbłądowate (Camelidae) – rodzina dużych, roślinożernych ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla).
Parzystokopytne i Wielbłądowate · Ssaki i Wielbłądowate ·
Wołowate
Wołowate, krętorogie, pustorogie, pustorożce (Bovidae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla).
Parzystokopytne i Wołowate · Ssaki i Wołowate ·
Zębowce
Zębowce (Odontoceti) – parvordo ssaków z infrarzędu waleni (Cetacea) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla).
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Parzystokopytne i Ssaki
- Co ma wspólnego Parzystokopytne i Ssaki
- Podobieństwa między Parzystokopytne i Ssaki
Porównanie Parzystokopytne i Ssaki
Parzystokopytne posiada 90 relacji, a Ssaki ma 231. Co mają wspólnego 16, indeks Jaccard jest 4.98% = 16 / (90 + 231).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Parzystokopytne i Ssaki. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić: