Szybszy dostęp niż przeglądarce!
161 kontakty: A, Abstand- i Ausbausprachen, Adam Kleczkowski, Alfabet łaciński, Alfabet niemiecki, Alfabet polski, Anglosasi, Ś, Austro-Węgry, Ł, Ź, Ż, Ü, Ń, Ö, Ć, B, Biała (Bielsko-Biała), Bielsko, Bielsko-Biała, Bielsko-bialska wyspa językowa, Bojków (Gliwice), Boska komedia, C, D, Dante Alighieri, Dialekt śląski języka niemieckiego, Dialekt małopolski, Dialekty środkowoniemieckie, Dyftong, Dziennik Zachodni, E, Endogamia, Etnogeneza, Etnolekt, Etnologia, Ȧ, F, Flamandowie, Florian Biesik, Fonologia, Fryzowie, G, Gazeta Wyborcza, Gościęcin, Gramatyka, H, Hermann Mojmir, Hołdunów, Holendrzy, ..., Hybryda (językoznawstwo), I, J, Józef Gara, Józef Latosiński, Język (mowa), Język dolnoniemiecki, Język nahuatl, Język niemiecki, Język ojczysty, Język polski, Język regionalny, Język rusiński, Język zagrożony wymarciem, Języki germańskie, Języki indoeuropejskie, Języki mieszane, Języki zachodniogermańskie, K, Kościół Przenajświętszej Trójcy w Wilamowicach, Kolonizacja na prawie niemieckim, Kontakt językowy, Królestwo Galicji i Lodomerii, Księstwo cieszyńskie, Księstwo oświęcimskie, L, Ludwik Młynek, M, Mały Książę, Maria Katarzyna Lasatowicz, Men, Mikrojęzyki, Monoftong, N, Norbert Morciniec, Nowa Lewica, O, Organy bezpieczeństwa publicznego (1944–1956), Ortografia, P, Palatalizacja, Pisarzowice (powiat bielski), Polona, Polonizacja, Polska, Q, R, Rada Języka Polskiego, Rękopis, Ren, Rewitalizacja językowa, S, Samogłoska półotwarta przednia zaokrąglona, Samogłoska półprzymknięta centralna niezaokrąglona, Samogłoska półprzymknięta przednia zaokrąglona, Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona, Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana zaokrąglona, Słownictwo, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Socjolingwistyka, Spółgłoska boczna, Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna, Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna, Spółgłoska krtaniowa, Spółgłoska miękkopodniebienna, Spółgłoska nosowa, Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna, Spółgłoska półotwarta, Spółgłoska podniebienna, Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa, Spółgłoska szczelinowa, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna, Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna, Spółgłoska wargowa, Spółgłoska zadziąsłowa, Spółgłoska zwarta, Spółgłoska zwarto-szczelinowa, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna, Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna, Stara Wieś (województwo śląskie), Syntaktyka (językoznawstwo), Szkoci, T, Tomasz Wicherkiewicz, Triest, U, UNESCO, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Masaryka, V, Volkslista, W, Wielkanoc, Wielojęzyczność, Wikiźródła, Wikimedia Commons, Wikimedia Polska, Wikisłownik, Wikitongues, Wilamowianie, Wilamowice, Witacz, Wołacz, Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego, Wzajemna zrozumiałość języków, Y, Z, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Rozwiń indeks (111 jeszcze) »
A
A (minuskuła: a) – pierwsza litera alfabetu łacińskiego i alfabetów na nim opartych, w tym alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i A · Zobacz więcej »
Abstand- i Ausbausprachen
Abstand- i Ausbausprachen – koncepcje lingwistyczne wprowadzone przez Heinza Klossa, określające dwa typy kryteriów definiujących pojęcie języka: jedno zależne od wzajemnego dystansu lingwistycznego lektów, uwarunkowanego ich wewnętrznąstrukturą, drugie zależne od stopnia ich elaboracji (niem.), wykształconej zwykle przez praktykę społecznąlub w wyniku manipulacji politycznych.
Nowy!!: Język wilamowski i Abstand- i Ausbausprachen · Zobacz więcej »
Adam Kleczkowski
Adam Marian Kleczkowski (ur. 25 marca 1883 w Krakowie, zm. 17 listopada 1949 tamże) – polski językoznawca, filolog germański, profesor Uniwersytetu Poznańskiego i Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Nowy!!: Język wilamowski i Adam Kleczkowski · Zobacz więcej »
Alfabet łaciński
kraje, gdzie alfabet łaciński jest używany dodatkowo, obok innego oficjalnego Przykłady liter alfabetu łacińskiego Albrechta Dürera Alfabet łaciński, pismo łacińskie, łacinka, alfabet rzymski – alfabet, system znaków służących do zapisu większości języków europejskich oraz wielu innych.
Nowy!!: Język wilamowski i Alfabet łaciński · Zobacz więcej »
Alfabet niemiecki
Alfabet niemiecki – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka niemieckiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Alfabet niemiecki · Zobacz więcej »
Alfabet polski
Alfabet polski (litery szare nie sąużywane w słowach pochodzenia polskiego). ''Encyklopedii staropolskiej'' Brücknera. data.
Nowy!!: Język wilamowski i Alfabet polski · Zobacz więcej »
Anglosasi
Brytanii ok. 400-500 r. Anglosaski hełm paradny Anglosasi – plemiona wywodzące się z terenu obecnych Niemiec i Skandynawii, takie jak Anglowie, Sasi i Jutowie.
Nowy!!: Język wilamowski i Anglosasi · Zobacz więcej »
Ś
Ś – dwudziesta piąta litera alfabetu polskiego służąca do zapisu spółgłoski szczelinowej.
Nowy!!: Język wilamowski i Ś · Zobacz więcej »
Austro-Węgry
Austro-Węgry, także monarchia austro-węgierska – państwo związkowe w Europie Środkowej.
Nowy!!: Język wilamowski i Austro-Węgry · Zobacz więcej »
Ł
Łużyc Ł (eł, przekreślone L, L z kreskąukośną) – szesnasta litera polskiego alfabetu.
Nowy!!: Język wilamowski i Ł · Zobacz więcej »
Ź
Ź (ziet) – trzydziesta pierwsza litera alfabetu polskiego służąca do zapisu spółgłoski szczelinowej.
Nowy!!: Język wilamowski i Ź · Zobacz więcej »
Ż
Ż (żet, często dla odróżnienia od rz nazywana zet z kropką) jest trzydziestądrugą(po Ź), a zarazem ostatniąliterąalfabetu polskiego i oznacza dźwięk.
Nowy!!: Język wilamowski i Ż · Zobacz więcej »
Ü
znak Ü na niemieckim układzie klawiatury Üü (niem. Uu Umlaut) – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w językach niemieckim, wilamowskim, francuskim, węgierskim, estońskim, tureckim, hiszpańskim, katalońskim, azerskim, a także w pinyinie i systemie Wade'a–Gilesa – łacińskich transkrypcjach języka chińskiego oraz wielu alfabetach fonetycznych.
Nowy!!: Język wilamowski i Ü · Zobacz więcej »
Ń
Ń – dziewiętnasta litera alfabetu polskiego, służąca do zapisu spółgłoski nosowej dziąsłowo-podniebiennej.
Nowy!!: Język wilamowski i Ń · Zobacz więcej »
Ö
Znak ö na klawiaturze komputera Ö, Öö (O diereza lub O umlaut) – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w językach niemieckim, wilamowskim, szwedzkim, islandzkim, fińskim, węgierskim, estońskim, tureckim, azerskim i wielu alfabetach fonetycznych.
Nowy!!: Język wilamowski i Ö · Zobacz więcej »
Ć
C z kreską(majuskuła: Ć; minuskuła: ć) – litera diakrytyzowana alfabetu łacińskiego powstała od litery c posiadająca akcent ostry; piąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Ć · Zobacz więcej »
B
B (minuskuła: b) – druga litera alfabetu łacińskiego, trzecia litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i B · Zobacz więcej »
Biała (Bielsko-Biała)
Biała (niem. Biala, w lokalnym dialekcie Beil), w latach 1925–1950 urzędowo Biała Krakowska – dawne miasto, a obecnie wschodnia część śródmieścia Bielska-Białej.
Nowy!!: Język wilamowski i Biała (Bielsko-Biała) · Zobacz więcej »
Bielsko
Teatr, poczta i zamek w Bielsku na pocztówce z roku 1915 Bielsko (śl. Biylsko) – dawne miasto na Śląsku Cieszyńskim, które 1 stycznia 1951 roku zostało połączone z małopolskąBiałąKrakowskąw jeden organizm pod nazwąBielsko-Biała.
Nowy!!: Język wilamowski i Bielsko · Zobacz więcej »
Bielsko-Biała
Bielsko-Biała – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Pogórzu Śląskim, u stóp Beskidu Małego i Beskidu Śląskiego, nad rzekąBiałąi jej dopływami.
Nowy!!: Język wilamowski i Bielsko-Biała · Zobacz więcej »
Bielsko-bialska wyspa językowa
Bielsko-bialska wyspa językowa na mapie dialektów niemieckich z leksykonu Brockhausa (1894) Na mapie etnograficznej Cesarstwa Austriackiego Karla Freiherra von Czörnig (1855) Bielsko-bialska wyspa językowa – niemiecka wyspa językowa istniejąca od XIII wieku do roku 1945 na pograniczu Śląska Cieszyńskiego i zachodniej Małopolski, w obrębie kilkunastu miejscowości, z których większość wchodzi dziś w granice miasta Bielska-Białej.
Nowy!!: Język wilamowski i Bielsko-bialska wyspa językowa · Zobacz więcej »
Bojków (Gliwice)
Bojków (dawniej Szywałd, śl. Szywołd, Šywoud, niem. Schönwald, gwara szywałdzka Schewaude/Šẹwaldẹ) – dzielnica miasta Gliwice od 1975 roku.
Nowy!!: Język wilamowski i Bojków (Gliwice) · Zobacz więcej »
Boska komedia
Boska komedia – poemat włoskiego poety Dantego Alighieri, napisany w latach 1307–1321.
Nowy!!: Język wilamowski i Boska komedia · Zobacz więcej »
C
C (minuskuła: c) – trzecia litera alfabetu łacińskiego, czwarta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i C · Zobacz więcej »
D
D (minuskuła: d) – czwarta litera alfabetu łacińskiego, szósta litera alfabetu polskiego, w którym służy do oznaczania spółgłoski zwartej zębowej dźwięcznej.
Nowy!!: Język wilamowski i D · Zobacz więcej »
Dante Alighieri
Dante Alighieri (ur. w maju lub czerwcu 1265 we Florencji, zm. 13 lub 14 września 1321 w Rawennie) – włoski poeta, filozof i polityk, charakteryzowany przez Friedricha Engelsa jako „ostatni poeta średniowiecza i jednocześnie pierwszy poeta nowych czasów”.
Nowy!!: Język wilamowski i Dante Alighieri · Zobacz więcej »
Dialekt śląski języka niemieckiego
górnośląskiej Dialekt śląski języka niemieckiego albo język śląski (śl-niem., albo) – zespół gwar, którymi posługiwało się do 1945 roku ok.
Nowy!!: Język wilamowski i Dialekt śląski języka niemieckiego · Zobacz więcej »
Dialekt małopolski
Stanisława Urbańczyka Neon "weźże wyluzuj" Dialekt małopolski – dialekt języka polskiego, którym posługująsię mieszkańcy Małopolski.
Nowy!!: Język wilamowski i Dialekt małopolski · Zobacz więcej »
Dialekty środkowoniemieckie
Dialekty i gwary środkowoniemieckie - podział szczegółowy Dialekty środkowoniemieckie – zespół dialektów języka wysokoniemieckiego, których obszar występowania stanowi pas rozciągający się od Nadrenii do Turyngii.
Nowy!!: Język wilamowski i Dialekty środkowoniemieckie · Zobacz więcej »
Dyftong
Dyftong, dwugłoska (diphthongos „dwubrzmiący”) – pojedyncza samogłoska (na ogół długa) o zmiennym przebiegu artykulacji, co sprawia, że ucho ludzkie słyszy dwa dźwięki, mimo że sąone zespolone niejako w jeden i mająwłaściwości pojedynczej samogłoski.
Nowy!!: Język wilamowski i Dyftong · Zobacz więcej »
Dziennik Zachodni
Dziennik Zachodni – regionalna gazeta, dziennik ukazujący się w województwie śląskim i opolskim.
Nowy!!: Język wilamowski i Dziennik Zachodni · Zobacz więcej »
E
E (minuskuła: e) – piąta litera alfabetu łacińskiego, siódma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i E · Zobacz więcej »
Endogamia
Endogamia (etym. gr. endon – „wewnątrz”, gameo – „zawieram małżeństwo”) – kulturowa reguła nakazująca jednostce zawieranie małżeństw (dobieranie sobie partnera) wewnątrz własnej grupy, w celu zabezpieczenia jej przed utratączłonków, wzmocnienia izolacji i utrzymania odrębności.
Nowy!!: Język wilamowski i Endogamia · Zobacz więcej »
Etnogeneza
Etnogeneza – proces kształtowania się etnosu grup etnicznych, a według niektórych badaczy także samej grupy etnicznej.
Nowy!!: Język wilamowski i Etnogeneza · Zobacz więcej »
Etnolekt
Etnolekt – odmiana językowa (lekt) właściwa dla wyodrębnionej grupy etnicznej, postrzegana jako wyznacznik jej tożsamości.
Nowy!!: Język wilamowski i Etnolekt · Zobacz więcej »
Etnologia
Etnologia – jedna z dyscyplin, obok etnografii, antropologii kulturowej i społecznej, wchodzących w zakres antropologii – nauki o człowieku i jego kulturze.
Nowy!!: Język wilamowski i Etnologia · Zobacz więcej »
Ȧ
Ȧ (lub mała litera ȧ) jest literąrozszerzonego alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Ȧ · Zobacz więcej »
F
F (minuskuła: f) – szósta litera alfabetu łacińskiego, dziewiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i F · Zobacz więcej »
Flamandowie
Flamandowie – ludność niderlandzkojęzyczna, zamieszkująca głównie belgijskączęść szeroko rozumianej Flandrii (ponad 6 milionów) oraz północno-wschodniąFrancję (około 200 tysięcy).
Nowy!!: Język wilamowski i Flamandowie · Zobacz więcej »
Florian Biesik
Florian Biesik (ur. 4 marca 1850 w Wilamowicach, zm. 13 marca 1926 w Trieście) – austro-węgierski urzędnik kolejowy i poeta, autor dzieł literackich w języku wilamowskim, twórca jednej z ortografii wilamowskich.
Nowy!!: Język wilamowski i Florian Biesik · Zobacz więcej »
Fonologia
Fonologia (dawniej głosownia) – nauka o systemach dźwiękowych języków.
Nowy!!: Język wilamowski i Fonologia · Zobacz więcej »
Fryzowie
Historyczne obszary zamieszkiwane przez Fryzów Fryzji Fryzowie – lud pochodzenia germańskiego zamieszkujący obszary dawnej Fryzji, posługujący się językiem fryzyjskim; obecnie także niderlandzkim, dolnoniemieckim, niemieckim, a także dialektem pośrednim między dolnoniemieckim a fryzyjskim określanym jako groningski w prowincji Groningen, a jako dolnoniemiecki (dolnosaski) Wschodniej Fryzji w Niemczech.
Nowy!!: Język wilamowski i Fryzowie · Zobacz więcej »
G
G (minuskuła: g) (gie) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i G · Zobacz więcej »
Gazeta Wyborcza
Tablica upamiętniająca ukazanie się pierwszego numeru „Gazety Wyborczej” oraz założycieli dziennika, odsłonięta w holu siedziby redakcji 9 maja 2014 Biura redakcji „Gazety Wyborczej” w Warszawie Warszawska redakcja lokalnego dodatku dziennika „Gazeta Wyborcza” – ogólnopolski opiniotwórczy dziennik społeczno-polityczny o profilu centro-liberalnym, wydawany od 1989 w Warszawie przez spółkę Agora.
Nowy!!: Język wilamowski i Gazeta Wyborcza · Zobacz więcej »
Gościęcin
Kościół odpustowy św Brykcjusza Gościęcin (niem. KostenthalRozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki.
Nowy!!: Język wilamowski i Gościęcin · Zobacz więcej »
Gramatyka
Gramatyka – uporządkowany zbiór reguł językowych rządzących organizacjązdań, dyskursów, tekstów; innymi słowy zespół prawideł umożliwiających tworzenie złożonych jednostek językowych, ich składanie z jednostek elementarnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Gramatyka · Zobacz więcej »
H
H (minuskuła: h) (ha, często nazywana też samo ha dla odróżnienia od dwuznaku ch) jest ósmąliterąalfabetu łacińskiego, jedenastąliterąalfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i H · Zobacz więcej »
Hermann Mojmir
Cmentarz Rakowicki.Grobowiec Mojmirów. Hermann Mojmir właściwe Hermann Biesik (ur. 11 stycznia 1874 w z Wilamowicach, zm. 12 marca 1919 w Czortkowie) – lekarz i działacz społeczny.
Nowy!!: Język wilamowski i Hermann Mojmir · Zobacz więcej »
Hołdunów
Hołdunów (niem. Anhalt) – dzielnica Lędzin położona w północno-wschodniej części miasta.
Nowy!!: Język wilamowski i Hołdunów · Zobacz więcej »
Holendrzy
Holendrzy – naród germański zamieszkujący głównie Holandię (prawie 14 mln), a także Stany Zjednoczone (ok. 5 mln osób pochodzenia holenderskiego), Francję, Kanadę, Belgię, Niemcy i holenderskie posiadłości na Morzu Karaibskim.
Nowy!!: Język wilamowski i Holendrzy · Zobacz więcej »
Hybryda (językoznawstwo)
Hybryda – zbitka wyrazowa utworzona z cząstek pochodzących z (dwóch lub więcej) różnych języków, czyli słowo albo wyrażenie złożone z elementów należących do różnych języków.
Nowy!!: Język wilamowski i Hybryda (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
I
I (minuskuła: i) – dziewiąta litera alfabetu łacińskiego, dwunasta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i I · Zobacz więcej »
J
J (minuskuła: j) (jot, jota) – dziesiąta litera alfabetu łacińskiego, trzynasta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i J · Zobacz więcej »
Józef Gara
Józef Gara (ur. 1929, zm. 10 lipca 2013) – górnik, poeta i autor piosenek w wymierającym języku wilamowskim (wymysiöeryś).
Nowy!!: Język wilamowski i Józef Gara · Zobacz więcej »
Józef Latosiński
Józef Latosiński (ur. 31 października 1861 w Czchowie, zm. 21 grudnia 1928 w Wilamowicach) – długoletni kierownik szkoły w Wilamowicach, historyk amator, autor Monografii Miasteczka Wilamowic.
Nowy!!: Język wilamowski i Józef Latosiński · Zobacz więcej »
Język (mowa)
Język – system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji.
Nowy!!: Język wilamowski i Język (mowa) · Zobacz więcej »
Język dolnoniemiecki
Zasięg dialektów języka dolnoniemieckiego, w tym także na terenie Holandii. Dialekty dolnosaksońskie: 1.
Nowy!!: Język wilamowski i Język dolnoniemiecki · Zobacz więcej »
Język nahuatl
Informacja turystyczna w języku nahuatl Kodeks Florentino (XVI w.) w języku nahuatl Język nahuatl (również język meksykański lub aztecki; nazwa własna nāhuatlàtōlli, „prosty język”) – najbardziej rozpowszechniony język z grupy uto-azteckiej.
Nowy!!: Język wilamowski i Język nahuatl · Zobacz więcej »
Język niemiecki
Język niemiecki (niem.) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich.
Nowy!!: Język wilamowski i Język niemiecki · Zobacz więcej »
Język ojczysty
Język ojczysty, także: język pierwszy, język rodzimy, język wyjściowy – pierwszy poznawany i doświadczany przez człowieka język, a precyzyjniej – rodzima odmiana językowa, w której porozumiewa się z otoczeniem.
Nowy!!: Język wilamowski i Język ojczysty · Zobacz więcej »
Język polski
Język polski, polszczyzna – język z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należąrównież czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.
Nowy!!: Język wilamowski i Język polski · Zobacz więcej »
Język regionalny
Procentowy udział osób posługujących się w kontaktach domowych językiem kaszubskim (2002) Język regionalny – wg definicji zawartej w Europejskiej karcie języków regionalnych lub mniejszościowych: mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejsząliczebnie od reszty grupę obywateli, odmienna od przyjętego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.
Nowy!!: Język wilamowski i Język regionalny · Zobacz więcej »
Język rusiński
Język rusiński (zwany również łemkowsko-rusińskim, rusińsko-łemkowskim, karpatorusińskim, baczwańsko-rusnackim) – język słowiański używany przez Rusinów (nazywających siebie Rusnakami).
Nowy!!: Język wilamowski i Język rusiński · Zobacz więcej »
Język zagrożony wymarciem
Język zagrożony wymarciem – język wykazujący spadek liczby użytkowników, zwłaszcza wśród młodego pokolenia, co w bliższej lub dalszej przyszłości grozi jego zaniknięciem.
Nowy!!: Język wilamowski i Język zagrożony wymarciem · Zobacz więcej »
Języki germańskie
Języki germańskie – grupa języków w obrębie języków indoeuropejskich, którymi posługuje się kilkaset milionów mówiących na całym świecie.
Nowy!!: Język wilamowski i Języki germańskie · Zobacz więcej »
Języki indoeuropejskie
Języki indoeuropejskie – rodzina językowa, największa pod względem liczby mówiących.
Nowy!!: Język wilamowski i Języki indoeuropejskie · Zobacz więcej »
Języki mieszane
Języki mieszane – języki kształtujące się w sytuacji kontaktu językowego, łączące elementy dwóch lub kilku języków.
Nowy!!: Język wilamowski i Języki mieszane · Zobacz więcej »
Języki zachodniogermańskie
Języki zachodniogermańskie około roku 580 Języki zachodniogermańskie – jedna z trzech grup języków germańskich, obok języków północnogermańskich i wymarłych wschodniogermańskich.
Nowy!!: Język wilamowski i Języki zachodniogermańskie · Zobacz więcej »
K
K (minuskuła: k) (ka) – jedenasta litera alfabetu łacińskiego i czternasta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i K · Zobacz więcej »
Kościół Przenajświętszej Trójcy w Wilamowicach
Kościół Przenajświętszej Trójcy – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wilamowice diecezji bielsko-żywieckiej.
Nowy!!: Język wilamowski i Kościół Przenajświętszej Trójcy w Wilamowicach · Zobacz więcej »
Kolonizacja na prawie niemieckim
Sachsenspiegel Kolonizacja na prawie niemieckim (osadnictwo na prawie niemieckim) – zjawisko społeczno-gospodarcze, które miało miejsce w Środkowo-Wschodniej Europie od XII do XIV wieku.
Nowy!!: Język wilamowski i Kolonizacja na prawie niemieckim · Zobacz więcej »
Kontakt językowy
Kontakt językowy – pojęcie z zakresu lingwistyki stosowanej, odnoszące się do kontaktów zachodzących między językami.
Nowy!!: Język wilamowski i Kontakt językowy · Zobacz więcej »
Królestwo Galicji i Lodomerii
Królestwo Galicji 1777–1782 Królestwo Galicji 1846–1918 Mapa administracyjna Królestwa Galicji: powiaty w 1914 r. Królestwo Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim i Księstwami Oświęcimia i Zatora – państwo (w praktyce prowincja i kraj koronny) na terytorium Galicji, w latach 1772–1918 wchodzące w skład (kolejno): Monarchii Habsburgów, Cesarstwa Austriackiego i Austro-Węgier.
Nowy!!: Język wilamowski i Królestwo Galicji i Lodomerii · Zobacz więcej »
Księstwo cieszyńskie
Wizerunek herbu księstwa cieszyńskiego z Księgi Miejskiej Miasta Cieszyna z 1833 roku Księstwo cieszyńskie – księstwo ze stolicąw Cieszynie, istniejące w latach 1290–1918.
Nowy!!: Język wilamowski i Księstwo cieszyńskie · Zobacz więcej »
Księstwo oświęcimskie
Księstwo oświęcimskie – dawne księstwo ze stolicąw Oświęcimiu, przynależące jako lenno wpierw do Królestwa Czech, a następnie w latach 1457–1564 do Jagiellonów, po 1563 do Królestwa Polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Księstwo oświęcimskie · Zobacz więcej »
L
L (minuskuła: l) jest dwunastąliterąalfabetu łacińskiego, piętnastąliterąalfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i L · Zobacz więcej »
Ludwik Młynek
Ludwik Młynek (ur. 19 sierpnia 1864 w Sierczy pod Wieliczką, zm. 28 sierpnia 1941 w Sierczy) – polski etnograf, folklorysta, pisarz, poeta, nauczyciel, pedagog, założyciel oddziałów Towarzystwa Ludoznawczego w Buczaczu i Tarnowie, profesor.
Nowy!!: Język wilamowski i Ludwik Młynek · Zobacz więcej »
M
M (minuskuła: m) – trzynasta litera alfabetu łacińskiego i siedemnasta alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i M · Zobacz więcej »
Mały Książę
Mały Książę – powiastka filozoficzna autorstwa Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, wydana w 1943 w Nowym Jorku w wydawnictwie „Reynal & Hitchcock”; przetłumaczona na ponad 300 języków bądź dialektów, sprzedana w ponad 140 milionach egzemplarzy, należy do klasyki światowej literatury.
Nowy!!: Język wilamowski i Mały Książę · Zobacz więcej »
Maria Katarzyna Lasatowicz
Maria Katarzyna Lasatowicz (ur. 1951) – językoznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych.
Nowy!!: Język wilamowski i Maria Katarzyna Lasatowicz · Zobacz więcej »
Men
Eiserner Steg – most nad Menem we Frankfurcie Men w Würzburgu Men (niem. Main, łac. Moenus, Menus, śrłac. Mogonus) – rzeka w środkowych Niemczech o długości 524 km.
Nowy!!: Język wilamowski i Men · Zobacz więcej »
Mikrojęzyki
Mikrojęzyki (literackie) – etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym.
Nowy!!: Język wilamowski i Mikrojęzyki · Zobacz więcej »
Monoftong
Monoftong (gr. mono „jeden” i phthóngos „dźwięk”) – prosta samogłoska bez zmiany jakości (np. „u”, „a”) w przeciwieństwie do dyftongów (np. niemieckie „au”, „ei”) i tryftongów.
Nowy!!: Język wilamowski i Monoftong · Zobacz więcej »
N
N (minuskuła: n) – czternasta litera alfabetu łacińskiego i osiemnasta polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i N · Zobacz więcej »
Norbert Morciniec
Norbert Morciniec (1967) Norbert Morciniec (ur. 4 czerwca 1932 w Opolu) – polski wykładowca akademicki, germanista, niderlandysta, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Norbert Morciniec · Zobacz więcej »
Nowa Lewica
Nowa Lewica (NL) – polska partia polityczna o charakterze lewicowym, powstała w wyniku połączenia Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Wiosny.
Nowy!!: Język wilamowski i Nowa Lewica · Zobacz więcej »
O
O (minuskuła: o) – piętnasta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i O · Zobacz więcej »
Organy bezpieczeństwa publicznego (1944–1956)
Organy bezpieczeństwa publicznego to ogólny termin prawny obejmujący niewojskowe struktury aparatu bezpieczeństwa państwa funkcjonujące w Polsce Ludowej okresu stalinizmu (1944–1956), a potocznie określane jako Urząd Bezpieczeństwa (UB, od nazewnictwa organów terenowych, czyli urzędów bezpieczeństwa publicznego); ponadto potocznie zwano je (wraz ze SłużbąBezpieczeństwa — formacjąbędącąnastępcątych organów po 1956 r.) bezpieką.
Nowy!!: Język wilamowski i Organy bezpieczeństwa publicznego (1944–1956) · Zobacz więcej »
Ortografia
Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, wyd. 2016 Ortografia (z gr., „poprawny”,, „piszący”), inaczej pisownia (dawniej prawopis) – zbiór przepisów regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocąliter alfabetu lub innych symboli.
Nowy!!: Język wilamowski i Ortografia · Zobacz więcej »
P
P (minuskuła: p) jest szesnastąliterąalfabetu łacińskiego, dwudziestądrugąliterąalfabetu polskiego i oznacza głoskę.
Nowy!!: Język wilamowski i P · Zobacz więcej »
Palatalizacja
Palatalizacja (zmiękczenie) – zjawisko wymowy danej głoski z dodatkowąartykulacjąśrodkowopodniebienną(obok głównego zbliżenia narządów mowy pojawia się zbliżenie środkowej części języka do podniebienia), np.
Nowy!!: Język wilamowski i Palatalizacja · Zobacz więcej »
Pisarzowice (powiat bielski)
Nieoficjalny herb wsi Pisarzowice Pisarzowice – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Wilamowice.
Nowy!!: Język wilamowski i Pisarzowice (powiat bielski) · Zobacz więcej »
Polona
Polona – polska biblioteka cyfrowa, w której udostępniane sązdigitalizowane książki, czasopisma, grafiki, mapy, muzykalia, druki ulotne oraz rękopisy pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz instytucji współpracujących.
Nowy!!: Język wilamowski i Polona · Zobacz więcej »
Polonizacja
Polonizacja – proces przyswajania bądź narzucania języka lub kultury polskiej jednostkom i grupom społecznym funkcjonującym wcześniej w ramach innych kultur.
Nowy!!: Język wilamowski i Polonizacja · Zobacz więcej »
Polska
Polska, Rzeczpospolita Polska (RP) – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry.
Nowy!!: Język wilamowski i Polska · Zobacz więcej »
Q
Q (minuskuła: q) (ku) jest siedemnastąliterąalfabetu łacińskiego (pochodzi od greckiej litery koppa).
Nowy!!: Język wilamowski i Q · Zobacz więcej »
R
R (minuskuła: r) – osiemnasta litera alfabetu łacińskiego i dwudziesta trzecia alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i R · Zobacz więcej »
Rada Języka Polskiego
Winieta pierwszego numeru Komunikatów Rady Języka Polskiego Rada Języka Polskiego (RJP) – instytucja opiniodawczo-doradcza w sprawach używania języka polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Rada Języka Polskiego · Zobacz więcej »
Rękopis
Pana Tadeusza Rękopis, in.
Nowy!!: Język wilamowski i Rękopis · Zobacz więcej »
Ren
Szafuzy Ren (nid. Rijn, ret. Rein) – jedna z najdłuższych rzek w Europie, licząca 1232,7 km.
Nowy!!: Język wilamowski i Ren · Zobacz więcej »
Rewitalizacja językowa
Rewitalizacja językowa – całokształt praktyk mających na celu popularyzację danego kodu językowego wśród docelowej grupy, przeważnie pewnej grupy etnicznej.
Nowy!!: Język wilamowski i Rewitalizacja językowa · Zobacz więcej »
S
S (minuskuła: s) – dwudziesta czwarta litera polskiego i dziewiętnasta alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i S · Zobacz więcej »
Samogłoska półotwarta przednia zaokrąglona
Samogłoska półotwarta przednia zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Samogłoska półotwarta przednia zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta centralna niezaokrąglona
Samogłoska półprzymknięta centralna niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Samogłoska półprzymknięta centralna niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska półprzymknięta przednia zaokrąglona
Samogłoska półprzymknięta przednia zaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Samogłoska półprzymknięta przednia zaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona jest to typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana niezaokrąglona · Zobacz więcej »
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana zaokrąglona
Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana zaokrąglona jest to typ samogłoski spotykany w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Samogłoska prawie przymknięta przednia scentralizowana zaokrąglona · Zobacz więcej »
Słownictwo
Słownictwo, inaczej leksyka – ogół wyrazów danego języka; pojedyncza warstwa leksykalna (np. słownictwo neutralne, książkowe, ekspresywne itp.) lub wyrazy używane przez konkretnąosobę.
Nowy!!: Język wilamowski i Słownictwo · Zobacz więcej »
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sala Posiedzeń w Sejmie Jana Matejki Kazimierza Wojniakowskiego z 1806 roku Zygmunta III Wazy 1622 Augusta II Mocnego 1698 Sejmu Czteroletniego 1788-1792 Uchwała Sejmu o detronizacji Mikołaja I w 1831 Nowy gmach Sejmu 1930 Obrady Sejmu, 1931 posłowie VIII kadencji w Sali Posiedzeń (2015) Posiedzenie sejmowej Komisji Gospodarki i Rozwoju (2015) Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (Sejm RP), Sejm – jedna z dwóch izb parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej tradycyjnie określana jako: „izba niższa”.
Nowy!!: Język wilamowski i Sejm Rzeczypospolitej Polskiej · Zobacz więcej »
Socjolingwistyka
Socjolingwistyka – dział językoznawstwa zajmujący się badaniem interakcji wszystkich aspektów życia społecznego (takich jak normy kulturowe, oczekiwania oraz kontekst językowy) z używanym językiem.
Nowy!!: Język wilamowski i Socjolingwistyka · Zobacz więcej »
Spółgłoska boczna
Spółgłoski boczne (spółgłoski lateralne, sonanty boczne) – ustne spółgłoski, najczęściej zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w środkowej części jamy ustnej i przepływ powietrza bokami, z jednej lub obu stron języka.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska boczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna
Spółgłoska drżąca dziąsłowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska drżąca dziąsłowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce) ciszące – spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska krtaniowa
Spółgłoska krtaniowa lub laryngalna – spółgłoska artykułowana w głośni.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska krtaniowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska miękkopodniebienna
Spółgłoska miękkopodniebienna lub welarna – spółgłoska, której wymowa polega na zbliżeniu języka do podniebienia miękkiego (łac. velum).
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska miękkopodniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa
Spółgłoski nosowe (sonanty nosowe) – nosowe spółgłoski zwarto-otwarte, których artykulacyjnącechąjest utworzenie zwarcia w jamie ustnej, jednak w odróżnieniu od spółgłosek zwartych otworzony zostaje równocześnie tor nosowy, tj.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska nosowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna
Spółgłoska nosowa dwuwargowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska nosowa dwuwargowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska półotwarta
Spółgłoski półotwarte (półsamogłoski) powstają, gdy dochodzi do zbliżenia narządów mowy, ale nie do powstania szczeliny.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska półotwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska podniebienna
Spółgłoska podniebienna, inaczej palatalna – spółgłoska średniojęzykowa wymawiana, gdy środkowa część języka dotyka podniebienia twardego.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska podniebienna · Zobacz więcej »
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa
Spółgłoski szczelinowe (spółgłoski trące, frykatywne) powstają, gdy narządy mowy w czasie artykulacji tworządostatecznie wąskąszczelinę, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa sycząca dziąsłowa bezdźwięczna - rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa dźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska wargowa
Termin spółgłoska wargowa odnosi się do sposobu artykulacji spółgłosek polegającego na zbliżeniu warg do siebie (spółgłoska dwuwargowa) lub górnych zębów do dolnej wargi (spółgłoska wargowo-zębowa).
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska wargowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zadziąsłowa
Spółgłoski zadziąsłowe – spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylnączęściąwałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska zadziąsłowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarta
Spółgłoski zwarte powstają, gdy w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustnąi nosową(zwarcia, implozji), po czym następuje gwałtowne jej przerwanie (rozwarcie, wybuch, eksplozja, plozja).
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska zwarta · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) powstają, gdy w pierwszej fazie artykulacji dochodzi do blokady przepływu przez jamę ustnąi nosową(zwarcia), po czym tworzy się dostatecznie wąska szczelina, by powstał szum, tarcie.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna · Zobacz więcej »
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna
Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem.
Nowy!!: Język wilamowski i Spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna · Zobacz więcej »
Stara Wieś (województwo śląskie)
herb wsi Starej Wsi Stara Wieś – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Wilamowice, która wchodzi w skład Euroregionu Beskidy.
Nowy!!: Język wilamowski i Stara Wieś (województwo śląskie) · Zobacz więcej »
Syntaktyka (językoznawstwo)
Syntaktyka, składnia (gr. sýntaxis – „porządek, szyk”, syntaktikós – „porządkujący”) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budowąwypowiedzeń.
Nowy!!: Język wilamowski i Syntaktyka (językoznawstwo) · Zobacz więcej »
Szkoci
Szkoci (ang. i scots Scots, gael. Albannaich) – naród celtycki zamieszkujący Szkocję i Irlandię Północną.
Nowy!!: Język wilamowski i Szkoci · Zobacz więcej »
T
T (minuskuła: t) jest dwudziestąliterąalfabetu łacińskiego, dwudziestąszóstąliterąalfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i T · Zobacz więcej »
Tomasz Wicherkiewicz
Tomasz Stanisław Wicherkiewicz (ur. 1967) – polski językoznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, profesor Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu; socjolingwista, badacz języków mniejszościowych i rzadziej używanych, mniejszości językowych, języków zagrożonych oraz polityki językowej, planowania językowego, dokumentacji i rewitalizacji języków.
Nowy!!: Język wilamowski i Tomasz Wicherkiewicz · Zobacz więcej »
Triest
Triest (wł. Trieste, słoweń. i chorw. Trst, niem. Triest) – portowe miasto w północno-wschodnich Włoszech, nad Morzem Adriatyckim.
Nowy!!: Język wilamowski i Triest · Zobacz więcej »
U
U (minuskuła: u) (dla odróżnienia od ó nazywana często u zwykłym lub u otwartym) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta siódma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i U · Zobacz więcej »
UNESCO
UNESCO – organizacja wyspecjalizowana ONZ, której podstawowym celem jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię.
Nowy!!: Język wilamowski i UNESCO · Zobacz więcej »
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uniwersytet im.
Nowy!!: Język wilamowski i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu · Zobacz więcej »
Uniwersytet Masaryka
Uniwersytet Masaryka w Brnie – publiczna uczelnia założona w Brnie w 1919 roku.
Nowy!!: Język wilamowski i Uniwersytet Masaryka · Zobacz więcej »
V
V (minuskuła: v) (fał) – dwudziesta druga litera alfabetu łacińskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i V · Zobacz więcej »
Volkslista
Łodzi Volkslista (niem. Deutsche Volksliste (DVL), pol. folkslistaWielki słownik ortograficzny PWN podaje tylko takąpisownię hasła.) – niemiecka lista narodowościowa wprowadzona 2 września 1940 na podstawie reskryptu Heinricha Himmlera jako komisarza Rzeszy do spraw wzmacniania niemczyzny.
Nowy!!: Język wilamowski i Volkslista · Zobacz więcej »
W
W (wu, minuskuła: w) – dwudziesta trzecia litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta ósma litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i W · Zobacz więcej »
Wielkanoc
Adama i Ewę (po lewej i prawej stronie) – pierwszych rodziców, którzy weszli w śmierć przez grzech pierworodny. Bułgaria, XVII w. kościele mariawitów w Nowej Sobótce Wielkanoc, Niedziela Wielkanocna, także: Wielka Niedziela, Zmartwychwstanie Pańskie, w prawosławiu: Pascha, mazow. Wielki Dzień – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie celebrujące misterium paschalne Jezusa Chrystusa: jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie zachowujące Nicejskie wyznanie wiary (325 r.). Kulminacyjny moment cyklu paschalnego.
Nowy!!: Język wilamowski i Wielkanoc · Zobacz więcej »
Wielojęzyczność
Tablica informacyjna w Singapurze we wszystkich językach urzędowych tego kraju: chińskim, malajskim, tamilskim i angielskim urdu/dakhini Wielojęzyczność, multilingwizm, różnojęzyczność, plurilingwizm, polilingwizm – czynne lub bierne posługiwanie się dwoma lub większąliczbąjęzyków przez jednostkę lub grupę społeczną.
Nowy!!: Język wilamowski i Wielojęzyczność · Zobacz więcej »
Wikiźródła
Wikiźródła (ang. Wikisource) — wolna biblioteka – wielojęzyczny siostrzany projekt Wikipedii, który działa jako jedno z przedsięwzięć Wikimedia Foundation.
Nowy!!: Język wilamowski i Wikiźródła · Zobacz więcej »
Wikimedia Commons
Wikimedia Commons – jeden z siostrzanych projektów Wikimedia Foundation utworzony jako magazyn ilustracji, zdjęć i plików multimedialnych dla wszystkich wersji językowych Wikipedii i projektów Wikimedia Foundation.
Nowy!!: Język wilamowski i Wikimedia Commons · Zobacz więcej »
Wikimedia Polska
Zarząd Wikimedia Polska, od lewej: Michał Buczyński, Julia Maria Koszewska, Tomasz Wszeborowski, Marek Bukowski, Maria Weronika Kmoch (2022) Pracownicy Wikimedia Polska (2023) Chorzowie (2022) Wikimedia Polska (WMPL) – polskie stowarzyszenie działające na rzecz powszechnego dostępu do wiedzy.
Nowy!!: Język wilamowski i Wikimedia Polska · Zobacz więcej »
Wikisłownik
Wiktionary – projekt Wikimedia Foundation, którego założeniem jest stworzenie wolnego słownika w każdym języku opartego na mechanizmie wiki (zawierającego m.in. synonimy czy tłumaczenia).
Nowy!!: Język wilamowski i Wikisłownik · Zobacz więcej »
Wikitongues
Wikitongues – amerykańska organizacja non-profit zarejestrowana w stanie Nowy Jork.
Nowy!!: Język wilamowski i Wikitongues · Zobacz więcej »
Wilamowianie
Wilamowianie (wil. Wymysiöejyn, niem. Wilmesauer) – grupa etnograficzna zamieszkująca miasto Wilamowice koło Bielska-Białej, mówiąca własnym językiem wilamowskim, posiadająca własny strój ludowy i tradycje.
Nowy!!: Język wilamowski i Wilamowianie · Zobacz więcej »
Wilamowice
Wilamowice (wil. Wymysoü) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie bielskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Wilamowice.
Nowy!!: Język wilamowski i Wilamowice · Zobacz więcej »
Witacz
Urzędów Witacz w Las Vegas nocąWitacz – znak ustawiany przy wjeździe do miejscowości, jednostki administracyjnej, regionu czy państwa w celu powitania przyjeżdżających osób.
Nowy!!: Język wilamowski i Witacz · Zobacz więcej »
Wołacz
Wołacz (łac. vocativus) – przypadek gramatyczny, przypadek polskiej deklinacji, występuje także w wielu innych językach.
Nowy!!: Język wilamowski i Wołacz · Zobacz więcej »
Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego
Warszawie. Pałac Zamoyskich, klatka B Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego (WAL UW lub „AL” UW) – wydział Uniwersytetu Warszawskiego prowadzący badania naukowe oraz kształcący w trybie dziennym na studiach I stopnia (licencjackich), II stopnia (magisterskich) i III stopnia (doktoranckich).
Nowy!!: Język wilamowski i Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego · Zobacz więcej »
Wzajemna zrozumiałość języków
Wzajemna zrozumiałość języków – pojęcie oznaczające takąbliskość różnych języków, że mówiący nimi mogąsię porozumieć bez dodatkowej nauki ani szczególnego wysiłku.
Nowy!!: Język wilamowski i Wzajemna zrozumiałość języków · Zobacz więcej »
Y
Y (minuskuła: y) (igrek) – dwudziesta piąta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Y · Zobacz więcej »
Z
Z (zet, minuskuła: z) – dwudziesta szósta litera alfabetu łacińskiego, trzydziesta litera alfabetu polskiego.
Nowy!!: Język wilamowski i Z · Zobacz więcej »
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR, Związek Radziecki, również Związek Sowiecki, Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, skr. ZSRS,; Sowietskij Sojuz, Sojuz Sowietskich Socyalisticzeskich Riespublik, SSSR) – historyczne pierwsze państwo komunistyczne na świecie, położone częściowo w Europie wschodniej i północno-wschodniej, a częściowo w Azji, ze stolicąw Moskwie, istniejące w latach 1922–1991.
Nowy!!: Język wilamowski i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich · Zobacz więcej »
Przekierowuje tutaj:
Etnolekt wilamowicki, Etnolekt wilamowski, Język wilamowicki, Wymysiöeryś.
