Wołacz i Łacina

Skróty: Różnice, Podobieństwa, Jaccard Podobieństwo Współczynnik, Referencje.

Różnica między Wołacz i Łacina

Wołacz vs. Łacina

Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach. Łacina, język łaciński (łac.) – język indoeuropejski z latynofaliskiej podgrupy języków italskich.

Biernik

Biernik – czwarty przypadek deklinacji.

Biernik i Wołacz · Biernik i Łacina · Zobacz więcej »

Dopełniacz (przypadek)

Dopełniacz – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?.

Dopełniacz (przypadek) i Wołacz · Dopełniacz (przypadek) i Łacina · Zobacz więcej »

Język francuski

Języki i dialekty Francji Znajomość języka francuskiego w krajach Unii Europejskiej. Język francuski (fr. lub) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

Język francuski i Wołacz · Język francuski i Łacina · Zobacz więcej »

Język polski

Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

Język polski i Wołacz · Język polski i Łacina · Zobacz więcej »

Język rumuński

Język rumuński, sporadycznie dakorumuński (rum.) – język z bałkańskiej gałęzi języków romańskich, którym posługuje się około 22,5 mln osób, zamieszkujących przede wszystkim Rumunię i Mołdawię, przyległe regiony Bułgarii, Serbii i Ukrainę, a także, w wyniku migracji w XXI wieku, Hiszpanię i Włochy.

Język rumuński i Wołacz · Język rumuński i Łacina · Zobacz więcej »

Języki indoeuropejskie

Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.

Języki indoeuropejskie i Wołacz · Języki indoeuropejskie i Łacina · Zobacz więcej »

Liczebnik

Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność.

Liczebnik i Wołacz · Liczebnik i Łacina · Zobacz więcej »

Mianownik (przypadek)

Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu.

Mianownik (przypadek) i Wołacz · Mianownik (przypadek) i Łacina · Zobacz więcej »

Przymiotnik

Przymiotnik – część mowy określająca cechy istot żywych, rzeczy, zjawisk, pojęć i stanów.

Przymiotnik i Wołacz · Przymiotnik i Łacina · Zobacz więcej »

Sanskryt

Rygwedy w sanskrycie Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtā bhā.sā, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhā.sā: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii.

Sanskryt i Wołacz · Sanskryt i Łacina · Zobacz więcej »

Temat wyrazu

Temat wyrazu – część wyrazu, która zasadniczo nie uczestniczy w odmianie, pozostająca po usunięciu formantów fleksyjnych.

Temat wyrazu i Wołacz · Temat wyrazu i Łacina · Zobacz więcej »

Zaimek

Zaimek – część mowy zastępująca rzeczownik (np. ja), przymiotnik (np. mój), przysłówek (np. tam) lub liczebnik (np. tyle) i pełniąca ich funkcje w zdaniu.

Wołacz i Zaimek · Zaimek i Łacina · Zobacz więcej »