Spis treści
74 kontakty: Achajowie, Agora, Akropol, Antenor z Aten, Apollo, Archaiczny uśmiech, Artemida, Świątynia grecka, Ateny, Attyka (kraina historyczna), Belkowanie (architektura), Bitwa pod Salaminą, Bliski Wschód, Cegła suszona, Ceramika, Delfy, Delos, Dom grecki, Dorowie, Efez, Fryz, Grupa Tyranobójców, Historia architektury, II wojna perska, IX wiek p.n.e., Jeździec Rampin, Jonia, Kariatyda, Kora (sztuka), Korynt, Kultura mykeńska, Kuros, Malarstwo wazowe, Meander (ornament), Megaron, Metopa, Morze Egejskie, Moschoforos, Naksos, Naos, Ornament (sztuka), Partenon, Peloponez, Persowie, Perystaza, Porządek dorycki, Porządek joński, Prytan, Prytanejon, Rodos (wyspa), ... Rozwiń indeks (24 jeszcze) »
Achajowie
Achajowie (stgr. Achaioí) – ogólne określenie Greków walczących pod Troją, używane przez Homera (rzadziej stosowane: Argiwi/Argiwowie i Danajowie) w jego eposach Iliada i Odyseja.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Achajowie
Agora
Atenach. Agora (gr., dosł. miejsce zgromadzeń) – główny plac, rynek w miastach starożytnej Grecji.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Agora
Akropol
Akropol ateński Akropol (gr. akrópolis, od akros ‘najwyższy’ i pólis ‘miasto’) – w starożytnej Grecji osiedle, miasto lub jego część znajdująca się na wysokim wzgórzu, cytadela z pałacami i świątyniami.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Akropol
Antenor z Aten
Kora Antenora Antenor – rzeźbiarz ateński działający ok.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Antenor z Aten
Apollo
Apollo (gr. Apóllōn, zwany też Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo) – w mitologii greckiej syn Zeusa i Leto.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Apollo
Archaiczny uśmiech
Przykład tzw. ''archaicznego uśmiechu'' Archaiczny uśmiech – charakterystyczny uśmiech, pojawiający się na twarzach większości greckich posągów z okresu archaicznego.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Archaiczny uśmiech
Artemida
Posąg Artemidy z Efezu Artemida, Artemis; Ártemis) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącąpomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Artemida
Świątynia grecka
dorycka jońska Atenach koryncka Świątynia grecka – budowla w starożytnej Grecji pełniąca funkcję „domu bóstwa”, mieszcząca posąg będący przedmiotem kultu.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Świątynia grecka
Ateny
Ateny (nowogr. Αθήνα, Athī́na (trl.), Atina (trb.); st.gr., Athēnai; łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji, jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej i zarazem dziesiąty co do wielkości zespół miejski w Unii Europejskiej na poziomie 3,5 mln mieszkańców (cała metropolia ma blisko 4 miliony mieszkańców).
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Ateny
Attyka (kraina historyczna)
Mapa fizyczna Attyki Attyka (starogr. Attikḗ, nowogr. Attikí, łac. Attica) – kraina historyczna we wschodniej starożytnej Grecji, granicząca z Beocjąoraz Megarą.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Attyka (kraina historyczna)
Belkowanie (architektura)
rzymskiego Panteonu) Belkowanie, entablatura (w architekturze klasycznej) – element konstrukcyjny leżący poziomo na kolumnach, półkolumnach i pilastrach.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Belkowanie (architektura)
Bitwa pod Salaminą
Model greckiej triery epoki klasycznej Bitwa pod Salaminąrozegrała się w wąskiej cieśninie pomiędzy wyspąSalamina (gr. Salamis), a wybrzeżem Aten w Zatoce Sarońskiej niedaleko Aten, 28 wrześniaData dzienna niepewna, choć przyjmowana przez większość badaczy.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Bitwa pod Salaminą
Bliski Wschód
Mapa polityczna Zdjęcie satelitarne Bliski Wschód (hebr. המזרח התיכון;, Xâvar-e Miyâne; przestarzałe Lewant) – region geograficzny obejmujący głównie Azję Zachodnią, ale w pewnych kontekstach także obszary Europy i Afryki.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Bliski Wschód
Cegła suszona
Santa Fe, architektura wykonana w ''adobe'', łącznie z grubąjednolitąwarstwązewnętrznącharakterystycznego „otynkowania” Nowym Meksyku naśladująca budowle z suszonej cegły Cegła suszona (w wielu językach: adobe, z hiszp.) – rodzaj cegły; podstawowy, obok drewna i kamienia, materiał budowlany używany w rejonach świata o gorącym klimacie.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Cegła suszona
Ceramika
Nymphenburska waza porcelanowa – przykład możliwości przemysłu ceramicznego (wyrób z ok. 1760–1765 roku) kultury łużyckiej Ceramika – w rozumieniu tradycyjnym, tworzywa i wyroby otrzymywane w wyniku wypalenia odpowiednio uformowanej gliny.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Ceramika
Delfy
Delfy (gr. Δελφοί Delfoi, łac. Delphi) – stanowisko archeologiczne w Grecji Środkowej obejmujące ruiny antycznego sanktuarium poświęconego Apollinowi, gdzie funkcjonowała wyrocznia delficka oraz sanktuarium Ateny Pronaja („Ateny Strażniczki Świątyni”); ze stanowiskiem sąsiaduje współczesna miejscowość Delfy.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Delfy
Delos
Taras Lwów Delos (gr., Dḗlos, Dilos) – w starożytności zwana początkowo Ortygią, mała, skalista grecka wysepka w archipelagu Cyklad na Morzu Egejskim, na południowy wschód od Grecji kontynentalnej.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Delos
Dom grecki
Uproszczony plan domu greckiego Dom grecki (gr. οἶκος oikos) – typ domu budowanego w starożytnej Grecji i charakterystycznego dla cywilizacji greckiej rozprzestrzenionej w basenie śródziemnomorskim i czarnomorskim.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Dom grecki
Dorowie
Dorowie w Helladzie Dorowie – lud grecki mówiący dialektem doryckim, który pod koniec II tysiąclecia p.n.e. zajął Helladę achajską.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Dorowie
Efez
Termy Variusa Odeon Świątynia Domicjana Fontanna Pollio – zrekonstruowany łuk Monument Memmiusa Brama Herkulesa Brama Herkulesa – płaskorzeźba Nike Fontanna Trajana Posąg Scholastyki Latryny Świątynia Hadriana Świątynia Hadriana – fryz Biblioteka Celsusa Widok z ulicy Marmurowej na Bibliotekę Celsusa i agorę handlowąBrama Mazeusa i Mitridiusza Ulica Marmurowa – reklama domu publicznego Teatr Ulica Portowa Filmik przedstawiający ruiny Efezu Efez (gr.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Efez
Fryz
Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Fryz
Grupa Tyranobójców
Grupa Tyranobójców (gr. Τυραννοκτόνοι) – dwa posągi umieszczone ok.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Grupa Tyranobójców
Historia architektury
Architektura starożytnego Rzymu: Panteon w Rzymie gotyckimi) Historia architektury – nauka opisująca estetyczny i techniczny rozwój architektury, a także budownictwa od początków ludzkiej działalności budowlanej do chwili obecnej.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Historia architektury
II wojna perska
II wojna perska miała miejsce w latach 480-449 p.n.e., lecz jej apogeum przypadło na pierwsze dwa lata wojny 480-479 p.n.e. Kolejne lata to już tylko sporadyczne zatargi pomiędzy Persjąa koalicjąmiast greckich, mające na celu wyzwolenie greckich osad w Azji Mniejszej zajętych przez Persję podczas pierwszej wojny.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i II wojna perska
IX wiek p.n.e.
IX WIEK P.N.E. XI wiek p.n.e. X wiek p.n.e. IX wiek p.n.e. VIII wiek p.n.e. VII wiek p.n.e.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i IX wiek p.n.e.
Jeździec Rampin
Jeździec Rampin – fragmentarycznie zachowana grecka rzeźba z okresu archaicznego.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Jeździec Rampin
Jonia
Położenie Jonii Jonia – kraina w starożytności położona w centralnej części wybrzeża Azji Mniejszej, między rzekami Hermos a Meander.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Jonia
Kariatyda
Przykład zastosowania kariatyd w XIX-wiecznej architekturze euroropejskiej (Utrecht) Erechtejonu Kariatyda – podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej, dźwigającej na głowie (podtrzymującej) element architektoniczny budowli: belkowanie, gzyms, balkon lub nadwieszonąkondygnację budynku, spełniająca funkcję kolumny.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Kariatyda
Kora (sztuka)
Kora z Akropolu w typie jońskim (ok. 525 r. p.n.e.) Kora (kore – dziewczyna; lm. korai) – w sztuce Grecji okresu archaicznego najstarszy typ greckiego posągu kobiecego, wyobrażający stojącądziewczynę w długich szatach, często z owocem, kwiatem lub ptakiem w ręku; żeński odpowiednik kurosa.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Kora (sztuka)
Korynt
Korynt (Korinthos) – miasto portowe w środkowej Grecji, położone na półwyspie Peloponez, na Przesmyku Korynckim, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Peloponez, w jednostce regionalnej Koryntia.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Korynt
Kultura mykeńska
Główne ośrodki cywilizacji mykeńskiej Kultura (cywilizacja) mykeńska (ok. 1700/1600 – 1150 p.n.e.) – najstarsza greckojęzyczna kultura rozwijająca się w późnej epoce brązu na terenie Grecji kontynentalnej (stopniowo rozprzestrzeniła się na inne obszary regionu egejskiego), ostatnia faza kultury helladzkiej.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Kultura mykeńska
Kuros
Kuros z asklepiejonu na Paros, ok. 540 p.n.e. (obecnie w zbiorach Luwru) Kuros (– młodzieniec) – typ posągu w sztuce starożytnej Grecji, przedstawiający stojącego, nagiego młodego mężczyznę z falistymi włosami i zagadkowym uśmiechem („archaiczny uśmiech”), z rękami zawsze opuszczonymi wzdłuż ciała i lewąnogąwysuniętąlekko do przodu.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Kuros
Malarstwo wazowe
Amfora protogeometryczna z dekoracjąpodkreślającąkształt naczynia (ok. 950-900 p.n.e.)Malarstwo wazowe – wykonywane na naczyniach ceramicznych malunkiW odosobnionych opiniach (np. w krytycznej ocenie K. Estreichera) można nie uznawać ich za malarstwo w pełnym znaczeniu słowa („to bardziej grafika i dekoracja”), ponieważ brakowało w nim koloru i cienia, przy nader oszczędnym też stosowaniu perspektywy (Historia sztuki w zarysie.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Malarstwo wazowe
Meander (ornament)
Meander – element dekoracyjny stosowany w architekturze, rzeźbie, malarstwie.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Meander (ornament)
Megaron
Schematyczny plan megaronu:1. Przedsionek2. Izba3. Kolumny Megaron (- "duża izba") – charakterystyczny typ budowli w starożytnej kulturze egejskiej, składowa, reprezentacyjna część pałaców mykeńskich i jednocześnie prototyp podstawowej formy starożytnych świątyń greckich.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Megaron
Metopa
Metopa architektoniczna Metopa – element dekoracyjny występujący w architekturze i sztukach plastycznych.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Metopa
Morze Egejskie
Morze Egejskie (ang. Aegean Sea, gr. Αιγαίο Πέλαγος – Egeo Pelagos, łac. Mare Aegeum, tr. Ege Denizi) – morze wewnątrzkontynentalne we wschodniej części Morza Śródziemnego, położone między Półwyspem Bałkańskim, AzjąMniejsząa wyspami Kretą, Karpatos i Rodos.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Morze Egejskie
Moschoforos
Muzeum Akropolu Moschoforos (gr. niosący cielę) – typ przedstawienia w starożytnej rzeźbie greckiej powstały w okresie archaicznym, jako postać wotanta niosącego na ramionach zwierzę ofiarne (młodego byczka).
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Moschoforos
Naksos
Naksos (gr. Νάξος, też: Náxia lub Áxia) – wyspa na Morzu Egejskim, największa wyspa archipelagu Cyklady, o powierzchni 448 km².
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Naksos
Naos
peripteros z zaznaczonym wewnątrz naosem Naos (gr. ναός naós - okręt, nawa), cella (łac. cella - izba) – najważniejsze pomieszczenie w świątyni.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Naos
Ornament (sztuka)
Różne ornamenty roślinne (Franz Sales Meyer, ''A handbook of ornament'', 1898) Book of Kells, IX wiek) Ornament (z łac. ornare – „zaopatrzyć, ozdabiać”) – motyw lub zespół motywów zdobniczych, stosowanych w architekturze lub sztukach plastycznych.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Ornament (sztuka)
Partenon
Partenon (gr., Parthenṓn) – świątynia poświęcona Atenie Partenos (pol. Atenie Dziewicy) na akropolu ateńskim, wzniesiona w połowie V w. p.n.e. według planów Iktinosa i Kallikratesa pod nadzorem Fidiasza, który wykonał również elementy rzeźbiarskie.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Partenon
Peloponez
Półwysep Peloponeski w Grecji Mapa fizyczna Peloponez widziany z kosmosu Peloponez (Półwysep Peloponeski, nwgr. Πελοπόννησος, Peloponnisos, w średniowieczu znany jako Morea, gr. Μωρέας lub Μωριάς) – półwysep i kraina historyczna w południowej Grecji o powierzchni 21 549 km², pomiędzy Morzem Jońskim a Egejskim.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Peloponez
Persowie
Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja).
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Persowie
Perystaza
Pozostałości kolumnady Świątyni Jowisza w Baalbeku pałacu Woroncowa Perystaza (peristaza, kolumnada) – rząd (lub kilka rzędów) kolumn połączonych ze sobąbelkowaniem lub łukami arkadowymi.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Perystaza
Porządek dorycki
Porządek dorycki Porządek dorycki (styl) – jeden z najbardziej znanych porządków architektonicznych czasów starożytnych.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Porządek dorycki
Porządek joński
Schemat porządku jońskiego Współczesne kolumny w porządku jońskim Porządek joński – jeden z trzech podstawowych porządków architektonicznych występujących w architekturze starożytnej Grecji.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Porządek joński
Prytan
Prytan (gr. πρύτανις lm. πρυτάνεις być może od πρῶτος „pierwszy”) – wysoki urząd w wielu państwach starożytnej Grecji.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Prytan
Prytanejon
Pozostałości Prytanejonu w Efezie......i w Dodonie Prytanejon – budynek publiczny w starożytnej Grecji dla najwyższych władz w greckich państwach-miastach, miejsce urzędowania prytanów.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Prytanejon
Rodos (wyspa)
Rodos (Rhódhos) – grecka wyspa, zlokalizowana pomiędzy dwoma morzami: Śródziemnym i Egejskim, o powierzchni 1401,46 km², największa w archipelagu Dodekanezu (Sporad Południowych).
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Rodos (wyspa)
Rumowisko perskie
''Jeździec Rampin'', ok. 550 p.n.e. - przykład rzeźby pochodzącej z rumowiska perskiego Rumowisko perskie (gr. Περσική τάφρος, niem. Perserschutt) – nazwa, jakąokreśla się pozostałości rzeźb i architektury, zniszczonych podczas najazdu Persów na Ateny w 480 p.n.e.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Rumowisko perskie
Sfinks Naksyjczyków
Sfinks Naksyjczyków – marmurowa statua sfinksa z VI wieku p.n.e., dar wotywny Naksyjczyków w sanktuarium delfickim.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sfinks Naksyjczyków
Siedem cudów świata
Latarnia morska w Faros Siedem cudów świata – lista najbardziej znanych budowli z okresu starożytności.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Siedem cudów świata
Skarbiec Ateńczyków
Skarbiec Ateńczyków (gr. Θησαυρός των Αθηναίων) – budowla znajdująca się na terenie sanktuarium Apollina w Delfach, w której przechowywano wota składane bogu przez Ateńczyków.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Skarbiec Ateńczyków
Skarbiec Syfnijczyków
Skarbiec Syfnijczyków – budowla znajdująca się na terenie sanktuarium Apolla w Delfach, w której przechowywano wota składane bogu przez mieszkańców wyspy Sifnos.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Skarbiec Syfnijczyków
Starożytny Egipt
Maska grobowa Tutanchamona – jeden z najbardziej rozpoznawalnych wytworów kultury staroegipskiej Starożytny Egipt (stegip. Kemet, Czarna Ziemia) – cywilizacja starożytnego Bliskiego Wschodu położona w północno-wschodniej Afryce w dolinie i delcie Nilu (z oazami Pustyni Libijskiej włącznie).
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Starożytny Egipt
Stela
Babilońska stela króla Elamu Stela (stélē – słup, łac. stela, stele) – ustawiona pionowo ozdobna płyta kamienna z inskrypcjąlub płaskorzeźbionądekoracją, w starożytności wznoszona w różnych celach; także pionowa płyta nagrobna.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Stela
Stoa
Zrekonstruowana Stoa Attalosa w Atenach Stoa (st.gr.) – w architekturze starogreckiej była to wolno stojąca, wydłużona hala kolumnowa, którązamykała z tyłu ściana, często zdobiona malowidłami.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Stoa
Strop (budownictwo)
Stropy Strop – poziomy układ konstrukcyjny oddzielający poszczególne kondygnacje budynku.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Strop (budownictwo)
Styl czarnofigurowy
Trytonem (ok. 530 p.n.e., Państwowe Muzeum Archeologiczne w Atenach) British Museum) Styl czarnofigurowy (technika czarnofigurowa, malarstwo czarnofigurowe) – stosowany w starożytnej Grecji sposób zdobienia naczyń ceramicznych.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Styl czarnofigurowy
Styl czerwonofigurowy
Gliptoteki monachijskiej) Styl czerwonofigurowy (technika czerwonofigurowa, malarstwo czerwonofigurowe) – sposób malowania naczyń w starożytnej Grecji.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Styl czerwonofigurowy
Styl orientalizujący
Styl orientalizujący – styl dekoracji ceramiki w starożytnej Grecji, który powstał pod wpływem sztuki Bliskiego Wschodu i zastąpił styl geometryczny.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Styl orientalizujący
Styl submykeński
Styl submykeński – styl dekoracji ceramiki greckiej wytwarzanej w Wiekach Ciemnych.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Styl submykeński
Swastyka
Swastyka (dewanagari स्वस्तिक, transliteracja svastika, transkrypcja swastika, 卐 lub 卍) – znak zazwyczaj w kształcie równoramiennego krzyża, o ramionach zagiętych pod kątem prostym.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Swastyka
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym
Świątynia Zeusa Olimpijskiego w Atenach, tzw. Olimpiejon (porządek koryncki) Zrekonstruowany portyk – Stoa Attalosa w Atenach (ok. 140 p.n.e.) Wielki Ołtarz Zeusa (ołtarz pergamoński) – rekonstrukcja (Muzeum Pergamońskie w Berlinie) Muzeum Kapitolińskie, Rzym) Grupa Laokoona – rzymska kopia rzeźby Agesandrosa, Polydorosa i Atenodorosa (Muzea Watykańskie, Rzym) Nike z Samotraki ok.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym
Sztuka grecka w okresie klasycznym
Brązowy posąg Posejdona rzucającego trójzębem, ok. 450 p.n.e. (Narodowe Muzeum Archeologiczne, Ateny) Brązowy posąg woźnicy, ok. 475 p.n.e. (Muzeum, Delfy) Thesejon) Partenon Partenon – fragment tympanonu i fryzu (tryglify) Lapitę (Muzeum Brytyjskie, Londyn) Procesja panatejska, fragment fryzu z 445 – 438 p.n.e.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym
Sztuka mykeńska
Lwia Brama w Mykenach (2004) Wejście do Skarbca Atreusza idol mykeński, XIII wiek p.n.e., zbiory Luwru Fresk mykeński Waza wojowników, Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach Złoty kolczyk mykeński ze zbiorów Luwru Złota maska z Myken, XVI wiek p.n.e., Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach Sztuka mykeńska – najpóźniejszy okres rozwoju sztuki helladzkiej, datowany od 1600 p.n.e.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka mykeńska
Sztuka starożytnej Grecji
Sztuka starożytnej Grecji powstała i rozwijała się po upadku kultury mykeńskiej, spowodowanym w głównym stopniu najazdem Dorów.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka starożytnej Grecji
Terakota
hinduistycznego bóstwa Hanumana Terakotowa Armia, muzeum w Xi’an, Chiny Terakota (wł. terra cotta – ziemia wypalona) – wyroby z dobrze oczyszczonej i wypalonej gliny w formie figurek lub płytek, stosowane do zdobień.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Terakota
Tryglif
kolumnądoryckąalt.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Tryglif
Tympanon
Lwowie Romański tympanon portalu katedry w hiszpańskim Burgos (XIII w.) język.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Tympanon
Wazy dipylońskie
Amfora dipylońska (760-750 p.n.e.) Wazy dipylońskie – greckie naczynia ceramiczne o dekoracji geometrycznej w tzw.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i Wazy dipylońskie
XII wiek p.n.e.
XII WIEK P.N.E. XIV wiek p.n.e. XIII wiek p.n.e. XII wiek p.n.e. XI wiek p.n.e. X wiek p.n.e. Zmarli.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i XII wiek p.n.e.
XVIII wiek
XVII wiek XIX wiek Lata 1700. • Lata 1710. • Lata 1720. • Lata 1730. • Lata 1740. • Lata 1750. • Lata 1760. • Lata 1770. • Lata 1780. • Lata 1790. 1701 1702 1703 1704 1705 1706 1707 1708 1709 1710 1711 1712 1713 1714 1715 1716 1717 1718 1719 1720 1721 1722 1723 1724 1725 1726 1727 1728 1729 1730 1731 1732 1733 1734 1735 1736 1737 1738 1739 1740 1741 1742 1743 1744 1745 1746 1747 1748 1749 1750 1751 1752 1753 1754 1755 1756 1757 1758 1759 1760 1761 1762 1763 1764 1765 1766 1767 1768 1769 1770 1771 1772 1773 1774 1775 1776 1777 1778 1779 1780 1781 1782 1783 1784 1785 1786 1787 1788 1789 1790 1791 1792 1793 1794 1795 1796 1797 1798 1799 1800 ----.
Zobaczyć Sztuka grecka w okresie archaicznym i XVIII wiek