Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Platon i Uczta (dialog Platona)
Platon i Uczta (dialog Platona) mają 45 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Agaton (tragediopisarz), Alkibiades, Apollo, Arystofanes, Ateny, Żywioły, Byt, Chmury (komedia), Cnoty kardynalne, Cyceron, Dialektyka, Dialog (literatura), Diogenes Laertios, Epistemologia, Eros (mitologia), Fajdros (dialog), Fedon (dialog), Harmonia (mitologia), Heraklit, Hezjod, Historia filozofii (Tatarkiewicz), Homoseksualizm, Język grecki, Jedność (filozofia), Jońska filozofia przyrody, Ksenofont, Kula, Lykeion, Mandinia, Marsjasz, ..., Miłość, Muzyka, Obrona Sokratesa, Państwo (dialog), Parmenides, Pederastia, Perykles, Polona, Sokrates, Solon, Sylen, Sympozjon, Warszawa, Władysław Witwicki, Wydawnictwo Naukowe PWN. Rozwiń indeks (15 jeszcze) »
Agaton (tragediopisarz)
Agaton (Agathon; ur. 447, zm. 401 p.n.e.) – tragediopisarz grecki, uważany przez Ateńczyków za czwartego wielkiego tragika obok Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa; kochanek Pauzaniasza.
Agaton (tragediopisarz) i Platon · Agaton (tragediopisarz) i Uczta (dialog Platona) ·
Alkibiades
Alkibiades, Alcybiades (gr., ur. 450 p.n.e., zm. 404 p.n.e.) – ateński strateg.
Alkibiades i Platon · Alkibiades i Uczta (dialog Platona) ·
Apollo
Apollo (gr. Apóllōn, zwany też Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo) – w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto.
Apollo i Platon · Apollo i Uczta (dialog Platona) ·
Arystofanes
Arystofanes z Aten (gr., Aristophanes) (ok. 446–385 p.n.e.) – grecki komediopisarz, jeden z twórców komedii staroattyckiej, syn średnio zamożnego chłopa o imieniu Filippos.
Arystofanes i Platon · Arystofanes i Uczta (dialog Platona) ·
Ateny
Ateny (nowogr. Αθήνα, Athī́na (trl.), Atina (trb.); st.gr., Athēnai; łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji, jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej i zarazem dziesiąty co do wielkości zespół miejski w Unii Europejskiej na poziomie 3,5 mln mieszkańców (cała metropolia ma blisko 4 miliony mieszkańców).
Ateny i Platon · Ateny i Uczta (dialog Platona) ·
Żywioły
Żywioły, elementy, pierwiastki – redukcjonistyczna koncepcja filozoficzna, według której świat materialny (Wszechświat) składa się z kilku podstawowych elementów.
Platon i Żywioły · Uczta (dialog Platona) i Żywioły ·
Byt
Dwa krzesła – przykład bytów materialnych. Byt (gr. το ον to on lub ουσια ousia) – podstawowe pojęcie filozoficzne z dziedziny ontologii i metafizyki, mające na celu określenie stanu istnienia rzeczy jako elementu życia i wszechświata.
Byt i Platon · Byt i Uczta (dialog Platona) ·
Chmury (komedia)
Chmury – trzecia zachowana komedia Arystofanesa, a piąta pod względem kolejności powstania.
Chmury (komedia) i Platon · Chmury (komedia) i Uczta (dialog Platona) ·
Cnoty kardynalne
Cnoty kardynalne. Laurent d’Orléans, Iluminacja w ''La Somme le Roi'' (ok. 1290-1300). Cnoty kardynalne (– zawias) – cztery cnoty moralne uznane w chrześcijaństwie za najważniejsze.
Cnoty kardynalne i Platon · Cnoty kardynalne i Uczta (dialog Platona) ·
Cyceron
Marek Tulliusz Cyceron, inaczej Marek Tulliusz CyceroNiekiedy w literaturze polskiej można również spotkać formy Ciceron lub Cicero.
Cyceron i Platon · Cyceron i Uczta (dialog Platona) ·
Dialektyka
Cornelisa Corta z 1565 roku. Dialektyka – nauka zajmująca się poprawnościąargumentacji i refutacji podczas wypowiedzi.
Dialektyka i Platon · Dialektyka i Uczta (dialog Platona) ·
Dialog (literatura)
Dialog – wypowiedź wielopodmiotowa, rozmowa dwóch lub większej liczby osób.
Dialog (literatura) i Platon · Dialog (literatura) i Uczta (dialog Platona) ·
Diogenes Laertios
Diogenes Laertios, XVII-wieczna grafika Vitae et sententiae philosophorum, 1611 Diogenes Laertios (także Laertes lub Laertios Diogenes, gr., łac. Diogenes Laërtius) – filozof i historyk starożytny, autor dzieła Żywoty i poglądy słynnych filozofów (Bioi kai gnomai ton en philosophia eudokimesanton).
Diogenes Laertios i Platon · Diogenes Laertios i Uczta (dialog Platona) ·
Epistemologia
Epistemologia (od, episteme – „wiedza; umiejętność, zrozumienie”; λόγος, logos – „nauka; myśl”), teoria poznania lub gnoseologia – dział filozofii, zajmujący się relacjami między poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością.
Epistemologia i Platon · Epistemologia i Uczta (dialog Platona) ·
Eros (mitologia)
Eros (Éros) – w mitologii greckiej bóg miłości i namiętności seksualnej.
Eros (mitologia) i Platon · Eros (mitologia) i Uczta (dialog Platona) ·
Fajdros (dialog)
Pierwsza strona Fajdrosa w Codex Clarkianus Fajdros – dzieło filozoficzne Platona, należące do tak zwanych dialogów średnich.
Fajdros (dialog) i Platon · Fajdros (dialog) i Uczta (dialog Platona) ·
Fedon (dialog)
Fedon – dzieło filozoficzne Platona, należące do tak zwanych dialogów średnich.
Fedon (dialog) i Platon · Fedon (dialog) i Uczta (dialog Platona) ·
Harmonia (mitologia)
Harmonia (gr. Harmonía, łac. Concordia) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie ładu i symetrii.
Harmonia (mitologia) i Platon · Harmonia (mitologia) i Uczta (dialog Platona) ·
Heraklit
Heraklit z Efezu (Herakleitos ho Ephesios), (ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 480 p.n.e.) – presokratyczny filozof grecki, zaliczany do jońskich filozofów przyrody, urodzony w mieście Efez, w Jonii, u wybrzeży Azji Mniejszej.
Heraklit i Platon · Heraklit i Uczta (dialog Platona) ·
Hezjod
Hezjod i muza Melpomena w lesie, Gustave Moreau Hezjod (gr., Esiodos) z Beocji – epik grecki.
Hezjod i Platon · Hezjod i Uczta (dialog Platona) ·
Historia filozofii (Tatarkiewicz)
Historia filozofii – trzytomowy podręcznik akademicki do nauki historii filozofii, napisany przez polskiego filozofa Władysława Tatarkiewicza.
Historia filozofii (Tatarkiewicz) i Platon · Historia filozofii (Tatarkiewicz) i Uczta (dialog Platona) ·
Homoseksualizm
alt.
Homoseksualizm i Platon · Homoseksualizm i Uczta (dialog Platona) ·
Język grecki
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku Język grecki, greka (Hellenikè glõtta; nowogr. ελληνική γλώσσα, ellinikí glóssa lub ελληνικά, elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego.
Język grecki i Platon · Język grecki i Uczta (dialog Platona) ·
Jedność (filozofia)
Jedność – cecha lub zespół cech danego bytu takich jak jego wewnętrzna niesprzeczność, niepodzielność, zwartość, koherencja.
Jedność (filozofia) i Platon · Jedność (filozofia) i Uczta (dialog Platona) ·
Jońska filozofia przyrody
Jońska filozofia przyrody – nurt greckiej filozofii okresu przedsokratejskiego, rozwijany w Jonii w VI i V w. p.n.e., zajmujący się filozofiąprzyrody.
Jońska filozofia przyrody i Platon · Jońska filozofia przyrody i Uczta (dialog Platona) ·
Ksenofont
Marsz dziesięciu tysięcy. Ksenofont (Ksenophon) z Aten (ok. 430 p.n.e. – ok. 355 p.n.e.) – grecki pisarz, historyk, żołnierz.
Ksenofont i Platon · Ksenofont i Uczta (dialog Platona) ·
Kula
Kula – uogólnienie pojęcia koła na więcej wymiarów, zdefiniowane dla wszystkich przestrzeni metrycznych.
Kula i Platon · Kula i Uczta (dialog Platona) ·
Lykeion
Atenach Lykeion, lykejon, likejon (gr. Λύκειον, Lýkeion) – szkoła filozoficzna (przy czym przez filozofię rozumiano wtedy ogół racjonalnej wiedzy) założona przez ucznia Platona – Arystotelesa w IV wieku p.n.e. Od V w. p.n.e. nad Ilissosem przy świątyni Apollina Likejosa na wschodnich obrzeżach Aten istniał gimnazjon (gymnásion) – w ogrodach zwanych Lykejonem od imienia patronującego świątyni boga.
Lykeion i Platon · Lykeion i Uczta (dialog Platona) ·
Mandinia
Mantineja, Antigoneja (gr. Μαντίνεια, Αντιγόνεια; także Mantinea, Antigonea) – miasto-państwo w starożytnej Grecji, we wschodniej Arkadii, nad rzeczkąOfis.
Mandinia i Platon · Mandinia i Uczta (dialog Platona) ·
Marsjasz
Zamku Królewskiego w Warszawie Rywalizacja Apolla z Marsjaszem (mal. Michelangelo Anselmi, ok. 1540) Marsjasz (także Marsjas, gr. Marsýas, łac. Marsyăs) – w mitologii greckiej satyrU J. Parandowskiego dawne bóstwa rzek i źródeł w postaci półludzi i półkoni, czczone w Azji Mniejszej przez Jonów i Frygów (por. dz. cyt. poniżej, s. 94).
Marsjasz i Platon · Marsjasz i Uczta (dialog Platona) ·
Miłość
Symbol serca jako symbol miłości Kwiatem symbolizującym uczucie miłości jest czerwona róża Miłość – uczucie, typ relacji międzyludzkich, zachowań, postaw.
Miłość i Platon · Miłość i Uczta (dialog Platona) ·
Muzyka
Alegoria Muzyki, Filippino Lippi Muzyka (ze stgr. μουσική mousiké „sztuka Muz”) – sztuka organizacji struktur dźwiękowych w czasie.
Muzyka i Platon · Muzyka i Uczta (dialog Platona) ·
Obrona Sokratesa
Sokrates Śmierć Sokratesa, mal. Jacques-Louis David Obrona Sokratesa (Ἀπολογία Σωκράτους) – dzieło Platona, zaliczane do jego dialogów (chociaż w rzeczywistości jest prawie wyłącznie monologiem Sokratesa), przedstawiające treść trzech mów, jakie Sokrates wygłosił na procesie w 399 r. p.n.e., na którym został skazany na karę śmierci.
Obrona Sokratesa i Platon · Obrona Sokratesa i Uczta (dialog Platona) ·
Państwo (dialog)
P. Oxy. 3679, pochodzący z III wieku n.e. Państwo (gr. Πολιτεία, Politeia) – dzieło filozoficzno-polityczne filozofa greckiego Platona powstałe ok.
Państwo (dialog) i Platon · Państwo (dialog) i Uczta (dialog Platona) ·
Parmenides
Parmenides z Elei (gr. Parmenides ho Eleates, ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 470 p.n.e.) – grecki filozof, twórca szkoły elejskiej w Elei, wedle tradycji – słuchacz Ksenofanesa.
Parmenides i Platon · Parmenides i Uczta (dialog Platona) ·
Pederastia
zarchiwizowano.
Pederastia i Platon · Pederastia i Uczta (dialog Platona) ·
Perykles
Perykles (gr. Perikles: otoczony chwałą, ur. ok. 495 p.n.e., zm. 429 p.n.e.) – ateński polityk, mąż stanu, retor oraz reformator demokracji ateńskiej.
Perykles i Platon · Perykles i Uczta (dialog Platona) ·
Polona
Polona – polska biblioteka cyfrowa, w której udostępniane sązdigitalizowane książki, czasopisma, grafiki, mapy, muzykalia, druki ulotne oraz rękopisy pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz instytucji współpracujących.
Platon i Polona · Polona i Uczta (dialog Platona) ·
Sokrates
Sokrates, (ur. 469 p.n.e. w Atenach, zm. 399 p.n.e. tamże) – grecki filozof starożytny.
Platon i Sokrates · Sokrates i Uczta (dialog Platona) ·
Solon
Solon (gr.kl. Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca, który przyczynił się w znaczący sposób do rozwoju ustroju demokratycznego.
Platon i Solon · Solon i Uczta (dialog Platona) ·
Sylen
Muzeów Watykańskich (kopia rzymska oryginału hellenistycznego, II w.) Sylen (gr. Seilēnós, łac. Silenus) – w mitologii Greków jedno z bóstw przyrody.
Platon i Sylen · Sylen i Uczta (dialog Platona) ·
Sympozjon
Sympozjon (gr. Συμπόσιον symposion - wspólne picie) – w starożytnej Grecji część zebrania towarzyskiego - uczty, która następowała po głównym posiłku.
Platon i Sympozjon · Sympozjon i Uczta (dialog Platona) ·
Warszawa
Hejnał warszawski Warszawa, miasto stołeczne WarszawaUstawa z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy.
Platon i Warszawa · Uczta (dialog Platona) i Warszawa ·
Władysław Witwicki
cmentarzu w Skolimowie (Konstancin-Jeziorna). Błędnie podany rok urodzenia Euzebii Popławskiej (ur. 1880) i Tadeusza Witwickiego (ur. 1902). Władysław Witwicki, właśc.
Platon i Władysław Witwicki · Uczta (dialog Platona) i Władysław Witwicki ·
Wydawnictwo Naukowe PWN
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN) – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Platon i Wydawnictwo Naukowe PWN · Uczta (dialog Platona) i Wydawnictwo Naukowe PWN ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Platon i Uczta (dialog Platona)
- Co ma wspólnego Platon i Uczta (dialog Platona)
- Podobieństwa między Platon i Uczta (dialog Platona)
Porównanie Platon i Uczta (dialog Platona)
Platon posiada 653 relacji, a Uczta (dialog Platona) ma 110. Co mają wspólnego 45, indeks Jaccard jest 5.90% = 45 / (653 + 110).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Platon i Uczta (dialog Platona). Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
