Szybszy dostęp niż przeglądarce!
64 kontakty: Abzu, Akad (miasto), Antioch I Soter, Anu, Asyria, Aszur (bóg), Aszur (miasto), Żywica, Babilonia, Baldachim, Berło, Bit resz, Borsippa, Brama Isztar, Cedr, Dumuzi (bóg), E-sagila, E-temenanki, E-zida, Enlil, Enuma elisz, Epos o Gilgameszu, Eufrat, Harran, Hierogamia, III dynastia z Ur, Ijar, Insygnia, Inwestytura, Inwokacja, Isztar, Jasmah-Adad, Kadzidło, Kalendarz babiloński, Kambyzes II, Kult religijny, Libacja (rytuał), Lugal, Marduk, Mari, Me (prawa boskie), Mezopotamia, Mitologia babilońska, Nabu, Naos, Niniwa, Nisan, Obrzęd przejścia, Ofiara (religia), Persowie, ..., Religia babilońska, Rytuał, Seleucydzi, Spowiedź negatywna, Sumer, Synkretyzm religijny, Szamszi-Adad I, Tabu, Tamaryszek, Tiszri, Tygrys (rzeka), Uruk, Zaklęcie (magia), Ziggurat. Rozwiń indeks (14 jeszcze) »
Abzu
Abzu (Apsu) − słowo mające w religii Sumerów wielorakie znaczenie.
Nowy!!: Akitu i Abzu · Zobacz więcej »
Akad (miasto)
okresu Ur III z zaznaczonym przypuszczalnym położeniem Akadu Akad, Akkad, Agade, Akade, Akkade (zapisywane w piśmie klinowym A-ga/kà-dèki) – starożytne miasto w Mezopotamii, stolica imperium akadyjskiego za czasów panowania Sargona Wielkiego (ok. XXIV i XXIII w. p.n.e.) i jego następców; nierozpoznane archeologicznie.
Nowy!!: Akitu i Akad (miasto) · Zobacz więcej »
Antioch I Soter
stater Antiocha I Sotera. Na awersie głowa Antiocha w diademie zwrócona w prawo. Na rewersie nagi Apollo zwrócony w lewo, siedzi na omfalosie, podpiera się łukiem i trzyma dwie strzały. Grecka legenda BAΣIΛEΩΣ ANTIOXOY (król Antioch). W lewym polu znajduje się monogram Δ oznaczający Ajchanom Srebrna moneta Antiocha I Sotera z jego wizerunkiem Antioch I Soter (ur. ok. 324 p.n.e., zm. 262 p.n.e. lub 1 lub 2 czerwca 261 p.n.e.) – drugi król z dynastii Seleucydów, panujący wspólnie ze swoim ojcem Seleukosem od ok.
Nowy!!: Akitu i Antioch I Soter · Zobacz więcej »
Anu
plan okręgu świątynnego boga Anu w Uruk Aszur Anu (sum. An, akad. Anu, Anum) – w mitologii mezopotamskiej „Bóg-Niebo”, „ojciec wszystkich bogów”, „król Anunnaków”, bóg stojący formalnie na czele panteonu sumeryjskiego i babilońskiego, tworzący wraz ze swym synem Enlilem „Panem Powietrza” i Enkim „Panem Ziemi” wielkątrójcę bogów.
Nowy!!: Akitu i Anu · Zobacz więcej »
Asyria
Asyria (akad. māt Aššurki) – starożytne państwo semickie w północnej Mezopotamii istniejące od drugiej połowy III tysiąclecia p.n.e. do pierwszej połowy I tysiąclecia p.n.e.
Nowy!!: Akitu i Asyria · Zobacz więcej »
Aszur (bóg)
lwie-smoku Aszur (akad. daš-šur, zapisywane w piśmie klinowym 100x20px 100x20px) – bóg opiekuńczy miasta Aszur, który wraz z rosnącąpotęgąAsyrii stał się narodowym bogiem Asyryjczyków i najważniejszym bóstwem panteonu asyryjskiego.
Nowy!!: Akitu i Aszur (bóg) · Zobacz więcej »
Aszur (miasto)
Aszur (akad. aš-šurki zapisywane w piśmie klinowym 100x20px) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii; w III i II tysiącleciu p.n.e. główne miasto i stolica Asyrii, święte miasto boga Aszura z jego głównąświątyniąE-szara; obecnie stanowisko archeologiczne Kalat asz-Szarkat w północnym Iraku, nad zachodnim brzegiem Tygrysu, około 110 km (68 mil) na południe od Mosulu; w 2003 roku wpisane zostało na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Nowy!!: Akitu i Aszur (miasto) · Zobacz więcej »
Żywica
Owad w kropli żywicy Żywica świerka Żywica – substancja wytwarzana w niektórych roślinach, najczęściej w drzewach, szczególnie iglastych.
Nowy!!: Akitu i Żywica · Zobacz więcej »
Babilonia
Babilonia (akad. 𒆳𒆍𒀭𒊏𒆠, māt Akkadī) – starożytne państwo semickie w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku.
Nowy!!: Akitu i Babilonia · Zobacz więcej »
Baldachim
Baldachim znajdujący się nad wyjściem z grobów królewskich w katedrze na Wawelu, Kraków procesjach eucharystycznych kościele Pokoju w Świdnicy Baldachim (łac. baldakinus, z wł. baldacchino) – podstawowe znaczenia to.
Nowy!!: Akitu i Baldachim · Zobacz więcej »
Berło
Borysa III Berło (gr. sképtron, łac. sceptrum – kij) – ozdobna pałka będąca jednym z trzech najczęściej spotykanych symboli władzy królewskiej, obok korony i jabłka.
Nowy!!: Akitu i Berło · Zobacz więcej »
Bit resz
Bit resz (akad. bīt rēš)George A.R., House..., s. 137.
Nowy!!: Akitu i Bit resz · Zobacz więcej »
Borsippa
Borsippa (obecnie Birs Nimrud w Iraku) – starożytne miasto położone ok.
Nowy!!: Akitu i Borsippa · Zobacz więcej »
Brama Isztar
Brama Isztar – brama miejska w Babilonie, wzniesiona za panowania króla Nabuchodonozora II i poświęcona była bogini Isztar.
Nowy!!: Akitu i Brama Isztar · Zobacz więcej »
Cedr
Szyszka cedru libańskiego Cedr cypryjski ''Cedrus libani'' var. ''brevifolia'' Cedr (Cedrus Trew) – rodzaj długowiecznych drzew z rodziny sosnowatych.
Nowy!!: Akitu i Cedr · Zobacz więcej »
Dumuzi (bóg)
Dumuzi, Tammuz, Tamuz – w mitologii mezopotamskiej bóg-pasterz, małżonek bogini Isztar (Inanny), skazany przez niąna pobyt w świecie podziemnym.
Nowy!!: Akitu i Dumuzi (bóg) · Zobacz więcej »
E-sagila
Plan centralnej części Babilonu z zaznaczonym położeniem świątyni E-sagila (budowla na południe od kompleksu z ziguratem E-temenanki). E-sa(n)gil(a) (sum. é.saĝ.íl/íla, tłum. „Dom, którego szczyt jest wysoko”) – świątynia boga Marduka w Babilonie, wzniesiona przy Drodze Procesyjnej, naprzeciwko zigguratu Etemenanki, zwana „Pałacem nieba i ziemi, siedzibąwładzy królewskiej”; najważniejsze sanktuarium Babilonii.
Nowy!!: Akitu i E-sagila · Zobacz więcej »
E-temenanki
Plan Babilonu z zaznaczonym położeniem ziguratu E-temenanki Plan kompleksu świątynnego z ziguratem E-temenanki w Babilonie Jedna z rekonstrukcji wyglądu Etemenanki E-temenanki (sum. é.te.me.en.an.ki, też é.temen.an.ki, tłum. „Dom – platforma fundacyjna nieba i świata podziemnego”George A.R., House..., s. 149.) – ceremonialna nazwa zigguratu boga Marduka w Babilonie; jedno z najważniejszych sanktuariów państwa babilońskiego.
Nowy!!: Akitu i E-temenanki · Zobacz więcej »
E-zida
E-zida (sum. é.zi.da, tłum. „Prawdziwy dom”) – ceremonialna nazwa mezopotamskich świątyń poświęconych bogu Nabu.
Nowy!!: Akitu i E-zida · Zobacz więcej »
Enlil
Enlil (sum. 𒀭𒂗𒆤 den-lil2, tłum. „Pan Wiatru/Powietrza”) – w mitologii sumeryjskiej bóg stojący na czele panteonu sumeryjskiego, jako następca boga An; syn Ziemi (Ki) i Nieba (An), małżonek Ninlil, ojciec Nanny, Nergala, Ningirsu, Ninurty i Nisaby; głównym ośrodkiem jego kultu była świątynia E-kur w mieście Nippur; jeden z czwórki wielkich bogów-stworzycieli (obok boga An, boga Enki i bogini Ninhursag).
Nowy!!: Akitu i Enlil · Zobacz więcej »
Enuma elisz
piśmie klinowym Enuma elisz (akad. enūma eliš), Poemat o stworzeniu świata – babiloński epos, napisany w języku akadyjskim, nazwany tak od rozpoczynających go słów, które znacząGdy w górze... Pierwotny tekst tego eposu pochodzi prawdopodobnie z końca II tysiąclecia p.n.e. Utwór był recytowany w Babilonie w czwartym dniu noworocznego święta akitu.
Nowy!!: Akitu i Enuma elisz · Zobacz więcej »
Epos o Gilgameszu
Sargona II w Dur-Szarrukin prawdopodobnie przedstawiający Gilgamesza z małym lwem; zbiory Luwru (AO 19862) III dynastii z Ur; zbiory Luwru (AO 3761) Epos o Gilgameszu – akadyjski epos opisujący poszukiwanie przez legendarnego Gilgamesza, władcę sumeryjskiego miasta Unug (akadyjskie Uruk), tajemnicy nieśmiertelności.
Nowy!!: Akitu i Epos o Gilgameszu · Zobacz więcej »
Eufrat
Eufrat (Eufrates; także Firat,, Nahr al-Furat) to obok Tygrysu jedna z dwóch największych rzek Mezopotamii.
Nowy!!: Akitu i Eufrat · Zobacz więcej »
Harran
Ruiny Harranu Harran, Charan albo Carrhae – stanowisko archeologiczne na terenie starożytnego miasta w południowo-wschodniej Turcji, około 40 kilometrów na południowy wschód od Şanlıurfy.
Nowy!!: Akitu i Harran · Zobacz więcej »
Hierogamia
Jowisz i Junona (Agostino Carracci) Hierogamia (gr. ιερός γάμος, hierós gámos – "święte gody") – mityczne zaślubiny bogów, zwłaszcza bóstw Nieba (uranicznych) i Ziemi (chtonicznych), np.
Nowy!!: Akitu i Hierogamia · Zobacz więcej »
III dynastia z Ur
Imperium III dynastii z Ur (na zielono). III dynastia z Ur – mezopotamska dynastia założona przez Ur-Nammu z Ur, panowała nad zjednoczonym Sumerem i Akadem w latach 2113–2005 p.n.e. (chronologia średnia).
Nowy!!: Akitu i III dynastia z Ur · Zobacz więcej »
Ijar
Deklaracja Niepodległości Izraela Ijar (hebr:אייר) – ósmy miesiąc w żydowskim kalendarzu cywilnym, a drugi w kalendarzu religijnym.
Nowy!!: Akitu i Ijar · Zobacz więcej »
Insygnia
prezydenta m.st. Warszawy Insygnia (łac. insignia l.mn. od insigne "oznaka urzędowa" z insignis "odznaczony, wyróżniony" od signum "znak") – przedmioty symbolizujące władzę świecką(królewską, książęcą) lub religijną.
Nowy!!: Akitu i Insygnia · Zobacz więcej »
Inwestytura
Inwestytura (łac. induere vestimentis – „przyobleczenie, ubranie”) – nadawanie wasalowi dóbr seniora, przy zachowaniu ceremoniału i zasad prawa lennego.
Nowy!!: Akitu i Inwestytura · Zobacz więcej »
Inwokacja
1834 Inwokacja (– wezwanie) – rozbudowana apostrofa otwierająca utwór literacki (zazwyczaj poemat epicki), w której zwykle autor zwraca się do muzy, bóstwa lub duchowego patrona z prośbąo natchnienie, pomoc w tworzeniu dzieła.
Nowy!!: Akitu i Inwokacja · Zobacz więcej »
Isztar
Tzw. „waza Isztar” z wizerunkiem nagiej bogini w otoczeniu zwierząt (wielorożna tiara na głowie jest symbolem boskości); Larsa; pocz. II tys. p.n.e.; zbiory Luwru (AO 17000) Terakotowa płytka z przedstawieniem Isztar; Esznunna; pocz. II tys. p.n.e.; zbiory Luwru (AO 12456) detal z kudurru (steli) króla babilońskiego Meli-Szipaka, ukazujący ośmioramiennągwiazdę – symbol bogini Isztar Isztar (sum. Inana, asyr. Issar) – w mitologii mezopotamskiej bogini wojny i miłości, z czasem główna i jedyna licząca się bogini panteonu mezopotamskiego; jej kult rozpowszechnił się szeroko na całym obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu – w Syrii i Fenicji (Asztarte) oraz Anatolii (Szauszka); w Babilonii czczona głównie w Uruk w świątyni E-ana („Dom nieba”).
Nowy!!: Akitu i Isztar · Zobacz więcej »
Jasmah-Adad
Jasmah-Adad (akad. Jasmaḫ-Adad, amor. Jasmaḫ-AdduFrayne D.R., Old Babylonian Period (2003-1595 BC), The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods, tom 4, University of Toronto Press, 1990, s. 615., w transliteracji z pisma klinowego zapisywane ia-ás-ma-aḫ-diškur, tłum. „bóg Adad mnie wysłuchał”) – młodszy syn króla asyryjskiego Szamszi-Adada I, brat Iszme-Dagana I. Na początku XVIII wieku p.n.e., po podbiciu królestwa Mari, ojciec uczynił go wicekrólem w Mari i ożenił z Beltum, córkąIszki-Adada, króla sąsiedniej Qatny.
Nowy!!: Akitu i Jasmah-Adad · Zobacz więcej »
Kadzidło
Okadzanie kadzidłem w Kościele katolickim Kadzidełka zapachowe Kadzidło (arab. لبٌان, lubbān, hebr. ketoret, gr. libanos, thymiana, łac. tus, incensum) – substancje zapachowe uwalniane podczas spalania, pochodzenia naturalnego stosowane w rytuałach religijnych, medytacji, w kosmetyce, kuchni i medycynie.
Nowy!!: Akitu i Kadzidło · Zobacz więcej »
Kalendarz babiloński
Kalendarz babiloński – kalendarz używany w Babilonii, oparty początkowo na obserwacji Księżyca, potem też i Słońca.
Nowy!!: Akitu i Kalendarz babiloński · Zobacz więcej »
Kambyzes II
Kambyzes II (staropers. 𐎣𐎲𐎢𐎪𐎡𐎹 Kambudżija, zm. w lipcu 522 p.n.e.) – król Imperium Perskiego od 530 p.n.e. z dynastii AchemenidówCoraz większa liczba uczonych zalicza Cyrusa do dynastii Teispidów, a nie Achemenidów.
Nowy!!: Akitu i Kambyzes II · Zobacz więcej »
Kult religijny
hinduista podczas modlitwy w rzece Kult religijny – integralny składnik religii, który w szerokim tego pojęcia znaczeniu oznacza czynności, dokonywane z pobudek religijnych, zaś w wąskim znaczeniu oznacza ustalone rytuały, odprawiane ku czci wobec sacrumJ.
Nowy!!: Akitu i Kult religijny · Zobacz więcej »
Libacja (rytuał)
grecka waza czerwonofigurowa, ok. 480 p.n.e., Luwr Libacja (łac. libatio) – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów.
Nowy!!: Akitu i Libacja (rytuał) · Zobacz więcej »
Lugal
Lugal (sum. wielki człowiek) – król i najwyższy kapłan w kręgach miast-państw Sumeru.
Nowy!!: Akitu i Lugal · Zobacz więcej »
Marduk
Marduk (sum. damar-dutu, tłum. „Młody byczek boga Utu”) – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki/Ea, małżonek bogini Sarpanitu, utożsamiany z planetąJowisz i Syriuszem.
Nowy!!: Akitu i Marduk · Zobacz więcej »
Mari
Mezopotamii w II tysiącleciu p.n.e. z zaznaczonym położeniem miasta Mari Figurka z gipsu i lapis lazuli znaleziona na terenie świątyni Isztar w Mari (ok. 2400 p.n.e.) Mari – starożytne miasto w północnej Mezopotamii nad Eufratem.
Nowy!!: Akitu i Mari · Zobacz więcej »
Me (prawa boskie)
Me (sum. me, tłum. „boskie siły” lub „boskie prawa”) – w wierzeniach mezopotamskich ogół praw, reguł i zasad wyznaczających i charakteryzujących cywilizowane życie, danych ludzkości przez bogów.
Nowy!!: Akitu i Me (prawa boskie) · Zobacz więcej »
Mezopotamia
Mezopotamia widoczna z satelity w 2020 roku Mezopotamia,, w znaczeniu dosłownym międzyrzecze (nazwa przejęta z Miyanrudan i Bet-Nahrain) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu Tygrysu i Eufratu.
Nowy!!: Akitu i Mezopotamia · Zobacz więcej »
Mitologia babilońska
Isztar Mitologia babilońska – zbiór mitów i legend mieszkańców Babilonii.
Nowy!!: Akitu i Mitologia babilońska · Zobacz więcej »
Nabu
Nabu – w mitologii babilońskiej syn boga Marduka i Sarpanitu, mąż Nanaji (lub Taszmetu w Asyrii), bóg wiedzy, mądrości, proroctw i literatury.
Nowy!!: Akitu i Nabu · Zobacz więcej »
Naos
peripteros z zaznaczonym wewnątrz naosem Naos (gr. ναός naós - okręt, nawa), cella (łac. cella - izba) – najważniejsze pomieszczenie w świątyni.
Nowy!!: Akitu i Naos · Zobacz więcej »
Niniwa
Niniwa (akad. Ninūa) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, leżące nad wschodnim, lewym brzegiem Tygrysu; jedna ze stolic Asyrii.
Nowy!!: Akitu i Niniwa · Zobacz więcej »
Nisan
Stół zastawiony do wieczerzy w pierwszym dniu święta Pesach przypadającej na 14. dzień miesiąca nisan Nisan (hebr. ניסן, czyt. nîsān) – nazwa jednego z miesięcy w kalendarzu żydowskim, w kalendarzu gregoriańskim przypadającego na marzec-kwiecień.
Nowy!!: Akitu i Nisan · Zobacz więcej »
Obrzęd przejścia
Yao w Malawi Obrzęd przejścia – obrzęd, którego charakterystycznącechąjest zmiana (odebranie i nadanie) jakiejś właściwości poddanego mu człowieka.
Nowy!!: Akitu i Obrzęd przejścia · Zobacz więcej »
Ofiara (religia)
Francisco Goya, ''Ofiara składana Panowi'', 1771 Przedstawienie ofiary z dzika na greckim tondzie z VI wieku p.n.e. Ofiara – podstawowa, obok modlitwy, forma kultu religijnego, występująca we wszystkich religiach, począwszy od pierwotnych do najbardziej rozwiniętych.
Nowy!!: Akitu i Ofiara (religia) · Zobacz więcej »
Persowie
Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja).
Nowy!!: Akitu i Persowie · Zobacz więcej »
Religia babilońska
Marduk Religia babilońska – system wierzeń mieszkańców Babilonii.
Nowy!!: Akitu i Religia babilońska · Zobacz więcej »
Rytuał
Rytuał (łac. ritualis od ritus 'obrządek; zwyczaj') – zespół specyficznych dla danej kultury symbolicznych sekwencji sformalizowanych czynów i wypowiedzi, wykonywanych w celu osiągnięcia pożądanego skutku, który jednakże może być znacznie oderwany od pozornie oczywistego celu funkcjonalnego.
Nowy!!: Akitu i Rytuał · Zobacz więcej »
Seleucydzi
bitwie pod Ipsos (301 p.n.e.) Seleucydzi lub też Seleukidzi – dynastia hellenistyczna założona przez Seleukosa, z ośrodkiem początkowo w Babilonii, a od początku III w. p.n.e. Syrii, panująca w latach 312–63 p.n.e. Seleukos był jednym z dowódców Aleksandra Wielkiego.
Nowy!!: Akitu i Seleucydzi · Zobacz więcej »
Spowiedź negatywna
Spowiedź negatywna – wyznanie, w którym człowiek deklaruje bezpośrednio wobec bogów swojąniewinność rozumianąjako przewaga w jego życiu doczesnym uczynków dobrych nad złymi.
Nowy!!: Akitu i Spowiedź negatywna · Zobacz więcej »
Sumer
Sumer i jego miasta. W czasach jego istnienia linia brzegowa sięgała miasta Ur. Sumer (Szumer, Sumeria; sum. 𒌦 𒊕 𒈪 𒂵 Ki-en-gir, hebr. שִׁנְעָר Szinear – por. Rdz 10:10) – starożytna kraina leżąca w południowej części Mezopotamii (dzisiaj południowy Irak).
Nowy!!: Akitu i Sumer · Zobacz więcej »
Synkretyzm religijny
Synkretyzm religijny (z gr. συγκρητισμός, synkrētismós 'sojusz miast kreteńskich') – łączenie dwóch lub więcej systemów wierzeń religijnych w nowy system lub włączenie do danej tradycji religijnej idei pochodzących z tradycji niepowiązanych.
Nowy!!: Akitu i Synkretyzm religijny · Zobacz więcej »
Szamszi-Adad I
Zasięg terytorialny królestwa Szamszi-Adada I (1814-1782 p.n.e.) Szamszi-Adad I (akadyjskie Šamšī-Adad; amoryckie Šamšī-Addu - tłum. „Słońcem moim jest bóg Adad”) – Amoryta, syn Ila-kabkabi z miasta Terqa, założyciel amoryckiej dynastii państwa asyryjskiego; twórca pierwszego asyryjskiego imperium.
Nowy!!: Akitu i Szamszi-Adad I · Zobacz więcej »
Tabu
Kazirodztwo w sztuce: Pieter Jozef Verhaghen, ''Lot i jego córki'' (1780) Danie z psim mięsem Tabu – głęboki i fundamentalny zakaz kulturowy, którego złamanie powoduje spontanicznąi niejednokrotnie gwałtownąreakcję ze strony ogółu przedstawicieli tej kultury, gdyż jest przez nich odbierane jako zamach na całąstrukturę tej kultury i jej integralność, czyli jako zagrożenie dla dalszego istnienia danego społeczeństwa.
Nowy!!: Akitu i Tabu · Zobacz więcej »
Tamaryszek
tamaryszka chińskiego tamaryszka czteropręcikowego ''Tamarix usneoides'' w Republice Południowej Afryki Tamaryszek (Tamarix L.) – rodzaj krzewów lub małych drzew z rodziny tamaryszkowatych.
Nowy!!: Akitu i Tamaryszek · Zobacz więcej »
Tiszri
Tiszri – pierwszy miesiąc cywilnego kalendarza żydowskiego, przypadający na wrzesień-październik w kalendarzu gregoriańskim.
Nowy!!: Akitu i Tiszri · Zobacz więcej »
Tygrys (rzeka)
Tygrys (gr. Tígrēs lub Tígris, arab. دجلة, Nahr Dijlah) to obok Eufratu jedna z dwóch największych rzek Mezopotamii.
Nowy!!: Akitu i Tygrys (rzeka) · Zobacz więcej »
Uruk
Uruk (sum. unug/unuki; akad. Uruk; bibl. Erech) – starożytne miasto w południowej Mezopotamii, położone nad starym korytem Eufratu, współcześnie stanowisko archeologiczne Warka (też Al-Warka) w południowym Iraku, leżące ok.
Nowy!!: Akitu i Uruk · Zobacz więcej »
Zaklęcie (magia)
Zaklęcie – działanie w magii, składające się z wykonywania określonych ruchów i wypowiadania określonych słów, mające na celu częściowe ukształtowanie rzeczywistości.
Nowy!!: Akitu i Zaklęcie (magia) · Zobacz więcej »
Ziggurat
Mapa Mezopotamii i Elamu z zaznaczonąlokalizacjąznanych zigguratów Plan sumeryjskiego okręgu świątynnego boga Anu w Uruk (ok. 3000 p.n.e.) – wysoki taras ze świątyniąna szczycie stanowił pierwowzór późniejszych zigguratów III dynastii z Ur (ok. 2100–2000 p.n.e.) Dur-Untasz-Napirisza (dziś Czoga Zanbil w Iranie) Jedna z rekonstrukcji wyglądu zigguratu Etemenanki w Babilonie Zig(g)urat, zik(k)urat (sum. u6.nir; akad. ziqqurratu poch. od czasownika zaqāru – budować wysoko; asyr. siqqurratu) – charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.
Nowy!!: Akitu i Ziggurat · Zobacz więcej »
