Szybszy dostęp niż przeglądarce!Podobieństwa między Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym mają 32 rzeczy wspólne (w Unionpedia): Afrodyta, Agora, Aleksander Macedoński, Anatolia, Apelles, Artemida, Świątynia grecka, Enkaustyka, Fidiasz, Fryz, Iluzjonizm, Italia (kraina historyczna), Lizyp, Milet, Mozaika, Persowie, Portret, Portyk, Porządek dorycki, Porządek joński, Porządek koryncki, Praksyteles, Relief, Siedem cudów świata, Skopas, Starożytna Grecja, Sztuka grecka w okresie archaicznym, Sztuka starożytnej Grecji, Teatr grecki, Tolos, ..., Tryglif, Zeus. Rozwiń indeks (2 jeszcze) »
Afrodyta
Ruiny cypryjskiego sanktuarium z XII wieku p.n.e., w którym była czczona Afrodyta, Palepafos ''Narodziny Wenus'', Sandro Botticelli około 1485–1486 Skała Afrodyty na Cyprze. W tym miejscu według legendy narodziła się z piany morskiej Afrodyta Afrodyta (gr. Aphrodítē „wdzięk, urok”, łac. Venus) – w mitologii greckiej bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności.
Afrodyta i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Afrodyta i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Agora
Atenach. Agora (gr., dosł. miejsce zgromadzeń) – główny plac, rynek w miastach starożytnej Grecji.
Agora i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Agora i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Aleksander Macedoński
Aleksander III Macedoński (Aleksandros ho Tritos ho Makedon) zwany też Aleksandrem Wielkim (Aleksandros ho Megas) i niezwyciężonym (άνίκητος) (ur. 19–20 lipca 356 p.n.e. w Pelli, zm. 10 czerwca 323 p.n.e. w Babilonie) – król Macedonii z dynastii Argeadów w latach 336–323 p.n.e. Jest powszechnie uznawany za wybitnego stratega i jednego z największych zdobywców w historii ludzkości.
Aleksander Macedoński i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Aleksander Macedoński i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Anatolia
data dostępu.
Anatolia i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Anatolia i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Apelles
Apelles (ur. ok. 370 p.n.e. w Kolofonie lub na Kos, zm. ok. 300 p.n.e. na Kos) – największy wedle opinii starożytnych malarz grecki, syn Pytheosa z Kolofonu.
Apelles i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Apelles i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Artemida
Posąg Artemidy z Efezu Artemida, Artemis; Ártemis) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącąpomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci. Wierzono bowiem, że bliźniacze rodzeństwo charakteryzuje podobna konstrukcja duchowa. Ze względu na związek między obrotami księżyca a przypływami i odpływami morza, Artemidę zaczęto uważać za bóstwo opiekuńcze rybaków. Jej atrybutami były łuk, strzały i kołczan, a ulubionym zwierzęciem łania. Była córkąZeusa i Latony, siostrąbliźniaczkąApollina. Należała do grona 12 bogów olimpijskich. Bogini-dziewica. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocądzikich górskich dolin, kotlin, gajów i lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Jej obecność najbardziej odczuwano w pobliżu rzek i źródeł, w okolicach podmokłych i bagiennych. Uważano, że to podczas księżycowych nocy bezpieczniejsi sąpodróżni i trzody – Artemida była bowiem postrachem dla groźnych zwierząt. Jej ukochanym terenem łowieckim była Arkadia – dziewicza kraina wzgórz i zalesionych kotlin. Bliźniacza więź z Apollem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano jąza wielkąmiłośniczkę tańca i muzyki. Jej ulubionym napojem była woda źródlana, którąceniła wyżej niż ambrozję. Uwielbiała także mięso pieczone na ogniu. Utożsamiano jąz rzymskąboginiąDianąoraz z małoazjatyckąboginiąksiężyca i śmierci, Hekate. W badaniach współczesnych utożsamiono z niąstaropolskąDziewannę oraz łużyckąDziwicę.
Artemida i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Artemida i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Świątynia grecka
dorycka jońska Atenach koryncka Świątynia grecka – budowla w starożytnej Grecji pełniąca funkcję „domu bóstwa”, mieszcząca posąg będący przedmiotem kultu.
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Świątynia grecka · Sztuka grecka w okresie klasycznym i Świątynia grecka ·
Enkaustyka
Enkaustyczne malowidło ścienne z przedstawieniem maski teatralnej wyobrażającej twarz brodatego mężczyzny, I wiek p.n.e., Regionalne Muzeum Archeologiczne w Palermo Św. Piotr – ikona z VI wieku wykonana technikąenakaustycznąEnkaustyka – technika malarska, polegająca na stosowaniu farb w spoiwie z wosku pszczelego, czasem z dodatkiem olejów schnących dla zwiększenia płynności farby.
Enkaustyka i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Enkaustyka i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Fidiasz
Meduzy – fragment rzeźby w Partenonie Fidiasz (Pheidias, ok. 490 p.n.e. – ok. 430 p.n.e.) – rzeźbiarz grecki, uważany za najwybitniejszego przedstawiciela greckiej rzeźby starożytnej okresu klasycznego.
Fidiasz i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Fidiasz i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Fryz
Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
Fryz i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Fryz i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Iluzjonizm
Andrea Mantegna, plafon w Camera degli Sposi, Palazzo Ducale w Mantui, 1473, fresk Iluzjonizm (– technika malarska przedstawiania rzeczywistości takimi środkami, które akcentująrelacje przestrzenne między ukazywanymi przedmiotami i podkreślająich trójwymiarowość, stwarzając złudzenie rzeczywistości.
Iluzjonizm i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Iluzjonizm i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Italia (kraina historyczna)
Augusta. Południowa Italia w czasach Augusta. Italia – kraina historyczna i geograficzna położona na Półwyspie Apenińskim, której obszar zmieniał się na przestrzeni dziejów.
Italia (kraina historyczna) i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Italia (kraina historyczna) i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Lizyp
''Hermes odpoczywający'' Lizyp z Sykionu – rzeźbiarz grecki.
Lizyp i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Lizyp i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Milet
Milet – miasto jońskie na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne w pobliżu miejscowości Balat w Turcji.
Milet i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Milet i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Mozaika
Mozaika w Herkulanum Mozaika – dekoracja w postaci ornamentu lub obrazu, wykonana z drobnych, o różnej kolorystyce (dwu- lub wielobarwne), fakturze i kształcie kamyczków, kawałków szkła lub ceramiki.
Mozaika i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Mozaika i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Persowie
Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja).
Persowie i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Persowie i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Portret
Hyacinthe Rigaud, ''Ludwik XIV'' – portret reprezentacyjny Antoon van Dyck, ''Potrójny portret Karola I'' Rembrandt, ''Saskia jako Flora'' – portret historyzowany Johann Zoffany, ''Królowa Charlotta z dziećmi i braćmi'' – portret rodzinny, conversation pieces Giovanni Battista Moroni, ''Rycerz w czerni'' – portret ''en pied'' Portret, podobizna, konterfekt (fr. portrait; łac. protrahere – wydobyć na światło dzienne, wyjawiać, pokazać; contrafacere – naśladować) – artystyczny wizerunek (malarski, rzeźbiarski, graficzny, rysunkowy) konkretnej osoby lub grupy osób, ukazujący zewnętrzne podobieństwo oraz niekiedy cechy charakteru portretowanych.
Portret i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Portret i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Portyk
Portyk domu w Tarnobrzegu Polanicy-Zdroju Portyk (łac. porticus „kolumnada, kryte przejście”) – część budynku na planie prostokąta z jednym lub kilkoma rzędami kolumn, które wspierajądach, otwarta co najmniej z jednej strony, najczęściej jedno- lub dwukondygnacyjna, czasami zwieńczony frontonem.
Portyk i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Portyk i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Porządek dorycki
Porządek dorycki Porządek dorycki (styl) – jeden z najbardziej znanych porządków architektonicznych czasów starożytnych.
Porządek dorycki i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Porządek dorycki i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Porządek joński
Schemat porządku jońskiego Współczesne kolumny w porządku jońskim Porządek joński – jeden z trzech podstawowych porządków architektonicznych występujących w architekturze starożytnej Grecji.
Porządek joński i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Porządek joński i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Porządek koryncki
Porządek koryncki Porządek koryncki – jeden z trzech podstawowych porządków architektonicznych występujących w architekturze starożytnej Grecji.
Porządek koryncki i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Porządek koryncki i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Praksyteles
''Afrodyta Knidyjska'' ''Odpoczywający satyr'' ''Apollo Sauroktonos'' ''Efeb z Maratonu'' Baza kolumny z Mantinei ''Artemida z Gabii'' ''Hermes z małym Dionizosem'' Praksyteles z Aten – rzeźbiarz grecki.
Praksyteles i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Praksyteles i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Relief
Ministerstwa Infrastruktury w Warszawie (architekt Rudolf Świerczyński 1931). Relief jako ozdoba ołtarza Płaskorzeźba jako dekoracja architektoniczna Relief nad wejściem do kościoła Relief (płaskorzeźba) – kompozycja rzeźbiarska wykonana na płycie kamiennej, metalowej lub drewnianej z pozostawieniem na niej tła.
Relief i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Relief i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Siedem cudów świata
Latarnia morska w Faros Siedem cudów świata – lista najbardziej znanych budowli z okresu starożytności.
Siedem cudów świata i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Siedem cudów świata i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Skopas
''Meleager'', kopia rzeźby Skopasa, Muzea Watykańskie Skopas z Paros - rzeźbiarz i architekt grecki, działający ok.
Skopas i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Skopas i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Starożytna Grecja
Starożytna Grecja – cywilizacja, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego.
Starożytna Grecja i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Starożytna Grecja i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Sztuka grecka w okresie archaicznym
Ceramika zdobiona w stylu geometrycznym 775–725 p.n.e. (Luwr, Paryż) Hera z Samos, ok. 570–560 p.n.e. (Luwr, Paryż) Kuros (Muzeum Archeologiczne w Tebach) Jeźdźca Rampin'' z ok. 560 p.n.e., ze zbiorów Luwru Amfora z Aten, ok. 554–540 p.n.e. malarstwo czarnofigurowe (Luwr, Paryż) Ceramika, ok. 500–475 p.n.e., malarstwo czarnofigurowe (Luwr, Paryż) Ceramika, ok. 480 p.n.e. malarstwo czerwonofigurowe (Luwr, Paryż) Sztuka starożytnej Grecji – okres archaiczny – najstarszy z trzech etapów rozwoju sztuki w rejonie basenu Morza Egejskiego.
Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie hellenistycznym · Sztuka grecka w okresie archaicznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym ·
Sztuka starożytnej Grecji
Sztuka starożytnej Grecji powstała i rozwijała się po upadku kultury mykeńskiej, spowodowanym w głównym stopniu najazdem Dorów.
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka starożytnej Grecji · Sztuka grecka w okresie klasycznym i Sztuka starożytnej Grecji ·
Teatr grecki
Teatr grecki – starogrecki typ amfiteatru, służący wystawianiu sztuk widowiskowych.
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Teatr grecki · Sztuka grecka w okresie klasycznym i Teatr grecki ·
Tolos
Tolos (Skarbiec Atreusa) w przekroju Tolos (stgr. θόλος thólos, lm. tholoi) – określenie antycznej budowli o kilku różnych funkcjach i znaczeniach.
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Tolos · Sztuka grecka w okresie klasycznym i Tolos ·
Tryglif
kolumnądoryckąalt.
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Tryglif · Sztuka grecka w okresie klasycznym i Tryglif ·
Zeus
Statua Zeusa w Olimpii Zeus (także Dzeus, stgr. Zeús, nowogr. Días, łac. Iupiter, Iuppiter) – w mitologii greckiej najwyższy z bogów.
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Zeus · Sztuka grecka w okresie klasycznym i Zeus ·
Powyższa lista odpowiedzi na następujące pytania
- W co wygląda jak Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym
- Co ma wspólnego Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym
- Podobieństwa między Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym
Porównanie Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym
Sztuka grecka w okresie hellenistycznym posiada 140 relacji, a Sztuka grecka w okresie klasycznym ma 139. Co mają wspólnego 32, indeks Jaccard jest 11.47% = 32 / (140 + 139).
Referencje
Ten artykuł pokazuje związek między Sztuka grecka w okresie hellenistycznym i Sztuka grecka w okresie klasycznym. Aby uzyskać dostęp do każdego artykułu z którą ekstrahowano informacji, proszę odwiedzić:
