Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym

Sztuka grecka w okresie archaicznym vs. Sztuka grecka w okresie hellenistycznym

Ceramika zdobiona w stylu geometrycznym 775–725 p.n.e. (Luwr, Paryż) Hera z Samos, ok. 570–560 p.n.e. (Luwr, Paryż) Kuros (Muzeum Archeologiczne w Tebach) Jeźdźca Rampin'' z ok. 560 p.n.e., ze zbiorów Luwru Amfora z Aten, ok. 554–540 p.n.e. malarstwo czarnofigurowe (Luwr, Paryż) Ceramika, ok. 500–475 p.n.e., malarstwo czarnofigurowe (Luwr, Paryż) Ceramika, ok. 480 p.n.e. malarstwo czerwonofigurowe (Luwr, Paryż) Sztuka starożytnej Grecji – okres archaiczny – najstarszy z trzech etapów rozwoju sztuki w rejonie basenu Morza Egejskiego. Świątynia Zeusa Olimpijskiego w Atenach, tzw. Olimpiejon (porządek koryncki) Zrekonstruowany portyk – Stoa Attalosa w Atenach (ok. 140 p.n.e.) Wielki Ołtarz Zeusa (ołtarz pergamoński) – rekonstrukcja (Muzeum Pergamońskie w Berlinie) Muzeum Kapitolińskie, Rzym) Grupa Laokoona – rzymska kopia rzeźby Agesandrosa, Polydorosa i Atenodorosa (Muzea Watykańskie, Rzym) Nike z Samotraki ok. 180 p.n.e. (Luwr, Paryż) Afrodyta, fragment rzymskiej kopii (Luwr, Paryż) Śpiący Hermafrodyta, fragment rzymskiej kopii (Luwr, Paryż) Wenus z Milo (Luwr, Paryż) Portret Homera, rzymska kopia rzeźby z ok. 150 p.n.e. (Luwr, Paryż) Sztuka grecka okresu hellenistycznego – ostatni etap rozwoju sztuki starogreckiej, obejmujący czasy od śmierci Aleksandra Macedońskiego (323 p.n.e.) do przejęcia Egiptu Ptolemeuszy przez Rzymian (30 p.n.e.). Podboje Aleksandra Wielkiego rozszerzyły zasięg oddziaływania sztuki greckiej na wiele podbitych ziem, mających już wcześniej bogate tradycje kulturowe (np. Egipt, Mezopotamia, Persja czy dolina Indusu).

Agora

Atenach. Agora (gr., dosł. miejsce zgromadzeń) – główny plac, rynek w miastach starożytnej Grecji.

Agora i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Agora i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Artemida

Posąg Artemidy z Efezu Artemida, Artemis; Ártemis) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącąpomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci. Wierzono bowiem, że bliźniacze rodzeństwo charakteryzuje podobna konstrukcja duchowa. Ze względu na związek między obrotami księżyca a przypływami i odpływami morza, Artemidę zaczęto uważać za bóstwo opiekuńcze rybaków. Jej atrybutami były łuk, strzały i kołczan, a ulubionym zwierzęciem łania. Była córkąZeusa i Latony, siostrąbliźniaczkąApollina. Należała do grona 12 bogów olimpijskich. Bogini-dziewica. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocądzikich górskich dolin, kotlin, gajów i lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Jej obecność najbardziej odczuwano w pobliżu rzek i źródeł, w okolicach podmokłych i bagiennych. Uważano, że to podczas księżycowych nocy bezpieczniejsi sąpodróżni i trzody – Artemida była bowiem postrachem dla groźnych zwierząt. Jej ukochanym terenem łowieckim była Arkadia – dziewicza kraina wzgórz i zalesionych kotlin. Bliźniacza więź z Apollem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano jąza wielkąmiłośniczkę tańca i muzyki. Jej ulubionym napojem była woda źródlana, którąceniła wyżej niż ambrozję. Uwielbiała także mięso pieczone na ogniu. Utożsamiano jąz rzymskąboginiąDianąoraz z małoazjatyckąboginiąksiężyca i śmierci, Hekate. W badaniach współczesnych utożsamiono z niąstaropolskąDziewannę oraz łużyckąDziwicę.

Artemida i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Artemida i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Świątynia grecka

dorycka jońska Atenach koryncka Świątynia grecka – budowla w starożytnej Grecji pełniąca funkcję „domu bóstwa”, mieszcząca posąg będący przedmiotem kultu.

Sztuka grecka w okresie archaicznym i Świątynia grecka · Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Świątynia grecka · Zobacz więcej »

Ateny

Ateny (nowogr. Αθήνα, Athī́na (trl.), Atina (trb.); st.gr., Athēnai; łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji, jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej i zarazem dziesiąty co do wielkości zespół miejski w Unii Europejskiej na poziomie 3,5 mln mieszkańców (cała metropolia ma blisko 4 miliony mieszkańców).

Ateny i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Ateny i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Ceramika

Nymphenburska waza porcelanowa – przykład możliwości przemysłu ceramicznego (wyrób z ok. 1760–1765 roku) kultury łużyckiej Ceramika – w rozumieniu tradycyjnym, tworzywa i wyroby otrzymywane w wyniku wypalenia odpowiednio uformowanej gliny.

Ceramika i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Ceramika i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Delos

Taras Lwów Delos (gr., Dḗlos, Dilos) – w starożytności zwana początkowo Ortygią, mała, skalista grecka wysepka w archipelagu Cyklad na Morzu Egejskim, na południowy wschód od Grecji kontynentalnej.

Delos i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Delos i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Fryz

Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.

Fryz i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Fryz i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Persowie

Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja).

Persowie i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Persowie i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Perystaza

Pozostałości kolumnady Świątyni Jowisza w Baalbeku pałacu Woroncowa Perystaza (peristaza, kolumnada) – rząd (lub kilka rzędów) kolumn połączonych ze sobąbelkowaniem lub łukami arkadowymi.

Perystaza i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Perystaza i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Porządek dorycki

Porządek dorycki Porządek dorycki (styl) – jeden z najbardziej znanych porządków architektonicznych czasów starożytnych.

Porządek dorycki i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Porządek dorycki i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Porządek joński

Schemat porządku jońskiego Współczesne kolumny w porządku jońskim Porządek joński – jeden z trzech podstawowych porządków architektonicznych występujących w architekturze starożytnej Grecji.

Porządek joński i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Porządek joński i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Rodos (wyspa)

Rodos (Rhódhos) – grecka wyspa, zlokalizowana pomiędzy dwoma morzami: Śródziemnym i Egejskim, o powierzchni 1401,46 km², największa w archipelagu Dodekanezu (Sporad Południowych).

Rodos (wyspa) i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Rodos (wyspa) i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Siedem cudów świata

Latarnia morska w Faros Siedem cudów świata – lista najbardziej znanych budowli z okresu starożytności.

Siedem cudów świata i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Siedem cudów świata i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Starożytny Egipt

Maska grobowa Tutanchamona – jeden z najbardziej rozpoznawalnych wytworów kultury staroegipskiej Starożytny Egipt (stegip. Kemet, Czarna Ziemia) – cywilizacja starożytnego Bliskiego Wschodu położona w północno-wschodniej Afryce w dolinie i delcie Nilu (z oazami Pustyni Libijskiej włącznie).

Starożytny Egipt i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Starożytny Egipt i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Stoa

Zrekonstruowana Stoa Attalosa w Atenach Stoa (st.gr.) – w architekturze starogreckiej była to wolno stojąca, wydłużona hala kolumnowa, którązamykała z tyłu ściana, często zdobiona malowidłami.

Stoa i Sztuka grecka w okresie archaicznym · Stoa i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Zobacz więcej »

Sztuka grecka w okresie klasycznym

Brązowy posąg Posejdona rzucającego trójzębem, ok. 450 p.n.e. (Narodowe Muzeum Archeologiczne, Ateny) Brązowy posąg woźnicy, ok. 475 p.n.e. (Muzeum, Delfy) Thesejon) Partenon Partenon – fragment tympanonu i fryzu (tryglify) Lapitę (Muzeum Brytyjskie, Londyn) Procesja panatejska, fragment fryzu z 445 – 438 p.n.e. (Luwr, Paryż) Ruiny świątyni Artemidy w Efezie Erechtejon, joński portyk, Ateny Apollo z ok. 450 p.n.e., rzymska kopia rzeźby Artemida z Luwru ok. 350 p.n.e., rzymska kopia rzeźby Leocharesa Delficka świątynia Ateny w kształcie tolosu, nazywany też Marmara Okres klasyczny w sztuce starożytnej Grecji – drugi z etapów rozwoju sztuki na obszarach zamieszkanych przez ludy greckie, należących głównie do basenu Morza Egejskiego.

Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym · Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym · Zobacz więcej »

Sztuka starożytnej Grecji

Sztuka starożytnej Grecji powstała i rozwijała się po upadku kultury mykeńskiej, spowodowanym w głównym stopniu najazdem Dorów.

Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka starożytnej Grecji · Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka starożytnej Grecji · Zobacz więcej »

Tryglif

kolumnądoryckąalt.

Sztuka grecka w okresie archaicznym i Tryglif · Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Tryglif · Zobacz więcej »